Αφού η Ν.Δ. ισχυρίζεται ότι τελικά υπογράψαμε τα ίδια με όσα είχε υπογράψει εκείνη και αφού λέει ότι παίζουμε με τις λέξεις και δεν διώξαμε την Τρόικα, τότε γιατί γκρινιάζει; Εκείνη δεν έλεγε ότι με όσα είχε υπογράψει έσωζε τη χώρα; Άρα, αφού υπογράψαμε τα ίδια με όσα εκείνη είχε υπογράψει, πάλι δεν σώζεται η χώρα; Προς τι η κριτική της, λοιπόν; Να σώζεται η χώρα, αλλά μόνο από εκείνη; Αυτό λέει; Αν έτσι πάει το πράγμα, τότε γιατί κοκορευόταν ότι βάζει την πατρίδα πάνω από το κόμμα; «Βάζω την πατρίδα πάνω από το κόμμα» σημαίνει ότι δεν με νοιάζει ποιος σώζει τη χώρα. Έτσι δεν είναι;
Απελπισμένες ανοησίες λέει η Ν.Δ. και τίποτε παραπάνω. Και μάλιστα λέει απελπισμένες ανοησίες του καφενείου. Μπας και σταθεί στο καφενείο μες την ξεφτίλα της. Διότι μόνο εκεί, μόνο στο καφενείο μπορεί να πει τέτοιες απελπισμένες ανοησίες. Παραέξω, δεν στέκουν.
Έτσι και κάνει ότι τα λέει και παραέξω, κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με την κρίσιμη ερώτηση. Η κρίσιμη ερώτηση είναι: «Θέλεις κάτι;» Και στην πολιτική, όταν η κριτική που κάνεις είναι τόσο ολιστική και τόσο αφοριστική όσο η κριτική που κάνει η Ν.Δ., τότε στην κρίσιμη ερώτηση «θέλεις κάτι;» αντιστοιχεί μόνο μια απάντηση. Μια απάντηση εξίσου ολιστική. Για να στέκει και η αντίστοιχη κριτική. Κι εξίσου ολιστική απάντηση στο «θέλεις κάτι;» υπάρχει μόνο μία: «Ναι, θέλω κάτι. Εκλογές!»
Θέλει όμως εκλογές η Ν.Δ.; Θέλει εκλογές ο νεοδημοκράτης; Για ρωτήστε τον την κρίσιμη ερώτηση. Για ρωτήστε τον: «Θέλεις κάτι;» Ρωτήστε τον, και θα δείτε αν πράγματι θέλει κάτι και τι είναι αυτό που θέλει. Και θ’ αποκαλυφθεί με την απάντησή του όχι εκείνο που θέλει, αλλά εκείνο που δεν μπορεί να χωνέψει. Και πώς τον πιάνει κώτσο η Συγγρού. Η Συγγρού η οποία προσπαθεί να κρύψει ότι, πριν πάρει πόδι από το χειρουργείο, φρόντισε να κόψει βαθειά με το νυστέρι την καρωτίδα του ασθενή πάνω στο χειρουργικό κρεβάτι!
Τώρα, για να του δείξω του νεοδημοκράτη πόσο κώτσο τον πιάνει η Συγγρού, τον ενημερώνω ότι, ακόμα και αν άδειαζαν τα ΑΤΜ, έκλειναν οι τράπεζες, τέλειωνε το χαρτί υγείας της Βούλτεψη, ανασταινόταν ο Τσάβες και τον έφερνε ο Μαδούρο από το Καράκας στην Αθήνα να πηγαίνει πέρα-δώθε χεράκι-χεράκι με τους τσολιάδες στο Σύνταγμα, αν… αν… αν…, και ξανακάναμε εκλογές, τότε πια η Ν.Δ. δεν θα έβρισκε ούτε την ψήφο της. Κι επειδή ο νεοδημοκράτης που έχει μια στάλα νιονιό το ξέρει αυτό, για να μην δουλευόμαστε στο καφενείο, τον ειδοποιώ ότι το ξέρουμε και όλοι οι υπόλοιποι.
Μιλώντας για τον νεοδημοκράτη, εύχομαι να καταλάβαμε με την ευκαιρία και πόσο ζόρι δεν τραβάει την ίδια ώρα όποιος, αντιθέτως, ψήφισε τον Σύριζα –πόση διαφορά, δηλαδή, έχει η δική του κριτική. Καταλάβαμε ακόμα ποιος θέλει να πάμε μπροστά και ποιος θέλει να πάμε πίσω. Και, αν δεν κάνω λάθος, καταλάβαμε και τη διαφορετική σημασία που έχει για τους μεν και για τους δε η υπόθεση εκείνη που λέγεται κωλοτούμπα.
Ανάρτηση από: https://bluebig.wordpress.com
