Επειδή πολλές βαθυστόχαστες αναλύσεις διαβάζω ένθεν και ένθεν τα τελευταία εικοσιτετράωρα περί κολοτούμπας ή αντίθετα περί περήφανα εθνικής στάσης της ελληνικής κυβέρνησης καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας τα εξής:
1ον Ουδείς στις 26 του μηνός δεν ανέμενε ότι η πατρίδα μας θα οδηγείτο στον σοσιαλισμό ή ακόμη ότι θα έστελνε στο διάολο το σύνολο των επί 200 χρόνων δομημένων γεωπολιτικών προσδέσεων της.
2ον Εκείνο που ψήφισε και απαιτεί ο Ελληνικός λαός στις 25 Γενάρη ήταν κάτι πιο απλό.
Να σταματήσει πλέον η λειτουργία της χώρας ως αποικίας χρέους και κράτους περιορισμένης κυριαρχίας.
Να αποκατασταθεί η δυνατότητα του Ελληνικού κράτους να θέτει τις βασικές πολιτικές οικονομικές και κοινωνικές προτεραιότητες που το ίδιο επιλέγει.
Να μπορεί δηλαδή να παράγει και να κατανέμει τους πόρους του όπως ο εσωτερικός πολιτικός συσχετισμός προωθεί και όχι όπως ξένα κέντρα αποφάσεων επιβάλουν.
Να αντιστρέψει την κοινωνική καταστροφή.
Να προασπίσει τα δικαιώματα του συνόλου του Ελληνισμού.
Να αποκαταστήσει εν τέλει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τους όρους Εθνικής κυριαρχίας του.
3ον Το αν αυτό μπορεί επαρκώς να διεκδικηθεί και κατακτηθεί από την νέα κυβέρνηση και πάρα κάτω αν αυτό μπορεί να επιτευχθεί και σε πιο βαθμό στα πλαίσια αυτής της σημερινής άθλιας ΕΕ μένει να αποδειχθεί.
4ον Η μάχη γιατί για μάχη μιλάμε βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και σε αυτήν θα κριθούν οι προθέσεις και η επάρκεια ηγεσιών και λάου.
Όσο όμως δίνεται η μάχη δεν δικαιούνται όσοι επέλεξαν την ασφάλεια των μετόπισθεν μέσα από την θεωρία των ανώριμων συνθηκών και του όλα ή τίποτα να καλλιεργούν το κλίμα της βέβαιης ήττας.
5ον Η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα είναι και επιβεβλημένη και κρίσιμη παράμετρος για την έκβαση της μάχης.
Ας το σκεφτούν αυτό όλοι όσοι μέσα από αυτοεκπληρούμενες προφητείες ουσιαστικά επιχειρούν να τον κρατήσουν στο περιθώριο με μόνο κίνητρο τελικά να επιβεβαιωθεί ως ορθή η δική τους απουσία.
Το ίδιο και οι άλλοι που ενδεχομένως αν και τοποθετήθηκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης άρχισαν να σκέφτονται τη συνθηκολόγηση και μοιραία προτιμούν έναν τηλεθεατή απόντα λαό.
