Καλπάζει η ακρίβεια...

Πλημμύρα πλειστηριασμών και συγκεντροποίηση ακίνητης περιουσίας για να μειωθεί το ποσοστό ιδιοκατοίκησης

Του Ηλία Παπαναστασίου

Αναφερθήκαμε στα τελευταία μας άρθρα για την φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και την ακρίβεια. Όμως η αδήριτη πορεία πυραμιδωτής κοινωνικής διαστρωμάτωσης του μεταπρατικού καπιταλισμού στη χώρα μας περνά μέσα και από την «αναδιάρθρωση» και «επαναθεμελίωση» του άξονα της ακίνητης περιουσίας στη χώρα μας, εξαλείφοντας τους μικρομεσαίους και αναπτύσσοντας το διπολικό σχήμα, οι «Πολύ πάνω» και οι «Πολύ κάτω». Τι σημαίνει όμως «επαναθεμελίωση του άξονα»;

 

Πολύ απλά, (α) την μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στη χώρα μας (β) την «αποκάθαρση» και τον ιησουίτικο «εξαγνισμό» των Ελληνικών Τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια (γ) την συγκέντρωση τεράστιου ποσοστού ακινήτων στα χέρια των Funds και τα οποία έτσι αποκτούν μια μονοπωλιακή θέση στην «Πυραμίδα Ακινήτων Αξιών» στη χώρα κρατώντας στη διάθεση τους τεράστιο αριθμό εκπλειστηριασμένων πρώτων κατοικιών, εξοχικών σπιτιών, γραφείων επαγγελματιών και εταιρειών, βιοτεχνικών χώρων, εργοστασιακών χώρων, ξενοδοχείων και ξενοδοχειακών συγκροτημάτων και τα οποία μετέπειτα πουλιούνται κάτω από την αξία τους έχοντας όμως «συνεισφέρει» τα μάλα να προωθήσουν αυτό που ακριβώς ενδιαφέρει την Ελληνική Κυβέρνηση, το Υπουργείο Οικονομικών και τον Μητσοτάκη, να κινείται αενάως η αγορά του Real Estate και να παράγει «Οικονομικούς δείκτες Επενδυτικής Προσαύξησης».

Ουσιαστικά δηλαδή έναν πλαστό δείκτη αύξησης επενδύσεων μέσω του Real Estate όταν μάλιστα το τελευταίο αποτελεί το 40% των συνολικών επενδύσεων στη χώρα μας, όπερ σημαίνει πως η χώρα μας αποτελεί ένα οικόπεδο το οποίο «πουλά κομμάτια από τις σάρκες του» για να μεγαλώσει «τον όγκο της σάρκας» των περίφημων «επενδυτών». Διαδικασία που την παρατηρείς καταφανώς παντού. Είναι πασιφανής, πρόδηλη, προφανής ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονοματίσετε. Από τα εκατοντάδες ξενοδοχεία που πουλιούνται –1513 ξενοδοχεία και καταλύματα σε διάστημα 14 μηνών το 2021-22 μέχρι τα παλαιά κτίρια του κέντρου Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και μεγάλων πόλεων που αγοράζονται είτε μετά από πλειστηριασμό είτε απευθείας από ξένους κυρίως κεφαλαιούχους και μετατρέπονται σε Boutique Hotel ή σε ακριβά καταλύματα Airbnb.

Ίμια, Μαδρίτη, Ελσίνκι, Αθήνα…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

ε την ολοκλήρωση της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα φάνηκε πιο ανάγλυφα ο κατηφορικός δρόμος του ενδοτισμού και της προσαρμογής στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον, με όρους δυσμενέστατους για τη χώρα, την κυριαρχία της, το μέλλον της.

Ο Σημίτης μόλις παρέλαβε την πρωθυπουργία αντιμετώπισε τα Ίμια (που έκτοτε γκρίζαραν, και μόνο από πολύ μακριά μπορούσε να πετάξει ένας υπουργός κάποιο στεφάνι για τους στρατιωτικούς που σκοτώθηκαν εκείνη τη νύχτα) ευχαριστώντας από τη Βουλή τις ΗΠΑ για το ρόλο τους στην εκτόνωση της κρίσης. Ήταν 31 Ιανουαρίου 1996.

Ο ίδιος πάλι Σημίτης, τον Ιούλιο του 1997, υπέγραψε τη συμφωνία της Μαδρίτης με τον Τούρκο ομόλογό του Ντεμιρέλ, στην οποία αναγνωρίζεται ότι και η Τουρκία «έχει ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα στο Αιγαίο». Οι γνωστές σάλτσες που συνοδεύουν τα κείμενα συμφωνιών, όπως «Δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών – Δέσμευση διευθέτησης των διαφορών με ειρηνικά μέσα, στη βάση αμοιβαίας συναίνεσης και χωρίς τη χρήση βίας ή την απειλή βίας», έχουν απλά διακοσμητικό ρόλο.

Στο Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999, ξανά ο Σημίτης, αποδέχθηκε στο κείμενο των συμπερασμάτων της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. πως υπάρχουν «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα».

Οι 9 αλλαγές που σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας για τα σχολεία, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς

Του Χρήστου Κάτσικα

Από το φετινό Δεκέμβριο και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2024

«Πολλές μικρές αλλαγές στην εκπαίδευση που όμως στο τέλος θα αθροίζονται σε κάτι που μετά γίνεται γινόμενο - Θα πατήσουμε το γκάζι στις αλλαγές». Αυτό είναι το σύνθημα του υπουργού Παιδείας Κυριάκου Πιερρακάκη ο οποίος ετοιμάζει ένα μπαράζ νομοθετικών παρεμβάσεων καθώς έλαβε το «πράσινο» φως από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ο ίδιος, μιλώντας στις αρχές της εβδομάδας στην 34η Ετήσια Ελληνική Οικονομική Σύνοδο, προανήγγειλε ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2024 θα προχωρήσει σε αλλαγές για «το ανοιχτό σχολείο, το ελεύθερο πανεπιστήμιο και τον εκσυγχρονισμό και τη στόχευση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης & Κατάρτισης» με στόχο την «αναβάθμιση της εκπαίδευσης, τη μείωση της γραφειοκρατίας και την επένδυση στη γνώση και τις νέες δεξιότητες» που θα «εξασφαλίζουν στους νέους μας περισσότερα και καλύτερα εφόδια σε ένα διεθνοποιημένο και μεταβαλλόμενο περιβάλλον».

Ξεκαθάρισε επίσης ότι «οι αλλαγές στο σχολείο θα είναι το τρίτο χρονικά πεδίο μεταρρυθμίσεων καθώς προηγούνται η επαγγελματική εκπαίδευση και τα μη κρατικά ΑΕΙ».

Οι αλλαγές στην Επαγγελματική Εκπαίδευση

Στο σχεδιασμό του υπουργείου Παιδείας είναι η καθιέρωση Κέντρων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΚΕΕΚ), τα οποία θα λειτουργούν ως campuses για ΙΕΚ, ΕΠΑ.Λ. και Επαγγελματικά Εργαστήρια. Ένα ΚΕΕΚ θα περιλαμβάνει τουλάχιστον μία δομή εκπαίδευσης, μία δομή κατάρτισης κι ένα εργαστηριακό κέντρο, που θα διατηρούν μεν την αυτοτέλειά τους, αλλά θα βρίσκονται σε διαρκή συνεργασία.

Υπολογίζεται ότι, σε πρώτο χρόνο, θα δημιουργηθούν περίπου 60 ΚΕΕΚ σε όλη την επικράτεια.

Οι αλλαγές στα ΙΕΚ θα είναι τόσο εκτεταμένες, που ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα συνολικό rebranding, το οποίο θα εκτείνεται από τη λειτουργία τους μέχρι το όνομά τους.

Το κύριο χαρακτηριστικό της νομοθετικής παρέμβασης θα είναι η υπαγωγή στην αγορά εργασίας και τις τοπικές οικονομίες και γι αυτό το λόγο τη γενική εποπτεία και το συντονισμό όλων των ΚΕΕΚ θα έχει μάνατζερ εκτελεστικός διευθυντής.

"Σύμφωνο Φιλίας", γιατί;

Του Γιώργου Τασιόπουλου 

Αυτή δεν είναι υπόκλιση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών προς αυτόν που απειλεί κάθε τόσο ότι "θα έλθει νύχτα" στα νησιά μας..

Είναι η δουλική στάση ενός προσκυνημένου δουλοπρεπή που ετοιμάζεται να φέρει εις πέρας μια αποστολή σαν αυτή των Τεμπών, όταν τσιμέντωσε το χώρο για να χαθούν τα πειστήρια του εγκλήματος απέναντι στα δολοφονημένα παιδιά μας.

"Σύμφωνο Φιλίας", γιατί;

- Μήπως καταργήθηκε το Τουρκο - Λιβυκό μνημόνιο και η υφαρπαγή ελληνικής ΑΟΖ;

- Ή το Casus belli σε περίπτωση άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο 

-Θα πάψουν τα τουρκικά αεροσκάφη να παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο;

-Θα συνεχιστεί η απαίτηση για αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου;

-Επαψε  η κατοχή στην Κύπρο και η μη αναγνώριση της Κυπριακής δημοκρατίας;

- Θα συνεχιστεί ο εκβιασμός με την παράνομη μεταφορά μεταναστών στα νησιά και στον Έβρο;

- Θα συνεχίσει να εξαγγέλλει τον αποικισμό της Αμμοχώστου στην Κύπρο και τη δημιουργία τουρκικού ναυστάθμου εκεί;

- Θα συνεχιστεί η προκλητική μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί;

Φορολόγηση…

Η γλώσσα του σώματος... Εθνικά υπερήφανοι...

Η επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά

«Δεν υπάρχει πιο σίγουρος θάνατος για ένα έθνος, πλην να παραδώσεις την πολιτική στους συμμάχους σου». Αλέξανδρος Κοτζιάς, Πολιορκία.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
6 Δεκεμβρίου 2023

Στο άρθρο που ακολουθεί εξετάζουμε την εξωτερική πολιτική στα μνημονιακά χρόνια. Αναφερόμαστε στο πώς υιοθετήσαμε το 2015 ένα καταδικασμένο εκ των προτέρων σε αποτυχία και επικίνδυνο «μοντέλο EastMed», δήθεν «συμμαχίας με το Ισραήλ» και καταστροφής όλων των φιλικών σχέσεων με δυνάμεις εκτός Δύσης, κατόπιν υποδείξεως ΗΠΑ και Ισραήλ.

Αλλά και πώς το εγκαταλείψαμε άδοξα από το 2022-23 για να επαναφέρουμε, πάλι κατόπιν αμερικανικής υποδείξεως, το επίσης εντελώς αποτυχημένο μοντέλο προσέγγισης με την Τουρκία που δοκίμασαν να εφαρμόσουν οι Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου (ΓΑΠ). Αναλύουμε γιατί είναι βαθιά εσφαλμένες και εξαιρετικά επικίνδυνες ορισμένες βασικές παραδοχές με τις οποίες η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεκίνησε τη νέα επανέκδοση της πολιτικής προσέγγισης με την Τουρκία. Αναλύουμε επίσης τόσο τη σημασία των 12 μιλίων, όσο και την κεντρική σημασία του Κυπριακού στην ελληνική θεμελιώδη «γεωπολιτική εξίσωση», μια σημασία που φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται καν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

"Η Τουρκία δεν έχει ιστορία έχει ποινικό μητρώο "

“Η Τουρκία δεν έχει ιστορία έχει ποινικό μητρώο “

Εχθές ήταν οι Έλληνες, οι Κούρδοι, οι Άραβες, οι Αρμένιοι, οι Κιρκάσιοι, οι Ασσύριοι...

Σήμερα είναι η Κύπρος, η Βόρεια Συρία, το Ιράκ, η Αρμενία, η Λιβύη...

Αύριο η Κύπρος, το Αιγαίο, η Θράκη...

Ούτε ''νέα'' ούτε ''Αριστερά'' η Κοινοβουλευτική ομάδα των ''11''

Του Άρη Αρτινού

”Κουράστηκαν” πολύ , περίπου ”μαλιοτραβήχτηκαν” και στο τέλος κατέληξαν όπως-όπως να δώσουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των ”11”, τον ατυχή , ψευδεπίγραφο και αναντίστοιχο με τις επιλογές τους τίτλο: ”Νέα Αριστερά”.

Και είναι ατυχής αλλά και αποπροσανατολιστικός ο τίτλος αυτής της περίεργης ,τεχνητής συγκόλλησης δύο πολιτικών ομάδων για τις ανάγκες της περίστασης, ομάδων που είναι και αυτές ανομοιογενείς, διότι ως προς το πολιτικό περιεχόμενο αυτή η τεχνητή ”συνεύρεση” ούτε ”νέα” είναι ούτε ”Αριστερά”.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” τα τρία μνημόνια που υιοθέτησαν και εφάρμοσαν καταστρέφοντας την χώρα.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” η εξουθένωση των συντάξεων , η υπερφορολόγηση των αδύνατων και μεσαίων στρωμάτων, η λιτότητα στους μισθούς και ο μισθολογικός ”ρατσισμός” στους νέους.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” τα ξεπουλήματα δημόσιων κερδοφόρων στρατηγικών επιχειρήσεων και υποδομών.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” οι χαριστικές ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με κόστος δεκάδων δις σε βάρος του λαού.

”Νέοι”, όμως, είναι αλλά όχι ”αριστεροί” οι αθρόοι πλειστηριασμοί και πολύ παλιά τα ΜΑΤ και οι δικαστικές διώξεις σε βάρος αγωνιστών όπως ο Παν Λαφαζάνης ενώ καινοφανής είναι η μετάθεση των πλειστηριασμών στα  συμβολαιογραφεία για να χαθεί κάθε ”διαφάνεια” ακόμα και στη διεξαγωγή τους.

Επιλογές…

15 χρόνια μετά

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος / Ένα τυχαίο γεγονός ή μια προαναγγελθείσα δολοφονία; [Ντοκιμαντέρ]

Ηταν 6 Δεκέμβρη του 2008. Ήταν το βράδυ που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή… Ήταν το βράδυ που ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας σήκωσε το όπλο του και σημάδεψε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Το ρολόι έδειχνε 21:03 και η μοιραία διασταύρωση των δρόμων τους έγινε στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, στα Εξάρχεια. Μια κοπέλα που βρισκόταν στο μπαλκόνι της πάτησε το REC. Το 15χρονο παιδί έπεσε στο νεκρό στο έδαφος. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο συνάδελφος του Βασίλης Σαραλιώτης, ατάραχοι απλά έφυγαν από το σημείο.

Ένα ποτάμι κόσμου όμως θα ξεχύνονταν σε λίγο στους δρόμους και δεν θα έφευγε από αυτούς για πολύ καιρό. Το νέο της δολοφονίας κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα. Αυθόρμητες διαδηλώσεις ξέσπασαν στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα. Η οργή έγινε η εξέγερση του Δεκέμβρη.

Η είδηση άρχισε να αναμεταδίδεται από τα ραδιόφωνα. Σε λίγο τα κανάλια πήραν τη σκυτάλη. Και μόλις μία μέρα μετά, ήταν ένα μεγάλο κανάλι που έπαιξε το βίντεο – ντοκουμέντο της στιγμής της δολοφονίας που είχε τραβήξει η αυτόπτης μάρτυρας από το μπαλκόνι της. Μόνο που το Mega, που ήταν το… “μεγάλο κανάλι”, δεν έπαιξε στα αλήθεια αυτό που είχε καταγράψει η αυτόπτης μάρτυρας, αλλά το μόνταρε και πρόσθεσε ήχους, ώστε να δημιουργείται η ψεύτικη εντύπωση ότι της εν ψυχρώ εκτέλεσης του 15χρονου παιδιού από σφαίρα αστυνομικού, είχαν προηγηθεί επεισόδια μεταξύ αντιεξουσιαστών και ανδρών της αστυνομίας. Εκείνο το καινούργιο, περίεργο μέσο ενημέρωσης, που από την πρώτη στιγμή μετάδωσε την είδηση και βρέθηκε στην καρδιά των γεγονότων, το Tvxs που μόλις είχε βγει στον αέρα, πρόβαλλε αμέσως το αυθεντικό βίντεο, σε αντιπαραβολή με το παραποιημένο βίντεο που το Mega είχε προβάλει, καταγγέλλοντας προσπάθεια συγκάλυψης.

"Γιατί η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα απαιτεί το δικαίωμα στον γάμο".

 Αξίζει να μελετηθεί ο προβληματισμός, η διεισδυτική ματιά της κ. Ιωάννας Τσιβάκου*, στην αντιπαραθετική σχέση ανάμεσα σε κοινωνικές μερικότητες και την κοινωνική ολότητα (δικαιωματισμός).

 Το άρθρο με καθαρότητα και πληρότητα, εξαντλεί κάθε πτυχή του ζητήματος και αξίζει τον προβληματισμό μας.

Της Ιωάννας Τσιβάκου 

"...Όλοι, όσοι θεωρούν τον εαυτό τους «προοδευτικό», συμφωνούν ανεπιφύλακτα με το αίτημα της ισότητας στον γάμο, χωρίς να αναρωτιόνται γιατί η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ, παρά την εκ μέρους τους κατάκτηση του συμφώνου της ελεύθερης συμβίωσης, επιμένουν σε αυτόν. Θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το σύμφωνο συμβίωσης να επεκταθεί και σε άλλα δικαιώματα που σήμερα δεν καλύπτονται, όμως όχι, ο γάμος είναι το επιθυμητό βήμα για την εξίσωσή τους σε μια κοινωνία έμπλεη κοινωνικών διαφορών. Γιατί, λοιπόν η επιμονή στον γάμο; 

 Σήμερα, όμως, στις κοινωνίες της Δύσης, παρατηρούνται συχνά  αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε κοινωνικές μερικότητες  και την κοινωνική ολότητα. Η διαφορά μερικότητας – ολότητας δεν περιορίζεται στους αριθμούς, γι’ αυτό και δεν χρησιμοποιούμε τους όρους μειονότητα – πλειονότητα.

 Εν προκειμένω, ο όρος  «ολότητα» υποδηλοί την αποδοχή εκ μέρους της κοινωνίας όχι μόνο των νομικών κανόνων ─ήτοι κανόνων μιας ιστορικά προσδιορισμένης εποχής─, αλλά και των ηθικών ιδεωδών, με ρίζες στον μύθο και στο ιερό, που αυτή η κοινωνία έχει συστήσει πολιτισμικά στην πορεία των αιώνων και βάσει των οποίων διατηρεί την συνεκτικότητά της και λειτουργεί.

Κηδεία Βασιλικού: Την απουσία κόσμου της Αριστεράς και του πνεύματος επικρίνει ο Γιανναράς

Σκληρά λόγια από τον γιο του Χρήστου Γιανναρά για τη μικρή παρουσία συγγραφέων και κόσμου από την Αριστερά στην κηδεία του Βασίλη Βασιλικού - Τι σχολιάζει η Ρέα Γαλανάκη κι άλλοι συγγραφείς και άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών

Την απουσία κόσμου της Αριστεράς, της τέχνης και του πνεύματος, από την κηδεία του Βασίλη Βασιλικού, η οποία τελέστηκε νωρίτερα σήμερα στο Α' Νεκροταφείο, επικρίνει σε ανάρτησή του στο Facebook ο συγγραφέας Σπύρος Γιανναράς.

Ο γιος του Χρήστου Γιανναρά, καθηγητή φιλοσοφίας και συγγραφέα, κάνει λόγο για «ντροπή και πίκρα» για το Α' Νεκροταφείο που «άδειο από τον κόσμο της αριστεράς, που όπως σε κάθε μεγάλη διαίρεση οι μεν αποφεύγουν τους δε, αλλά κυρίως και κυριότερα άδειο από συγγραφείς».

«Την άγνωρη αυτή γενναιοδωρία τού την αποπλήρωσαν σήμερα, οι αναρίθμητοι κολακευθέντες και κόλακες, με την απουσία τους» πρόσθεσε ο κ. Γιανναράς, ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε πως «σήμερα το πρωί οι λίγοι παρόντες αισθανθήκαμε προσβεβλημένοι, αισθανθήκαμε την προσβολή του νεκρού στο πετσί μας».

Με τη θέση του κ. Γιανναρά, συντάχθηκαν, με σχόλιά τους, αρκετοί άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών, όπως η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη, η μουσικός Κλειώ Καραμπέλια, ο ιστορικός και κριτικός τέχνης Ντένης Ζαχαρόπουλος και οι συγγραφείς Τέλλος Φίλλης, Θανάσης Βασιλείου και Αντώνης Σκιαθάς. «Τόσοι είμαστε..μικροί κι επιλήσμονες», αναφέρουν μεταξύ άλλων.

Ακρίβεια στα ύψη και το φάσμα της πείνας

Του Ηλία Παπαναστασίου

Θα είμαστε μάλλον «ντεμοντέ» εάν σας λέγαμε πάλι για την ακρίβεια που –δόξα τω Θεώ...– έχει φτάσει σε «διαστημικά ύψη», αδιανόητα μερικά χρόνια πριν, με μισθούς Βουλγαρίας και τιμές Λονδίνου και Φρανκφούρτης. Όμως η αφόρητη κατάσταση στην τσέπη μας δεν μας αφήνει να «αγιάσουμε» και έτσι δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο «τελευταίο οχυρό αντοχής», τα τρόφιμα. Γιατί μετά από αυτά, ακολουθεί –ή μάλλον «παρακολουθεί»– ο υποσιτισμός, η πείνα και ό,τι χειρότερο μπορούμε να σκεφτούμε. Ο εξαίρετος Χρήστος Μέγας γράφει πρόσφατα:

«Στην Ελλάδα έχουμε από τους υψηλότερους συντελεστές έμμεσων φόρων. Ο ΦΠΑ επιβαρύνει με σχεδόν ένα (1) επιπλέον ευρώ σε κάθε 4 ευρώ αξίας ενός προϊόντος (ποσοστό ΦΠΑ 24%).

Αν αυτό το ποσοστό δεν επηρεάζει τις τιμές ανοδικά, όπως λέει το οικονομικό επιτελείο, τότε γιατί διατηρεί το ΦΠΑ στο 13% στον καφέ, τα κόμιστρα των ταξί, την εστίαση; (πρόβλεψη του νέου Προϋπολογισμού).

Και, αντιθέτως, θα ακριβύνει από τις αρχές του νέου χρόνου η πορτοκαλάδα και τα υπόλοιπα αναψυκτικά, τα οποία μετακινούνται από τον χαμηλό συντελεστή (13%) στον υψηλό (24%).

 

Κατά συνέπεια οι έμμεσοι φόροι και ο ΦΠΑ εκτινάσσουν τις τιμές υψηλότερα. Και αυτό λειτουργεί πολλαπλασιαστικά σε περιβάλλον ακραίων ανατιμήσεων.» (Χ. Μέγας, IDEISEIS, 28/11/2023).

«Δυσλεξία Ενηλίκων Ψηφοφόρων»

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

(αφιερωμένο στην 3η Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ)

Συχνά η επιστήμη βρίσκεται μπροστά σε δύσκολα και δυσεπίλυτα θέματα. Στις μέρες μας, και πιο σωστά τα τελευταία χρόνια, ανιχνεύεται μια νέα διαταραχή που φυσικά δεν περιλαμβάνεται στις καταγραφές του γνωστού DSM (Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών).

Την αναγνωρίζουμε μόνο σε ενήλικες ψηφοφόρους, όλων των πολιτικών αποχρώσεων, άνω των 17 ετών και ο επιπολασμός της φτάνει το 41% σε πανελλαδικό επίπεδο, ενώ σε τοπικό και περιφερειακό το 43% (αυτό είναι τελευταία το επίπεδο αυτοδυναμίας).

Μιλάμε για μια «ειδική μαθησιακή διαταραχή ενηλίκων» που δεν επηρεάζεται από το νοητικό επίπεδο (ευφυέστατα άτομα μπορεί να ανήκουν στους «δυσλεξικούς ψηφοφόρους») και δεν καθορίζεται από κληρονομικούς παράγοντες (ελέγχεται η θέση αυτή), αλλά από περιβαλλοντικούς. Διαμορφώνεται κυρίως από τις συνθήκες. Στην ουσία μιλάμε για μια κοινωνικοπολιτική διαταραχή.

Χαρακτηριστικά

Ας δούμε παρακάτω τα βασικότερα χαρακτηριστικά(λόγω συνοσηρότητας δανείζεται χαρακτηριστικά και από άλλες διαταραχές) των ατόμων αυτών:

Η «cancel culture» είναι εδώ: Στα χέρια του συστήματος

Μια ατμόσφαιρα διάχυτης λογοκρισίας επιβλήθηκε σε εκτεταμένες περιοχές του δημοσίου βίου, με ποινή την ακύρωση ή και την απόλυση.

Του Θέμη Τζήμα

Τι κοινό έχουν ο Κέβιν Σπέισι, ο Γούντι Άλεν, απολυμένοι καθηγητές από πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ο ποδοσφαιριστής της Μάιντς, Ανουάρ Ελ Γκάζι, ο Πέτρος Φιλιππίδης, ο Παύλος Χαϊκάλης, η Σαμάνθα Πίρσον (διευθύντρια του κέντρου για τις σεξουαλικές επιθέσεις στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα η οποία τόλμησε να πει το προφανές, ότι δηλαδή την 7η Οκτωβρίου δε βιάστηκαν Ισραηλινές γυναίκες), δημοσιογράφοι, γιατροί και πανεπιστημιακοί που αμφισβήτησαν τα λοκντάουν ή τα εμβόλια κατά του Covid-19 και αναλυτές που δεν προσχώρησαν στη ρητορική περί «πολέμου του Πούτιν» μετά τον Φεβρουάριο του 2022;

Βρέθηκαν εκτός της δουλειάς τους, έχασαν ή περιορίστηκε δραματικώς η δυνατότητα να εμφανίζουν τις δημιουργίες τους, στιγματίστηκαν, υπέστησαν διαδικτυακό λιντσάρισμα στο πλαίσιο της «cancel culture», την οποία ο δικαιωματισμός διεθνώς τόσο έχει λατρέψει και αποθεώσει. Είναι κάποιοι από αυτούς (και μόνο κάποιοι στην πραγματικότητα), που υπέστησαν την «ακύρωση» της προσωπικότητάς τους συνολικώς ή που αυτολογοκρίθηκαν για να μην «ακυρωθούν» είτε από το συλλογικό και διάχυτο λογοκριτή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, είτε τελικώς από το σύστημα εξουσίας.

Οι εν λόγω άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Κάποιοι παραβίασαν τον νόμο, κάποιοι κατηγορήθηκαν ότι το έκαναν αλλά δεν βρέθηκαν ένοχοι και κάποιοι δεν παραβίασαν κανένα νόμο. Κάποιοι είναι μάλλον καθάρματα και κάποιοι κατά τον γράφοντα τουλάχιστον, έκαναν το σωστό. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: υπέστησαν (ή έγινε απόπειρα να υποστούν) μια συνολική ακύρωση της προσωπικότητάς τους, η οποία αποτυπώθηκε και στο χώρο της εργασίας τους (αλλά όχι μόνο σε αυτόν) με μερική ή ολοκληρωτική εκπαραθύρωση από τη δουλειά τους.

Με ατζέντα «Γαλάζιας Πατρίδας» έρχεται ο Τ. Ερντογάν

Να ματαιωθεί η συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας στις 7 Δεκεμβρίου στην Αθήνα

Του Δημήτρη Γκάζη

Μιλούν για επιμονή στην στρατηγική των «ήρεμων νερών» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις οι Έλληνες κυβερνώντες, ενώ ο ΥΠΕΞ, Γ. Γεραπετρίτης μας καλεί «να προσέλθουμε στον διάλογο καλή τη πίστει», εν όψει τη συνεδρίασης του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας που θα πραγματοποιηθεί στις 7 Ιανουαρίου, τελικά στην Αθήνα. Επιμένουν στη λεγόμενη «θετική ατζέντα», βλέποντας ευκαιρίες για «εκτίναξη» της συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών σε τομείς όπως η οικονομία, ο τουρισμός αλλά και στις μεγάλες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και της πολιτικής προστασίας και στο μεγάλο αγκάθι του μεταναστευτικού στο οποίο ο υπεύθυνος υπουργός Δ. Καιρίδης, φαίνεται να έχει στρώσει το έδαφος για σειρά υποχωρήσεων προς την Τουρκία. Μάλιστα, ήδη με διαρροές προεξοφλούν την επικύρωση μιας σειράς διμερών συμφωνιών στους παραπάνω τομείς, στρώνοντας το έδαφος για συμφωνίες και στο επίπεδο της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» για τα σημαντικά ζητήματα με ορίζοντα τη Χάγη.

Την ίδια στιγμή η Τουρκία, πιστή στην επεκτατική και αναθεωρητική της πολιτική, διευρύνει στην πράξη την ατζέντα διαλόγου με πράξεις και δηλώσεις ανώτατων αξιωματούχων, αμφισβητώντας στην πράξη νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Σε πρόσφατη ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο, ο ίδιος ο Ερντογάν, επιβεβαίωσε την επιμονή της Τουρκίας στο νεο-οθωμανικό αφήγημα, επ’ αφορμή αυτή τη φορά τις εξελίξεις στην Παλαιστίνη, και ανέφερε συγκεκριμένα: «γι’ αυτό λέμε ότι οποιοδήποτε περιστατικό συμβαίνει γύρω μας, από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο, από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τις ανατολικές ακτές της Μεσογείου, μας απασχολεί άμεσα. Η Γάζα έχει την ίδια θέση στις καρδιές μας με το Καραμπάχ. Όπως δεν κάνουμε διάκριση μεταξύ Βοσνίας και Χαλέπι ή Τρίπολης και Μπαλχ (Αφγανιστάν, η αρχαία Βάκτρα), της Θεσσαλονίκης και της Μοσούλης, έτσι θεωρούμε την Ιερουσαλήμ, το ίδιο όπως τις δικές μας πόλεις». Και μόνο αυτή η, επαναλαμβανόμενη είναι η αλήθεια, αναφορά στη Θεσσαλονίκη, ως κομμάτι των «συνόρων της καρδιάς» του Τούρκου προέδρου, θα έπρεπε να ανατρέψει το «θετικό» κλίμα στην Αθήνα – αν οι ελληνικές ελίτ δεν κινούνταν πρωτίστως σε ρυθμούς ΝΑΤΟ.

Μαρτυρία ενός γιατρού από την Γάζα

Ορθοπεδικός χειρουργός της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, ο 60χρονος Γάλλος Paul Ley έφτασε στο Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο στο Χαν Γιουνίς στις 27 Οκτωβρίου.

"Θέλετε να μάθετε τι κάνω; Περνάω τις μέρες μου ακρωτηριάζοντας άκρα".

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ

"Έχω εργαστεί σε νοσοκομεία στο Αφγανιστάν, την Ουγκάντα, την Αιθιοπία, τη Σιέρα Λεόνε, το Σουδάν, την Καμπότζη, την Τζενίν... αλλά ποτέ δεν έχω χειρουργήσει τόσα πολλά τραυματισμένα παιδιά όσο τώρα στη Λωρίδα της Γάζας.

Δεν έχουμε αρκετά παυσίπονα για όλους, χειρουργούμε με ελάχιστα επίπεδα αναισθησίας. Και αναγκαζόμαστε να επιλέξουμε ποιον θα σώσουμε και ποιον θα αφήσουμε να φύγει".

Ο Ley είπε ότι το πιο δύσκολο πράγμα για τους γιατρούς ήταν να πάρουν αποφάσεις διαλογής.

"Κάνουμε τη διαλογή μας... [ρωτώντας] θα πάρουμε αυτόν τον ασθενή επειδή θα έχει μια καλή πιθανότητα να επιβιώσει αντί να κάνουμε απεγνωσμένα μέτρα σε έναν ασθενή που θα πεθάνει σε δύο ή τρεις ημέρες; Αυτό ακούγεται ωραίο στα χαρτιά, αλλά όταν πρέπει να πάρεις την απόφαση είναι διαφορετικό.

Υπάρχει ένας 12χρονος με 90% εγκαύματα, οπότε δεν θα τον θεραπεύσουμε εκτός από τον έλεγχο του πόνου που δεν είναι αρκετός".

Πόσα παιδιά νοσηλεύονται;

"Για να σας δώσω μια ιδέα: έχουμε μια ειδική μονάδα για θύματα εγκαυμάτων και το 40% των ασθενών είναι κάτω των 15 ετών. Το 13% είναι κάτω των 5 ετών. Οι λοιμώξεις εξαπλώνονται γρήγορα, σχεδόν όλοι έχουν βήχα".

Η φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών και οι βαθύτεροι στόχοι

Του Ηλία Παπαναστασίου

Νέο νομοσχέδιο εισάγει η Κυβέρνηση της Δεξιάς για να φορολογήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, εγκαινιάζοντας μια λασπολογικού χαρακτήρα καμπάνια εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών που αποτελούν στόχο ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο της παροχής υπηρεσιών. Όπως ενημερωνόμαστε για το κατάπτυστο νομοσχέδιο:

«Η φορολόγηση με βάση τεκμαρτό εισόδημα, για εισόδημα δηλαδή που δεν έχει αποκτηθεί, όχι μόνο δεν καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, αφού προστατεύει τα υψηλά εισοδήματα που μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά οδηγεί σε αφανισμό ένα μεγάλο τμήμα ενεργού οικονομικού πληθυσμού που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τη μεσαία τάξη.

Η Κυβέρνηση δείχνει ότι αγνοεί την πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετά από τη δεκαετή μνημονιακή περίοδο, την υγειονομική κρίση λόγω της πανδημίας, την ενεργειακή κρίση και την αύξηση των τιμών και του πληθωρισμού.

Δείχνει να αγνοεί τα στοιχεία που η ίδια διαθέτει και τα οποία αποδεικνύουν ότι ένα σημαντικό τμήμα των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατεί να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις και έχει σημαντικές οφειλές προς το Δημόσιο, τις Τράπεζες, τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Δείχνει να αγνοεί ότι πολλοί εξ αυτών χάνουν τις ρυθμίσεις που έχουν υπαχθεί και βρίσκονται ενώπιον καταδιωκτικών μέτρων. Και αυτούς, αντί να τους στηρίξει με κάθε πρόσφορο τρόπο, έρχεται να τους δώσει τη χαριστική βολή, προβλέποντας πλασματικά κέρδη σε κάθε χρήση και αρνούμενη να δεχθεί ότι μπορεί να υφίσταται φορολογική χρήση με ζημίες.» (Documento, 21/11/2023)

Γιατί όμως νομοθετείται τώρα αυτό το σκληρό, σκληρότατο νομοσχέδιο; Υπάρχουν έξι λόγοι: 

Κοιτάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ

Του Ν. Μωραΐτη

Παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ,  το πράγμα βγάζει μόνο κάτι ανάμεσα σε κωμωδία και τραγωδία. Ενώ όλο το κόμμα νόμιζε ότι με το να ψηφίζει ο καθένας, χωρίς προϋποθέσεις σήμαινε κάποια δημοκρατική διεύρυνση «στο κόσμο», εν τέλει το μέτρο εκπυρσοκρότησε εναντίον τους. Ο πολιτικός σταρ Κασσελάκης, καβαλώντας πάνω στο κύμα των ινφλουένσερ και του τυχοδιωκτισμού του Τσίπρα, εξελέγη Πρόεδρος μάλλον σε αντίθεση με το μεγαλύτερο κομμάτι του κομματικού μηχανισμού.

Δύο τάσεις φαίνεται πως έχουν διαμορφωθεί έκτοτε, που χωρίζονται πάνω στο ερώτημα της κυβερνησιμότητας. Οι Κασσελάκηδες νομίζουν ότι ο Σύριζα μπορεί ακόμα να διεκδικήσει την εξουσία, ενώ οι πιο «αριστεροί» (διωγμένοι πλέον) της Ομπρέλας  θεωρούν ότι αυτή η προοπτική έχει κλείσει και άρα ο Σύριζα πρέπει να παλινδρομήσει σε μία προηγούμενη βερζιόν του, κρατώντας ένα πιο αριστερό πρόσημο και πολιτική. Οι μεν Κασσελάκηδες δεν έχουν κανένα όριο ως προς την επαναδιαπραγμάτευση της ταυτότητας του Συριζα. Άλλωστε εδώ και πολλά χρόνια, και με πρωτοβουλίες του Τσίπρα άρχισαν να κάνουν θέσεις – δώρα σε ανθρώπους «που μπορούσαν να μαζέψουν κόσμο» σαν τον εραστή δυτικών προαστίων τον Γεωργούλη, τον Κόκκαλη, αλλά ακόμα και τον μπασκετίστα τον Παππά. Αυτό είχε και ιδεολογικά θωρακιστεί με τις αναφορές σε μία μεγάλη δημοκρατική παράταξη, θεωρώντας δηλαδή ότι ο Σύριζα είναι η συνέχεια των Φιλελεύθερων, της Ένωσης Κέντρου και του παπανδρεικού Πασοκ. Όσο όμως οι Τσιπρικοί φαντάζονταν αξιώματα και ιστορικές συνέχειες, το κοινωνικοπολιτικό μπλοκ που ψήφιζε Συριζα δεν το έκανε ακριβώς για αυτά. Η εκλογική του άνοδος σφραγίστηκε από τον αντιμνημονιακό κόσμο, που συγκροτήθηκε στις πλατείες και τις διαδηλώσεις, ενώ η εκλογική του κάθοδος ήταν αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της διάψευσης αυτού του κόσμου. Το 4ο μνημόνιο το πλήρωσε και οργανωτικά και εκλογικά το 2015, το 19’ έχασε επειδή δεν συγκρούστηκε πρακτικά σε καμία από τις κόκκινες γραμμές της αστικής τάξης πέραν του μνημονίου, κάνοντας πίσω για παράδειγμα στις τηλεοπτικές άδειες, δεχόμενος τα προσφυγικά στρατόπεδα κολαστήρια κα, ενώ η τελευταία εκλογική ήττα οφείλεται στη πραγματικότητα στο ότι συναίνεσε πλήρως με τα αφηγήματα και την καταστολή που σηματοδότησε η περίοδος του Κορονοϊού. Ο κόσμος που όλο έφευγε από το Συριζα ήταν αριστερός, και έφευγε γιατί έβλεπε μία μόνιμη πολιτική υποχώρηση στην πίεση του συστήματος.

Σταυροφορία! Αυτός είναι ο δικηγόρος που ηγείται της «αντίστασης» κατά της τεχνητής νοημοσύνης...

Ο Μάθιου Μπάτερικ ηγείται ενός κύματος αγωγών εναντίον μεγάλων εταιρειών τεχνητής νοημοσύνης, από την OpenAI έως τη Meta. Χάσει – κερδίσει, το έργο του θα διαμορφώσει το μέλλον της ανθρώπινης δημιουργικότητας

Μπορεί να μην του φαίνεται, καθότι εκ πρώτης όψεως δείχνει χαμηλών τόνων, αλλά ο Μάθιου Μπάτερικ είναι η απίστευτη κινητήρια δύναμη πίσω από το πρώτο κύμα ομαδικών αγωγών εναντίον μεγάλων εταιρειών τεχνητής νοημοσύνης. Είναι σε μια αποστολή να διασφαλίσει ότι συγγραφείς, καλλιτέχνες κι άλλοι δημιουργοί έχουν τον έλεγχο του τρόπου χρήσης της δουλειάς τους από την τεχνητή νοημοσύνη.

Μέχρι πρόσφατα, ο Μπάτερικ δεν ήταν ένας εν ενεργεία δικηγόρος και σίγουρα δεν είναι κατά της τεχνολογίας. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, εργάστηκε ως αυτοαπασχολούμενος σχεδιαστής και προγραμματιστής, ασχολούμενος με εξειδικευμένο λογισμικό. «Είμαι απλά ένας τυπάς στο σπίτι του», λέει ανασηκώνοντας τους ώμους του. «Ούτε βοηθός, ούτε προσωπικό».

Η ιδέα του για διασκέδαση; Να φτιάξει μια εφαρμογή από το μηδέν για προσωπική χρήση. Πετά στο Bay Area για τις απαραίτητες δικαστικές ημερομηνίες – όλες οι αγωγές έχουν κατατεθεί στη Βόρεια Περιφέρεια της Καλιφόρνια – αλλά εξακολουθεί να περνά τον περισσότερο χρόνο του δουλεύοντας μόνος από το σπίτι του, στο Λος Άντζελες, που μοιράζεται με τη σύζυγό του.

Ωστόσο, όταν η γενετική τεχνητή νοημοσύνη απογειώθηκε, ξεσκόνισε ένα πτυχίο νομικής που ήταν αδρανές ειδικά για να πολεμήσει σε αυτή τη μάχη. Τώρα συνεργάζεται με τον νομικό Τζόζεφ Σαλέρι, και ηγείται μιας αντιμονοπωλιακής εταιρείας σε τέσσερις ξεχωριστές υποθέσεις, ξεκινώντας με μια αγωγή που κατατέθηκε τον Νοέμβριο του 2022 κατά του GitHub , υποστηρίζοντας ότι το εργαλείο κωδικοποίησης AI της θυγατρικής της Microsoft, το Copilot, παραβιάζει συμφωνίες αδειοδότησης ανοιχτού κώδικα. Τώρα, οι δυο τους εκπροσωπούν μια σειρά προγραμματιστών, καλλιτεχνών και συγγραφέων, συμπεριλαμβανομένης της ηθοποιού Σάρα Σίλβερμαν, που ισχυρίζονται ότι οι εταιρείες παραγωγής τεχνητής νοημοσύνης παραβιάζουν τα δικαιώματά τους με την εκπαίδευση στη δουλειά τους χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Η ελληνική οικονομία μπροστά στον καθρέπτη – Τί λένε οι αριθμοί

Του Κώστα Μελά

Η επικοινωνιακή διαχείριση της οικονομίας από την κυβέρνηση αποτρέπει να αναδειχθεί η πραγματική κατάστασή της. Κατ’ αρχάς είναι επιλεκτική: προβάλλει μεμονωμένες βραχυχρόνιες εξελίξεις που τις θεωρεί θετικές, αδιαφορώντας παντελώς ότι για να “παίξουν αυτό το ρόλο” χρειάζεται να το αποδείξουν στην πράξη, εντασσόμενες σε ένα μακροχρόνιο σχεδιασμό ενδυνάμωσης της ελληνικής οικονομίας. Στη συνέχεια, λέει τη μισή αλήθεια για πολλές εξελίξεις.

Η τελευταία είναι η αναφορά στην αύξηση του Ακαθάριστου Διαθέσιμου Εισοδήματος των νοικοκυριών το 2022, κατά 7,6% σε σύγκριση με το 2021. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή αύξηση είναι ονομαστική και όχι πραγματική, καθώς πρέπει να προσμετρηθεί ο πληθωρισμός, ο οποίος άγγιξε το 9,6% το 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Συνεπώς, το πραγματικό εισόδημα των πολιτών συρρικνώθηκε κατά 2% (9,6%-7,6%=2%). Ακόμη, αποκρύπτει με συνέπεια όλες τις εξελίξεις που παρουσιάζουν αρνητικό πρόσημο: ακρίβεια, ειδικά στα τρόφιμα, στους επερχόμενους λογαριασμούς ρεύματος και στις τιμές των καυσίμων.

Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι δεν φαίνεται να την απασχολούν οι εξελίξεις σε βασικά μακροοικονομικά μεγέθη, οι οποίες είναι καθοριστικές για το μέλλον της οικονομίας. Συγκεκριμένα:

Πρώτον, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ως ποσοστό του ΑΕΠ, όλη την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη είναι πολύ υψηλό: 2020: -6,6%, 2021: -6,8%, 2022: -10,3% και 2023: -5% (πρόβλεψη). Το έλλειμμα οφείλεται στο εμπορικό ισοζύγιο κάτι που δείχνει όχι μόνο έλλειψη διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, αλλά και περιορισμένη παραγωγική βάση. Ειρήσθω εν παρόδω μόνο ένας βιομηχανικός όμιλος εξάγει το 10% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών! (ΕΛΣΤΑΤ)

Το αποτύπωμα

Αποκαλυπτήρια ανδριάντα του Λόρδου Βύρωνα, για τα 100 χρόνια της πόλης μας... και η λεπτομέρεια

Τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα, που φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Δημήτρη Χριστογιάννη με ευθύνη της Δημοτικής Επιχείρησης, υπό την αιγίδα του Δήμου Βύρωνα, γίνονται με αφορμή τη συμπλήρωση ενός αιώνα, από τη μετονομασία του «Προσφυγικού Συνοικισμού Παγκρατίου», σε «Συνοικισμό Βύρωνος».

Η πόλη μας πήρε το όνομά του πολύ σημαντικού ρομαντικού ποιητή και φιλέλληνα, επειδή τότε συμπληρωνόταν εκατό χρόνια από το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα, στο Μεσολόγγι (1824) αλλά και εξαιτίας της  «φιλοπροσφυγικής δράσις του ποιητού», όπως αναγράφεται χαρακτηριστικά, ως αιτιολογία για τη συγκεκριμένη μετονομασία, στην αναμνηστική πλάκα που τοποθετήθηκε στον Βύρωνα, τον Απρίλιο του 1923.

Αρχικά, ο νέος «Συνοικισμός Βύρωνος» ανήκε διοικητικά στο Δήμο Αθηναίων, μέχρι το 1934 που έγινε αυτοτελής Δήμος!  

και η λεπτομέρεια...

Σάλτα γαμήσου πια κυρ Παντελή / Μέρος Ι & II - Σταμάτης Μορφονιός

Επετειακό

Η εξουσία...

50 χρόνια Πολυτεχνείο Το λίκνο του μαζικού λαϊκού ριζοσπαστισμού

Του Ρούντι Ρινάλντι

Η φασιστική δικτατορία (1967-1974) πάγωσε από την πρώτη μέρα και για 7 χρόνια κάθε μορφή πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης στην Ελλάδα. Διέλυσε τη Βουλή, κατάργησε τα κόμματα και τις οργανώσεις, έκλεισε εφημερίδες και επέβαλε αυστηρή λογοκρισία σε όποιες συνέχισαν την έκδοσή τους, διόρισε κυρίως στρατιωτικούς και χουντικούς σε όλες τις συνδικαλιστικές ενώσεις, αθλητικά σωματεία κ.λπ., και φυσικά κυνήγησε όσους αντιστάθηκαν ή πιθανά να αντιστέκονταν. Προχώρησε σε χιλιάδες συλλήψεις αριστερών και δημοκρατικών πολιτών, σε εξορίες και εκτοπίσεις αντιπάλων της, επέβαλε κατ’ οίκον περιορισμό σε επιφανείς πολιτικούς, και γενικά κυριάρχησε ένα καθεστώς τρόμου και φόβου, με βασανιστήρια και δολοφονίες. Οργανώσεις πέρασαν στην παρανομία, ιδρύθηκαν νέες αντιστασιακές κινήσεις και πυρήνες που εξαρθρώνονταν κάθε τόσο, και έγιναν και ορισμένες δίκες.

Πολλά έχουν γραφτεί και πολλά έχουν γίνει γνωστά για τις ιδιαίτερες περιπέτειες αγωνιστών που υπέφεραν ή διώχτηκαν και βασανίστηκαν σκληρά από τη Χούντα στα κολαστήρια της Ασφάλειας, στην Μπουμπουλίνας, στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και αλλού. Έτσι δεν θα τονίσουμε ιδιαίτερα αυτές τις πλευρές. Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι το πάγωμα, ο γύψος που μπήκε σε ολόκληρο το φάσμα της πολιτικής ζωής: καταργήθηκε συνολικά η πολιτική έκφραση και ο πολιτικός λόγος, σε έναν τόπο και έναν λαό που είχε έντονο πολιτικό κριτήριο και πολιτική συμμετοχή.

Όμως η εγκαθίδρυση της φασιστικής δικτατορίας, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, επέφερε και μια μεγάλη απογοήτευση και κρίση μέσα στις τάξεις και γραμμές του αριστερού και δημοκρατικού κινήματος. Διότι ενώ υπήρχαν πολλές ενδείξεις και πολλές προειδοποιήσεις ότι επέκειτο φασιστική δικτατορία, η Αριστερά και ο πολιτικός κόσμος ετοιμάζονταν για τις εκλογές που θα γίνονταν τον Μάιο του 1967. Είναι χαρακτηριστικό πως η αρθρογραφία της Αυγής επί μέρες επιχειρηματολογούσε στο γιατί δεν πρόκειται να γίνει πραξικόπημα. Έτσι, η Χούντα των συνταγματαρχών τους αιφνιδίασε πραγματοποιώντας το στις 21 Απριλίου του ίδιου χρόνου…  

Ανακοίνωση του Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη «Γασσάν Καναφάνι»

Παρατηρούμε με μεγάλη απορία, πολιτικά κόμματα, οργανώσεις και συλλογικότητες που ανήκουν στην σφαίρα της Νατοϊκής Αριστεράς να βρίσκονται τώρα στα κάγκελα για την Παλαιστίνη και να αγωνίζονται για τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων. Τόσο καιρό τους παρακολουθούμε και δεν μιλάμε, μόνο και μόνο γιατί δεν θέλουμε να χαλάσουμε το κλίμα που έχει δημιουργηθεί. Είναι όμως φορές που όσο και αν προσπαθείς να σωπάσεις απλά δεν πρέπει να το κάνεις.

Γιατί δεν γίνεται να βλέπουμε για παράδειγμα το ΣΥΡΙΖΑ, την πιο φιλοσιωνιστική κυβέρνηση που έχει περάσει ποτέ από αυτόν τον τόπο, που μετέτρεψε την χώρα μας σε προτεκτοράτο του Ισραήλ και ήταν ο καθοριστικός θεμελιωτής του μεγαλύτερου εγκλήματος εις βάρος της Παλαιστίνης από πλευράς της Ελλάδας, που είναι ο αγωγός East Med, να μας μιλάει για "αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη"!

Δεν γίνεται να βλέπουμε οργανώσεις σαν το ΣΕΚ και τους ανθρώπους του, όπως είναι ο Πέτρος Κωνσταντίνου, που δούλεψαν για τον σχεδιασμό του Μεγάλου Ισραήλ υποστηρίζοντας τους μισθοφόρους της Δύσης στην Συρία, ζητώντας μάλιστα την απομάκρυνση του Σύριου Πρέσβη από την Ελλάδα και την ενίσχυση του εμπάργκο στην Συρία από την Ευρώπη.

Αποδιοπομπαίοι…

50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. «Όφεις, ποτέ!»

Η Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας στέκει με σεβασμό μπροστά στην συμπλήρωση μισού αιώνα από την εμβληματική εξέγερση του Πολυτεχνείου (17 Νοεμβρίου 1973). Εύχεται, η δίψα για ελευθερία και το αδούλωτο φρόνημα να εμπνέουν όλες τις γενιές, μακριά από κάθε υστεροβουλία, ευτελισμό εννοιών και καπηλεία θυσιών.

Το κεντρικό σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (το οποίο πλέον ακούγεται σαν στερεότυπο και από πολλούς προσπερνιέται ως κάτι παρωχημένο) διατηρεί πλήρη ζωντάνια και εξαιρετική επικαιρότητα: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»: και τα τρία μαζί και αδιαίρετα.

– «Ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει» (Ψαλμ. 103:15). Είναι ουσιώδες για τον άνθρωπο το καθημερινό ψωμί. Ταυτόχρονα όμως,

– «Οὐκ ἐπ’  ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος» (Ματθ. 4:4). «Λάβετε», λοιπόν, «παιδείαν καὶ μὴ ἀργύριον, καὶ γνῶσιν ὑπὲρ χρυσίον δεδοκιμασμένον» [«Προτιμήστε την παιδεία από το ασήμι, και βάλτε την γνώση πάνω κι απ’ το εκλεκτό χρυσάφι»] (Παροιμ. 8:10). Και τελικά

– «Τῇ ἐλευθερία, ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε» [«Μείνετε σταθεροί στην ελευθερία, για την οποία μας ελευθέρωσε ο Χριστός, και μην ξαναμπαίνετε κάτω από ζυγό δουλείας»] (Γαλ. 5:1).

Είναι χρέος των Χριστιανών ο αγώνας εναντίον κάθε είδους τυραννίας, γιατί ο άνθρωπος πλάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού, προικισμένος με το νοερό και το αυτεξούσιο. Είναι πνευματικό χρέος μας η αντίσταση στο κοινωνικό κακό και η συμπαράσταση καθημερινά στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας που αδικείται.