Όποιος δεν έχει μνήμη δεν έχει μέλλον...
Ήταν 5 Ιούνη
του...
1975 όταν η Margherita Cagol, η Mara για τους
συντρόφους της, πέφτει νεκρή στο αγροτόσπιτο της Spiotta, όπου μαζί με έναν άλλο
μαχητή των "Ερυθρών Ταξιαρχιών" -ο οποίος ξέφυγε- κρατούσαν
όμηρο τον βιομήχανο Vallarino Gancia.
Οι καραμπινιέροι
πλησίασαν το σπίτι κι άρχισαν να πυροβολούν...
Η Mara κι ο άλλος μαχητής σε μια άνιση μάχη κατόρθωσαν να βγουν από το σπίτι,
αλλά η Mara είχε δεχθεί μια σφαίρα στο γόνατο και δεν μπόρεσε να χαθεί στο γειτονικό
δάσος, όπως το κατόρθωσε ο άλλος ερυθροταξιαρχίτης.
Ο ερυθροταξιαρχίτης
που ξέφυγε, δεν έγινε ποτέ γνωστός στις αρχές ασφαλείας κι
ακόμη σήμερα, μετά 43 χρόνια τον αναζητούν.
Η αφίσα με την οποία αποχαιρέτησαν τη Mara οι "Ε.Τ.":
"Μάρα, η δολοφονία σου δεν θα μείνει ατιμώρητη..."
Ο Alberto Franceschini, ιδρυτής κι αρχηγός
(μαζί με τον Μάρα και τον Ρενάτο Κούρτσιο) των "Ερυθρών Ταξιαρχιών",
θα εκτίσει 18 χρόνια φυλάκισης (χωρίς καν να έχει κάνει ούτε μία δολοφονία),
απλώς γιατί δεν "συνεργάστηκε" και δεν έδωσε στις αρχές το όνομα
του συντρόφου του, που ήταν μαζί με τη Mara και παρακολούθησε την δολοφονία της
με τα μάτια του.
Ο φίλος
Alberto είναι μέχρι σήμερα σαφής:
"Εγκατέλειψε το δρόμο της ένοπλης βίας, δεν έβαψε ποτέ
με αίμα τα χέρια του, γιατί θα πρέπει να τον καταδώσω;"...
Σήμερα, αφού εξέτισε ολόκληρη την ποινή που του επιδίκασε το δικαστήριο,
χωρίς να "συνεργαστεί" και να έχει ευνοϊκή μεταχείριση και να κάνει
χρήση του νόμου περί "συνεργασίας με τις αρχές", κάνει διαλέξεις σε σχολεία
για το πως μπορεί κάποιος με αγνές προθέσεις να συνεισφέρει στα σχέδια της άρχουσας
τάξης...
Οι δολοφόνοι εκτελεστές των "Ερυθρών Ταξιαρχιών" -μετά την
διείσδυση κι ανάληψη της ηγεσίας της οργάνωσης, αφού παρέδωσαν τους ιδρυτές στις
αρχές-, που αποδείχτηκε -και στις δικαστικές αίθουσες- ότι ήταν σε διατεταγμένη
υπηρεσία των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών, της Cia και της Μοσάντ, ως "συνεργαζόμενοι"
δεν πλήρωσαν ποτέ για τους φόνους.
Ο Μορέτι, o Πέτσι
κι άλλοι πολλοί, που με την "επαναστατικότητα" τους
έπεισαν την ηγεσία των "Ε.Τ" να τους εμπιστευτούν και διέπραξαν φόνους
σε διατεταγμένη υπηρεσία, δεν τιμωρήθηκαν ποτέ...
Ο Simioni, καταζητούμενος στην Ιταλία, έχει
βρει καταφύγιο στο φιλόξενο Ισραήλ...
Οι πράκτορες της Cia στην Ιταλία, στους οποίους ασκήθηκε δικαστική δίωξη, εξαφανίστηκαν..
Η Mara, το γελαστό κορίτσι, δολοφονήθηκε
και μετά από 43 χρόνια τα "μολυβένια χρόνια" της Ιταλίας,
η "στρατηγική έντασης" (εμφανίζεται η "τρομοκρατία" όταν
χρήζει βοήθειας το σύστημα) παραμένει η καλύτερη συνταγή.
Η Mara, το γελαστό κορίτσι στο φοιτητικό
κίνημα του Τρέντο, πήρε το πτυχίο της στην Κοινωνιολογία το καλοκαίρι του 1969,
αποχαιρέτησε την πανεπιστημιακή πτυχιακή επιτροπή εξέτασης της διατριβής της υψώνοντας
τη γροθιά της και μετά από δύο ημέρες παντρεύτηκε τον Renato Curcio στο εκκλησάκι
San Romedio του Τρέντο...
Τι πίστευε η
Mara, το διαβάζουμε σε γράμμα της προς τη μητέρα της, λίγο πριν περάσει
στην παρανομία: "Αυτή η κοινωνία... έχει επείγουσα ανάγκη να μετασχηματιστεί
από ένα επαναστατικό προτσες... Ότι είναι δυνατόν να γίνει, ώστε να πολεμηθεί αυτό
το σύστημα, είναι καθήκον να το κάνουμε, γιατί πιστεύω ότι αυτή είναι η βαθιά έννοια
της ζωής μας... Η ζωή είναι ένα πράγμα πολύ σημαντικό για να την ξοδέψουμε άσχημα".
Πηγές - σχετικά:
Το βιβλίο του ιδρυτή των Ερυθρών Ταξιαρχιών Alberto
Franceschini, με προσθήκη Παράρτημα για την Ελλάδα του Νίκου Κλειτσίκα:
«ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΡΥΘΡΕΣ
ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ. Οι ρίζες, η δημιουργία, η ιστορία το παρόν. Ποιοι στ' αλήθεια ήταν οι
ερυθροταξιαρχίτες και γιατί συνεχίζουν να δολοφονούν. Η νέα μαρτυρία του ιδρυτή
των Ερυθρών Ταξιαρχιών και η ελληνική εμπλοκή»
Aνάρτηση από: http://www.press-gr.com
