Αυτό το νούμερο είναι πρόεδρος του
Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας. Είναι επίσης και περιφερειάρχης Αττικής, θέση από την
οποία τον Ιούλιο καλούσε να μετατραπεί η Αττική σε κεντρικός τουριστικός
προορισμός και να προωθηθεί παντού η καμπάνια ότι είναι ασφαλής προορισμός.
Πριν λίγες μέρες από τη θέση του
περιφερειάρχη συνάντησε, για δουλειά ας πούμε, έναν δήμαρχο. Από κοντά φυσικά,
γιατί σαν την προσωπική επαφή δεν έχει. Ο δήμαρχος βγήκε θετικός στον κορωνοϊό.
Άρα αυτό το νούμερο είχε σοβαρές πιθανότητες να είναι και αυτός θετικός και το
ήξερε γιατί είναι γιατρός.
Ως ενδεχόμενος μεταδοτικός ασθενής λοιπόν, «ύποπτο κρούσμα» κατά την ορολογία των τελευταίων μηνών, χθες το πρωί πήγε να δώσει συνέντευξη στο στούντιο του ΣΚΑΪ (γιατί, είπαμε, σαν την προσωπική επαφή δεν έχει) και μετά πήγε να δώσει και αίμα (!) σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε το μπασκετικό τμήμα της ΑΕΚ. Το απόγευμα ανακοίνωσε στον λογαριασμό του ότι έχει κορωνοϊό, όπως ήταν το πιθανότερο, και ότι είναι αισιόδοξος ότι όλα θα πάνε καλά.
Ο Πατούλης είναι ένα ακόμα υπόδειγμα, το πιο κραυγαλέο ίσως, του ζητήματος με το οποίο έχουμε μπλέξει εδώ και 1,5 χρόνο. Πρόκειται για ένα πραγματικό ζήτημα αριστοκρατίας, όχι με την κυριολεκτική έννοια (η οποία είναι ανύπαρκτη, καθώς δεν υπάρχει κανένα «κράτος αρίστων»), αλλά με την ιστορική, αυτή δηλαδή που άνθισε στην Ευρώπη για πολλούς αιώνες και άρχισε να καταρρέει το 1789, όταν η Γαλλική Επανάσταση άρχισε να κόβει τα κεφάλια των αριστοκρατών.
Οι τύποι αυτοί αισθάνονται και συμπεριφέρονται πραγματικά σαν ευγενείς του 18ου αιώνα που αντλούν την εξουσία τους ελέω βασιλιά, ο οποίος με τη σειρά του την ασκεί ελέω θεού. Έχουν καταργήσει δηλαδή την συμβατική θέση ισότητας που εισήγαγε στον ευρωπαϊκό πολιτισμό η έννοια του Πολίτη. Στον κόσμο τους δεν υπάρχει ένα κοινό πλαίσιο δικαιωμάτων και οφειλών/υποχρεώσεων. Υπάρχουν οι υπήκοοι που οφείλουν υποταγή και αυτοί οι οποίοι λογοδοτούν μόνο στον βασιλιά που με τη σειρά του είναι ανεύθυνος.Για να επικυρώσουν την εξουσία τους βέβαια, χρειάζεται να κάνουν μια προσφυγή στον 21ο αιώνα και να δημιουργήσουν ένα μονοπώλιο στην πληροφορία. Ο τρόπος που έχει κατορθωθεί αυτό στην Ελλάδα αποτελεί νομίζω παγκόσμια πρωτοπορία: δεν ξέρω σε ποια άλλη χώρα του κόσμου ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου της μεγαλύτερης περιφέρειας και διοικητής όλης της Περιφέρειας επίσης, θα παραβίαζε κάθε πρωτόκολλο προστασίας από την πανδημία, θα κολλούσε, θα έλεγε μετά «είμαι αισιόδοξος, όλα θα πάνε καλά» και δεν θα είχε σηκωθεί το σύμπαν. Ή, διάολε, δεν θα είχε πάψει να είναι γαμωπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου.
Στη φωτογραφία, ο Πατούλης σε μια στιγμή ειλικρίνειας, σε κορωνοπάρτι που έδωσε για την ονομαστική γιορτή της κυρίας συζύγου του τον Ιούλιο, με βεγγαλικά και πυροτεχνήματα, πιάνει τα αρχίδια του για να καταλάβουμε όλοι πού μας γράφει και αυτός και όλη η παρέα του.
Στην κλασική Ρώμη, η έννοια της αξιοπρέπειας (dignitas) οριζόταν ως η ιδιότητα κάθε ανθρώπου να επωφελείται από ένα κοινό σύστημα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Είναι δηλαδή μια έννοια βαθιά πολιτική, αντίθετα με το υπερτιμημένο «φιλότιμο», που μας αρέσει να καυχιόμαστε ότι «δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα».
Ας μην τους αφήσουμε άλλο να μας γράφουν στ' αρχίδια τους χωρίς συνέπειες. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας.
«Κι αν ζούμε, ζούμε για να πατήσουμε πάνω στα κεφάλια των βασιλιάδων», που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Γουίλιαμ...
Ευχαριστώ τον φίλο Χρήστο Κ. που το αλίευσε στο f/b της Ισαβέλλας Μπερτράν
