Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε στις 5 το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, όταν οι ναυτικοί σταθμοί επιτήρησης ΣΕΠ “Α” και ΣΕΠ “Δ” δέχτηκαν τα πρώτα πυρά. Στις 5.15′ Τούρκοι αλεξιπτωτιστές έπεσαν στον τουρκικό τομέα της Λευκωσίας, ενώ η πόλη δεχόταν αεροπορικό βομβαρδισμό.
Στις 6 π.μ. άρχισε η απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων στην Κερύνεια.
Ο λαός προσπαθεί να αντισταθεί με κάθε μέσο αλλά το πραξικόπημα της χούντας και ΕΟΚΑ Β είχε διαλύσει κάθε αμυντικό μηχανισμό. Επικρατεί χάος στις στρατιωτικές δυνάμεις, που απλώς υποχωρούν κάτω από τις διαταγές των χουντικών αξιωματικών που έκρυβαν τον οπλισμό για να μη έρθει στα χέρια του λαού. Εξάλλου είναι γνωστό ότι μέχρι και την τουρκική εισβολή, μέρος της εθνικής φρουράς παρέα με τις συμμορίες της ΕΟΚΑ Β΄ κυνηγούσαν ακόμα μακαριακούς και αριστερούς και επιδίδονταν σε σφαγές.
Στις 23 Ιουλίου κηρύχθηκε εκεχειρία με την Τουρκία να κατέχει το 7% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ τόσο η Χούντα των Αθηνών όσο και η κυπριακή πραξικοπηματική κυβέρνηση κατέρρευσαν. Ακολουθήσανε δύο γύροι διαβουλεύσεων στην Γενεύη μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν υπήρξε κάποιο αποτέλεσμα. Στις 14 Αυγούστου, και αφού οι συνομιλίες έφτασαν σε αδιέξοδο, ο τουρκικός στρατός ξεκινά τη δεύτερη φάση των στρατιωτικών επιχειρήσεων υπό την ονομασία «Αττίλας 2».
Προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Η Τουρκία συνεχίζει, 43 χρόνια μετά να στερεί από τους εκτοπισμένους Ελληνοκυπρίους το δικαίωμα να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε προσφυγές ελληνοκυπρίων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο έχει εκδώσει σημαντικές αποφάσεις για τις παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης από την πλευρά της Τουρκίας.
Ο λαός προσπαθεί να αντισταθεί με κάθε μέσο αλλά το πραξικόπημα της χούντας και ΕΟΚΑ Β είχε διαλύσει κάθε αμυντικό μηχανισμό. Επικρατεί χάος στις στρατιωτικές δυνάμεις, που απλώς υποχωρούν κάτω από τις διαταγές των χουντικών αξιωματικών που έκρυβαν τον οπλισμό για να μη έρθει στα χέρια του λαού. Εξάλλου είναι γνωστό ότι μέχρι και την τουρκική εισβολή, μέρος της εθνικής φρουράς παρέα με τις συμμορίες της ΕΟΚΑ Β΄ κυνηγούσαν ακόμα μακαριακούς και αριστερούς και επιδίδονταν σε σφαγές.
Στις 23 Ιουλίου κηρύχθηκε εκεχειρία με την Τουρκία να κατέχει το 7% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ τόσο η Χούντα των Αθηνών όσο και η κυπριακή πραξικοπηματική κυβέρνηση κατέρρευσαν. Ακολουθήσανε δύο γύροι διαβουλεύσεων στην Γενεύη μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν υπήρξε κάποιο αποτέλεσμα. Στις 14 Αυγούστου, και αφού οι συνομιλίες έφτασαν σε αδιέξοδο, ο τουρκικός στρατός ξεκινά τη δεύτερη φάση των στρατιωτικών επιχειρήσεων υπό την ονομασία «Αττίλας 2».
Προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Η Τουρκία συνεχίζει, 43 χρόνια μετά να στερεί από τους εκτοπισμένους Ελληνοκυπρίους το δικαίωμα να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε προσφυγές ελληνοκυπρίων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο έχει εκδώσει σημαντικές αποφάσεις για τις παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης από την πλευρά της Τουρκίας.
ΚΥΠΡΟΣ: 15 - 21 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974
Τα τραγικά γεγονότα στην Κύπρο από τις 15 μέχρι τις 21 Ιουλίου 1974 μέσα από το αρχείο του ΡΙΚ
-
Οικονομική κατάρρευση και εποικισμός
Η τουρκική κατοχή επέφερε οικονομική κατάρρευση στο τμήμα εκείνο του νησιού, το οποίο πριν το 1974 ήταν το πλουσιότερο και το πιο αναπτυγμένο.
Οι άσχημες οικονομικές συνθήκες που οφείλονταν στην κακοδιαχείριση της Τουρκίας και στον συστηματικό εποικισμό από την πλευρά της Τουρκίας των κατεχόμενων περιοχών με παράνομους εποίκους υποχρέωσε πολλούς Τουρκοκυπρίους να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη και αλλού.
Οι έποικοι σήμερα υπερτερούν αριθμητικά των γηγενών Τουρκοκυπρίων, σε αναλογία περίπου δύο προς ένα. Ανεξάρτητοι παρατηρητές έχουν τεκμηριώσει αυτό το θέμα για την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης το 1992 και το 2003 αντίστοιχα.
Τουρκικός στρατός
Περισσότεροι από 43.000 βαριά οπλισμένοι στρατιώτες από την Τουρκία παραμένουν ακόμη στις κατεχόμενες περιοχές.
Πάντως, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με σχετικό του ψήφισμα της 20ής Ιουλίου του 1974 έχει κάνει εκκλήσεις προς την Τουρκία για «άμεσο τερματισμό της ξένης στρατιωτικής επέμβασης στην Κυπριακή Δημοκρατία» και για «απομάκρυνση χωρίς καθυστέρηση από την Κυπριακή Δημοκρατία του ξένου στρατιωτικού προσωπικού που η παρουσία του δεν προβλέπεται από διεθνείς συμφωνίες».
Καταστροφή Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Kατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, η Τουρκία και το τουρκοκυπριακό καθεστώς, επιχειρούν με συστηματικό τρόπο να εξαλείψουν την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά στις κατεχόμενες περιοχές.
Σε πόλεις και χωριά έχουν δοθεί τουρκικά ονόματα, ενώ αρχαιολογικοί χώροι, εκκλησίες και κοιμητήρια έχουν βεβηλωθεί, καταστραφεί ή μετατραπεί.
Μονομερής ανακήρυξη ψευδοκράτους
Στην προσπάθεια της, η κατοχική δύναμη να εδραιωθεί, υποκίνησε και επιδοκίμασε τον Νοέμβριο του 1983 τη «μονομερή ανακήρυξη ανεξαρτησίας», στην κατεχόμενη περιοχή.
Η ούτω καλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα άλλο κράτος πλην της Τουρκίας, η οποία ασκεί τον ουσιαστικό έλεγχό της.
Τα ψηφίσματα 541 του 1983 και 550 του 1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδίκασαν με κατηγορηματικό τόπο τη μονομερή αυτή ενέργεια, την κήρυξαν άκυρη, ζήτησαν την απόσυρσή της και κάλεσαν όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να μην αναγνωρίσουν την παράνομη αυτή οντότητα.
Τόσο η ΕΕ όσο και άλλοι διεθνείς και περιφερειακοί οργανισμοί έχουν υιοθετήσει παρόμοιες θέσεις.
Ως εκ τούτου, η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει μόνον την Κυπριακή Δημοκρατία που δημιουργήθηκε το 1960 και την κυβέρνησή της, ακόμη κι αν η κυβέρνηση δεν μπορεί προς το παρόν να ασκήσει εξουσία σε περιοχές που βρίσκονται υπό την στρατιωτική κατοχή της Τουρκίας.
Δικαστικές αποφάσεις από διεθνή και εθνικά δικαστήρια στη Δυτική Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο προσφέρουν μία σημαντική ανεξάρτητη καταγραφή των συνεπειών της τουρκικής εισβολής του 1974 και της συνεχιζόμενης κατοχής τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία. Επιβεβαιώνουν επίσης τη νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και της κυβέρνησής της. Πρόκειται για αποφάσεις οι
οποίες αποτελούν μία σημαντική βάση για οποιαδήποτε μελλοντική συνολική διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος.
Μονομερής ανακήρυξη ψευδοκράτους
Στην προσπάθεια της, η κατοχική δύναμη να εδραιωθεί, υποκίνησε και επιδοκίμασε τον Νοέμβριο του 1983 τη «μονομερή ανακήρυξη ανεξαρτησίας», στην κατεχόμενη περιοχή.
Η ούτω καλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα άλλο κράτος πλην της Τουρκίας, η οποία ασκεί τον ουσιαστικό έλεγχό της.
Τα ψηφίσματα 541 του 1983 και 550 του 1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδίκασαν με κατηγορηματικό τόπο τη μονομερή αυτή ενέργεια, την κήρυξαν άκυρη, ζήτησαν την απόσυρσή της και κάλεσαν όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να μην αναγνωρίσουν την παράνομη αυτή οντότητα.
Τόσο η ΕΕ όσο και άλλοι διεθνείς και περιφερειακοί οργανισμοί έχουν υιοθετήσει παρόμοιες θέσεις.
Ως εκ τούτου, η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει μόνον την Κυπριακή Δημοκρατία που δημιουργήθηκε το 1960 και την κυβέρνησή της, ακόμη κι αν η κυβέρνηση δεν μπορεί προς το παρόν να ασκήσει εξουσία σε περιοχές που βρίσκονται υπό την στρατιωτική κατοχή της Τουρκίας.
Δικαστικές αποφάσεις από διεθνή και εθνικά δικαστήρια στη Δυτική Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο προσφέρουν μία σημαντική ανεξάρτητη καταγραφή των συνεπειών της τουρκικής εισβολής του 1974 και της συνεχιζόμενης κατοχής τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία. Επιβεβαιώνουν επίσης τη νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και της κυβέρνησής της. Πρόκειται για αποφάσεις οι
οποίες αποτελούν μία σημαντική βάση για οποιαδήποτε μελλοντική συνολική διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος.
.
Ανάρτηση από: http://kinisienergoipolites.blogspot.gr
