«Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον κ. Άδωνι Γεωργιάδη, ότι το 1940-44 οι Γερμανοί τους δοσίλογους και τους σπιούνους και τους προδότες. αφού έκαναν την δουλειά τους, τους εκτελούσαν. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται».
Του askourdolakos
Οι απορίες, που δημιουργούνται είναι εύλογες. Αφού πχ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι έχει κάνει στροφή... στο ρεαλισμό κι αφού έχει αποδεχθεί πλήρως το καθεστώς αποικιοκρατίας, ως προς τα δομικά του χαρακτηριστικά, τότε γιατί ο Τράγκας φωνάζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την κομμουνιστική ρεβάνς του 1949
Γιατί ο «αντικειμενικός» Χατζηνικολάου ηγείται της σταυροφορίας με στόχο την «εθνική συνεννόηση» με τους δοσιλόγους, οι οποίοι εκχώρησαν -με το αζημίωτο βέβαια- εν μια νυκτί την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ της χώρας, σε μια χούφτα μαφιόζων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος; Ποιος ο λόγος, που ο Χαρδαβέλας προσπαθεί να μας πείσει ότι η χώρα έχει πιο σοβαρά προβλήματα απ’ τις "ανοησίες" του Χαικάλη και του Αποστολόπουλου κι ότι, όσοι (μη κυβερνητικοί) ψηφίσουν το Δήμα θα το κάνουν καθαρά μεπολιτικούς, ή ιδεολογικούς όρους; Και είναι φως φανάρι, ότι κάποιοι εκ των παπαγάλων εκβιάζονται και κάποιοι χαρτζηλικώνονται αδρά, αλλά αυτή η διάσταση του ζητήματος δεν είναι της παρούσης.
Με λίγα λόγια, αφού η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιδώσει αρκούντως τα διαπιστευτήριά της, γιατί η επικοινωνιακή 5η φάλαγγα του καθεστώτος, απ’ τη μια επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ με τραγικά γελοία προπαγάνδα (Τράγκας) κι απ’ την άλλη προσπαθεί να «ξεπλύνει» τη διεφθαρμένη πολιτική μαφία μέσω συναινετικών απορρυπαντικών (Χατζηνικολάου, Χαρδαβέλας κλπ);
Οι αποικιοκράτες γνωρίζουν καλά ότι την ηγεσία του ΣΥΡΙΑΖΑ...την έχουν. Επίσημη θέση του κόμματος, αλλωστε, είναι η απαράβατη ιερότητα του ευρώ και της ΕΕ, ήτοι των δομικών στοιχείων του καθεστώτος της δουλοπαροικίας του χρέους.
Αυτό, που πραγματικά φοβούνται λοιπόν, δεν είναι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κι οι επιλογές της. Είναι η λαϊκή βάση (αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί ψηφοφόροι), που θα ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποτελεί απρόβλεπτη και δύσκολη μεταβλητή για τους κατακτητές. Οι εξελίξεις μπορεί να οδηγήσουν αυτή τη λαική βάση ν’ απαιτήσει από το ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστική ρήξη με την ευρωκρατία και το κατοχικό καθεστώς, που έχει επιβάλει στην Ελλάδα και σε τέτοια περίπτωση, η κατάσταση θα είναι μη αντιμετωπίσιμη εκ μέρους των αποικιοκρατών. Διότι, είναι διαφορετικό να έχεις απέναντί σου ηγεσίες, που μπορείς εύκολα να τις βάλεις στο χέρι, από το να έχεις ν’ αντιμετωπίσεις το λαό.
Ο προβληματισμός τους είναι η δημιουργία κλίματος 1981, όταν παραπάνω από τους μισούς Έλληνες (αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί) είχαν ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα, με την ελπίδα ότι θ’ απαλλαγεί ο τόπος από το καθεστώς της εμφυλιοπολεμικής δεξιάς. Η ουσιαστική διαφορά με τότε, η οποία καθιστά σήμερα το λαικό παράγοντα πιο επικίνδυνο, είναι ότι οι συνθήκες ήταν «ομαλές» κι έτσι ο Ανδρέας κατάφερε εύκολα να εκμαυλίσει την κοινωνία και τα οράματά της, ενώ σήμερα οι συνθήκες είναι οριακές, με τη χώρα βρίσκεται υπό κατοχή και υπό πλήρη διάλυση κι επομένως υπάρχει περίπτωση ο λαός ν’ αποφασίσει ότι εντός ΕΕ δεν υπάρχει ζωή και ν’ αρχίσει να διεκδικεί τη ζωή του, δηλαδή να επιβάλλει τη θέλησή του.
Γι αυτό έβαλαν τον Τράγκα να ξευτιλίζεται κάθε πρωί, σαν αγράμματος χωροφύλακας της δεκαετίας του ’50. Γι αυτό κι ο ανησυχών (μήπως οι μαλάκες μας φέρουν τον Τσίπρα πρόεδρε) Χατζηνικολάου απαιτεί «εθνική συνεννόηση» κορυφών, με το λαό ραγιά και απελπισμένο στη γωνία. Γι αυτό ο... ογκόλιθος της δημοσιογραφικής σκέψης Χαρδαβέλας νιώθει ικανοποιημένος, διότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε προς το «ρεαλισμό» και χαρακτηρίζει απαράδεκτους, όσους θέλουν πρωθυπουργούς και υπουργούς στο Ειδικό Δικαστήριο.
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του μετώπου!
Ανάρτηση από: http://tsak-giorgis.blogspot.gr
