Όση ώρα τα δελτία ειδήσεων θα ασχολούνται με τα έργα και τις ημέρες της Κάμαλα Χάρις, για το αν ζει ή πέθανε ο Τζο Μπάιντεν, στη γηραιά μας ήπειρο συντελείται μπροστά στα μάτια μας η συνέχεια του μεγάλου κοινωνικού πειράματος που άρχισε με την πανδημία του κορωνοϊού.
Τόπος διεξαγωγής του, η Γαλλία, καθώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού σε τίποτα δεν έχουν να κάνουν με το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο, αλλά με το σύγχρονο, το διεστραμμένο! Πίσω από το καλοστημένο «άρτος και θεάματα», ώστε ο όχλος να ασχολείται με αλλότρια για να ξεχνιέται και να μην καλλιεργεί την πνευματική του ισχύ, προετοιμάζουν το μελλοντικό, ίσως αυριανό «Hunger Games», ελληνιστί τους Αγώνες Πείνας.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς την επιβολή ασύλληπτων και ανεξήγητων μέτρων που τα έχουν χαρακτηρίσει «μέτρα προστασίας», αλλά επί της ουσίας περιορίζουν, ελέγχουν και έχουν μετατρέψει σε γκέτο για τους πολλούς μια πόλη 12 εκατομμυρίων κατοίκων;
Με αφορμή τους τόπους διεξαγωγής των αγωνισμάτων, τα διαμερίσματα της γαλλικής πρωτεύουσας έχουν διαιρεθεί σε ανεξάρτητους διοικητικούς τομείς (ζώνες τις αποκαλούν), όπου έχουν υψωθεί 44.000 σιδερένιοι απροσπέλαστοι φράχτες, ενώ οι μετακινήσεις γίνονται αποκλειστικά και μόνο με την απόκτηση QR κωδικού, κατόπιν αιτήσεως.
Κανονικό lockdown δηλαδή, που θα διαρκέσει τουλάχιστον έως τις 8 Σεπτεμβρίου!
Αστυνόμευση
Την ακραία επιτήρηση και αστυνόμευση από εδάφους και αέρος έχουν αναλάβει, εκτός από τα σώματα ασφαλείας της Γαλλίας, αστυνομικοί από το Κατάρ, την Αυστραλία, την Ινδία, από τις τέσσερις μεριές του πλανήτη, για να συνηθίζει σιγά σιγά ο κόσμος σε μια παγκόσμια αστυνόμευση. Αλλωστε, το αφήγημα της ακραίας ομοσπονδοποίησης, όπου προορίζονται να εξαφανιστούν από τον χάρτη τα σημερινά κράτη έθνη, δεν επιθυμεί, αλλά κυρίως απαγορεύει αυστηρά κοινά πολιτιστικά, πολιτισμικά, εθνικά, ηθικά και αξιακά χαρακτηριστικά.
Κι επειδή τα χειρότερα για την ανθρωπότητα γίνονται στις μέρες μας με τη βοήθεια της χειραγώγησης και εις το όνομα του καλού, όλα αυτά δικαιολογούνται, σύμφωνα με την ορολογία του επίσημου αφηγήματος, ως «μέτρα προστασίας και αυξημένης ασφάλειας», εξαιτίας του «επικίνδυνου κλίματος αναταραχής παγκοσμίως», που οι ίδιοι οι πολεμοκάπηλοι δυτικοί ηγέτες με τις αποφάσεις τους προκαλούν, καλλιεργούν και διατηρούν.
Ωστόσο, παρά την απροσπέλαστη φυλακή, καθημερινά καταγράφονται στο Παρίσι κι αλλού στη Γαλλία περιστατικά βίας, όπως ο βιασμός μιας τουρίστριας από την Αυστραλία, από πέντε άνδρες προχθές, στην περιοχή του Πύργου του Άιφελ και φυσικά επιθέσεις με μαχαίρι από ανθρώπους που στη συνέχεια φέρεται ότι αντιμετωπίζουν «ψυχολογικά προβλήματα». Κι όλα αυτά σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπου για πρώτη φορά μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έχουν αναπτυχθεί τόσοι πολλοί αστυνομικοί και στρατιωτικοί.
Ο Γάλλοι λοιπόν παρακολουθούν την πατρίδα τους να βρίσκεται υπό ολυμπιακό lockdown, να σαμποτάρεται εκ των έσω, να διολισθαίνει σε έναν παράλογο ολοκληρωτισμό και την ίδια ώρα να γελοιοποιείται παγκοσμίως από την εκτεταμένη ανικανότητα αλλά και την ανάγκη μιας ολιγαρχίας ώστε οι κοινωνίες να συνηθίζουν την τυραννία, τους ελέγχους και τους περιορισμούς.
Το πιο παράλογο απ’ όλα είναι πως εξακολουθούμε να αποκαλούμε αυτή την παρακμή «Ολυμπιακούς Αγώνες», με τους ίδιους και τους ίδιους να αλληλοθαυμάζονται και να αλληλοϋποστηρίζονται, τη στιγμή που η γαλλική πρωτεύουσα και ορισμένα από τα περίχωρά της ιδιωτικοποιούνται προς όφελος μιας μειοψηφίας φραγκάτων.
Ψευδαίσθηση
Αλλωστε η πλέμπα φυλακισμένη πίσω από τα κάγκελα σαν προϊόν δεν σε κάνει να ονειρεύεσαι, όπως ο σπόνσορας, η Louis Vuitton και τα διάφορα εμπορικά σήματα του χρηματιστηριακού δείκτη CAC 40.
Την ίδια ώρα, μέσα στην περιοχή που περιβάλλεται από κάγκελα και σιδερένιους φράχτες, τα οποία φυσικά οι τηλεθεατές δεν θα διακρίνουν, θα αποτυπωθεί η πραγματικότητα μιας ψευδαίσθησης: της ολυμπιακής αδελφοσύνης, της ομορφιάς, της άμιλλας, σε μια βρόμικη, ακριβή, ανασφαλή μεγαλούπολη που στην πραγματικότητα η ηγεσία της κάνει τα πάντα για να σαπίσει εκ των έσω.
Ασθενείς δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο νοσοκομείο!
Η αγανάκτηση του κόσμου, που όμως δεν αντιδρά και υπομένει, είναι μεγάλη. Το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων έχει καταντήσει εφιάλτης για τους πολίτες. Για μικρούς και μεγάλους.
Εργαζομένους στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, επιχειρηματίες, καταστηματάρχες, εστιάτορες που ενώ τους υποσχέθηκαν κοσμοσυρροή, τα μαγαζιά τους είναι άδεια. Ελλείψει τζίρου, σε λίγο θα βαρέσουν κανόνι, όπως δηλώνουν.
Απελπιστική είναι η κατάσταση και για εκείνους τους άπληστους που νόμιζαν πως θα έπιαναν το τζακ ποτ ενοικιάζοντας ένα δωμάτιο του σπιτιού τους ή μια ιδιοκτησία τους με αστρονομικές απαιτήσεις.
Απογοητευτική η κατάσταση και για όσους τουρίστες έκαναν το λάθος να επισκεφτούν αυτή την εποχή τη γαλλική πρωτεύουσα. Ενδεικτικά πληρώνουν το εισιτήριο του μετρό ή του προαστιακού για μια διαδρομή από 4 ως 6 ευρώ, αντί 2 ευρώ μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες, την μπίρα των 25 cl στα 7,80 ευρώ…
Το πιο τραγικό όμως είναι πως ορισμένοι ασθενείς δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση ούτε στο νοσοκομείο της περιοχής τους!
