Νέα Δημοκρατία κλπ...

Εκλογές 2023, Exit poll: Μεγάλη νίκη και ισχυρή αυτοδυναμία της ΝΔ

Στο όριο της εισόδου στη Βουλή Ελληνική Λύση, Νίκη, Πλεύση Ελευθερίας και ΜέΡΑ25 - Πτώση για ΣΥΡΙΖΑ, σταθερό το ΠΑΣΟΚ, άνοδος για ΚΚΕ - Στη Βουλή οι «Σπαρτιάτες»

Σενάριο εδρών για εννιακομματική Βουλή

Η βαθιά μεταμόρφωση της ΝΔ και οι συνέπειές της

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Μια από τις κύριες επικοινωνιακές στρατηγικές της ΝΔ, στηριζόμενες και από το μονολιθικό σύστημα των ΜΜΕ, είναι να πηγαίνει διαρκώς τη συζήτηση στα πολλά πραγματικά (ή επινοημένα) προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Εκμεταλλεύεται την απουσία πειστικού εναλλακτικού εθνικού αφηγήματος της αντιπολίτευσης για να αντιτάξει κατ’ ουσίαν το δικό της «αφήγημα»: «Ψηφίστε εμάς που γεννηθήκαμε για να σας κυβερνάμε ώστε να είστε ασφαλείς».

Επί τέσσερα χρόνια άλλωστε, τα ΜΜΕ διαχέουν τεράστιες ποσότητες «ηρεμιστικών» και «υπνωτικών» φαρμάκων στον ελληνικό λαό, προσπαθώντας να τον πείσουν ότι η κατάσταση στη χώρα είναι «υπό έλεγχο», ότι τα προβλήματά της είναι μικρά και πάντως πίσω της και όχι μπροστά της, ότι πρέπει να αφήσουν επιτέλους τους αδόκιμους τυχοδιωκτισμούς των κάθε λογής αποτυχημένων «ρήξεων» και πρέπει να εμπιστευθούν το κόμμα της «συντήρησης» γιατί αλλιώς θα κινδυνεύσουν να χάσουν στο τέλος και αυτά που έχουν. Αυτό όντως θα συμβεί, πιθανότερο είναι όμως να συμβεί αν εμπιστευθούν τη σημερινή, «μεταμορφωμένη» ΝΔ που, όπως θα δείξουμε στη συνέχεια δεν είναι καθόλου συντηρητικό κόμμα σήμερα, είναι, αντίθετα, πολύ ριζοσπαστικό. Ήρθε να αναθεωρήσει ριζικά το ίδιο το καθεστώς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, σεβόμενο τον τύπο του, την ιδέα των Ελλήνων για τη θέση της χώρας τους στον κόσμο και για την ιστορία τους, τη θέση του λαού στο εθνικό αφήγημα – και βεβαίως να παραχωρήσει το μάξιμουμ των κρατικών λειτουργιών σε ιδιωτικά συμφέροντα. Ακόμα και η καταμέτρηση των ψήφων γίνεται πλέον από ανέλεγκτους ιδιώτες .

Τι υποκρύπτει η αποχή από τις εκλογές

Όχι μόνο ψηφίζουν λιγότεροι πολίτες, αλλά και όσοι συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία ψηφίζουν περισσότερο ιδιότροπα και ιδιόρρυθμα.

Του Δημήτρη Β. Πεπόνη

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και τις αρχές του 1990 τα ποσοστά συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα κυμαίνονταν γύρω στο 80%. Μέσα στις δύο πρώτες δεκαετίες του εικοστού πρώτου αιώνα έπεσαν σε ιστορικό χαμηλό σε ολόκληρο τον ευρωαμερικανικό διατλαντικό χώρο: μικρότερα ποσοστά συμμετοχής από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για τους πολλούς και από το 1974 για την Ελλάδα. 

Ορισμένες από τις σημαντικότερες μεταβολές που έλαβαν χώρα από τότε μέχρι τώρα είναι ότι, πρώτον, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα έχασαν τον έλεγχο ή και την ιδιοκτησία που είχαν στα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία πέρασαν σε ιδιώτες, αναμορφώνοντας αμέτρητους τομείς της δημόσιας σφαίρας και, δεύτερον, αραίωσαν και αποδυναμώθηκαν τα δίκτυα από οργανώσεις, κοινωνικούς εταίρους και σωματεία που διαμεσολαβούσαν μεταξύ των κομμάτων και των πολιτών.

Στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία τα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές κυμαίνονται σε επίπεδα 60%, με ιστορικό χαμηλό τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 στις οποίες ήταν μόλις 56,57%. Ένα ποσοστό της τάξης του 61%, όπως αυτό των πρόσφατων εκλογών του Μαΐου, δεν είναι υψηλό υπό καθεστώς ιδεολογικής πόλωσης, ενώ 2,4 εκατομμύρια ψήφοι είναι μικρός αριθμός για το πρώτο κόμμα.

Φάκα

Εκλογές επιβεβαίωσης και ουρίτσες…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Το πολιτικό τοπίο έχει καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από τις εκλογές της 21ης Μαΐου, δηλαδή εδώ και έναν μήνα. Επί της ουσίας δεν αναμένονται ανατροπές και μεγάλες ανακατατάξεις. Κι όμως, εν μέσω του μικρού καύσωνα των τελευταίων ημερών, υπάρχουν μερικές «ουρές» δευτερεύουσες μεν, αλλά καθοριστικές για την τελική σύνθεση της επόμενης Βουλής, την οποία θα γνωρίζουμε το βράδυ της Κυριακής. Η έκταση της νίκης της Ν.Δ. επηρεάζεται σε ένα βαθμό από το αν και πόσα μικρά κόμματα θα μπουν στη Βουλή, όπως και το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ θα επηρεαστεί από τα ποσοστά που θα πάρουν το ΜέΡΑ25 και η Πλεύση Ελευθερίας. Έτσι, ο μεν Μητσοτάκης προσπαθεί να αποτρέψει την είσοδο της «Νίκης» στη Βουλή και κάνει λόγο για «δημοκρατική κακοφωνία» από την παρουσία πολλών κομμάτων, ο δε Τσίπρας δήλωσε ότι «μια επτακομματική ή οκτακομματική Βουλή θα είναι γραφική και απαξιωμένη».

Έτσι έχουμε το παράδοξο, με σύστημα απλής αναλογικής –αλλά με κόφτη το 3%– να έχουμε πεντακομματική Βουλή έστω 24 ωρών (ορκίστηκε και διαλύθηκε την ίδια μέρα, αφού η Ν.Δ. επέλεξε να πάει σε δεύτερες εκλογές ώστε να πιάσει το μπόνους και την αυτοδυναμία), και τώρα, με σύστημα ενισχυμένης, 3 κόμματα που έμειναν οριακά εκτός Βουλής στις 21 Μαΐου, να φαίνεται ότι έχουν μεγάλη πιθανότητα να εκπροσωπηθούν (όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, ανοδική τάση παρουσιάζει και το κόμμα Σπαρτιάτες, το οποίο υποστηρίζει ο Κασιδιάρης). Τόσο η Ν.Δ. όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν, πρώτον, να εξηγήσουν γιατί ένα μέρος των εκλογέων σκέπτεται να στείλει κι άλλες φωνές στην Βουλή. Δεύτερον, τι σημαίνει «δημοκρατική κακοφωνία» αν υπάρχουν περισσότερα κόμματα; Και γιατί μια πολυκομματική Βουλή βαφτίζεται «γραφική και απαξιωμένη»;

Ο τρόπος που επιτέθηκε η Ν.Δ. στην απλή αναλογική, όπως και η «αυτοκριτική» του ΣΥΡΙΖΑ για τη «στρατηγική της απλής αναλογικής», πιστοποιούν την ακόρεστη δίψα των συστημικών κομμάτων να μονοπωλούν την πολιτική σκηνή και να μην ενοχλούνται από άλλες φωνές. Κι ο μεν Μητσοτάκης ως «πάρτα-όλας» διέπρεψε και θέλει περισσότερα, ο δε Τσίπρας ως μεγάλος χαμένος βλέπει έναν κίνδυνο από τα μικρά κόμματα, και καταγγέλλει ότι ο Μητσοτάκης θέλει «μια κατακερματισμένη, ανίσχυρη και αναποτελεσματική αντιπολίτευση». Δίχως να αναρωτιέται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ανίσχυρος και αναποτελεσματικός…

ΔΥΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙΩΝ ΑΧΥΡΑ, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ! ΣΑΝΟ, ΠΟΤέ!

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Αναπλ. Καθηγητής στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας

Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη»

Ετούτες οι εκλογές (του 2023) έχουν σημαδευτεί από την θορυβώδη είσοδο της επίκλησης της χριστιανικής πίστης στο πολιτικό προσκήνιο. Μέσα στην πανευρωπαϊκή και παγκόσμια ενίσχυση φαιών και μαύρων κινημάτων, δεν αποτελεί διόλου έκπληξη το ότι η είσοδος αυτή δεν αφορά παρουσίες Θεολογίας της Απελευθέρωσης. Αφορά κόμματα διαποτισμένα από θρησκευτικό φονταμενταλισμό, του οποίου βασικά χαρακτηριστικά είναι τα εξής τρία: 1) Επιθετικός σταυροφορικός λόγος που ισχυρίζεται πως είναι μαρτυρία, 2) Δίψα για θεοκρατία, δηλαδή για νομική επιβολή των αξιωμάτων της εκκλησιαστικής κοινότητας εφ’ όλης της κοινωνίας, και 3) Αποθέωση της αυτοχθονίας, δηλαδή ανάδειξη της βιολογικο-εθνικής προέλευσης σε αποφασιστικό κριτήριο προσδιορισμού των ανθρώπων και της στάσης απέναντί τους. Και τα τρία χαρακτηριστικά κρώζουν υπέρ της Ορθοδοξίας, μα αποτελούν ριζικά αντιχριστιανικές πεποιθήσεις.

Το παρόν σημείωμα, ίσα που προκάμω να το γράψω, μέσα σε στιγμές πολύ δύσκολες για μένα. Το γράφω ως προσημείωση αναλυτικότερου κειμένου, που ίσως να καταφέρω να φτιάξω αργότερα. Μου είναι αδύνατο να αναλύσω εδώ αυτά τα τρία χαρακτηριστικά. Έχω γράψει κατ’ επανάληψη εδώ και χρόνια, και (συγχωρέστε με, αλλά) σε τυχόν ενδιαφερόμενους ευχαρίστως να θέσω υπόψη τους δημοσιευμένα κείμενά μου.

Μολονότι λοιπόν είναι επείγουσα και ζωτική ανάγκη η διαύγεια και η ετοιμότητα να μοιράζει κανείς δυο γαϊδουριών άχυρα, δεσπόζει η θολούρα και κάνει περίπατο η φαλκίδευση. Όχι μόνο από σαμάνους του εκκλησιαστικού χώρου, αλλά και από αριστερούς που απλώς ταυτίζουν το θρησκευτικό φαινόμενο με τις φονταμενταλιστικές διαστροφές του. Αμφότεροι βολεύονται προσφέροντας σανό για γίδια: στα πνευματικοπαίδια τους οι πρώτοι, στον αυτιστικό κύκλο τους οι δεύτεροι. Αμφότεροι, ανίκανοι και απρόθυμοι να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα.

Ραγιάς και κατατονικός, χρεοκόπος και πελατοκεντρικός, δουλοπρεπής και δουλόφρων και τελικά αυτόχειρας ; Ή μήπως ανεξάρτητος και ελευθερόφρων σαν χώρα, σαν λαός, σαν πολίτης ;

Του Ηλία Παπαναστασίου

Στην τελευταία μας παρέμβαση, τονίσαμε τον ρόλο της προπαγάνδας στη διαμόρφωση ενός παθητικοποιημένου, οιονεί ανοϊκού και «α–πολιτικού πολίτη» που εξυπηρετεί το σύστημα, ταιριάζει «γάντι» στις απαιτήσεις της Παγκοσμιοποιημένης Ελίτ για πλήρη διανοητική και ψυχολογική υποταγή των μεγάλων, τεράστιων στρωμάτων του πληθυσμού στα κελεύσματά της και στην Γεωστρατηγική της ζοφερή προοπτική «αλλαγής του κόσμου» δηλαδή της προοπτικής του «Μετα–ανθρώπου» και της ερεβώδους πραγματοποίησής του ως σχεδίου. Τα άμεσα αποτελέσματα της «προπαγανδιστικής υλοποίησης» τα είδαμε στις εκλογές της 21/5/2023 με «βροντώδη τρόπο» και ηχηρά μηνύματα. Έπεται όμως συνέχεια – πιθανότατα– και με τις δεύτερες εκλογές της 25/6/2023, με τον αντικειμενικό και στρατηγικό στόχο της ελληνικής άρχουσας τάξης να υλοποιείται πλήρως μέσω ενός πλήρως αποχαυνωμένου εκλογικού ακροατηρίου και μιας πλήρως ελεγχόμενης μάζας πελατών του συστήματος και επαιτών των διαφόρων Pass. Την πρώτη Κυριακή ο στόχος επετεύχθη, γιατί όχι και την δεύτερη Κυριακή; Μήπως έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, μήπως έχει συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός τι τον περιμένει, οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά;

Όπως φαίνεται, μάλλον διαισθάνεται, «ασαφώς και αορίστως» τι τον περιμένει, όμως επειδή είναι ένας λαός που έχει συνηθίσει να ζει με μύθους και θαύματα, έχουμε δε την εντύπωση πως εκτιμά ιδιαίτερα τους θαυματοποιούς, τους μυθομανείς και τους μυθολάγνους. Η συναρπαστική περιπέτεια του Ρωμιού τους τελευταίους αιώνες με αποκορύφωμα τα τελευταία 100–110 χρόνια, δείχνουν την «ιδιόμορφη σχέση» του Νεοέλληνα με την Ιστορία, σχέση συναρπαστική άλλα και απογοητευτική έως αποκρουστική ακόμη και αηδιαστική. Περίοδοι στρατιωτικών θριάμβων (1912–13) αλλά και εθνικής συντριβής και αμετάκλητης καταστροφής (1919–22), θριαμβευτική «Έφοδος στον Ουρανό» (1941–44, ΕΑΜική Επανάσταση) και ανείπωτη συντριβή, αποκορύφωση της Αμερικανοδουλείας και της αποικιοποίησης (1949 και εντεύθεν με ελπιδοφόρες «Τάσεις διαλείμματος» την περίοδο 1981–85).

 

 

Μετά την διαμαρτυρία ενός έντονου «Μικροαστικού Κινηματισμού» του 2010–15, ήρθε ο «τέλειος, τεχνικά αψεγάδιαστος συμβιβασμός» που υποδουλώνει ολόκληρο έθνος και λαό έως το 2060 δημοσιονομικά και έως το 2115 ενυπόθηκα όσον αφορά την ακίνητη περιουσία (επίσημα, ανεπίσημα ακόμη περισσότερο), καθιστώντας τον ελληνικό λαό ένα «Φάντασμα του εαυτού του» χωρίς προοπτική και χωρίς την παραμικρή διαχειριστική ικανότητα της οικονομίας, κοινωνίας και περιουσίας του.

Εκλογές 2023 | Το νέο πολιτικό τοπίο και οι βαθύτερες ανάγκες

Τόσο απλά...

Singular Logic και άλλες εκτροπές

Δεν είναι δυστυχώς άλλωστε η μόνη παρατηρούμενη σοβαρή «αρρυθμία» του πολιτεύματος.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
20 Ιουνίου 2023

Ήδη πριν από τις προηγούμενες εκλογές ο Κυριάκος Βελόπουλος έθεσε θέμα πιθανής νόθευσης του αποτελέσματος εκφράζοντας σκεπτικισμό και για την ιδιωτική εταιρεία (Singular Logic) που έχει αναλάβει την καταμέτρηση. Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το ίδιο θέμα έκανε και ο ευρωβουλευτής του κόμματός του. Αντίστοιχες επιφυλάξεις για την αξιοπιστία της καταμέτρησης έκανε και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που υποστήριξε μάλιστα ότι φαινόμενα νόθευσης του αποτελέσματος παρατηρήθηκαν και σε προηγούμενες εκλογές. Μια πληθώρα εξάλλου δημοσιευμάτων από πολλές και διάφορες πλευρές (κυρίως αλλά όχι μόνο στα social media) έκαναν επίσης λόγο για φόβους νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος, αλλά και αναφέρθηκαν στον ιδιοκτήτη της εταιρείας που κάνει την καταμέτρηση, έμπορο όπλων που έχει σχέσεις με την οικογένεια του κ. Μητσοτάκη (ενδεικτικά εδώ). Ερώτηση στην Κομισιόν για το ίδιο θέμα έκανε και ο εκλεγείς με τη ΝΔ και εν συνεχεία ανεξαρτοποιηθείς ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος, ενώ το πρώην στέλεχος της ΝΔ Νίκος Καραχάλιος άφησε υπαινιγμούς και για τη γνησιότητα της διαδικασίας εκλογής του νυν προέδρου της ΝΔ.

Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου ότι θα φτιάξει μηχανισμό ανεξάρτητης παρακολούθησης και καταμέτρησης των αποτελεσμάτων, αλλά οι πληροφορίες μας λένε ότι τέτοιος μηχανισμός δεν λειτούργησε, τουλάχιστο στο σύνολο της επικράτειας, ενώ συχνά το κόμμα αυτό δεν έστειλε καν εκλογικούς αντιπροσώπους σε πολλά τμήματα.

Το ζήτημα της Singural Logic δεν είναι τωρινό. Ήδη εδώ και πάνω από μία δεκαετία το έθεσε ο Κώστας Βαξεβάνης, χωρίς ποτέ να υπάρξει κάποια ικανοποιητική απάντηση από τις αρχές.

Η σφαγή στην Πύλο και τα αίτιά της

Του Τάκη Φωτόπουλου

Η μαζική «σφαγή των αμνών» στα ανοιχτά της Πύλου ήλθε να χαλάσει την ατμόσφαιρα «πανηγυριού» που αποτελούν οι περιοδικές, εντελώς ανούσιες, γενικές εκλογές, οι οποίες βέβαια απλώς καθορίζουν ποιο συγκεκριμένο «πολιτικό ασκέρι» θα παριστάνει ότι διαχειρίζεται την εξουσία. Και αυτό γιατί την πραγματική πολιτική εξουσία ασκούν φυσικά, είτε άμεσα είτε έμμεσα, τα ντόπια και ξένα συμφέροντα που διαχειρίζονται την Οικονομία και συνακόλουθα την Πολιτεία. Δηλαδή, η Υπερεθνική Ελίτ¹ και οι ντόπιοι τοποτηρητές της που παριστάνουν τους πρωθυπουργούς, υπουργούς κλπ., και οι οποίοι απλά διεκπεραιώνουν της αποφάσεις της.

Στο πολιτικό σκηνικό που έχει επιβάλλει η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) στους λαούς, στη Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης (ΝΔΤ), υπάρχει φυσικά η πρόβλεψη –στο πλαίσιο της άσκησης της πολιτικής εξουσίας από την Υπερεθνική Ελίτ και τους κατά τόπους τοποτηρητές της– και για γενικές εκλογές σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι εκλογές αυτές, από τη μια μεριά στοχεύουν να δημιουργούν τη ψευδαίσθηση στο «πόπολο» μιας δήθεν πραγματικής πολιτικής επιλογής, ενώ από την άλλη να εξοστρακίζουν (επιφανειακά βέβαια) την κατηγορία της αποκλειστικής διαχείρισης της εξουσίας από μία ελίτ.

Στην πραγματικότητα, η ύπαρξη της ψευδαίσθησης αυτής είναι πολύ σημαντική στο θεατρικό έργο που ονομάζεται «Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία» και χαρακτηρίζει την πολιτική διάσταση του σημερινού συστήματος, εκτός βέβαια από ελάχιστες εξαιρέσεις όπου οι λαοί έχουν καταφέρει να επιβάλουν εθνοκεντρικές κυβερνήσεις, οι οποίες είναι σε διαρκή σύγκρουση με την Υ/Ε, ιδιαίτερα όταν είναι και μέλη, στην Ευρώπη, της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Γι’ αυτό και η «Δημοκρατία» του επικυρίαρχου, η αμερικανική, που έχει ήδη επιβληθεί σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο, φρόντισε να εξαφανίσει παντού «αναχρονιστικούς» θεσμούς, όπως τον βασιλικό, που δεν ήταν πάντα του απόλυτου ελέγχου της, εκτός από ιστορικές εξαιρέσεις όπως η Βρετανία, όπου παρεπιδημεί και τμήμα της Υ/Ε. Όταν λοιπόν στα Ιουλιανά βροντοφώναζε η φοιτητική νεολαία (με αιματηρό τίμημα) «πάρ’τη μάνα σου και εμπρός» δεν διανοούνταν βέβαια την εσωτερική σύγκρουση στο ελληνικό πολιτικό σύστημα μεταξύ των «ανακτορικών» (που ακόμη υποστήριζε η παλιά, αγγλοτραφής άρχουσα τάξη) και των «ρεπουμπλικάνων» που υποστήριζε η νέα αμερικανοποιημένη άρχουσα τάξη, η οποία τελικά επέβαλε και τη θέληση της.

Ερασιτεχνική ΑΕΚ για την παγκόσμια ημέρα προσφύγων: Σε έναν τοίχο η ιστορία μας γραμμένη

Προτιμώ Κυβέρνηση...

Περάστε κόσμε! Αυτό το όχι απλά άχρηστο, αλλά εντελώς επικίνδυνο ρεύμα, ποιος θα το πάρει; Πληρώνουμε όσο-όσο!

Υποτίθεται πως το Σύνταγμα προστατεύει το περιβάλλον, αλλά τα τελευταία χρόνια κυβέρνηση και Δυκεωσίνι έχουν κάνει το Σύνταγμα κουρελόχαρτο, οπότε το περιβάλλον μπορεί να γίνει τσιμέντο και γυαλί, όπως δείχνει ο Γεωπληροφοριακός "χάρτης της φρίκης" της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας. Να μην ξεχνούμε πως πρώτος που μοίρασε σαν φέιγ βολάν άδειες για "Α"ΠΕ ήταν ο καθηγητής του ΕΜΠ Κάπρος, ο ίδιος που έχει σχεδιάσει την αγορά ηλεκτρισμού σε τρόπο που να γδέρνει τους καταναλωτές, οπότε για τις υπηρεσίες του έγινε υπουργός στην υπηρεσιακή κυβέρνηση.

Πριν 3 εβδομάδες η αστυνομία έδειρε τους κατοίκους της Καλαμιάς Κοζάνης που διαμαρτύρονταν ενάντια στην κατασκευή φωτοβολταϊκών στον άμεσο χώρο του χωριού, ακόμα και σ' απόσταση 3 μέτρων απ' τα σπίτια. Η κυβέρνηση φρόντισε για ακόμα μια φορά να προστατεύσει "το δίκιο του επενδυτή", όπως το είχε κάνει νωρίτερα στην Τήνο, στ' Άγραφα κι οπουδήποτε αλλού οι κάτοικοι δεν δέχονται άκριτα την κατάμαυρη, δήθεν "πράσινη" ανάπτυξη, δηλαδή τη μετατροπή της χώρας σ' ένα απέραντο βιομηχανικό οικόπεδο.

Είναι πλέον απολύτως βέβαιο πως η χώρα μετατρέπεται με ταχείς ρυθμούς στη "Δανία του Νότου", ακριβώς όπως μας είχε υποσχεθεί ο απατεώνας που το 2010 μας έχωσε στο ΔΝΤ. Όπως έχω γράψει εδώ και χρόνια, η Δανία του βορρά έχει γεμίσει παντού ανεμογ@@ήτριες, όταν φυσάει παράγει ρεύμα πολύ περισσότερο απ' τις ανάγκες της, αλλά είναι ένα λιλιπούτειο κράτος ανάμεσα στους βιομηχανικούς γίγαντες Γερμανία-Νορβηγία-Σουηδία και ξεφορτώνει εκεί το τυχαίο αιολικό ρεύμα, με την ευκολία που της δίνουν οι μεγάλες δυναμικότητας καλωδιακές διασυνδέσεις της με τις χώρες αυτές. Παίρνει αξιόπιστο ηλεκτρικό ρεύμα από Νορβηγία-Σουηδία, που έχουν πάρα πολλά υδροηλεκτρικά, αλλά και πυρηνικά και βολεύεται κι η ίδια. Η διαφορά; Η Δανία κατασκευάζει και εξάγει ανεμογ@@ήτριες σε χώρες με ξεπουλημένους ή μη πολιτικούς.

Πύλος...

«Η κορεατική χερσόνησος βρίσκεται σήμερα στο χείλος του πολέμου»

Ο Στέφαν Τσο, συντονιστής της Παγκόσμιας Αντιιμπεριαλιστικής Πλατφόρμας, μιλάει στον Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη, στο TPP, με αφορμή τη συμμετοχή στην εκδήλωση «Ο Παγκόσμιος Πόλεμος και τα καθήκοντα των αντι-ιμπεριαλιστών. Ένας πόλεμος, δύο μέτωπα», που διοργανώνει η Συλλογικότητα Αγώνα για την Επαναστατική Ενοποίηση της Ανθρωπότητας και η Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα, το Σάββατο 10 Ιουνίου 2023, στις 17:30, στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων.

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Ο Στέφαν αναφέρει πως «το Κόμμα Λαϊκής Δημοκρατίας (PDP) ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 2016. Το προκάτοχό του κόμμα ήταν το Ενοποιημένο Προοδευτικό Κόμμα, το οποίο διαλύθηκε παράνομα τον Δεκέμβριο του 2011 από τη φασιστική κυβέρνηση της Παρκ Γκουν-Χι. Το Ενοποιημένο Προοδευτικό Κόμμα ήταν άμεσος διάδοχος του Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος, το οποίο ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2000, και το Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα ήταν ο διάδοχος του Λαϊκού Κόμματος, το οποίο ιδρύθηκε το 1990 και ουσιαστικά διαλύθηκε από το στρατιωτικό καθεστώς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το PDP χρησιμοποιεί τη συντομογραφία του Λαϊκού Κόμματος». Ο ίδιος επισημαίνει πως «το PDP είναι το μοναδικό επαναστατικό κόμμα στη Νότια Κορέα και το μοναδικό κόμμα του οποίου το πρόγραμμα περιλαμβάνει την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού και την επίτευξη της ομοσπονδιακής επανένωσης. Όλα τα άλλα κόμματα είναι σοσιαλδημοκρατικά, οπορτουνιστικά ή αντιδραστικά. Το PDP πραγματοποιεί το συνέδριό του κάθε πέντε χρόνια και πρόσφατα πραγματοποίησε το τρίτο του συνέδριο».

Αποκάλυψη Πούτιν: Εδειξε συμφωνία με την Ουκρανία που αθετήθηκε όταν «αποσυρθήκαμε από το Κίεβο»

Προσχέδιο συμφωνίας το οποίο είχε υπογράψει η Ουκρανία, αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ρωσίας, προσθέτοντας ότι αθετήθηκε από την ουκρανική κυβέρνηση όταν οι ρωσικές δυνάμεις, ως «χειρονομία καλής θέλησης», αποσύρθηκαν από το Κίεβο.

Η Μόσχα και το Κίεβο είχαν συμφωνήσει στους γενικούς όρους της ουδετερότητας και των εγγυήσεων ασφαλείας της Ουκρανίας κατά τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις τον Μάρτιο του 2022, στην Κωνσταντινούπολη, αλλά η ουκρανική κυβέρνηση απέρριψε ξαφνικά το προσχέδιο που είχε ήδη υπογράψει η αντιπροσωπεία της, αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν (στη φωτογραφία από rg.ru, επάνω, και βίντεο, κάτω, δείχνει το προσχέδιο).

«Μόνιμη ουδετερότητα»

Κατά τη διάρκεια της συνάντησής του προχθές Σάββατο με ηγέτες αφρικανικών κρατών στην Αγία Πετρούπολη, ο Πούτιν έδειξε για πρώτη φορά τα έγγραφα του προσχεδίου που συζητούνταν από τους ρώσους και τους ουκρανούς απεσταλμένους στην Τουρκία, πριν ένα και πλέον χρόνο, όπως μεταδίδουν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης.

Σύμφωνα με τον ρώσο πρόεδρο, το προσχέδιο με τίτλο Συνθήκη για τη Μόνιμη Ουδετερότητα και τις Εγγυήσεις Ασφαλείας για την Ουκρανία είχε υπογραφεί από την ουκρανική αντιπροσωπεία.

Σύμφωνα με τον ρώσο πρόεδρο, το προσχέδιο με τίτλο Συνθήκη για τη Μόνιμη Ουδετερότητα και τις Εγγυήσεις Ασφαλείας για την Ουκρανία είχε υπογραφεί από την ουκρανική αντιπροσωπεία.

Γεωπολιτικές αναταράξεις στο σύγχρονο κόσμο, με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία

 

Δάκρυα...

Μπλέ... κόκκινη...

Ρεύμα: «Τέλος» στα όποια μέτρα «στήριξης» από 1η Οκτωβρίου – Ανησυχίες για αύξηση της τιμής

«Τέλος» στα όποια μέτρα «στήριξης» των νοικοκυριών βάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναφορικά με την επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος. Το γεγονός αυτό έρχεται σε μια στιγμή, που αν και η τιμή τόσο του φυσικού αερίου όσο και του ρεύματος έχει μειωθεί σε σχέση με τα υψηλά των περασμένων ετών, εντούτοις, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια εκ νέου αύξησή της. Μάλιστα, η απόσυρση της όποιας στήριξης, σε συνδυασμό με τους απρόβλεπτους παράγοντες (π.χ. αν ο χειμώνας είναι βαρύτερος από τον περσινό ή τη ζήτηση αερίου από την Κίνα), ενδέχεται να οδηγήσει σε νέα εκτόξευση των τιμών του ρεύματος.

Η διεθνής τιμή του φυσικού αερίου, αν και αυξήθηκε σχετικά τις τελευταίες ημέρες, από 23 σε 38 ευρώ ανά μεγαβατώρα, εντούτοις κυμαίνεται σε επίπεδα 90% χαμηλότερα από το ιστορικό υψηλό των 303 ευρώ που είχε φθάσει τον περυσινό Αύγουστο. Η μέση τιμή του ρεύματος στο Χρηματιστήριο Ενέργειας διαμορφώθηκε κατά το πρώτο πεντάμηνο του έτους στα 152 ευρώ ανά μεγαβατώρα (τον Μάιο ήταν 115 ευρώ και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου έπεσε στα 84 ευρώ) έναντι 306 ευρώ που ήταν η μέση τιμή το 2022 και 454 ευρώ που είχε φθάσει τον Αύγουστο 2022.

Η αποκλιμάκωση των τιμών έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση των κονδυλίων επιδότησης των καταναλωτών, καθώς οι τελικές τιμές που διαμορφώνονται στην αγορά από τους προμηθευτές προσέγγισαν ή και υποχώρησαν κάτω από το επίπεδο των 15-16 λεπτών που ήταν ο στόχος των κρατικών επιδοτήσεων. Η κρατική επιδότηση στα οικιακά τιμολόγια για τους μήνες Μάιο και Ιούνιο περιορίστηκε σε μόλις 1,5 λεπτό ανά κιλοβατώρα (ενώ πέρυσι τον Αύγουστο ήταν 64 λεπτά ανά κιλοβατώρα).

Σχόλιο για το βιβλίο “Γεωπολιτική της 17Ν”

Δημήτρη Κουφοντίνα, «Η γεωπολιτική της 17 Νοέμβρη» 

Του Γιάννη Ραχιώτη

Σκεφτόμουν να γράψω ένα σχόλιο για το τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα, πριν ξεκινήσει τη νέα απεργία πείνας, που φέρνει ξανά στην επιφάνεια την επιθετικά εκδικητική συμπεριφορά που υφίστανται επί 19 χρόνια οι έξι καταδικασμένοι σαν μέλη της 17 Νοέμβρη που παραμένουν κρατούμενοι. Μια άδεια στον Κουφοντίνα ή μια μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές, όπως συμβαίνει με κάθε κρατούμενο στα τελευταία χρόνια της ποινής του, γινόταν αφορμή για καμπάνια «αγανάκτησης» ενορχηστρωμένη απ’ ευθείας από την αμερικανική πρεσβεία. Ο Γιωτόπουλος παραμένει στη φυλακή, ενώ από χρόνια έχει τις νόμιμες προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Του αρνήθηκαν έστω και μία άδεια. Ο Σάββας Ξηρός παραμένει στη φυλακή με συνθήκες υγείας που αν τις είχε κάποιος κρατούμενος σε Ιρανική ή Ρωσική φυλακή, η «πολιτισμένη δύση» θα ήταν στα κάγκελα. Οι υπόλοιποι αντιμετωπίζουν ανάλογες εκδικητικές συμπεριφορές. Δεν εκπλήσσει, η συμπεριφορά της αστικής τάξης και των αμερικανών πατρώνων της. Κάποτε ένοιωσαν πραγματική απειλή από τους σημερινούς δεσμώτες τους, θέλουν να εκδικηθούν, να προειδοποιήσουν, να υπογραμμίσουν  τη συνέχεια του καθεστώτος.  Όμως σε εμάς που δεν χρωστάμε τίποτα στους «προστάτες»  και στους  «εταίρους», η κατάσταση  αυτών των αγωνιστών δε θα μας είναι ποτέ αδιάφορη.

Άφυλοι ή άμυαλοι;

Αλιεύσαμε το παρακάτω κείμενο από το Athens Voice του 2016. Το αναπαράγουμε προς προβληματισμό.
Δ.Κ.

4 Απριλίου 2016

Θα περίμενε κανείς ότι η ψήφιση ενός ελλιπέστατου συμφώνου συμβίωσης πριν από 4 μήνες στη Βουλή θα λειτουργούσε ως «καμπανάκι» για όσες και όσους θεωρούν ότι συναπαρτίζουν το γκέι (ή αν προτιμάτε ΛΟΑΔ) κίνημα σε αυτή τη χώρα, καθώς αποδεικνύει ότι η χρόνια έλλειψη σοβαρότητας δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ξεπερασμένες, εμβαλωματικές λύσεις. Ή ότι θα αποτελούσε τουλάχιστον έναυσμα ώστε να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση για τα ζητήματα που παραμένουν άλυτα και εκκρεμή όπως ο γάμος, η ομογονεϊκότητα και η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Φαίνεται όμως πως η σοβαρή ενασχόληση με σοβαρά ζητήματα μάλλον φαντάζει αφόρητα «μικροαστική» σε εκείνους που ενδιαφέρονται περισσότερο να προβληθούν ως «ριζοσπάστες» και «αμφισβητίες» της υφιστάμενης κοινωνικής τάξης. Πράγμα απολύτως αναμενόμενο σε μία χώρα όπου αυτές οι δύο ιδιότητες εδώ και χρόνια επιβραβεύονται με επαγγελματικές θέσεις, πολιτικές καριέρες κτλ.

Δεν πρέπει λοιπόν να προκαλεί έκπληξη ότι το Pride της Αθήνας στο δωδέκατο έτος της ύπαρξής του αποφάσισε πλέον να υιοθετήσει ανοιχτά την ατζέντα της επονομαζόμενης «queer» θεωρίας με την οποία φλέρταρε συστηματικά αλλά περισσότερο διακριτικά όλο το προηγούμενο διάστημα. Στην επίσημη αφίσα της φετινής διοργάνωσης βλέπουμε τη διάσημη φράση της Σιμόν ντε Μποβουάρ «Γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι» αλλά και την παράφραση «Άντρας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι». Είναι γνωστό πως με αυτή της τη φράση η Μποβουάρ αναφερόταν στη δυσκολία που έχει οποιαδήποτε γυναίκα να ξεπεράσει τους καταναγκασμούς που της επιβάλλει η πατριαρχική κοινωνία εξαιτίας του βιολογικού της φύλου. Για τους εμπνευστές της αφίσας όμως, η φράση απλώς σημαίνει πως η ίδια η έννοια του βιολογικού φύλου είναι ανύπαρκτη και ξεπερασμένη! Όπως διαβάζουμε στο σχετικό κείμενο: «Τα φύλα δεν είναι αυθύπαρκτα φυσικά ή βιολογικά… Η ταυτότητα φύλου δεν έχει να κάνει με τις ανατομίες και το φύλο που μας αποδίδεται κατά τη γέννηση». Για τους ιδεοληπτικούς της queer θεωρίας δεν υφίσταται καν βιολογικό φύλο, αλλά μόνο «ανατομικό» ή φύλο «που μας αποδίδεται κατά τη γέννηση» – λες και αυτό γίνεται αυθαίρετα…

Δεν έχουν θέμα με τους ξένους... με τους φτωχούς το έχουν!

Ας προσέχαμε!

Ο σταθμάρχης, οι διακινητές και η «σεζόν»

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Ένα πλοίο-ανθρώπινη βόμβα, φορτωμένο με περίπου 700 ψυχές, απελπισμένες και σε αναζήτηση μιας όποιας τύχης στη «Γη της Επαγγελίας» προκειμένου να γλυτώσουν από τις καταστροφές, παίρνοντας το ρίσκο για τους ίδιους και τα παιδιά τους (αλήθεια πόσα «κοιμούνται» στο βυθό της Πύλου…), αρμενίζει για 4-5 μέρες στη Μεσόγειο. Είχε ξεκινήσει από το Τομπρούκ της Λιβύης – πρότυπο χώρας διαλυμένης και υπό την κατοχή διαφόρων ομάδων και προστατών τους.

Όλοι «βλέπουν» το πλοίο, και γνωρίζουν ότι είναι υπερφορτωμένο (άλλωστε άνοιξε η «σεζόν» των μαζικών φορτώσεων προσφύγων σε σαπιοκάραβα). Αλλά καμία από τις χώρες-πύλες προς την Ευρώπη δεν ήθελε να φτάσει το «φορτίο» σε κάποιο λιμάνι της. Όλοι εύχονταν απλά να διασχίσει το χώρο δικαιοδοσίας τους, και να πάει κάπου αλλού. Και η Frontex ήταν ενημερωμένη, και το ΝΑΤΟ, και οι κυβερνήσεις, και οι αρμόδιοι της Ε.Ε. για τη μεταναστευτική πολιτική. Ήδη άλλωστε, από την αρχή του 2023, χίλιοι απελπισμένοι άνθρωποι έχουν πνιγεί στην Μεσόγειο. Καρφί δεν τους καίγεται εάν προστεθούν μερικές ακόμα χιλιάδες μέχρι το τέλος του χρόνου.

Τελικά το πλοίο-βόμβα βυθίστηκε, και μερικές εκατοντάδες άνθρωποι βούλιαξαν στα βαθιά νερά ανοικτά της Πύλου. Οπότε αρχίζει ένα άλλο τροπάρι διαχείρισης κρίσεων, που το έχουμε συνηθίσει: Δίνονται συγκεχυμένες πληροφορίες για το ναυάγιο (ενώ έχουν πλήρη εικόνα του τι έγινε), και ρίχνεται κάπου αλλού η ευθύνη (στην περίπτωση αυτή στους διακινητές που «για τα λεφτά δεν υπολογίζουν τις ζωές». Ξανά όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και εκπρόσωποι του κράτους πηγαίνουν στον τόπο της τραγωδίας και «λυπούνται», κηρύσσεται τριήμερο πένθος, και μάλιστα αναβάλλεται το προεκλογικό ντιμπέιτ των 5 πολιτικών αρχηγών. Τα ΜΜΕ συνεχίζουν την «εργασία» τους για λίγες μέρες με αυτό το θέμα, μέχρι να επιστρέψουμε στην «κανονικότητα»…

Προεκλογικά… στοιχήματα!

Κυριακή κοντή γιορτή. Ούτως ή άλλως, η 26η Ιουνίου, η επόμενη μέρα, θα είναι μια μέρα δύσκολων αποφάσεων για όλους...

 Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου *

Δεδομένου ότι η πρωτιά- και με διαφορά από τον επόμενο- της ΝΔ δεν αμφισβητείται, το ενδιαφέρον των εκλογών της 25ης Ιουνίου στρέφεται στα  ποσοστά των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Δεδομένου επίσης ότι δεν γνωρίζω τα εσώτερα των σχηματισμών που βρίσκονται στα Δεξιά της ΝΔ, αδυνατώ να περιγράψω την τελική “διάταξη” Βελόπουλου- “Νίκης”- Εμφιετζόγλου- και ίσως, “Σπαρτιατών” λόγω Κασιδιάρη.(το αφήνω στα χέρια ειδικότερων που ασχολούνται με αυτόν τον “Χώρο”). ¨Ετσι, Θα περιοριστώ σε αυτά που θεωρώ ότι γνωρίζω καλύτερα. Θα περιγράψω δηλαδή τι συμβαίνει σε αυτό που παλαιότερα λεγόταν “προοδευτικός Χώρος”. (Τον αναφέρω χάριν συντομίας- δεν ισχύει επί της ουσίας- από την στιγμή που ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς πέρασε ανοιχτά στον δικαιωματισμό και στον ατομισμό/ατομικές ελευθερίες, υιοθέτησε δηλαδή την ατζέντα της παγκοσμιοποίησης) Παρά το γεγονός ότι αυτός ο “προοδευτικός χώρος” κινείται ενάντια στην αναγκαία για επιβίωση κάθε Χώρας ΕΘΝΙΚΗΣ-ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.

Φαίνεται πως υπάρχει ένα ποσοστό ψηφοφόρων αριστερών και κεντροαριστερών σημαντικό-, πάνω από πέντε μονάδες-, και το οποίο μοιράζεται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, την Πλεύση Ελευθερίας και το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη. Το πώς τελικά θα κατανεμηθεί μεταξύ τους θα ορίσει και τα ποσοστά που θα λάβουν -αλλά και το αν θα μπει στη Βουλή κάποιος από την “Πλεύση Ελευθερίας” της Ζωής Κωνσταντοπούλου ή του “Μέρα 25” του Γιάνη Βαρουφάκη. Αν τη μερίδα του λέοντος την πάρει ο Τσίπρας τότε μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί ανοδικά κι΄από το 20% να βρεθεί στο 22%. Ανοδικά ενδέχεται να κινηθεί και το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ- με μικρή βελτίωση πάντως, μικραίνοντας έτσι την απόσταση που το χωρίζει από το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κινηθεί οριακά προς τα πάνω, η «επόμενη μέρα» θα έχει μικρότερες αναταράξεις για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, ποιό “διαχειρήσιμη”μετά την εκλογική συντριβή της 21ης Μαίου. Στο προαναφερθέν ποσοστό των ψηφοφόρων της “προοδευτικής Παράταξης”, στους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς, απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ όταν δηλώνει ότι «πρέπει να ενισχύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι τα μικρότερα κόμματα επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό, εναλλακτικό στη ΝΔ, κόμμα εξουσίας».

Το εθνικό διακύβευμα στη Θράκη – Ο ρόλος των Ελλήνων Ρομά

Γράφει η Σαμπιχά Σουλεϊμάν *

Η περιπέτεια της τιμητικής πρότασης, από καταξιωμένες προσωπικότητες της Αριστεράς, να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές του 2014 επανήλθε στην επικαιρότητα με αφορμή όσα συμβαίνουν στη Θράκη. Ο πρέσβης Γιώργος Αϋφαντής υπενθύμισε με άρθρο του στο SLpress.gr και στην εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη, το παρασκήνιο που ακολούθησε την αρχική ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου και την ακύρωση τελικά της συμμετοχής μου.

Ήταν ένας, όπως πανηγυρικά διατράνωσαν όσοι τότε εναντιώθηκαν στην υποψηφιότητά μου, “θρίαμβος” ποικιλώνυμων κύκλων, που όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ τον οικισμό μας και δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με τα προβλήματά μας, αλλά ούτε και αντιλαμβάνονται τα διακυβεύματα στη Θράκη.

Η ανάδειξη της ταυτότητας των Ελλήνων Ρομά και των διακρίσεων που τους αποστερούν θεμελιώδη δικαιώματα σε συνθήκες στοιχειώδους διαβίωσης, υγειονομικής περίθαλψης, βασικής εκπαίδευσης, απασχόλησης, είναι ακατάπαυστα στο επίκεντρο της συμμετοχής μου εδώ και 20 χρόνια σε εθνικά και διεθνή fora, σε υπομνήματα προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις ελληνικές αρχές

Ο οικισμός Δροσερό των Ρομά, στις παρυφές της Ξάνθης, αριθμεί πλέον 6.000 κατοίκους με περισσότερα από 3.000 παιδιά σε μια περίοδο μάλιστα που το οξύ δημογραφικό πρόβλημα υπονομεύει τη χώρα. Η ανάδειξη των πιεστικών προβλημάτων του οικισμού μας και η επίλυσή τους είναι συνεχής μέριμνα για τον Πολιτιστικό και Μορφωτικό Σύλλογο Γυναικών Ρομά “Ελπίδα”.

Οι Έλληνες Ρομά στο στόχαστρο

Να θυμίσουμε σε όσους προσδοκούν να αποκομίσουν κομματικό ή παραταξιακό όφελος, ότι προσπάθειες για στοιχειώδεις ενέργειες, στρατηγικής όμως σημασίας, όπως η αυτονόητη ένταξη του οικισμού στο σχέδιο πόλης –αίτημα χρόνων του συλλόγου μας προς τις πολιτικές, αυτοδιοικητικές και δημόσιες υπηρεσίες της χώρας μας– αγνοούνται συστηματικά. Θα έλυνε το ζήτημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, της χωροταξικής διευθέτησης με την κατασκευή κοινόχρηστων χώρων, κατασκευής βασικών υποδομών, όπως αποχέτευσης, πλατειών, πεζοδρομίων.

Με αφορμή το pride

Με αφορμή το pride, αναδημοσιεύουμε σήμερα μία σειρά άρθρων σε σχέση με την ευρύτερη συζήτηση που έχει ανοίξει αναφορικά με τον φεμινισμό, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και την έμφυλη και τη σεξουαλική καταπίεση. Φαίνεται πως το μεγαλύτερο κομμάτι του κινήματος αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα σαν να ζούσε στη δεκαετία του ’50. Δηλαδή, μία σκληρή δεξιά που θωρακίζεται πίσω από τη θρησκευτική ηθική έναντι της αριστεράς που εκπροσωπεί μέχρι τέλους όχι μόνο την ταξική απελευθέρωση, αλλά και κάθε είδους.

Από τότε πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι, καθώς, από το σχήμα της απελευθέρωσης της κοινωνίας μέσω της απελευθέρωσης από την ταξική καταπίεση, έχουμε περάσει στο σχήμα της απελευθέρωσης της κοινωνίας μέσα από την απελευθέρωση από το σύνολο των επιμέρους καταπιέσεων. Και, φυσικά, δεν πρόκειται για τις κλασικές καταπιέσεις. Η «σύγχρονη κοινωνική θεωρία» ανακαλύπτει διαρκώς νέες καταπιέσεις πέρα από το σεξ και το φύλο, όπως την ηλικία και τον χώρο (μην παραξενεύεστε, ναι, τον χώρο). Αλλά και οι παλιές καταπιέσεις πολλαπλασιάζονται έχοντας, πλέον, μια τάση προς το άπειρο στο εσωτερικό τους.

Αυτά τα φαινόμενα οφείλονται στο γεγονός ότι εμπνέονται από μια φιλελεύθερη πρόσληψη της ζωής. Ο κωδικός που παράγει όλες αυτές τις πολλαπλές καταπιέσεις, είναι η ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι μία διαφορετικότητα/μοναδικότητα, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα διαρκώς επιθετικό κοινωνικό περιβάλλον, από το οποίο πρέπει να αμυνθεί. Έτσι, οι παραπάνω καταπιέσεις δεν αφορούν γενικούς μηχανισμούς κοινωνικής εκμετάλλευσης, όπως το κράτος ή τις τάξεις, αλλά τις ατομικές καταπιέσεις που ασκεί «γενικώς η κοινωνία στο άτομο». Οπότε, τα πάντα εμφανίζονται σαν ένα ψέμα· η ηλικία, το φύλο, η βιολογία, η οικογένεια είναι απλώς άλλος ένας μηχανισμός που εξασφαλίζει την ατομική εκμετάλλευση.

Αν ήταν ο γιος σου...

Αν ήταν ο γιος σου

θα γέμιζες την θάλασσα

με όλα τα πλοία του κόσμου.

Θα ήθελες όλοι μαζί, μυριάδες,

να γινόμασταν μια γέφυρα

να περπατήσει πάνω μας

και να περάσει απέναντι.

Αν ήταν ο γιος σου

δεν θα τον άφηνες μόνο του ποτέ.

Θα σκίαζες προσεκτικά το πρόσωπό του

να μην το κάψει ο ήλιος.

Θα τον τύλιγες στην αγκαλιά σου

να μη μουσκέψει από την αλμύρα της θάλασσας.

Τραγωδία...

Athens Pride 2023! Μία κυβέρνηση "εθνικής ενότητας & ομοψυχίας" είναι εφικτή!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Athens Pride 2023! Το γενικό πρόσταγμα είχε ο Πρωθυπουργός Τζώρτζ Τσούνης..

Athens Pride 2023: «Γονείς άνευ όρων»!

Athens Pride 2023: Το "Φεστιβάλ Υπερηφάνειας" στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και φέτος! Πέρασε σημαντικά μηνύματα σ' όλο τον ελληνικό λαό για μια νέα Ελλάδα! Το σημαντικότερο όλων είναι πως το Athens Pride 2023 σηματοδότησε την ΕΝΟΤΗΤΑ του ελληνικού πολιτικού συστήματος!

Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα μπόρεσαν να βρουν μια "κοινή γλώσσα", που δίνει ελπίδες για μια ενιαία ενωτική κυβέρνηση, μιας κι εκτός από τα δικαιώματα τρανσεξουαλισμού, τους ενώνουν: τα θεϊκά πειραματικά €μVolia, η αντιμετώπιση του Ρωσικού ιμπεριαλισμού, ο κίνδυνος της κλιματικής αλλαγής, η πράσινη ανάπτυξη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ και φυσικά η "πατρίδα της ελευθερίας" ΗΠΑ!

Η "Ελλάδα της Νέας Εποχής" ελπίδα για τα παιδιά μας!