Του Κώστα Καραϊσκου
Γιά πρώτη φορά λοιπόν ἀπό τό 1946 ἡ Θράκη ἔχει 4 μουσουλμάνους βουλευτές. Ἡ ἐκλογή τοῦ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ στήν Ξάνθη ἦταν βεβαίως ἀναμενόμενη καί λογική, ἐφόσον ἦταν στήν πραγματικότητα ὁ μοναδικός μειονοτικός ὑποψήφιος καί ἡ πρωτιά του ἀδιαμφισβήτητη. Ὅμωςστή Ροδόπη τό τελικό αποτέλεσμα ἐξέπληξε: πέραν τῶν δύο ἤδη ἐκλεγμένων βουλευτῶν τοῦ κυβερνῶντος κόμματος (Μουσταφά Μουσταφά καί Ἀιχάν Καραγιουσούφ), μπῆκε στή Βουλή καί ὁ Ἰλχάν Ἀχμέτ μέ τό «Ποτάμι», παρότι τό κόμμα του ἦταν τρίτο στόν νομό. Ἔτσι, ἡ δεύτερη ΝΔ μέ τόν Εὐριπίδη Στυλιανίδη ἐπικεφαλῆς, ἔμεινε ἐκτός νυμφῶνος, παρότι κι αὐτή αὔξησε θεαματικά τό ποσοστό της (καί ὁριακά τίς ψήφους της). Μάλιστα ἄν δέν ἐπέμενε ὁ Ζεϊμπέκ στήν Ξάνθη νά εἶναι ὁ μοναδικός ὑποψήφιος βουλευτής ἀπό τήν μειονοτική κοινωνία, θά μπορούσαμε νά ἔχουμε κάλλιστα 5 μουσουλμάνους στούς 6 βουλευτές Ξάνθης καί Ροδόπης. Αὐτό δείχνει ἡ ἐκλογή τῶν δύο ἑπόμενων συνυποψηφίων του, Γιαννακίδη καί Στογιαννίδη, πού πῆραν συνολικά τόν Γενάρη κάπου 6.000 σταυρούς (ἔναντι …16.000 τοῦ Ζεϊμπέκ!).
Ἔχουμε λοιπόν ἕνα ἐκλογικό ἀποτέλεσμα πού σέ πρώτη ματιά σοκάρει: ὁ κεντρικός νομός τῆς Θράκης, ὅπου καί ἡ ἕδρα τῆς Περιφέρειας, δέν ἔχει οὔτε ἕναν χριστιανό βουλευτή. Ἤ, γιά νά τό ποῦμε πιό εὐθέως, δέν ἔχει ἕναν βουλευτή πού νά μήν δηλώνει τουρκικῆς καταγωγῆς! Πρόκειται βεβαίως γιά μαγική εἰκόνα, πού διαγράφει τόν μισό πληθυσμό, ἀφοῦ τόν ἀφήνει δίχως δικό του ἐκπρόσωπο στή Βουλή τῶν Ἑλλήνων. Ποιοί εἶναι οἱ λόγοι καί πόσο σοβαρό εἶναι αὐτό ἐπί τοῦ πρακτέου;
Πρῶτα πρῶτα πρόκειται γιά ἕνα ἄσχημο παιχνίδι τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου. Δέν μπορεῖ αὐτό τό νομοθετικό ἔκτρωμα μέ τά 50εδρα μπόνους στό πρῶτο κόμμα νά παραχαράσσει ἔτσι τήν βούληση τοῦ τοπικοῦ πληθυσμοῦ (ἀκόμη πιό χαρακτηριστικά στόν Ἕβρο, ὅπου ἡ πρώτη ΝΔ ἐκλέγει ἕναν βουλευτή καί ὁ δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ ἐκλέγει …τρεῖς!). Μάλιστα ἡ πολυπλοκότητα τοῦ συστήματος καί ὁ ἀποκλειστικός χειρισμός του ἀπό τήν Singular Logic ἀπαγορεύει ὁποιονδήποτε ἔλεγχο τοῦ τελικοῦ ἀποτελέσματος ἀπό τόν πολίτη. Δεύτερον εἶναι μιά ἀποτυχία τῆς τοπικῆς ΝΔ νά πείσει πώς ἡ ἐκλογή πλειονοτικοῦ βουλευτῆ (δηλαδή τοῦ Ε. Στυλιανίδη) εἶναι ζωτικῆς σημασίας γιά τά ἐθνικά μας συμφέροντα. Μπορεῖ οἱ λόγοι τῆς ἀποτυχίας αὐτῆς νά συνδέονται καί μέ εὐρύτερα θέματα, πάντως φαίνεται ὅτι ἡ θέση αὐτή ἀδυνατίζει σύν τῷ χρόνῳ μέσα στό ἐκλογικό σῶμα. Καί τρίτον εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς προξενικῆς παρέμβασης ὑπέρ τοῦ Ἰλχάν Ἀχμέτ, καθώς μόνον αὐτός μποροῦσε νά κάνει τήν διαφορά καί τήν ζημιά στόν Εὐριπίδη – καί πράγματι τό πέτυχε. Ἡ σημαντική αὔξηση τῶν ψήφων τοῦ «Ποταμιοῦ» στή Ροδόπη (1.777 ψῆφοι ἤ 21%!), παρά τήν πανελλαδική πτώση τοῦ κόμματος καί παρά τήν ἀποχώρηση τοῦ ἰσχυρότερου συνυποψηφίου του (Στ. Κουρούδης μέ 2.143 ψήφους τόν Γενάρη) ἀπό τό τοπικό ψηφοδέλτιο, εἶναι σαφέστατη ἔνδειξη γιά τό τί παίχτηκε.
Καί τώρα; Ὅπως καί πρίν. Ἔχοντας περάσει ἐποχές μέ Χατζηοσμάν – Μάντατζη στή Βουλή καί τό βοθροΠαΣοΚ στήν ἐξουσία νά ὑποκύπτει σέ κάθε τους ὄρεξη, δέν μᾶς σκιάζει τό σήμερα. Ἄλλωστε γιά νά εἴμαστε δίκαιοι πρέπει νά ποῦμε πώς οἱ Μουσταφά καί Καραγιουσούφ στό παρελθόν ἑπτάμηνο δέν ἔδωσαν ἄσχημα δείγματα γραφῆς. Ὁ Ζεϊμπέκ στήν Ξάνθη, πού ἐξακολουθεῖ νά κρατάει ἐπαφή μέ τό κύκλωμα τῶν φανατικῶν Τούρκων τῆς περιοχῆς, εἶναι διαφορετική περίπτωση. Οὔτε καί ὁ Ἰλχάν, πού θά βρίσκεται στήν ἀντιπολίτευση, μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ ἐπικίνδυνος μόνο λόγῳ θρησκεύματος ἤ καταγωγῆς. Γιά μᾶς πολύ πιό …ἐπιβαρυντικό στοιχεῖο εἶναι ἡ σχέση του μέ τό μητσοτακέικο καί μέ ἐκφραστές τῆς διαπλοκῆς. Βεβαίως σέ κάποιαν διαφορετική συγκυρία (ἔντασης) μπορεῖ ὁ τουρκοτσομπάνος νά μαζέψει πάλι τά πρόβατα πού ἀπομακρύνονται ἀπό τό κοπάδι του καί νά δοῦμε ξανά μιά ἑνιαία γραμμή ἀπό τήν μειονοτική ἡγεσία, σάν τίς γνωστές τοῦ παρελθόντος. Ἀλλά ἀκριβῶς γιαυτό ζητᾶμε ἀπό χρόνια νά ξηλωθεῖ ἀπό τήν Κομοτηνή τό τουρκικό Προξενεῖο: νά λείψει ἀπό τόν τόπο μας ὁ βασικός παράγοντας πολιτικῆς ἀνωμαλίας καί ἐξωτερικῆς παρέμβασης. Εἴτε ἔχουμε τρεῖς μουσουλμάνους βουλευτές εἴτε κανέναν.
Ανἀρτηση από: http://antifonitis.gr
