Η προτελευταία σταγόνα που έκανε το ποτήρι της οργής να ξεχειλίσει, ήταν το παράδειγμα του άριστου μαθητή χωρίς εισαγωγικά που έγραφε στη επιστολή του πρός την κ. Κεραμέως:
«Γνωρίζω ότι ο χρόνος σας είναι περιορισμένος και για αυτόν τον λόγο θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος χωρίς να σταθώ σε προσωπικές απόψεις. Είμαι τελειόφοιτος μαθητής του λυκείου και από σήμερα ένας Αποτυχημένος άριστος και συμμετείχα στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις στοχεύοντας να εισαχθώ στην Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ.
Κατάφερα με κόπο να συγκεντρώσω 20.988 μονάδες στο σύνολο (17.898 μονάδες στα μαθήματα και 3.090 στο σχέδιο), δηλαδή 1.838 μονάδες πάνω από την περσινή βάση. Όμως σήμερα έμαθα ότι παρότι αρίστευσα δεν θα μπορέσω να εισαχθώ στο ΕΜΠ, ούτε στην δεύτερη επιλογή μου που ήταν το ΑΠΘ. Αυτό συμβαίνει γιατί στο ελεύθερο σχέδιο η βαθμολογία μου ήταν 13.6 μονάδες ενώ η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (Ε.Β.Ε.) του αντίστοιχου ειδικού μαθήματος ήταν 14.03. Έτσι για 0.43 μονάδες στο ελεύθερο σχέδιο μου στερείται η θέση για την οποία πάλεψα."
Κατάφερα με κόπο να συγκεντρώσω 20.988 μονάδες στο σύνολο (17.898 μονάδες στα μαθήματα και 3.090 στο σχέδιο), δηλαδή 1.838 μονάδες πάνω από την περσινή βάση. Όμως σήμερα έμαθα ότι παρότι αρίστευσα δεν θα μπορέσω να εισαχθώ στο ΕΜΠ, ούτε στην δεύτερη επιλογή μου που ήταν το ΑΠΘ. Αυτό συμβαίνει γιατί στο ελεύθερο σχέδιο η βαθμολογία μου ήταν 13.6 μονάδες ενώ η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (Ε.Β.Ε.) του αντίστοιχου ειδικού μαθήματος ήταν 14.03. Έτσι για 0.43 μονάδες στο ελεύθερο σχέδιο μου στερείται η θέση για την οποία πάλεψα."
Αλλά υπάρχουν και άλλα 19.999 παιδιά μας που έμειναν έξω από την ανώτατη εκπαίδευση.
Η τελευταία σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής όμως ήταν η απάντηση της υπουργού και ντήλερ της ιδιωτικής παιδείας να δηλώνει: «Προφανώς ο μαθητής δεν θα έμπαινε ούτε πέρσι στην Αρχιτεκτονική Σχολή. Η εισαγωγή του προκύπτει επί του συντελεστή που επιλέγει το κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα. Η επιλογή του αριθμού των εισακτέων έγινε από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, όχι από το υπουργείο Παιδείας. Το μόνο εύκολο για εμάς ήταν να παραμείνει ως έχει το σύστημα. Όμως εμάς δεν μας ενδιαφέρει να εγκλωβίζουμε τους μαθητές, να τους δημιουργούμε φρούδες ελπίδες. Αυτό που μας νοιάζει είναι να τους δημιουργούμε προοπτικές».
Αυτό που εννοεί αυτή η «σοβαρή» κυβέρνηση είναι ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα προτείνουν και ψηφίζουν τους νόμους που αφορούν την εκπαίδευση.
Υβρίζει και λοιδωρεί τους πανεπιστημιακούς. Θα αντιδράσουν;;;;;;
Το πρώτο δεδομένο, είναι ότι μιλάμε για τα 20.000 παιδιά μας.Εάν αθροιστούν οι γονείς και τα τα αδέλφια τους, τότε μιλάμε για άνω των 70.000 ανθρώπων συμπολιτών μας, που τους καίει το ζήτημα.
Το δεύτερο δεδομένο, είναι ότι αφορά όλους τους μετέπειτα υποψήφιους μικρότερης ηλικίας και τους γονείς τους.
Ήδη το συντονιστικό μαθητών της Αθήνας εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρονται: «Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας στερεί τα όνειρά μας! Να μας εμποδίζει να ζούμε όπως μας αξίζει. Ξέρουμε ότι όλοι οι μαθητές δώσαμε τιτάνια μάχη, ειδικά φέτος, και είμαστε νικητές! Ψηλά το κεφάλι και ο αγώνας συνεχίζεται όπου και αν είναι ο καθένας μας του χρόνου!»
Το τρίτο δεδομένο,συντονισμός των κομμάτων που εναντιώνονται σ΄αυτό το φοιτητοκτόνο «νόμο». Ας πάρει την πολιτική πρωτοβουλία κάποιο κόμμα της Αριστεράς για την δημιουργία κοινής στάσης στο ζήτημα αυτό. Καλώντας και τους σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Να δούμε επιτέλους «πόσα απίδια βάνει ο σάκκος τους»
1) Βασικό σύνθημα μας, η εισαγωγή και των 20.000 υποψηφίων στα πρότυπα των προηγούμενων νόμων που ίσχυαν.
2) Κοινός βηματισμός, του συντονιστικού των μαθητών και των φοιτητών. Κλιμάκωση των μορφών αντίδρασης από αύριο μέχρι αρχές Σεπτέμβρη.
3) Από τώρα μέχρι αρχές του Σεπτέμβρη, ομιλίες, συνεντεύξεις και συνέδριο με το τι παιδεία θέλουμε.Οι ομιλητές να είναι πανεπιστημιακοί, φοιτητές, μαθητές και πολιτικοί.
4) Το καθήκον μας, δίπλα στα παιδιά μας μέχρι το τέλος.
Μια ταινία της Ιταλικής σάτιρας της δεκαετίας του ’70, είχε εναν διάλογο που ισχύει κατ΄αναλογία στο θέμα μας.
Όταν μια γυναίκα (ισχύει και για τον άνδρα) πάει μ’ άλλλον/η στην εργατική τάξη «λέμε» τον/την κεράτωσε, στην μεσαία τάξη τον/την απάτησε και στην αστική τάξη είχε μια περιπέτεια...
Στους υποψήφιους, η συνέπεια της αποτυχίας των παιδιών της εργατικής τάξης θα είναι να γίνουν ανειδίκευτοι εργάτες, της μεσαίας τάξης ειδικευμένοι και της αστικής να πάνε σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Εάν δε είναι και γόνος «μεγάλης» οικογένειας που ο πατέρας του έχει χορηγήσει δωρεά στο ξένο πανεπιστήμιο, τότε θα αποκτήσει και διδακτορικό όντας περιφερειάρχης και μπορεί να γίνει και πρωθυπουργός.
Ας κρατήσουμε και ας μας στοιχειώσουν οι ερινύες, την κραυγή αδικίας των δύο άριστων παιδιών μας:
Σφαγείς ονείρων....
Κοινωνικά ανάλγητοι.....
Χυδαίοι έμποροι.....
Σε σας μιλώ.
Ιδού τ' αποτελέσματα......
Δικό σας έργο κι αυτό.
Ο Διονύσης κι η Φωτεινή.
Δύο από τους 20τόσες χιλιάδες μαθητές που έμειναν εκτός σχολής.
Ο Διονύσης κι η Φωτεινή.
Δύο αποτυχημένοι άριστοι.
Ο Διονύσης με 20988 μόρια δεν μπαίνει στην αρχιτεκτονική του ΕΜΠ ούτε σ’ αυτή του ΑΠΘ για 0,43 μόρια.
Η Φωτεινή με 21950 μόρια μένει έξω από την αρχιτεκτονική του ΑΠΘ για 0,3 μόρια.
"Απογοητεύτηκα" λέει αυτός.
"Μας πρόδωσαν" λέει εκείνη.
"Μαζί σας!" λέω εγώ.
Η τελευταία σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής όμως ήταν η απάντηση της υπουργού και ντήλερ της ιδιωτικής παιδείας να δηλώνει: «Προφανώς ο μαθητής δεν θα έμπαινε ούτε πέρσι στην Αρχιτεκτονική Σχολή. Η εισαγωγή του προκύπτει επί του συντελεστή που επιλέγει το κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα. Η επιλογή του αριθμού των εισακτέων έγινε από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, όχι από το υπουργείο Παιδείας. Το μόνο εύκολο για εμάς ήταν να παραμείνει ως έχει το σύστημα. Όμως εμάς δεν μας ενδιαφέρει να εγκλωβίζουμε τους μαθητές, να τους δημιουργούμε φρούδες ελπίδες. Αυτό που μας νοιάζει είναι να τους δημιουργούμε προοπτικές».
Αυτό που εννοεί αυτή η «σοβαρή» κυβέρνηση είναι ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα προτείνουν και ψηφίζουν τους νόμους που αφορούν την εκπαίδευση.
Υβρίζει και λοιδωρεί τους πανεπιστημιακούς. Θα αντιδράσουν;;;;;;
Τα Δεδομένα
Το πρώτο δεδομένο, είναι ότι μιλάμε για τα 20.000 παιδιά μας.Εάν αθροιστούν οι γονείς και τα τα αδέλφια τους, τότε μιλάμε για άνω των 70.000 ανθρώπων συμπολιτών μας, που τους καίει το ζήτημα.
Το δεύτερο δεδομένο, είναι ότι αφορά όλους τους μετέπειτα υποψήφιους μικρότερης ηλικίας και τους γονείς τους.
Ήδη το συντονιστικό μαθητών της Αθήνας εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρονται: «Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας στερεί τα όνειρά μας! Να μας εμποδίζει να ζούμε όπως μας αξίζει. Ξέρουμε ότι όλοι οι μαθητές δώσαμε τιτάνια μάχη, ειδικά φέτος, και είμαστε νικητές! Ψηλά το κεφάλι και ο αγώνας συνεχίζεται όπου και αν είναι ο καθένας μας του χρόνου!»
Το τρίτο δεδομένο,συντονισμός των κομμάτων που εναντιώνονται σ΄αυτό το φοιτητοκτόνο «νόμο». Ας πάρει την πολιτική πρωτοβουλία κάποιο κόμμα της Αριστεράς για την δημιουργία κοινής στάσης στο ζήτημα αυτό. Καλώντας και τους σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Να δούμε επιτέλους «πόσα απίδια βάνει ο σάκκος τους»
Το Σύνθημα μας και το Καθήκον μας
1) Βασικό σύνθημα μας, η εισαγωγή και των 20.000 υποψηφίων στα πρότυπα των προηγούμενων νόμων που ίσχυαν.
2) Κοινός βηματισμός, του συντονιστικού των μαθητών και των φοιτητών. Κλιμάκωση των μορφών αντίδρασης από αύριο μέχρι αρχές Σεπτέμβρη.
3) Από τώρα μέχρι αρχές του Σεπτέμβρη, ομιλίες, συνεντεύξεις και συνέδριο με το τι παιδεία θέλουμε.Οι ομιλητές να είναι πανεπιστημιακοί, φοιτητές, μαθητές και πολιτικοί.
4) Το καθήκον μας, δίπλα στα παιδιά μας μέχρι το τέλος.
Μια ταινία της Ιταλικής σάτιρας της δεκαετίας του ’70, είχε εναν διάλογο που ισχύει κατ΄αναλογία στο θέμα μας.
Όταν μια γυναίκα (ισχύει και για τον άνδρα) πάει μ’ άλλλον/η στην εργατική τάξη «λέμε» τον/την κεράτωσε, στην μεσαία τάξη τον/την απάτησε και στην αστική τάξη είχε μια περιπέτεια...
Στους υποψήφιους, η συνέπεια της αποτυχίας των παιδιών της εργατικής τάξης θα είναι να γίνουν ανειδίκευτοι εργάτες, της μεσαίας τάξης ειδικευμένοι και της αστικής να πάνε σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Εάν δε είναι και γόνος «μεγάλης» οικογένειας που ο πατέρας του έχει χορηγήσει δωρεά στο ξένο πανεπιστήμιο, τότε θα αποκτήσει και διδακτορικό όντας περιφερειάρχης και μπορεί να γίνει και πρωθυπουργός.
Ας κρατήσουμε και ας μας στοιχειώσουν οι ερινύες, την κραυγή αδικίας των δύο άριστων παιδιών μας:
Εεεεε, εσείς!!
Κοινωνικά ανάλγητοι.....
Χυδαίοι έμποροι.....
Σε σας μιλώ.
Ιδού τ' αποτελέσματα......
Δικό σας έργο κι αυτό.
Ο Διονύσης κι η Φωτεινή.
Δύο από τους 20τόσες χιλιάδες μαθητές που έμειναν εκτός σχολής.
Ο Διονύσης κι η Φωτεινή.
Δύο αποτυχημένοι άριστοι.
Ο Διονύσης με 20988 μόρια δεν μπαίνει στην αρχιτεκτονική του ΕΜΠ ούτε σ’ αυτή του ΑΠΘ για 0,43 μόρια.
Η Φωτεινή με 21950 μόρια μένει έξω από την αρχιτεκτονική του ΑΠΘ για 0,3 μόρια.
"Απογοητεύτηκα" λέει αυτός.
"Μας πρόδωσαν" λέει εκείνη.
"Μαζί σας!" λέω εγώ.
Ανάρτηση από: http://sioualtec.blogspot.com/
