Χαράματα, και στα μανταλάκια κρέμονταν γυμνά κορμιά της αλλοδαπής με την είδηση για φουρναραίους νταβατζήδες ειδικευμένους στο trafficking. Παλαιότερα είχα ακούσει κάτι για νταβατζήδες από τις πολιτικές κουβέντες που γίνονταν στου «Μπαραϊκτάρη» με την πολίτικη κουζίνα, που σύχναζαν και Πρωθυπουργοί.
Κάνοντας flashback στις καλές εποχές του «εκσυγχρονισμού» και της «ανάπτυξης», έρχεται αναλλοίωτη η εικόνα στη μνήμη, γροθιά στο στομάχι, ενός τεράστιου βιομηχανικού, θα έλεγε κανείς, χώρου μέσα στην απόλυτη θολούρα και σύγχυση, χώρος που προκαλούσε φωτογραφικά και διέγειρε την επιθυμία για απανωτές λήψεις. Ζήτησα την άδεια και μπήκα με σκοπό να κάνω μερικά μαυρόασπρα. Το θέαμα μοναδικό!!
Ανθρώπινες φιγούρες-σκιές που χόρευαν στην απόλυτη γύμνια της ύπαρξης. Πελάτες με αδηφάγα βλέμματα μπροστά στο σκοτεινό αντικείμενο του πόθου. Κλασσικό στριπτιζάδικο στη Βόρεια Ελλάδα σε light εκδοχή, μετρούσε την αντοχή της ελληνικής επαρχίας και την γεωργική παραγωγή της χρονιάς. Κορίτσια ξένα στην άγουρη νιότη έκαναν πως χόρευαν σε ένα τεράστιο ενυδρείο (πρωτότυπη κατασκευή για επίδοξους ψαράδες του θεσσαλικού κάμπου).
Τα μάτια θολά, κουρασμένα, έκαναν πως ζωήρευαν σε κάθε τι που τους γυάλιζε στο μισοσκόταδο και στον κάθε γύρο πέφτανε προβολείς. Καλοντυμένοι επαρχιώτες, νοικοκυραίοι άνθρωποι, με ακριβά ρολόγια και δερμάτινα, στα πρώτα τραπέζια, πλησίαζαν με το καλάμι ψαρέματος και προσπαθούσαν με το χαρτονόμισμα-δόλωμα που έβαζαν, να βγάλουν από το ενυδρείο το κορίτσι για να χορέψει μπροστά τους. Το κορίτσι-ψάρι με φοβισμένο και όχι προκλητικό βλέμμα, για όποιον έβλεπε καθαρά, έβγαινε από το ενυδρείο για χορό στο τραπέζι, ίσως η συνέχεια στο τζιπ για μισή ώρα και μετά όλα από την αρχή. Μαρτύριο δίχως τέλος. Το ξέφρενο γλέντι της θλίψης. Πότε-πότε διέκρινα να κατεβαίνουν οι άγγελοι από την σκηνή την ώρα της αλλαγής για να κάνουν aerolin. Ήταν ανάγκη για να αναπνεύσουν και να επιβιώσουν. Ξημερώματα, ένα φορτηγάκι τις έπαιρνε για το φούρνο της γειτονιάς, ακριβώς την ώρα που άνοιγε κι΄άρχιζε το ψήσιμο. Έτσι τις έφερναν οι έμποροι του έρωτα, αρχικά με υποσχέσεις για καλύτερη ζωή και μετά μονόδρομος προς την κόλαση. Έκανα 5-6 καρέ κι΄όχι τα καλύτερα. Η εικόνα του ψαριού με το αγκίστρι στη γλώσσα σπαρταριστική.
Την άλλη μέρα μίλησα για το «ενυδρείο» στη μητέρα της φίλης που με φιλοξενούσε και γνώριζε το ενδιαφέρον μου για τη φωτογραφία.
- ΄Αστα κορίτσι μου, μου είπε, μη τα συζητάς και ο Χρήστος της Τασίας, γείτονας, εδώ πιο κάτω μένει, έμπλεξε με μια από αυτές τις παρδαλές Ρουμάνες κι΄άλλοι επίσης από τα γύρω χωριά (Σημειωτέον ο Χρήστος της Τασίας ήταν 57 και η μικρή 18, δηλαδή παιδί του).
«Χωριάτικο» μπλέξιμο, σκέφτηκα.
- ΄Αστα κορίτσι μου, μου είπε, μη τα συζητάς και ο Χρήστος της Τασίας, γείτονας, εδώ πιο κάτω μένει, έμπλεξε με μια από αυτές τις παρδαλές Ρουμάνες κι΄άλλοι επίσης από τα γύρω χωριά (Σημειωτέον ο Χρήστος της Τασίας ήταν 57 και η μικρή 18, δηλαδή παιδί του).
«Χωριάτικο» μπλέξιμο, σκέφτηκα.
Όταν έπιασαν τους διακινητές των νεαρών κοριτσιών αυτοί απολογήθηκαν λέγοντας:
- Έμπλεξα κυρ-αστυνόμε, γιατί αγάπησα, μ΄έφαγε ο έρωτας.
- Έσφαλα κυρ-δικαστά, ήρθε για να βγάλει το ψωμί της και της έδωσα ό,τι είχα, μέχρι και φούρνο της άνοιξα για να μην το στερηθεί ποτέ.
- Έμπλεξα κυρ-αστυνόμε, γιατί αγάπησα, μ΄έφαγε ο έρωτας.
- Έσφαλα κυρ-δικαστά, ήρθε για να βγάλει το ψωμί της και της έδωσα ό,τι είχα, μέχρι και φούρνο της άνοιξα για να μην το στερηθεί ποτέ.
Νταβατζήδες, προαγωγοί, ντήλερ κόκας και ρόζ κρέατος, πολιτικοί με offshore εταιρείες, ευυπόληπτοι επιχειρηματίες ειδικοί στο ξέπλυμα του μαύρου χρήματος (αν και το χρήμα δεν έχει χρώμα, ούτε βρώμα μιας και άϋλο), ποινικό και πολιτικό έγκλημα, όλα μαζί χτυπημένα καλά στο μίξερ της διαπλοκής, εμφανίζονται κατά καιρούς στην ειδησεογραφία, έντυπη και ηλεκτρονική, με την επωνυμία ή την κατηγορία της «εγκληματικής οργάνωσης». Θέμα επίκαιρο που θα απασχολήσει προσεχώς την νομική επιστήμη στην Ελλάδα. Βία και sex, bullying και trafficking, φασισμός και υπόκοσμος (ο κόσμος της Νύχτας κομπλέ, με όλα τα παρελκόμενα, πρώτο τραπέζι πίστα, με την τραγουδίστρια πρώτο κορμί και τον πορτιέρη με τη σβάστικα στο μπράτσο).
Και οι ημερομηνίες ριγμένες στη σειρά τυχαία: 20 Απριλίου δίκη της Χρυσής Αυγής, 21 Απριλίου επέτειος της Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως, 28 Απριλίου με την προσμονή της απόφασης στη δίκη κάποιων, που οι κακές γλώσσες λένε ότι φύτρωσαν ξαφνικά σαν τα μανιτάρια σε χωριάτικους φούρνους. Έτσι πάντα κατορθώνουν και ξεγλιστράνε ατιμώρητοι οι νταήδες και νταβατζήδες στην κοινωνία της αγοράς όπου όλα είναι προς πώληση και κέρδος, ομοίως ο άρτος και τα θεάματα.
Οψόμεθα, ελπίζουμε αύριο η τυφλή Δικαιοσύνη ν΄ανοίξει τα μάτια και να δει.
Ανάρτηση από: http://hleianews.gr
