Του Γιάννη Λαζάρου
Ρατσιστική επίθεση από το τελευταίο αποκούμπι του δέχθηκε ο Ελληνικός λαός. Από την ίδια την Δικαιοσύνη. Δεν είναι όλοι ο “σκληρός πυρήνας” του Κράτους σύμφωνα με την απόφαση που πήραν για την επιστροφή μισθών για τους ένστολους. Δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια, λοιπόν. Ο σκληρός πυρήνας αυτού του μέλους-Κράτους είναι οι πολιτικοί, οι ένστολοι και οι δικαστές. Οι τρεις ανώτερες εξουσίες σε βάζουν στην θέση σου, λαέ. Είσαι η φλούδα του μέλους-Κράτους της ΕΕ. Είσαι η φλούδα που θα πεταχτεί στα σκουπίδια της ιστορίας.
Δεν είναι η δικαίωση για τους μισθούς που περικόπηκαν από τον “σκληρό πυρήνα του Κράτους” που σε πονάει αλλά ότι εξαιτίας του μισθού και της θέσης σε βάζουν στον πάγκο της ζωής ως αναπληρωματικό και ως αναλώσιμο. Χωρίς εσένα το μέλος-Κράτος θα επιβιώσει, χωρίς αυτούς όχι.
Δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια σου λέει η Δικαιοσύνη που καλείται καθημερινά να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, μόνο που εσύ μετά από αυτή την δήλωσή της, είσαι απλά ο μονομάχος που ο Καίσαρας θα απολαύσει την παράσταση επιβίωσης έχοντας ήδη σκαμμένο τον λάκκο για το κουφάρι του ηττημένου.
Με μεγάλη ευκολία η ελληνική Δικαιοσύνη υπερασπίζεται τα καταπατημένα μισθολογικά δικαιώματα του “σκληρού πυρήνα του Κράτους” αλλά εδώ και 3 χρόνια τις υποχρεώσεις του ο σκληρός πυρήνας του Κράτους απέναντι στο ίδιο το Κράτος δεν τις τήρησε. Αντιθέτως έκανε τα πάντα για να υπερασπιστεί την εξουσία που πλέον δεν είναι ελληνική.
Οι ένστολοι έχουν τα δικαιώματά τους, έχουν όμως και την μεγάλη υποχρέωση να υπερασπίζονται το Σύνταγμα που είναι λέξη-λέξη το αποτέλεσμα των αγώνων του λαού. Αντιθέτως από την πρώτη στιγμή που το Σύνταγμα καταλύθηκε έβαλαν την πλάτη τους να υπερασπιστούν τους καταπατητές σηκώνοντας χέρι εναντίον του λαού. 2,000,000 λαού ξεχύθηκε όταν κατάλαβε ότι καταλύεται το Δημοκρατικό του Σύνταγμα προσπαθώντας να το προστατεύσει αυθόρμητα και χωρίς κομματική ώθηση. Υπερασπιζόταν ακόμα και τα δικαιώματα των ένστολων εκείνη την στιγμή αλλά αντί για τουλάχιστον σιωπηλή σύμπραξη με τον λαό, οι ένστολοι αποφάσισαν να υπερασπιστούν τους κατακτητές.
Οι εκπρόσωποι της ελληνικής Δικαιοσύνης, από την πλευρά τους, αποδείχτηκε τελικά από την πρώτη στιγμή της καταπάτησης της Αλήθειας ότι δεν έχουν ίχνος κυττάρου μέσα τους από τον μεγάλο Δάσκαλό τους και προγονό τους, Αναστάσιο Πολυζωΐδη. Δεν ακούσαμε ούτε από έναν τρανό δικαστή της Ελλάδας το “εις το όνομα της Δικαιοσύνης, δεν υπογράφω”, αντίθετα δικάζουν Έλληνες όχι σύμφωνα με το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκαν αλλά σύμφωνα με κατοχικούς νόμους. Και έχουν την απαίτηση να μην σχολιάζονται οι αποφάσεις που βγαίνουν από τους κατά τόπους Ναούς της Δικαιοσύνης. Παρέα πηγαίνουν οι Ναοί της Δήθεν Δημοκρατίας με τους Ναούς της Δήθεν Δικαιοσύνης, ενώ απέξω έχουν τα στρατά των ένστολων να φυλάνε και τους δύο Δήθεν Ναούς από την απειλή του Συντάγματος των Ελλήνων.
Ο “σκληρός πυρήνας” του Κράτους με φερετζέ την Δικαιοσύνη και την Σημαία ενδιαφέρθηκε μόνο για τις χρηματικές απολαβές του. Δεν χρησιμοποίησαν ασπίδα την Σημαία και δεν αντέδρασαν όταν η κατοχική κυβέρνηση ξεκίνησε την αποδόμηση των Ενόπλων Δυνάμεων εκμηδενίζοντας την άμυνα της χώρας. Η θλιβερή εικόνα των στρατιωτικών να απαιτούν χρήματα κουνώντας την σημαία και η θλιβερότερη εικόνα των δικαστών να κάνουν λευκές απεργίες για τα λεφτά τους, αποδεικνύει ότι ο σκληρός πυρήνας αυτού του Κράτους είναι τόσο σκληρός όσο ένα αυγό όταν πρόκειται για τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Σκληρός πυρήνας ενός κράτους, έθνους, πατρίδας είναι το κομμάτι που δεν σπάει όταν δέχεται κάθε είδους επίθεση και ειδικά στα ιερά και τα όσια. Σκληρός πυρήνας είναι η ψυχή του εργάτη, του οικοδόμου, του αγρότη, του απλού Έλληνα που θα βάλει τα στήθια του μπροστά όταν απειλείται ο τόπος του. Και όταν κλήθηκε από τις συγκυρίες το απέδειξε. Και όταν έφθασε τούτος ο λαός μέχρι την βρύση να πιει νερό, ο λεγόμενος “σκληρός πυρήνας του μέλους-Κράτους” ήταν εκεί για να του κόψει τον δρόμο.
Θέλουν να μας πείσουν ότι οι θεσμοί δεν πρέπει να προσβάλλονται όμως ο σεβασμός κερδίζεται και ποτέ δεν επιβάλλεται. Ο θεσμός για να γίνει αδιάβλητος και σεβαστός δεν έχει προσδιορισμένη τιμή. Δεν σταματάει τις εργασίες του όταν πρέπει να υπερασπιστεί τα δίκαια αντίθετα μπαίνει μπροστά με κάθε αντίτιμο για να προστατέψει τα δίκαια του συνόλου.
Το υβριδικό φρούτο που κατασκεύασαν και ονόμασαν Ελληνικό Κράτος κοντά 200 χρόνια σκοπό είχε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κατασκευαστών του δίνοντας ισχύ και ουσία στο κουκούτσι του (ή αλλιώς σκληρό πυρήνα) και γι' αυτό λειτουργεί πάντα ως Παρακράτος εφόσον έχει ως αναλώσιμο το ουσιαστικό μέρος του που δεν είναι άλλο από τον λαό. Μείναμε με ένα στείρο κουκούτσι που γιγαντώνεται από τον θάνατο του λαού και των δικαιωμάτων του κουνώντας μας το δάχτυλο ότι αν δεν το σεβαστούμε ως θεσμό θα μάς αφανίσει.
Όταν οι θεσμοί αποδεικνύουν με τα λόγια και τις πράξεις τους ότι λειτουργούν ως το αρχαιότερο επάγγελμα και όχι ως το αρχαιότερο λειτούργημα, είναι αυθόρμητη η αντιμετώπιση που θα έχουν τόσο από τους διαχρονικούς προστάτες και πελάτες τους, όσο και από τα προδομένα θύματά τους.
Ανάρτηση από: lazarouyiannis.blogspot.gr