Εκδόσεις Αιγαίον, 2012
Από τον πρόλογο της έκδοσης
Απαρχή μιας μεγάλης και εμπεριστατωμένης έρευνας για την προσφορά της γυναίκας της Κύπρου στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959, αποτελεί αυτή η διάλεξη, που δημοσιεύεται σε αυτό το τευχίδιο.
Θεώρησα αναγκαίο να μιλήσω, έστω και με συντομία, για τον σημαντικότατο ρόλο, που διαδραμάτισε η γυναίκα της μικρής μας πατρίδας σ’ εκείνους τους δύσκολους, τους χαλεπούς, αλλά ανεπανάληπτους χρόνους του ξεσηκωμού.
Η γυναίκα, είτε παιδούλα, είτε ενήλικη, μορφωμένη ή αμόρφωτη, μεσόκοπη ή γριά, ένιωσε χρέος της να προσφέρει.
Ξύπνησε μέσα της η κληρονομιά του ήθους, της ευθύνης, της μεγαλοσύνης. Δεν μπορούσε να είναι απλός θεατής στα ιστορικά δρώμενα του 1955. Ήθελε να είναι ενεργό μέλος, έστω κι αν θα προσέθετε ένα μικρό ελάχιστο λιθαράκι.
Και απέδειξε ότι δεν είναι λιθαράκι, που πρόσθεσε, αλλά βράχους ανδρείας και λεβεντιάς.
Απειροπόλεμη, αλλά εύτολμη, ανέλαβε το τεράστιο έργο της μεταφοράς οπλισμού και τροφίμων στις βουνοπλαγιές για τους αντάρτες, βοήθησε στη δημιουργία κρησφύγετων στο σπίτι της, στη φύλαξη και συντήρηση καταζητούμενων.Ήταν σύνδεσμος για μεταφορά μηνυμάτων, είχε συμμετοχή στις ομάδες κρούσεως, αντοχή στα βασανιστήρια, χωρίς να προδώσει.
Αλύγιστη Σπαρτιάτισσα, Σουλιώτισσα, αντάρτισσα, ευλαβικά ακολουθούσε τις προγονικές περί Αρετής ρήσεις και δεν την ενδιέφερε η ζωή της. Μάνα, που έστειλε τα παιδιά της στο χοροστάσι του θανάτου, με το τραγούδι στα χείλη. Απέδειξε περίτρανα ότι δεν υστέρησε των ανδρών.
Γι’ αυτό της πρέπει δίκαιος έπαινος.
Ελπίζω ότι οι Ιστορικοί του Μέλλοντος, ανασκαλεύοντας τα πολυπληθή αρχεία που υπάρχουν, τα οποία αναφέρονται στην αυτόβουλη προσφορά της γυναίκας, να αναδείξουν τη μεγάλη μέχρι θυσίας προσφορά της, τη μεγαλοσύνη της ψυχής της, το κάλλος της αντρειοσύνης της.
Εγώ έβαλα ένα μικρό πετραδάκι στο οικοδόμημα «ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ».
Η Κύπρος οφείλει πολλά στις άξιες Ελληνίδες γυναίκες της.
Διαθέσιμο στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο (Ξενοφώντος 4) και στο βιβλιοπωλείο Έρμα (Έκτορος 43, Λευκωσία).
Ανάρτηση από: https://ardin-rixi.gr/
