Εντέλει, το νέο μεγάλο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στις 28 Οκτωβρίου 2011, ήταν αρκετό για να πανικοβάλει την τοπική διοίκηση των ανδρεικέλων. Μέσα σε λίγα 24ώρα, κατελήφθησαν από απόλυτο πανικό, και διά στόματος του τελευταίου απογόνου της δυναστείας που εξέρχεται οριστικά από την ιστορία της χώρας, γκρέμισαν όλο το εποικοδόμημα της υποδούλωσης που είχαν στήσει Γερμανοί και λοιποί ηγεμόνες της ΕΕ με τη συμφωνία της προηγούμενης εβδομάδας.
Προφανώς, θα αργήσουμε πολύ να μάθουμε το τι πραγματικά συνέβη αυτά τα 24ώρα, και τι νομίζει ότι μπορεί να καταφέρει ο Γιώργος Παπανδρέου με την αιφνιδιαστική εξαγγελία δημοψηφίσματος. Γιατί είναι ταυτόχρονα δόλιος και βλαξ, μνησίκακος, εξουσιομανής και εντολοδόχος των ξένων. Συνεπώς, δεν είναι και τόσο εύκολο να ξεκαθαρίσουμε το τι συμβαίνει στο μυαλό αυτού του ανθρώπου, ούτε το τι συζητούν στο σκοτάδι οι εδώ και δεκαετίες χρηματιζόμενοι από τη Ζήμενς, και δεμένοι με υπερατλαντικά και γερμανικά συμφέροντα ιθύνοντες της κυβέρνησης.
Ωστόσο ένα είναι σαφές. Ότι το αίσθημα του πανικού που τους κατέλαβε από τις λαϊκές αντιδράσεις επικράτησε, και ότι τείνει να καταλάβει ολόκληρη την Ευρώπη. Ωστόσο, ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος για τη μοίρα αυτής της χώρας. Γιατί σήμερα, απειλούν να μας πετάξουν έξω από την ευρωζώνη οι Γερμανοί, για να μας αγοράσουν έπειτα σε τιμή ευκαιρίας –μια εξέλιξη που ισοδυναμεί με τον τρόπο τον οποίον θα γίνει με μια οικονομική σφαγή για την Ελλάδα, ανάλογη με εκείνη που διέπρατταν την περίοδο του ’41-’44.
Υπό το βάρος των εξελίξεων, του πανικού και της βλακείας του Γεωργίου Παπανδρέου του ΙΙΙ, το πιθανότερο –σχεδόν βέβαιο– είναι ότι δεν θα φτάσουμε ποτέ στο δημοψήφισμα. Ήδη οι τριγμοί έχουν αρχίσει και η κατάρρευση είναι πολύ κοντά. Ο Βενιζέλος κρύβεται μέσα στο κοιλιακό του άλγος, ενώ η Αποστολάκη και η Καϊλή έκαναν ήδη τη μεγάλη έξοδο από την πράσινη παράγκα. Θα ακολουθήσουν και άλλες εξελίξεις μέσα στη μέρα, ενώ κανείς δεν ξέρει αν ο άτολμος Σαμαράς προχωρήσει σε αυτό που απείλησε να κάνει σήμερα, δηλαδή να ρίξει την κυβέρνηση, εάν δεν την έχουν ρίξει οι ίδιοι οι ΠΑΣΟΚοι και οι νταβαντζήδες των ΜΜΕ.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, και υπό οποιαδήποτε εξέλιξη, όμως, ένα είναι σαφές. Ότι αυτήν την κυβέρνηση των προδοτών την έριξε η μεγαλειώδης κινητοποίηση του ελληνικού λαού, το νέο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 2011 και όχι όλοι οι ελάχιστοι της επίσημης πολιτικής, που κατήγγειλαν το γεγονός και έσπευσαν να κρυφτούν μέσα στις λιμουζίνες τους. Αυτή η λαϊκή κινητοποίηση, έμελλε να γκρεμίσει τη δυναστεία των Παπανδρέου, η οποία κυβέρνησε τη χώρα μετά την δυναστεία των Γλίξμπουργκ.
Μένει τώρα να συνεχίσουμε μέχρι τέλος, ό,τι ξεκινήσαμε πριν από μερικές μέρες. Οι υπεύθυνοι της κατοχής πρέπει να πληρώσουν, και η πολιτική της εθελοδουλίας πρέπει να ανατραπεί. Ο αγώνας συνεχίζεται και έχει πρώτιστα δύο στόχους: Πρώτον, να ακυρώσει μια πολιτική που οδηγεί στην οικονομική και γεωπολιτική καταστροφή τη χώρα και το λαό, στέλνοντας στο ειδικό δικαστήριο τους υπευθύνους. Δεύτερον, να αγωνιστεί ενάντια στην υποδούλωση του 4ου Ράιχ. Και σ’ αυτόν τον αγώνα, το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, είναι το αίτημα που μπορεί να συσπειρώσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
ΕΞΩ ΤΟ 4ο ΡΑΙΧ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ
