Το οικονομικό ρεπορτάζ και κατ’ επέκταση οι συντάκτες του είχαν κατά κανόνα και παράδοση, φυσικά με αρκετές εξαιρέσεις, μία απόσταση από το τι πραγματικά συμβαίνει εκεί έξω. Για παράδειγμα όταν ο ΟΤΕ εξίσωσε τις τιμές των αστικών και των υπεραστικών κλήσεων, μέσα από μία μεγάλη αύξηση των τιμών των αστικών και μία σχετική μείωση των υπεραστικών, το σύνολο του οικονομικού Τύπου και οι σομόν σελίδες των πολιτικών εφημερίδων πανηγύριζαν για τη… μείωση των λογαριασμών του ΟΤΕ! Σε ότι αφορά περισσότερο περίπλοκα θέματα, όπως η βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, εκεί μπορούν να εντοπιστούν τεράστιες ελλείψεις, όπως η μη «κατανόηση» της ανάγκης εξεύρεσης ενός εξωτερικού πόρου σε μία εποχή όπου η τεχνολογία, ας πούμε αντικειμενικά, περιορίζει τις δραστηριότητες εντάσεως εργασίας.
Από την αρχή της βύθισης στην εποχή της καταστροφής, το οικονομικό ρεπορτάζ και κατ’ επέκταση οι συντάκτες του, φυσικά με αρκετές εξαιρέσεις, έπαιξε έναν, ας πούμε, εργαλειακό ρόλο στην πλήρη συσκότιση της κατάστασης. Σε κοινή γραμμή όλες οι οικονομικές εφημερίδες και τα οικονομικά ένθετα των πολιτικών εφημερίδων – για τα ραδιοτηλεοπτικά οικονομικά δελτία δεν συζητάμε γιατί αυτά παίζουν σε άλλη κατηγορία – αποθέωναν και αποθεώνουν ως επιτυχίες όλες τις αποτυχίες των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, πέφτοντας σε προφανέστατες αντιφάσεις καθώς η μία κυβέρνηση έριχνε στην επόμενη, αλλά και στην προηγούμενη, το φταίξιμο για την αντικειμενικά κακή πορεία των πραγμάτων. Αυτές οι αντιφάσεις και προφανώς η εμφανής προσπάθεια για τη συσκότιση της κατάστασης – π.χ. της εκτίναξης του δημόσιου χρέους εξαιτίας της επιλογής της εσωτερικής υποτίμησης – βύθισαν, όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, το σύνολο του, λεγόμενου, αστικού Τύπου στην αναξιοπιστία.
Κάπως έτσι, δηλαδή χωρίς αξιοπιστία, είναι λογικοί και αναμενόμενοι οι πανηγυρισμοί για το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, που όπως μας πληροφορεί το οικονομικό ρεπορτάζ το πρώτο επτάμηνο του 2014 ήταν μεγαλύτερο από το πρώτο επτάμηνο του 2013. Πάντως, παρόλα αυτά, εντύπωση προκαλεί η… αίσθηση του προκάλεσε σχεδόν στο σύνολο των οικονομικών συντακτών η αύξηση των κρατικών εσόδων από τη φορολόγηση φυσικών προσώπων… που υπερέβη το στόχο κατά 550 εκατομμύρια ευρώ. Αξίζει να αναρωτηθούμε ποια ακριβώς αίσθηση τους προκάλεσε. Και κάτι ακόμα. Η μείωση των δημοσίων δαπανών, για μία ακόμα χρονιά, για την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση και την προστασία των περισσότερο ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, τι είδους αίσθηση προκαλεί;
Ανάρτηση από: http://www.alterthess.gr
Από την αρχή της βύθισης στην εποχή της καταστροφής, το οικονομικό ρεπορτάζ και κατ’ επέκταση οι συντάκτες του, φυσικά με αρκετές εξαιρέσεις, έπαιξε έναν, ας πούμε, εργαλειακό ρόλο στην πλήρη συσκότιση της κατάστασης. Σε κοινή γραμμή όλες οι οικονομικές εφημερίδες και τα οικονομικά ένθετα των πολιτικών εφημερίδων – για τα ραδιοτηλεοπτικά οικονομικά δελτία δεν συζητάμε γιατί αυτά παίζουν σε άλλη κατηγορία – αποθέωναν και αποθεώνουν ως επιτυχίες όλες τις αποτυχίες των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, πέφτοντας σε προφανέστατες αντιφάσεις καθώς η μία κυβέρνηση έριχνε στην επόμενη, αλλά και στην προηγούμενη, το φταίξιμο για την αντικειμενικά κακή πορεία των πραγμάτων. Αυτές οι αντιφάσεις και προφανώς η εμφανής προσπάθεια για τη συσκότιση της κατάστασης – π.χ. της εκτίναξης του δημόσιου χρέους εξαιτίας της επιλογής της εσωτερικής υποτίμησης – βύθισαν, όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, το σύνολο του, λεγόμενου, αστικού Τύπου στην αναξιοπιστία.
Κάπως έτσι, δηλαδή χωρίς αξιοπιστία, είναι λογικοί και αναμενόμενοι οι πανηγυρισμοί για το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, που όπως μας πληροφορεί το οικονομικό ρεπορτάζ το πρώτο επτάμηνο του 2014 ήταν μεγαλύτερο από το πρώτο επτάμηνο του 2013. Πάντως, παρόλα αυτά, εντύπωση προκαλεί η… αίσθηση του προκάλεσε σχεδόν στο σύνολο των οικονομικών συντακτών η αύξηση των κρατικών εσόδων από τη φορολόγηση φυσικών προσώπων… που υπερέβη το στόχο κατά 550 εκατομμύρια ευρώ. Αξίζει να αναρωτηθούμε ποια ακριβώς αίσθηση τους προκάλεσε. Και κάτι ακόμα. Η μείωση των δημοσίων δαπανών, για μία ακόμα χρονιά, για την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση και την προστασία των περισσότερο ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, τι είδους αίσθηση προκαλεί;
Ανάρτηση από: http://www.alterthess.gr