Πρόσφατα, μια γνωστή μου βρέθηκε να έχει σπίτια. Πολλά σπίτια. Δεν το επεδίωξε, η ζωή τα έφερε έτσι. Τους λόγους -που είναι κάπως δυσάρεστοι- τους καταλαβαίνετε. Από την ημέρα που βρέθηκε με σπίτια, η ζωή της έχει γίνει μια κόλαση.
υτή η γνωστή μου είναι άνεργη πια. Έχασε τη δουλειά της. Άνεργη μεν, ιδιοκτήτρια δε. Με το ζόρι.
Αφού διεκπεραίωσε ένα σωρό θέματα και πήγε σε ένα σωρό υπηρεσίες, πλήρωσε σε φόρους κι ένα σκασμό χρήματα από αυτά που δεν είχε.
Φυσικά, αναγκάστηκε να δανειστεί από φίλους και συγγενείς, για να πληρώσει τους φόρους.
Τώρα είναι ακόμα πιο φτωχή από την ημέρα που ήταν άνεργη αλλά δεν ήταν ιδιοκτήτρια.
Συνειδητοποίησε πως κάτι πρέπει να κάνει αμέσως με αυτά τα σπίτια, γιατί, αν δεν κάνει, την επόμενη χρονιά θα πάει στη φυλακή.
Δεν της είχε τύχει ποτέ στη ζωή της να ψάχνει για ενοικιαστή -αφού πριν δεν είχε τίποτα να νοικιάσει-, οπότε άρχισε να ρωτάει τι πρέπει να κάνει.
Όλοι της είπαν να νοικιάσει σε ανθρώπους που θα έχουν μόνιμη δουλειά και θα μπορούν να πληρώνουν το νοίκι, γιατί πληθαίνουν καθημερινά τα κανόνια από ενοικιαστές.
Για το πρώτο σπίτι, τελικοί υποψήφιοι ήταν ένα ζευγάρι Ελλήνων και ένας αλλοδαπός επιχειρηματίας.
Ο Έλληνας με δουλειά των 700 ευρώ -αλλά δεν τον πληρώνουν και πολύ συχνά- και η σύζυγός του στο ταμείο ανεργίας· ψάχνει για δουλειά αλλά δεν βρίσκει.
Ο αλλοδαπός από χώρα που ανήκει σε αυτές που ήταν κόκκινο πανί για τους Έλληνες ιδιοκτήτες τα προηγούμενα χρόνια. Δεν τους νοίκιαζαν σπίτι με τίποτα.
Φυσικά, η γνωστή μου νοίκιασε το σπίτι στον αλλοδαπό επιχειρηματία -ο οποίος ανέλαβε να βάψει και το σπίτι- που είναι λιγότερο επισφαλής από το ζευγάρι των Ελλήνων με τις δουλειές της πλάκας.
Αλλά δεν είναι μόνο η γνωστή μου. Βλέπω στη γειτονιά μου να προτιμούνται πια για νοικάρηδες οι ταπεινοί αλλοδαποί με τις δικές τους δουλειές από τους Έλληνες που δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει αύριο.
Το «Ενοικιάζεται μόνο σε Έλληνες» γίνεται σιγά-σιγά «Ενοικιάζεται μόνο σε ξένους»· ο ρατσισμός στους νοικάρηδες γίνεται ανάποδος πια.
Βασικά, θέλουν να γράψουν «Ενοικιάζεται μόνο σε πλούσιους και ευκατάστατους με σταθερή εργασία» αλλά ντρέπονται ακόμα.
Δεν πήγαν χαμένες οι θυσίες των Ελλήνων μετά την χρεοκοπία.
Η Ελλάδα άλλαξε.
Ανάρτηση από: http://pitsirikos.net
