Όποιος αποκαλεί «αλήτες» τους πολιτικούς, μάλλον αξία τους δίνει κι όχι μομφή.
Αλήτης είναι αυτός που ζεί έξω απ’ τα όρια του οικισμού, αυτός που περιπλανιέται σκοπίμως ή ασκόπως, αποφεύγοντας να ενταχθεί στην κοινωνία, στο «σύστημα».Η λέξη παράγεται απ΄το αλάομαι – αλώμαι. Αλήτης ήταν ο Ηρακλής, που γύρισε όλο τον κόσμο, σπέρνοντας κουτσούβελα κάθε που σταματούσε για λίγο. Όπου γής, πατρίς. Ο Τατσόπουλος μπροστά του ήταν καλογεράκι. Για να θυμούνται οι κατοπινοί τις περιπλανήσεις του, έχτισε μια πόλη στην Γαλατία, την Αλεσία.Ο Αλήτης καμμιά φορά πέφτει πάνω σε μια Λαίδη. Εκεί είναι το τέλος. Ξυρίζει το μουστάκι, φοράει την τραχηλιά και «κουβαλάει καθημερνά σαν γάΙδαρος στρωμένος».Το αντίθετο είναι οι αλιτήριοι. Οι πονηροί που παραμόνευαν να κλέψουν το αλεύρι των αλλωνών, έξω απ΄το μύλο. «Οι των αλούντων τα άλευρα διηρπάζοντες». Όπως οι σημερινοί διοικούντες, αρπάζουν το μόχθο του λαού.Οι αλιτήριοι.
