Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Η Ελλάδα ως ριάλιτι

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί


Το πάνελ διαρκές, με εναλλαγές προσώπων. Σηκώνεται ο ένας, κάθεται η άλλη. Τα θέματα στριφογυρίζουν διαρκώς. Τι θα κάνετε αν ο γιός σας θέλει να αλλάξει φύλο και μόλις συμπλήρωσε το 15o έτος; Η Μαρέβα έχει οφ-σορ, αλλά την έστησε όταν ήταν σε διάσταση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και η βασίλισσα της Αγγλίας την κάνει τη «δουλειά» με τα λεφτά. Ο Καμμένος μίλησε με κατάδικο τόσες φορές. Και ο Αυγενάκης μίλησε και ξέρουμε τι είπε. Σε ποια ταβέρνα έφαγε ο Δ. Κουφοντίνας στην πρώτη άδεια που πήρε μετά από 15 χρόνια φυλακή; Ποιος θα κρατάει τη σημαία στις παρελάσεις; Ο Καρανίκας πήγε σε κλαμπ που συχνάζουν τρανς. Τι έφαγαν Τσίπρας, Τραμπ στην Ουάσιγκτον; Τι φορούσαν οι κυρίες τους; Α, ναι, η κυρία Τραμπ έλλειπε. Οι ομογενείς επιχειρηματίες έβγαλαν τις γραβάτες τους στη συνάντηση με τον κ. Τσίπρα. Καλό σημάδι, θα φέρουν επενδύσεις. Με την κάνναβη τι θα γίνει, θα μπορούμε, πληρώνοντας κι έναν φόρο, να έχουμε δυο-τρεις γλαστρούλες; Κόσκινο στις οθόνες η προσωπική ζωή μιας νέας γυναίκας που δολοφονήθηκε, για να ανακαλυφθεί τελικά πως συνέβη για 5 ευρώ και ένα κινητό. Τώρα το πρόγραμμα έχει απ’ ευθείας σκηνές από το παραλίγο λυντσάρισμα του δολοφόνου. Η εναλλαγή συνεχίζεται με ταχύτητα, εικόνες και «ειδήσεις» του ίδιου στυλ μάς κατακλύζουν διαρκώς.
Η ελπίδα μιας καλύτερης ζωής σβήνει και απλώνεται η προσαρμογή στα 300-350 ευρώ, στη μερική απασχόληση ή την απόγνωση του απλήρωτου δανείου. Μην ανησυχείτε, ο Τσακαλώτος μάς προστατεύει από τους πλειστηριασμούς κι ο Τσίπρας θα μοιράσει μποναμάδες, αφού πρώτα συνειδητά –όπως ομολογούν– ξεζούμισαν εργαζόμενους και μικρομεσαίους με υπερφορολόγηση.
Παλιά ο αιχμάλωτος μετατρέπονταν σε ανδράποδο, σε δούλο. Τώρα μετατρέπουν τους πολίτες σε δούλους που καταναλώνουν ριάλιτι, ζουν σε μια σχιζοειδή κατάσταση με διαρκές παρόν και στερημένο μέλλον, βουτηγμένοι στην απόγνωση. Επιτρέπουν μόνο να τρωγόμαστε αναμεταξύ τους. Διαρκείς μικροεμφύλιοι άνευ ουσίας και σημασίας διαδικτυακά, οικογενειακά, σε δουλειές, στην στάση, οπουδήποτε. Για να επανέλθει στη συνέχεια η φάση της μελαγχολίας. Ώσπου; Ως πότε και ως πού;
Κι όμως, κάτω από αυτό το απέραντο μαύρο πέπλο, θα αρθρωθεί η κατάφαση στην ζωή. Θα διασχίσει ερημιές, αλλά θα καταφέρει να χρωματίσει το τοπίο.
Όπως λέει κι ο τραγουδιστής:
Χτύπα όσες απ’ τις καμπάνες χτυπάνε ακόμα
Ξέχνα την τέλεια προσφορά σου
Υπάρχει μια ρωγμή, μια ρωγμή παντού
Έτσι μπαίνει το φως
Έτσι μπαίνει το φως
(Leonard Cohen, Anthem)
Ανάρτηση από: https://www.e-dromos.gr