Του Γιάννη Περάκη
Αυτά τα βράδυα τα άτιμα είναι διαφορετικά. Οι δρόμοι είναι άδειοι. Λες και βρίσκεται εν εξελίξει πραξικόπημα. Αντί για τάνκς, βλέπεις συμμορίες με μαυροφορομένα ανθρωπόμορφα ρομπότ δύο-δύο να καβαλάνε άσπρες μηχανές και άσπρα αυτοκίνητα με μπλέ εξογκώματα να διασχίζουν ασταμάτητα τους δρόμους, λες και προσπαθούν να κλέψουν τον ήλιο της Ελλάδας και να κάνουν την ημέρα νύχτα.
Κάποτε, τέτοια νύχτα οι δρόμοι αυτοί ήταν αλλιώς. Πήγαινε η κάθε οικογένεια αλλά και ο ξέμπαρκος να περάσουν την παραμονή με τους δικούς τους ανθρώπους. Ο καθένας ότι είχε. Μάνα, Πατέρα, Αδελφό/ή, Έρωτα, Καψούρα, Φίλο (τα κεφαλαία δεν είναι τυχαία, αυτές οι νύχτες το απαιτούν). Τα βράδια αυτά οι περισσότεροι θα τα περάσουμε με τις οικογένειες μας, όσοι έχουμε.
Μην κλαίγεσαι μου τσιρίζει μια φωνή. Δές ρε τι έχεις. Έχεις την οικογένεια σου, την σύντροφο σου, την κοράκλα σου, τον «έρωτα» (την «ψυχοκόρη») και τη δουλειά σου. Τι σου λείπει ρε άπληστε. Πείθεσαι προς στιγμή. Όμως δεν τσουλάει... Σουλατσάρεις στο διαδίκτυο. Κάτι διακρίνεις...
Το ευαίσθητο σημείο της κοινωνίας μας τα παιδιά μας. Τα παιδιά που δεν έχουν γονείς και μεγαλώνουν σε νοσοκομεία και ίδρύματα. Σ’ αυτά τα παιδιά διαχρονικά «ασέλγησαν» όλα τα «κ@λόπαιδα της ιστορίας. Από την Φρειδερίκη μέχρι τον σημερινό.
Το κέντρο Βρεφών, «Η Μητέρα» με τα 66 παιδιά ηλικίας από δύο μηνών έως πέντε χρόνων. Τα περισσότερα βρίσκονται εκεί έπειτα από εισαγγελική εντολή επειδή οι γονείς τους είναι χρήστες ουσιών, ενώ τα υπόλοιπα είναι κακοποιημένα ή παραμελημένα. Κινδυνεύουν να χάσουν την «μαμά» τους λόγω έλλεψης χρηματοδότησης. Οι Εργαζόμενοι του Κέντρου Βρεφών παλεύουν με θεούς και δαίμονες. Στα έξι σπίτια που διαθέτει το Μητέρα ζουν συνολικά 66 παιδιά. «Συνήθως τα μωρά κάτω από δύο χρόνων δεν αναγνωρίζουν τους γονείς τους, οπότε με το που τους βλέπουν κλαίνε και κρύβονται πίσω από εμάς» λένε. Τα περισσότερα μεγαλύτερα παιδιά τούς περιμένουν πώς και πώς.
«Είμαστε περίπου επτά άτομα σε κάθε σπίτι για να καλύπτουμε όλο το 24ωρο ενώ θα έπρεπε να είμαστε έντεκα. Την ίδια ώρα η μοναδική παιδίατρος που φροντίζει τα παιδιά δεν βγαίνει στη σύνταξη επειδή δεν έχει βρεθεί αντικαταστάτης. Οι μισθοί τους ξεκινάνε από 800 ευρώ δουλεύοντας και αργίες και φτάνουν τα 1.200».
Τα 40 εγκαταλελειμμένα παιδιά που ζουν στο Παίδων «Αγία Σοφία», που ενώ είναι απολύτως υγιή, ζουν υπό συνθήκες νοσηλείας μέσα στο νοσοκομείο, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας ενώ θα έπρεπε να οδηγούνται σε προνοιακές δομές, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι. Ζουν μέσα στο μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο της Ελλάδας.
Τελικά τα «εγκαταλελειμμένα» παιδιά φτάνουν να εμφανίζουν όλα τα χαρακτηριστικά της εγκατάλειψης μέσα στο νοσοκομείο. Είναι επιθετικά, στα όρια της παραβατικότητας, θέτουν σε κίνδυνο και τη δική τους ακεραιότητα και υγεία αλλά και των παιδιών που νοσηλεύονται και με τα οποία συμβιώνουν κατά κάποιο τρόπο. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι ένα στα πέντε παιδιά φεύγει κρυφά από το Παίδων, αντιλαμβάνεται ότι η εισαγγελική εντολή παρότι δίδεται για την ανάγκη ασφαλούς διαβίωσης του παιδιού, τελικώς κάθε άλλο παρά επιτυγχάνει το αποτέλεσμά της. Υπό το βάρος των δεκάδων ανήλικων παιδιών που έχουν «εγκλωβιστεί» στα νοσοκομεία Παίδων με εισαγγελικές εντολές και την ανάγκη της άμεσης διαχείρισης τους στις αρχές του έτους οι συναρμόδιοι υπουργοί και η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ανακοίνωσαν την άμεση μεταφορά των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων σε δομές και την άμεση δρομολόγηση της λειτουργίας μιας προνοιακής δομής στο Καλαμάκι για να φιλοξενεί τα παιδιά των εισαγγελικών εντολών για ένα μεταβατικό διάστημα. Απλώς οι αρμόδιοι επιχείρησαν να κερδίσουν χρόνο καθώς έλαβαν αποφάσεις, οι οποίες εξαρτώνται από εξαιρετικά ασταθή δεδομένα, τις μελλοντικές νομοθετικές ρυθμίσεις καθώς και τις προσλήψεις προσωπικού.
Τα παιδάκια του Ξενώνα Βρεφών SOS στο Αναρρωτήριο Πεντέλης. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, 165 συνολικά βρέφη και παιδιά αποκαταστάθηκαν οικογενειακά, βιώνοντας πλέον τη σπιτική θαλπωρή και αγάπη. 69 βρέφη/παιδιά υιοθετήθηκαν, 74 βρέφη/παιδιά αποκαταστάθηκαν σε ανάδοχη οικογένεια, 22 βρέφη/παιδιά επέστρεψαν στη βιολογική τους οικογένεια
Τα παιδιά στην Κιβωτό με τον Παπά να το παλεύει (σημειωτέον, έχω μία «εκ γενετής» απέχθεια σε αρχιεπισκόπους και πατριάρχες) αλλά αυτόν το Παπά θέλω να τον φιλήσω από σεβασμό.
Τότε περνάει από μπροστά σου η εικόνα ο σημερινός. Πήρε την BMW X6M αξίας 140.000,00 ευρώ για να πάει στο σκυλάδικο ώ τι είπα να με συγχωρείτε σε οργανοτροφείο πήγε. Επειδή μετά από τόσα χρόνια έχεις «διαφθαρεί» από το επάγγελμα σου, λες: 140 χιλ. δια 10 χιλ. νάτες οι 14 «μαμάδες» σ’ αυτά τα ιδρύματα σε ετήσια βάση και αν το διαιρέσεις με 10 ευρώ (το γεύμα) βγαίνουν 14.000,00 γεύματα για τα παιδάκια μας. Προσπαθείς ο «ταλαίπωρος» να μην γίνεις τρομοκράτης και να πετάς μολότωφ εδώ και εκεί. Εύρηκα... Βάζεις μουσική για να ξεχαστείς. Βάζεις Lou Reed το Perfect Day (υπέροχη μέρα):
Κάποτε, τέτοια νύχτα οι δρόμοι αυτοί ήταν αλλιώς. Πήγαινε η κάθε οικογένεια αλλά και ο ξέμπαρκος να περάσουν την παραμονή με τους δικούς τους ανθρώπους. Ο καθένας ότι είχε. Μάνα, Πατέρα, Αδελφό/ή, Έρωτα, Καψούρα, Φίλο (τα κεφαλαία δεν είναι τυχαία, αυτές οι νύχτες το απαιτούν). Τα βράδια αυτά οι περισσότεροι θα τα περάσουμε με τις οικογένειες μας, όσοι έχουμε.
Μην κλαίγεσαι μου τσιρίζει μια φωνή. Δές ρε τι έχεις. Έχεις την οικογένεια σου, την σύντροφο σου, την κοράκλα σου, τον «έρωτα» (την «ψυχοκόρη») και τη δουλειά σου. Τι σου λείπει ρε άπληστε. Πείθεσαι προς στιγμή. Όμως δεν τσουλάει... Σουλατσάρεις στο διαδίκτυο. Κάτι διακρίνεις...
Το ευαίσθητο σημείο της κοινωνίας μας τα παιδιά μας. Τα παιδιά που δεν έχουν γονείς και μεγαλώνουν σε νοσοκομεία και ίδρύματα. Σ’ αυτά τα παιδιά διαχρονικά «ασέλγησαν» όλα τα «κ@λόπαιδα της ιστορίας. Από την Φρειδερίκη μέχρι τον σημερινό.
Το κέντρο Βρεφών, «Η Μητέρα» με τα 66 παιδιά ηλικίας από δύο μηνών έως πέντε χρόνων. Τα περισσότερα βρίσκονται εκεί έπειτα από εισαγγελική εντολή επειδή οι γονείς τους είναι χρήστες ουσιών, ενώ τα υπόλοιπα είναι κακοποιημένα ή παραμελημένα. Κινδυνεύουν να χάσουν την «μαμά» τους λόγω έλλεψης χρηματοδότησης. Οι Εργαζόμενοι του Κέντρου Βρεφών παλεύουν με θεούς και δαίμονες. Στα έξι σπίτια που διαθέτει το Μητέρα ζουν συνολικά 66 παιδιά. «Συνήθως τα μωρά κάτω από δύο χρόνων δεν αναγνωρίζουν τους γονείς τους, οπότε με το που τους βλέπουν κλαίνε και κρύβονται πίσω από εμάς» λένε. Τα περισσότερα μεγαλύτερα παιδιά τούς περιμένουν πώς και πώς.
«Είμαστε περίπου επτά άτομα σε κάθε σπίτι για να καλύπτουμε όλο το 24ωρο ενώ θα έπρεπε να είμαστε έντεκα. Την ίδια ώρα η μοναδική παιδίατρος που φροντίζει τα παιδιά δεν βγαίνει στη σύνταξη επειδή δεν έχει βρεθεί αντικαταστάτης. Οι μισθοί τους ξεκινάνε από 800 ευρώ δουλεύοντας και αργίες και φτάνουν τα 1.200».
Τα 40 εγκαταλελειμμένα παιδιά που ζουν στο Παίδων «Αγία Σοφία», που ενώ είναι απολύτως υγιή, ζουν υπό συνθήκες νοσηλείας μέσα στο νοσοκομείο, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας ενώ θα έπρεπε να οδηγούνται σε προνοιακές δομές, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι. Ζουν μέσα στο μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο της Ελλάδας.
Τελικά τα «εγκαταλελειμμένα» παιδιά φτάνουν να εμφανίζουν όλα τα χαρακτηριστικά της εγκατάλειψης μέσα στο νοσοκομείο. Είναι επιθετικά, στα όρια της παραβατικότητας, θέτουν σε κίνδυνο και τη δική τους ακεραιότητα και υγεία αλλά και των παιδιών που νοσηλεύονται και με τα οποία συμβιώνουν κατά κάποιο τρόπο. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι ένα στα πέντε παιδιά φεύγει κρυφά από το Παίδων, αντιλαμβάνεται ότι η εισαγγελική εντολή παρότι δίδεται για την ανάγκη ασφαλούς διαβίωσης του παιδιού, τελικώς κάθε άλλο παρά επιτυγχάνει το αποτέλεσμά της. Υπό το βάρος των δεκάδων ανήλικων παιδιών που έχουν «εγκλωβιστεί» στα νοσοκομεία Παίδων με εισαγγελικές εντολές και την ανάγκη της άμεσης διαχείρισης τους στις αρχές του έτους οι συναρμόδιοι υπουργοί και η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ανακοίνωσαν την άμεση μεταφορά των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων σε δομές και την άμεση δρομολόγηση της λειτουργίας μιας προνοιακής δομής στο Καλαμάκι για να φιλοξενεί τα παιδιά των εισαγγελικών εντολών για ένα μεταβατικό διάστημα. Απλώς οι αρμόδιοι επιχείρησαν να κερδίσουν χρόνο καθώς έλαβαν αποφάσεις, οι οποίες εξαρτώνται από εξαιρετικά ασταθή δεδομένα, τις μελλοντικές νομοθετικές ρυθμίσεις καθώς και τις προσλήψεις προσωπικού.
Τα παιδάκια του Ξενώνα Βρεφών SOS στο Αναρρωτήριο Πεντέλης. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, 165 συνολικά βρέφη και παιδιά αποκαταστάθηκαν οικογενειακά, βιώνοντας πλέον τη σπιτική θαλπωρή και αγάπη. 69 βρέφη/παιδιά υιοθετήθηκαν, 74 βρέφη/παιδιά αποκαταστάθηκαν σε ανάδοχη οικογένεια, 22 βρέφη/παιδιά επέστρεψαν στη βιολογική τους οικογένεια
Τα παιδιά στην Κιβωτό με τον Παπά να το παλεύει (σημειωτέον, έχω μία «εκ γενετής» απέχθεια σε αρχιεπισκόπους και πατριάρχες) αλλά αυτόν το Παπά θέλω να τον φιλήσω από σεβασμό.
Τότε περνάει από μπροστά σου η εικόνα ο σημερινός. Πήρε την BMW X6M αξίας 140.000,00 ευρώ για να πάει στο σκυλάδικο ώ τι είπα να με συγχωρείτε σε οργανοτροφείο πήγε. Επειδή μετά από τόσα χρόνια έχεις «διαφθαρεί» από το επάγγελμα σου, λες: 140 χιλ. δια 10 χιλ. νάτες οι 14 «μαμάδες» σ’ αυτά τα ιδρύματα σε ετήσια βάση και αν το διαιρέσεις με 10 ευρώ (το γεύμα) βγαίνουν 14.000,00 γεύματα για τα παιδάκια μας. Προσπαθείς ο «ταλαίπωρος» να μην γίνεις τρομοκράτης και να πετάς μολότωφ εδώ και εκεί. Εύρηκα... Βάζεις μουσική για να ξεχαστείς. Βάζεις Lou Reed το Perfect Day (υπέροχη μέρα):
Ξεχνιέσαι
Απλά μια υπέροχη μέρα
Πίνουμε σαγκρία στο πάρκο
Και μετά, αργότερα, όταν βραδιάζει πάμε σπίτι....
Το τραγούδι σε «επαναφέρει» στα «ίσια σου».
Μάλλον είσαι μαζοχιστής και συνεχίζεις. Επειδή είσαι και ευρωπαιστής τρομάρα σου τρώς την κατραπακιά σου. Η «Ευρώπη των λαών», το Ευρωπαικό ιδεώδες, η Ευρωπαική αλληλεγγύη και άλλα τινά μυθεύματα και μ@λ@κί@@ παρουσιάζονται ως δια μαγείας μπροστά σου. Σύμφωνα με τα στοιχεία ευρωπαϊκής έρευνας της FEANTSA (της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας των οργανώσεων που ασχολούνται με την καταπολέμηση της αστεγίας και την προώθηση του δικαιώματος της στέγης), που επικαλείται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο αριθμός των αστέγων στις ευρωπαϊκές χώρες αυξάνεται διαρκώς. Πάνω από 20.000.000 οι άστεγοι στην ΕΕ.
· 337.000 άστεγοι στην Γερμανία
· 143.000 άστεγοι στην Γαλλία
· 87.400 άστεγοι στην Βρετανία
· 50.724 άστεγοι στην Ιταλία
· 39.300 άστεγοι στην Σουηδία
· 39.300 άστεγοι στην Ολλανδία
· 21.567 άστεγοι στην Αυστρία
Στον πλούσιο Βορρά της Ευρώπης το κοινωνικό κράτος εξαφανίστηκε.
Κι ενώ η Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό γνωρίζει πόσοι είναι οι άνθρωποι που αναγκάζονται να μένουν στον δρόμο, δεν συμβαίνει το ίδιο και στη χώρα μας. Πανελλαδική καταγραφή για τον αριθμό των αστέγων που βρίσκονται στους ελληνικούς δρόμους δεν υπάρχει, γι’ αυτό και η έρευνα της FEANTSA «δανείζεται» στοιχεία από παλαιότερη μελέτη που είχε πραγματοποιήσει το 2015 (!) το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ μόνο για την Αττική. Σε αυτή καταγράφονταν 17.720 άστεγοι στον δρόμο αλλά και άτομα στερούμενα κατοικίας, τα οποία διέμεναν σε καταλύματα για αστέγους.
Εδώ στην αποικία το παλεύει με την «ιδιωτική πρωτοβουλία»: Ο άλλος άνθρωπος και κάποια «ψήγματα» των Δήμων.
Το διαδίκτυο όμως δεν σ’ αφήνει να «αγιάσεις». Βλέπεις την πρόεδρο να μοιράζει φαγητό. Επειδή η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας. Σαν μια «οικογένεια».
Τι θα μπορούσε να πει κάποιος. Μάλλον αυτό ταιριάζει:
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο (Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου-Μπ. Μπρέχτ)
Βλέπεις και τον σημερινό να μοιράζει φαγητό κι’ αυτός. Γυρίζεις το κεφάλι με αποστροφή.
Ξέφυγα από τους καρχαρίες
και γλίτωσα από τις τίγρεις.
Μ' έφαγαν όμως οι κοριοί (Επιτάφιος για τον Μ.Μ.-Μπ. Μπρέχτ).
Τα παίρνεις με τον εαυτό σου, με τα κόμματα εντός της βουλής και εκτός. Συγχωρέστε με, δεν είναι όλοι ίδιοι. Ψάχνεις όμως να δεις τι φταίει. Πιθανό να το βρήκες. Πρώτα απ’ όλα φταίς εσύ που άραξες στο καναπέ σου, φταίνε τα κόμματα και οι συλλογικότητες της Αριστεράς. Ναι φταίμε. Φταίτε, φταίμε γιατί αυτοί οι πολιτικοί αλήτες κυβερνούν ακόμα. Κυβερνούν γιατί είμαστε σκορποχώρι. Είτε με original νεοφιλελεύθερους, είτε με μαιμού «αριστερά». Σημασία έχει κυβερνούν μέχρι σήμερα και θα κυβερνούν στον αιώνα το άπαντα,
Απλά μια υπέροχη μέρα
Πίνουμε σαγκρία στο πάρκο
Και μετά, αργότερα, όταν βραδιάζει πάμε σπίτι....
Το τραγούδι σε «επαναφέρει» στα «ίσια σου».
Μάλλον είσαι μαζοχιστής και συνεχίζεις. Επειδή είσαι και ευρωπαιστής τρομάρα σου τρώς την κατραπακιά σου. Η «Ευρώπη των λαών», το Ευρωπαικό ιδεώδες, η Ευρωπαική αλληλεγγύη και άλλα τινά μυθεύματα και μ@λ@κί@@ παρουσιάζονται ως δια μαγείας μπροστά σου. Σύμφωνα με τα στοιχεία ευρωπαϊκής έρευνας της FEANTSA (της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας των οργανώσεων που ασχολούνται με την καταπολέμηση της αστεγίας και την προώθηση του δικαιώματος της στέγης), που επικαλείται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο αριθμός των αστέγων στις ευρωπαϊκές χώρες αυξάνεται διαρκώς. Πάνω από 20.000.000 οι άστεγοι στην ΕΕ.
· 337.000 άστεγοι στην Γερμανία
· 143.000 άστεγοι στην Γαλλία
· 87.400 άστεγοι στην Βρετανία
· 50.724 άστεγοι στην Ιταλία
· 39.300 άστεγοι στην Σουηδία
· 39.300 άστεγοι στην Ολλανδία
· 21.567 άστεγοι στην Αυστρία
Στον πλούσιο Βορρά της Ευρώπης το κοινωνικό κράτος εξαφανίστηκε.
Κι ενώ η Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό γνωρίζει πόσοι είναι οι άνθρωποι που αναγκάζονται να μένουν στον δρόμο, δεν συμβαίνει το ίδιο και στη χώρα μας. Πανελλαδική καταγραφή για τον αριθμό των αστέγων που βρίσκονται στους ελληνικούς δρόμους δεν υπάρχει, γι’ αυτό και η έρευνα της FEANTSA «δανείζεται» στοιχεία από παλαιότερη μελέτη που είχε πραγματοποιήσει το 2015 (!) το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ μόνο για την Αττική. Σε αυτή καταγράφονταν 17.720 άστεγοι στον δρόμο αλλά και άτομα στερούμενα κατοικίας, τα οποία διέμεναν σε καταλύματα για αστέγους.
Εδώ στην αποικία το παλεύει με την «ιδιωτική πρωτοβουλία»: Ο άλλος άνθρωπος και κάποια «ψήγματα» των Δήμων.
Το διαδίκτυο όμως δεν σ’ αφήνει να «αγιάσεις». Βλέπεις την πρόεδρο να μοιράζει φαγητό. Επειδή η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας. Σαν μια «οικογένεια».
Τι θα μπορούσε να πει κάποιος. Μάλλον αυτό ταιριάζει:
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο (Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου-Μπ. Μπρέχτ)
Βλέπεις και τον σημερινό να μοιράζει φαγητό κι’ αυτός. Γυρίζεις το κεφάλι με αποστροφή.
Ξέφυγα από τους καρχαρίες
και γλίτωσα από τις τίγρεις.
Μ' έφαγαν όμως οι κοριοί (Επιτάφιος για τον Μ.Μ.-Μπ. Μπρέχτ).
Τα παίρνεις με τον εαυτό σου, με τα κόμματα εντός της βουλής και εκτός. Συγχωρέστε με, δεν είναι όλοι ίδιοι. Ψάχνεις όμως να δεις τι φταίει. Πιθανό να το βρήκες. Πρώτα απ’ όλα φταίς εσύ που άραξες στο καναπέ σου, φταίνε τα κόμματα και οι συλλογικότητες της Αριστεράς. Ναι φταίμε. Φταίτε, φταίμε γιατί αυτοί οι πολιτικοί αλήτες κυβερνούν ακόμα. Κυβερνούν γιατί είμαστε σκορποχώρι. Είτε με original νεοφιλελεύθερους, είτε με μαιμού «αριστερά». Σημασία έχει κυβερνούν μέχρι σήμερα και θα κυβερνούν στον αιώνα το άπαντα,
Εκτός...
Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι
είσαστε χαμένοι.
Η μεταβολή, ναι, είναι εσάς ο φίλος σας,
και η διαφωνία ο σύμμαχός σας στον αγώνα.
Από το τίποτα
κάτι πρέπει εσείς να φτιάξετε,
οι δε του κόσμου οι παντοδύναμοι
να γίνουν πρέπει τίποτα.
Αυτό που ήδη κατέχετε αφήστε το·
πιάστε πάρτε αυτό που σας αρνιούνται (Μπέρτολτ Μπρέχτ)
Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι
είσαστε χαμένοι.
Η μεταβολή, ναι, είναι εσάς ο φίλος σας,
και η διαφωνία ο σύμμαχός σας στον αγώνα.
Από το τίποτα
κάτι πρέπει εσείς να φτιάξετε,
οι δε του κόσμου οι παντοδύναμοι
να γίνουν πρέπει τίποτα.
Αυτό που ήδη κατέχετε αφήστε το·
πιάστε πάρτε αυτό που σας αρνιούνται (Μπέρτολτ Μπρέχτ)
Ανάρτηση από: https://sioualtec.blogspot.com/
