Γιατί οι Δημ. Εκλογές ΗΤΑΝ Δημοψήφισμα για την «επένδυση χρυσού»

Στις 19 Μαΐου, την επομένη των αυτοδιοικητικών εκλογών που τον ανέδειξαν νέο Δήμαρχο Αριστοτέλη στη θέση του κ. Πάχτα, ο κ. Γιάννης Μίχος δήλωσε στο ραδιόφωνο stokokkino.gr: “Οι εκλογές δεν ήταν δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Ήταν ένα δημοψήφισμα για την ενότητα των κατοίκων”. Διακηρυγμένος στόχος του νέου Δημάρχου είναι η ενότητα του Δήμου, που βέβαια είναι διακαής πόθος του συνόλου των κατοίκων αυτής της πολύπαθης περιοχής που έχει οδηγηθεί σε ακραίο διχασμό από τις μεθοδεύσεις Πάχτα-εταιρείας-κυβέρνησης για την επιβολή ενός κολοσσιαίου και ανεπιθύμητου μεταλλευτικού έργου. Ωστόσο, ο δημοψηφισματικός χαρακτήρας μιας εκλογικής αναμέτρησης δεν εξαρτάται από την πρόθεση ή τη βούληση κανενός υποψηφίου. 

Εξαρτάται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από την πρόθεση και τα κίνητρα των πολιτών που ψήφισαν τον έναν ή τον άλλο συνδυασμό και κατά την άποψή μας, η εκλογική διαδικασία στο συγκεκριμένο Δήμο είχε ΣΑΦΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ. 

Την άποψή μας θα τεκμηριώσουμε παραθέτοντας συγκριτικά τους αναλυτικούς πίνακες των αποτελεσμάτων των εκλογών της 18ης Μαίου 2014 και τα αποτελέσματα του β” γύρου των δημοτικών εκλογών του Οκτωβρίου 2010, μεταξύ του κ. Χρήστου Πάχτα και του κ. Μιχάλη Βλαχόπουλου (εδώ το αρχείο σε pdf). 

Η θέση του κ. Βλαχόπουλου στο επίμαχο θέμα ήταν “υπέρ της υφιστάμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας (μεταλλείο Μαύρων Πετρών), αλλά κάθετα ΟΧΙ στο πρόγραμμα Σκουριές και στη Μεταλλουργία Χρυσού”. 

Την αναμέτρηση εκείνη κέρδισε ο κ. Πάχτας με ποσοστό 51,3%.

Ο κ.Πάχτας δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. 

Ως Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας το 2003-2004 ήταν ο εγκέφαλος της σκοτεινής σύμβασης μεταβίβασης των μεταλλείων στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και της «ντροπολογίας» που κύρωσε τη σύμβαση με νόμο. 

Βάσισε όλη τη δημαρχιακή του θητεία και το προεκλογικό του πρόγραμμα για τις εκλογές του 2014 στη «χρυσή επένδυση», με θέση καθαρή και αταλάντευτη: “Οι εκλογές είναι δημοψήφισμα για την επένδυση. ΝΑΙ σε όλες τις μεταλλευτικές δραστηριότητες, παλιές και νέες, ΝΑΙ στο σύνολο του σχεδιασμού της Ελληνικός Χρυσός”. 

Τη νίκη του κ. Πάχτα στις δημοτικές εκλογές του 2010, τοσον ο ίδιος όσο και η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ερμήνευσαν και χρησιμοποίησαν ως αποτέλεσμα δημοψηφίσματος, θετικό για την “επένδυση”.

Σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αριστοτέλη στις 17.2.2014, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ο κ. Πάχτας,προσπαθώντας να πολώσει ακόμα περισσότερο το σχεδόν εμφυλιοπολεμικό κλίμα στην περιοχή που ο ίδιος δημιούργησε, μίλησε για καμμένα χωριά και ανθρώπινα θύματα σε περίπτωση που δεν εκλεγεί (εδώ). 

Και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, στηρίχθηκε από την πλευρά της εταιρείας και ψηφίστηκε «μονοκούκι» από τους εργαζόμενους, τις οικογένειες τους και όσους πίστεψαν στις υποσχέσεις για δουλειά.

Ο κ. Μίχος εξελέγη ως ο μόνος υποψήφιος απέναντι στον κ. Πάχτα με τη διαδικασία που έθεσε η “Ενωτική Πρωτοβουλία του Δήμου Αριστοτέλη”, ένα όργανο που συγκροτήθηκε από ανθρώπους του κινήματος και μέλη των Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα κατά των Μεταλλείων Χρυσού-Χαλκού στην περιοχή. 

Πριν την ανάδειξή του ως υποψηφίου με απευθείας εκλογή από τους δημότες, ο κ. Μίχος αποδέχθηκε και υπέγραψε τη Διακήρυξη Αρχών και Στόχων της Ενωτικής Πρωτοβουλίας Δήμου Αριστοτέλη, σύμφωνα με την οποία, στόχοι της συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία είναι:

«- να αποτρέψουμε την εγκατάσταση και λειτουργία της μεταλλείας και μεταλλουργίας χρυσού-χαλκού στις Σκουριές και τις άλλες θέσεις της περιοχής. – να διεκδικήσουμε ουσιαστικό έλεγχο για παρανομίες και περιβαλλοντική υποβάθμιση για όσο διάστημα συνεχίζει η μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή. – να επιτύχουμε τον αποχαρακτηρισμό της ΒΑ Χαλκιδικής ως «Μεταλλευτικής» και την σταδιακή της αποκατάσταση».

Στο προεκλογικό του πρόγραμμα ο κ. Μίχος διατύπωσε ως εξής τις θέσεις για τη μεταλλευτική δραστηριότητα στο Δήμο:

“Η άποψή μας είναι αντίθετη με την επέκταση της παραδοσιακά υφιστάμενης μεταλλευτικής δρατηριότητας. Η επέκταση της μεταλλείας στις Σκουριές και σε άλλες περιοχές μετατρέπει το σύνολο της περιοχής μας σε μια απέραντη μεταλλευτική ζώνη βαριάς βιομηχανικής εκμετάλλευσης. Όμως ο Δήμος δεν έχει ούτε το ρόλο ούτε τη δυνατότητα ούτε τη θεσμική αρμοδιότητα να νομοθετήσει ώστε να ακυρώσει τις επεκτάσεις της μεταλλείας. Με βάση αυτή την παραδοχή δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι αρνούμαστε το χαρακτήρα της δημοψηφισματικής προσέγγισης των Δημοτικών Εκλογών σε σχέση με το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ στην επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας”.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω:

•                Όσοι ψήφισαν τον κ. Πάχτα το 2010 και το 2014 ψήφισαν ΝΑΙ στην “επένδυση” της Ελληνικός Χρυσός.

•                Όσοι ψήφισαν τον κ. Βλαχόπουλο το 2010 ψήφισαν ΟΧΙ στις Σκουριές και τη μεταλλουργία χρυσού.

•                Όσοι ψήφισαν τον κ. Μίχο το 2014 δεν πήραν θέση γενικά για τις μεταλλευτικές δρατηριότητες αλλά ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα για την ενότητα, πάντα κατά τον κ. Μίχο.

Κατά τον κ. Μίχο, το αντιμεταλλευτικό κίνημα που σύσσωμο τον υποστήριξε στις εκλογές δεν ψήφισε για ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην “επένδυση” αλλά για ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην ενότητα! Όμως το βράδυ των εκλογών, όλη η Ελλάδα είχε στραμμένα τα μάτια στο Δήμο Αριστοτέλη περιμένοντας το αποτέλεσμα των εκλογών/ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ μεταξύ του “υποψηφίου της εταιρείας” και του “υποψηφίου του κινήματος κατά των μεταλλείων”. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι με την πρώτη ροή αποτελεσμάτων που έδιναν (λανθασμένα) σα θριαμβευτή της αναμέτρησης τον κ. Πάχτα, όλα τα ΜΜΕ και τα κυβερνητικα στελέχη στα τηλεοπτικά παράθυρα δήλωναν κατηγορηματικά ότι «οι εκλογές στο Δήμο Αριστοτέλη ήταν Δημοψήφισμα που έδωσε ένα μεγάλο ΝΑΙ στην επένδυση της Ελληνικός Χρυσός».

Και βέβαια, ως Δημοψήφισμα για την “επένδυση” έγινε δεκτό το εκλογικό αποτέλεσμα και από τους ίδιους τους ψηφοφόρους του κ. Μίχου που έστησαν τρελό γλέντι στην Ιερισσό με σύνθημα “Τον Πάχτα τον διώξαμε. Τώρα να διώξουμε και την Eldorado”. 

Aρκεί μια περιήγηση στα κοινωνικά δίκτυα για να πείσει και τον πλέον δύσπιστο για τις προθέσεις της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος.

Ας αναλύσουμε όμως προσεκτικά τους ΠΙΝΑΚΕΣ των αποτελεσμάτων του Οκτωβρίου 2010 και του Μαΐου 2014. 

Σύμφωνα με Πάχτα-εταιρεία, οι 16 οικισμοί του Δήμου χωρίζονται ως εξής:

α. Στα “Μαντεμοχώρια”, δηλαδή τα 12 χωριά που σύμφωνα με το εκλογικό αποτέλεσμα του 2010 θεωρείται ότι στηρίζουν την “επένδυση” (Στρατώνι, Στρατονίκη, Ολυμπιάδα, Στάγειρα, Μ. Παναγία, Γομάτι, Πυργαδίκια, Βαρβάρα, Στανός, Νεοχώρι, Παλαιοχώρι, Αρναία) και:

β. Στα Τουριστικά χωριά (Ιερισσός, Νέα Ρόδα, Αμμουλιανή, Ουρανούπολη).

Στα “Μαντεμοχώρια” από τον ΠΙΝΑΚΑ προκύπτει ότι:

•                Ο κ. Πάχτας έλαβε 5.735 ψήφους (65,3%) το 2010 και 6.781 (64,8%) το 2014.

•                Ο κ. Βλαχόπουλος έλαβε 3.043 (34,7%) το 2010.

•                Ο κ. Μίχος έλαβε 3.679 (35,2%) το 2014.

Στα Τουριστικά χωριά από τον ίδιο ΠΙΝΑΚΑ προκύπτει:

•                Ο κ. Πάχτας έλαβε 955 ψήφους (22,4%) το 2010 και 582 (12,0%) το 2014.

•                Ο κ. Βλαχόπουλος έλαβε 3.316 (77,6%) το 2010.

•                Ο κ. Μίχος έλαβε 4.353 (87,9%) το 2014.

Στο σύνολο του Δήμου Αριστοτέλη προκύπτει ότι:

•             Ο κ. Πάχτας έλαβε 6.690 (51,3%) το 2010 και 7.373 (46,95%) το 2014.

•                Ο κ. Βλαχόπουλος έλαβε 6.359 (48,7%) το 2010.

•                Ο κ. Μίχος έλαβε 8.031 (51,13%) το 2014.

Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων του 2010 και του 2014 προκύπτουν τα εξής:

1.             Ο δημοψηφισματικός χαρακτήρας των εκλογών δεν τέθηκε από τους διεκδικητές του Δήμου κ. Μίχο και κ. Πάχτα, αλλά από τους ίδιους τους εκλογείς, αφού τα τελευταία δύο χρόνια το ζήτημα της μεταλλευτικής δραστηριότητας στο Δήμο έχει αναδειχθεί ως το κυρίαρχο πρόβλημα του τόπου.

2.             Στα Μαντεμοχώρια, τα παραδοσιακά “κάστρα” της εταιρείας και του Πάχτα, το αποτέλεσμα και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις ήταν σχεδόν το ίδιο. Επιβεβαιώθηκε οτι υπάρχει σε αυτά τα χωριά ένα σημαντικό “σιωπηλό” ποσοστό πολιτών που είναι σταθερά αντίθετο στην επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας και μάλιστα παρά τις πιέσεις, τις υποσχέσεις και τις προσπάθειες εξαγοράς, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε και δεν μειώθηκε.
2010 ΟΧΙ: 34,7% – ΝΑΙ: 65,3%
2014 ΟΧΙ: 35,2% – ΝΑΙ: 64,8%

3.             Στα Τουριστικά χωριά που είναι σαφώς κατά της “επένδυσης”, το αποτέλεσμα διαφοροποιήθηκε σημαντικά και ήταν αυτό που έδωσε το σαφές προβάδισμα στον κ. Μίχο:
2010 ΟΧΙ: 77,6% ΝΑΙ: 22,4%
2014 ΟΧΙ: 87,9% ΝΑΙ 12,1%

4.             Τα αποτελέσματα της σταυροδοσίας είναι αποδεικτικά της πρόθεσης των εκλογέων: από τους 16 δημοτικούς συμβούλους που εξελέγησαν με τον κ. Μίχο, όλοι ή σχεδόν όλοι είναι άνθρωποι του κινήματος.

5.             Η κοινωνική ενότητα είναι κοινός πόθος και αυτόν εξέφρασε ο κ. Μίχος ερμηνεύοντας το εκλογικό αποτέλεσμα. Ωστόσο ο πόθος αυτός δεν εκφράστηκε δημοψηφισματικά και δεν καταγράφηκε με οποιοδήποτε τρόπο στο εκλογικό αποτέλεσμα.

Θεωρούμε ότι ο νέος Δήμαρχος θα ήταν καλό να μελετήσει με προσοχή τους πίνακες των αποτελεσμάτων και να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. 

Αλλωστε, οφείλει να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Η ενότητα των κατοίκων ως προϋπόθεση για την ευημερία του Δήμου είναι το κύριο μέλημα του νέου Δημάρχου κ. Μίχου. 

Δεν είναι όμως η μόνη προϋπόθεση. 

Τα προγράμματα των συνδυασμών “Κίνημα Ανάπτυξης” του κ. Μίχου και “Όραμα Ανάπτυξης” του κ. Πάχτα μιλούν και τα δύο για ΑΝΑΠΤΥΞΗ και θα μπορούσαν να είναι ταυτόσημα αν δεν υπήρχε το κεφάλαιο ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ. 

Πράγματι, στους τομείς εκτός των μεταλλείων επιτυγχάνεται εντυπωσιακή προγραμματική ΕΝΟΤΗΤΑ στα πολυτελή τεύχη των δυο αντιπάλων και στις προεκλογικές τους ομιλίες. 

Όμως αυτό που διαφοροποιεί το Δήμο Αριστοτέλη από οποιονδήποτε άλλον Δήμο της χώρας είναι ακριβώς το κεφάλαιο ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ, που είναι τροχοπέδη στην ανάπτυξη όλων των άλλων τομέων οικονομικής δραστηριότητας. 

Από τα 744.000 στρέμματα της συνολικής έκτασης του Δήμου Αριστοτέλη, 317.000 στρέμματα είναι Μεταλλευτική Περιοχή και 49.000 στρέμματα είναι Βιομηχανικές Περιοχές (ΒΙ.ΠΕ.). Όσο θα αγνοείται συστηματικά η θεσμική διάσταση και η επιχειρηματική πρακτική της μεταλλείας στην περιοχή αυτή, η ουσιαστική ΑΝΑΠΤΥΞΗ του τόπου θα παραμείνει στο χώρο της ουτοπίας.

Ανάρτηση από: http://edo-provokatoras.blogspot.gr