Πέρασαν 38 χρόνια – από το 1983 – όταν το ΠΑΣΟΚ μεταρρύθμισε το Οικογενειακό Δίκαιο, κάνοντας τομές σε ορισμένα σημεία και επιφέροντας αποκρουστικές αδικίες σε περισσότερα άλλα. Η βασικότερη αδικία ήταν η «υπερφόρτωση» των γυναικών με προνόμια δηλαδή δικαιώματα χωρίς αντίστοιχες υποχρεώσεις. Θα αναφέρουμε το συγκεκριμένο παράδειγμα της γονικής μέριμνας/επιμέλειας μετά τον χωρισμό ενός ζευγαριού. Ενώ το «Μεταρρυθμισμένο» Οικογενειακό Δίκαιο – του 1983– μιλάει φιλολογικά και αφ’ υψηλού για το «συμφέρον του παιδιού» μετά τον χωρισμό, όλως παραδόξως το 93% των δικαστικών αποφάσεων των πρωτοβάθμιων ειδικά δικαστηρίων – Πρωτοδικείων και τα οποία Πρωτοδικεία στελεχώνονται σε ποσοστό 80% έως 90% από γυναίκες δικαστές– βγαίνουν υπέρ της μητέρας. Με άλλα λόγια, για τα ελληνικά δικαστήρια το 93% των Ελλήνων Πατέρων είναι ανίκανοι, άχρηστοι ή και επικίνδυνοι για την Γονική Μέριμνα του παιδιού τους! Ταυτόχρονα, η ίδια χώρα δηλαδή η Ελλάδα, θεωρεί τους Έλληνες Άνδρες ικανούς και άξιους να πολεμήσουν τους Τούρκους, να χύσουν το αίμα τους ή και να δώσουν την ζωή τους για την πατρίδα! Ανάξιοι Πατέρες άλλα Άξιοι στρατιώτες και ήρωες οι Έλληνες Άνδρες και Πατέρες! Λίγο αντιφατικό, παράξενο και παράλογο δεν είναι, πως το βλέπετε; Εμείς έτσι το βλέπουμε και ας μας διαφωτίσουν οι φωστήρες της «Μεταρρύθμισης» του 1983 άλλα και όλοι οι Κυβερνώντες από το 1980 έως σήμερα.
Μήπως μπορεί να μας ενημερώσει το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ γιατί ευνόησε σκανδαλωδώς τις μητέρες και γενικότερα το γυναικείο φύλο (Μήπως γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, ψηφιζόταν κυρίως από γυναίκες, μετατρέποντάς τες σε μια συντηρητική συντεχνία συνταξιούχων και θεσιθήρων του Δημοσίου); Χαρίζοντας διορισμούς στο Δημόσιο, συντάξεις με 15 χρόνια εργασίας (Δεκαπενταετία του Κουτσόγιωργα) και ανάθεση της αναπαραγωγής του ανθρώπινου γένους στα χέρια της γυναίκας – σε ποσοστό 93% – καθιστώντας τους πατέρες όμηρους των γυναικών, τα παιδιά το ίδιο, δημιουργώντας τους τεράστια ψυχολογικά προβλήματα και μετατρέποντας τα σε ελλειμματικές και προβληματικές προσωπικότητες σε τεράστιο βαθμό, κατάφερε συντριπτικά και κατεδαφιστικά πλήγματα στην ελληνική οικογένεια χωρίς να την αντικαταστήσει με μια νέα οικογένεια αλλά μόνο με ερείπια! Δεν είχαν καταλάβει οι «επιστημονικές ιδιοφυίες» της «Μεταρρύθμισης» του 1983 πως ένα παιδί έχει δυο πόδια, τον πατέρα και την μητέρα; Παιδί με ένα γονιό στηρίζεται σε ένα πόδι με όλες τις τεράστιες και καταστρεπτικές επιπτώσεις που έχει μια παρόμοια κατάσταση. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ έδωσε άφθονα δικαιώματα στις λεγόμενες «Μονογονεϊκές Οικογένειες» δηλαδή στις οικογένειες των χωρισμένων μητέρων που μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς πατέρα, αποστερώντας του τα ισότιμα δικαιώματα που του αναλογούν και στερώντας τα παιδιά από το ηθικό, αξιακό και ψυχολογικό πλούτο του πατέρα που δεν είναι απλώς «απαραίτητος» αλλά εξίσου σημαντικός ή και σημαντικότερος από αυτόν της μητέρας! Ταυτόχρονα, όλες – μα όλες – οι επιστημονικές έρευνες τονίζουν την σημασία των δυο γονιών για την ανάπτυξη του παιδιού και το πόσο ευεργετικά λειτουργεί η από κοινού Γονική Μέριμνα/Επιμέλεια, η εναλλάξ κατοικία του παιδιού – ζώντας και στο σπίτι του πατέρα αλλά και της μητέρας– και φυσικά ο ίσος χρόνος επαφής, επικοινωνίας και από κοινού διαβίωσης του παιδιού και με τους δυο γονείς του μετά τον χωρισμό!
Π.χ.
Γιατί να υπάρχει ποσόστωση υπέρ των Γυναικών στα Κόμματα ή σε άλλους τομείς του Ιδιωτικού/Δημόσιου Τομέα; Θα πετάξουμε από το παράθυρο έναν άνδρα ακόμη και αν είναι ικανός και θα βάλουμε μια γυναίκα στην θέση του που μπορεί να είναι μετριότατη; Εάν θέλετε Ισότητα κυρίες, να την κατακτήσετε με το σπαθί σας και όχι με «Μηχανική Υποστήριξη Μονάδας Εντατικής Θεραπείας» όπως είναι η Ποσόστωση του 30% η 40%!
Στρατιωτική Θητεία και Βαριές δουλειές να στελεχώνονται εξίσου και από τα δυο φύλα εφόσον οι σημερινοί γονείς σε τεράστιο ποσοστό – εργασία, δουλειές σπιτιού, ανατροφή τέκνων – έχουν μοιρασμένους ρόλους σε ποσοστό περίπου 50% –ειδικότερα στις ηλικίες από 45–50 ετών και κάτω! Τα αναφέραμε επανειλημμένα, το δικαίωμα προϋποθέτει και ανάλογες υποχρεώσεις και όχι προνομιακή μεταχείριση γιατί δικαίωμα χωρίς υποχρεώσεις είναι προνόμιο και τα προνόμια δεν έχουν καμία σχέση με την ισότητα των δυο Φύλων.
Μόλις πριν μερικές εβδομάδες η σημερινή Κυβέρνηση έδωσε άδεια Πατρότητας δυο εβδομάδων στον Πατέρα με την γέννηση ενός παιδιού ενώ μέχρι τότε η άδεια ήταν μόλις δυο (!) ημερών. Δηλαδή η μητέρα μπορεί να χαίρεται το παιδί για μήνες ενώ ο πατέρας ήταν απλώς «παρακολουθητής» των δικαιωμάτων της μητέρας λες και το παιδί το έκανε μόνη της!
Δίκαια και λογικά, πρέπει να επεκταθούν όλα τα δικαιώματα της μητέρας και στον πατέρα εφόσον θέλουμε να μιλάμε για «Ισότητα των Φύλων» ειδάλλως παραβιάζουμε ασύστολα το άρθρο 3 περί ισότητας του Ελληνικού Συντάγματος! Έτσι κι αλλιώς, κατακουρελιάζονται δικαστικές αποφάσεις από μητέρες που θέλουν είτε να ταλαιπωρήσουν είτε να εκδικηθούν τον σύζυγο τους και πατέρα των παιδιών τους, δεν είναι καιρός επιτέλους να αλλάξουν όλα αυτά;
Πως είναι δυνατόν να υπάρχει ισότητα σε όλους τους τομείς αλλά στο θέμα της Γονικής Μέριμνας των παιδιών μετά τον χωρισμό να υπάρχει μητροκεντρικότητα και αδυσώπητος πόλεμος εναντίον του πατέρα και της πατρότητας; Πως είναι δυνατόν ο σημαντικότερος τομέας της Ανθρωπότητας, η αναπαραγωγή του ανθρώπινου γένους να δίνεται αποκλειστικά στα χέρια της μητέρας και κυρίως στη χώρα μας; Αυτό αντανακλά μια οπισθοδρομική και υπερσυντηρητική κοινωνία όπως η μεσαιωνική όπου υπήρχε ένας τελείως διαφορετικός καταμερισμός εργασίας (η γυναίκα καθόταν στο σπίτι με τα παιδιά, δεν δούλευε) ενώ ο άντρας ήταν ολημερίς στη δουλειά όντας ο τροφός της Οικογένειας. Σήμερα αυτά τα δεδομένα έχουν αλλάξει, τα δυο φύλα εργάζονται και τα δυο με κοντινές αναλογίες ενώ οι άνδρες έχουν αναλάβει επίσης την φροντίδα των παιδιών και του σπιτιού σε μεγάλο βαθμό. Γιατί λοιπόν να μην γίνουν οι ανάλογες μεταρρυθμίσεις ώστε να ανταποκρίνονται στις νεώτερες συνθήκες; Πως είναι δυνατόν οι Ελληνίδες να ζητούν εξίσωση σε όλους τους τομείς αλλά ταυτόχρονα να θεωρούν «Άβατο» – όπως το Άβατο του Αγίου Όρους– το ζήτημα της Συνεπιμέλειας δηλαδή της από κοινού Γονικής Μέριμνας/Επιμέλειας μετά τον χωρισμό τους; Γιατί ουσιαστικά ζητούν οι μητέρες – σε ποσοστό συντριπτικό– μετά τον χωρισμό, «τα δικά μου –δικά μου αλλά και τα δικά σου δικά μου»! Ουσιαστικά θα μεγαλώνω εγώ το παιδί, θα το επηρεάζω όπως θέλω εγώ – τις περισσότερες φορές γίνεται εχθρικό απέναντι του Πατέρα– θα το βλέπεις όποτε θέλω και όπως θέλω, έχοντας όλη την «κοινωνία» και κυρίως τα Δικαστήρια –Γυναικοκρατία γαρ, ειδικά των Πρωτοβάθμιων – εχθρικά διακείμενα απέναντι στον πατέρα με την συμπαράσταση πάντα μιας επαμφοτερίζουσας, αμφίσημης και εξαιρετικά «διπρόσωπης» Νομοθεσίας.
Μήπως οι Βορειοευρωπαϊκές χώρες είναι «ηλίθιες» μια και έχουν δώσει τα ίδια ακριβώς δικαιώματα στον πατέρα όπως και στην μητέρα; Δηλαδή υπάρχει από κοινού Γονική Μέριμνα/Επιμέλεια (Συνεπιμέλεια), ίσος χρόνος και στους δυο γονείς με το παιδί στα χωριστά σπίτια τους και απολύτως ισότιμα δικαιώματα σε όλους τους τομείς. Και μην μου πείτε πως «εκεί είναι Νορβηγία και Σουηδία αλλά εδώ είναι Ελλάδα» γιατί αυτό μπορούμε να το ισχυριστούμε και ανάποδα «Γιατί να έχουν δικαιώματα οι Ελληνίδες; Εδώ δεν είναι Σκανδιναβία αλλά Ελλάδα δηλαδή Ανατολή»! Δεν συμφέρει καμία σας να επικαλείστε τις ανεπτυγμένες χώρες όποτε σας συμφέρει αλλά όποτε δεν σας συμφέρει να παριστάνετε τις «Κινέζες»!
Καιρός λοιπόν η Ελλάδα να καθιερώσει την Συνεπιμέλεια, τον ίσο χρόνο επαφής με τα παιδιά μετά τον χωρισμό και την εναλλάξ κατοικία! Εάν θέλει να λέγεται Ευρωπαϊκή χώρα ακολουθώντας την Νομοθεσία των ανεπτυγμένων χωρών και τηρώντας τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβούλιου, του Συμβούλιου της Ευρώπης και όλων των Διεθνών Οργανισμών για τα δικαιώματα του Πατέρα! Ο σημερινός Υπουργός Δικαιοσύνης ξεκίνησε πολύ καλά τον Γενάρη του 2020 με συνέντευξή του στην «Καθημερινή», παραδεχόμενος τα δράματα των Πατέρων και υποσχόμενος στο Ελληνικό Κοινοβούλιο την Συνεπιμέλεια! Θα τηρήσει τις δεσμεύσεις του; Εάν ναι, θα εξαλείψει ένα καρκίνωμα της Ελληνικής Κοινωνίας! Εάν όχι, θα αναλάβει τεράστιες ευθύνες απέναντι στους πατέρες αλλά κυρίως στα παιδιά αυτής της χώρας ναρκοθετώντας την ψυχική ισορροπία και υγιή ψυχολογική ανάπτυξη εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών!
ΥΓ. Για τις αθλιότητες της «Αριστεράς» – κυρίως ο Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ του #Me too και του μικροαστικού/αντιδραστικού φεμινισμού– σχετικά με το θέμα της Συνεπιμέλειας δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Ειλικρινά, δεν θυμόμαστε εδώ και 47 χρόνια – μετά την πτώση της Δικτατορίας– καμία ουσιαστική παρέμβαση των «αριστερών» κομμάτων στην Βουλή υπέρ του Πατέρα ή του Άνδρα γενικότερα. Έχοντας υιοθετήσει όλες τις προκαταλήψεις του φεμινισμού – που ποτέ δεν ήθελε την Ισότητα αλλά μόνο την κυριαρχία– η σημερινή «Αριστερά» όλων των αποχρώσεων δεν κουνά ούτε το δαχτυλάκι της για τους Πατέρες και τα δικαιώματά τους, αδιαφορώντας πλήρως για τις διακρίσεις και στερήσεις σε βάρος τους, αποπνέοντας ταυτόχρονα μια αύρα μισανδρισμού και αντι–πατερικών προκαταλήψεων. Όμως, ας έχουν υπόψη τους οι «Αριστεροί της Κακιάς ώρας» πως ήδη στην χώρα μας αλλά και παγκόσμια έχει αναπτυχθεί ένα τεράστιο, μαζικότατο κίνημα ελληνικών, ευρωπαϊκών και παγκόσμιων διαστάσεων υπέρ του Πατέρα και των δικαιωμάτων του και το οποίο κίνημα πλέον επηρεάζει τις αποφάσεις όλων των Οργανισμών αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις με την ψήφο του σε παγκόσμιο επίπεδο. Όσοι το αγνοήσουν θα πληρώσουν τεράστιο κόστος, ας το λάβουν υπόψη τους, Κυβέρνηση και «Αριστερά». Ειδικά η «Αριστερά» (Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ) αφού έχασε την Τάξη δηλαδή την Εργατική Τάξη και τους μικρομεσαίους, ασχολούμενη σχεδόν αποκλειστικά με Ομοφυλόφιλους, Τρανσέξουαλ και φεμινίστριες «Παντός καιρού» και ακολουθουμένη από το ΚΚΕ που στα γεράματα ανακάλυψε την σεξουαλική κακοποίηση και τον νεοφιλελεύθερο φεμινισμό, θα πληρώσουν μεγάλο εκλογικό και πολιτικό κόστος. Θα καταλήξουν να εκπροσωπούν τα Λούμπεν στρώματα δηλαδή τους κοινωνικούς παρίες και κοινωνικά απόβλητους της αστικής κοινωνίας. Όμως καμία «αλλαγή» δεν έγινε, ποτέ και πουθενά, από τους «Λαθρεπιβάτες της Ιστορίας και Πλιατσικολόγους της Κοινωνίας» που είναι οι Λούμπεν.
Ανάρτηση από: http://resaltomag.blogspot.com/
