Δεν πρόκειται για τους
συνηθισμένους όρκους αγάπης!
Αυτούς που ανανεώνονται, όταν,
συνήθως, αρχίζουν οι απιστίες!
Νάμαστε, λοιπόν, μπροστά στο νέο
καθήκον.
Να ανανεώσουμε τους
όρκους...ανατροπής!!
Το συνηθίσαμε τα τελευταία 4
χρόνια.
Σεβαστήκαμε και φέτος τα μπάνια
του λαού.
Ως εδώ!
Ειρωνεία. Ψεύδος.
Αυταπάτη.
Κάθε χρόνο τα
ίδια.
Πρώτα την άνοιξη και μετά
φθινόπωρο!
Αυτοπαραμυθιαζόμαστε!
Κάθε χρόνο και κάθε εποχή είχαμε
νέους λόγους
να κηρύξουμε κατάσταση
προ-Ανατροπής.
Πακέτα, νέα μέτρα, εφαρμογή
παλιότερων κοκ.
Ολα εις
μάτην!
Και φέτος το ίδιο
μοτίβο.
Αφορμές έχουμε, αν και δεν
χρειαζόμαστε νέες.
Λεβέντες να τσιρομαδιούνται, αν
και δεν χρειαζόμαστε, έχουμε.
Μια ληστοΣυμμορία που αφανίζει
και καταστρέφει, έχουμε.
Οπως και πέρυσι και πρόπερσι και
βάλε.
Καθεστωτικούς παπαγάλους που
σκίζονται να μας κοιμίζουν, ναι.
Ολιγάρχες, μιντιάδες, λαμόγια,
δόξα το θεό.
Εταίρους, τοκογλύφους και
αρπακτικά, μάτσο.
Κατάθλιψη και οργή, να φάν κι οι κότες.
...............................
Εμπρός, λοιπόν!
Ας ανανεώσουμε τον βαρετό και
άχαρο όρκο για πολλούς!
Ορκους κάνουμε.
Λόγους έχουμε.
Πέτρες πολλές.
Χέρια ΔΕΝ έχουμε!!
(όταν βρεθούν θα τελειώσουν κι οι
όρκοι!!).
Ανάρτηση από: http://politikokoraki.blogspot.gr