«Δημοσιογράφος: Περισσότερα από 500.000 παιδιά έχουν πεθάνει στο Ιράκ εξαιτίας του εμπάργκο. Πιστεύετε ότι δικαιολογείται;
Μαντλίν Ολμπράιτ: Ήταν μια δύσκολη επιλογή. Αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο…»
(από συνέντευξη στο NBC το 1996).
«Λίγο» πριν το «τέλος» της «πανδημίας», και ενώ η ενεργειακή «κρίση» εντείνεται, η εισβολή του ρωσικού κράτους στην Ουκρανία (κατά την γνώμη μας με την σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ) είναι το επόμενο «σκαλί» για την «επικαιροποίηση» της παγκόσμιας κυριαρχικής τάξης.
«Το τέλος της ιστορίας» όχι μόνο δεν ήρθε με την βίαιη διάλυση και των τελευταίων ψυχροπολεμικών μορφωμάτων, όπως η Γιουγκοσλαβία, και την ένταξη στην δυτική σφαίρα επιρροής αρκετών πρώην χωρών του ανατολικού μπλοκ, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Λετονία, η Εσθονία και η Λιθουανία που επέλεξαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ το 2004. Αντίθετα, παλιές διαιρέσεις εμφανίζονται και πάλι σαν τα φαντάσματα ενός κόσμου, που υποτίθεται είχε ξορκίσει η επικράτηση του δυτικού μοντέλου κυριαρχίας υπό την αυτοκρατορική ηγεσία των ΗΠΑ.
Η λέξεις σταθερότητα και ευημερία 30 χρόνια μετά την λήξη του Ψυχρού Πολέμου, καθώς και οι περίφημοι ευρωμονόδρομοι ειρήνης και ασφάλειας αποδεικνύονται μακάβρια αστεία, όχι μόνο για τους κατοίκους της παρηκμασμένης «γηραιάς» Ηπείρου, αλλά για τον παγκόσμιο πληθυσμό. Ο παγκόσμιος πλούτος ξαναμοιράζεται, οι παγκόσμιες ύαινες της κυριαρχίας ανταγωνίζονται για τα ενεργειακά αποθέματα, τους διόδους μεταφοράς τους, τις θαλάσσιες προσβάσεις, το οικονομικό μεγαθήριο που λέγεται κινεζικό κράτος ηγείται τεσσάρων από τους 15 εξειδικευμένους οργανισμούς του ΟΗΕ, και το βρετανικό imperium αναβιώνει μέσα και από την συμμαχία Aucus στην οποία συμμετέχει μαζί με τις ΗΠΑ και την Αυστραλία.
Το 2017 με απόφαση του ΝΑΤΟ ενισχύονται οι δυνάμεις της Συμμαχίας στις πρώην ανατολικές χώρες με την χρήση δυο μεγάλων εισόδων την Δουνκέρκη και την Αλεξανδρούπολη, ενώ τον Αύγουστο του 2021 οι Ταλιμπάν επανακτούν την εξουσία στο Αφγανιστάν μετά από πολύχρονη συμφωνία με τις ΗΠΑ, την ίδια στιγμή που το ρωσικό κράτος ζητά την νατοϊκή απόσυρση από Βουλγαρία και Ρουμανία υπονοώντας ότι μπορεί να βάλει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο φωτιά στο φυτίλι της πυριτιδαποθήκης των Βαλκανίων.Αποτυχημένες, λοιπόν, αποδεικνύονται οριστικά και αμετάκλητα οι αυταπάτες περί γραμμικής εξέλιξης της ιστορίας, ενώ άλλο τόσο γελοία είναι η κομπορρημοσύνη των διάφορων θλιβερών κομπάρσων του κυριαρχικού παιχνιδιού, που εξακολουθούν να κομπάζουν ότι βρίσκονται με τους σωστούς συμμάχους και επέλεξαν την «σωστή» πλευρά της ιστορίας. Και γίνονται ακόμη πιο θλιβεροί, όταν ψελλίζουν τις γνωστές φαιδρότητες περί εθνικής ανεξαρτησίας, όταν μάλιστα οι πάτρωνές τους χωρίς περιστροφές τον τελευταίο καιρό μιλούν αποκλειστικά και μόνο για νατοϊκή επικράτεια και νατοϊκά εδάφη.
Εμφανίζονται με περίσσιο θράσος σαν υπερασπιστές της ειρήνης, της παγκόσμιας ασφάλειας, διαπρύσιοι υπερασπιστές της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, αυτοί οι ίδιοι που αφήσαν πίσω τους στην Μ. Ανατολή μια κυριολεκτικά «μαύρη τρύπα» προσφέροντας τον όλεθρο και την καταστροφή στο Ιράκ, στην Συρία, την Λιβύη, στο Αφγανιστάν. Προφανώς απευθύνονται σε λοβοτομημένους ή πλήρως αποχαυνωμένους ανθρώπους. Ήταν, είναι και παραμένουν σφαγείς. Άλλο τόσο δεν ξεχνούμε τα «ανδραγαθήματα» του πάλαι ποτέ κομμουνιστικού μπλοκ της κυριαρχίας.
Την στιγμή που γράφονται τα παραπάνω η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία την δεύτερη μεγαλύτερη σε έκταση ευρωπαϊκή χώρα, που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου έχει ως αποτέλεσμα εκατόμβη νεκρών αμάχων, εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και δεκάδες εκατομμύρια τρομοκρατημένους ανθρώπους που περιμένουν τα χειρότερα, ενώ το Κίεβο είναι περικυκλωμένο από ρωσικές δυνάμεις. Η νέα Γιάλτα ετοιμάζεται την ίδια στιγμή που εξελίσσεται η στρατιωτική εισβολή, την ίδια στιγμή που επιβάλλονται «κυρώσεις» στον διεθνή «ταραξία» με τον οποίο ήδη έχουν συμφωνήσει να διαπραγματευτούν την «επόμενη ημέρα».
Ας μη τους αναγνωρίσουμε αυτό το δικαίωμα, ας αντισταθούμε στους κυριαρχικούς σχεδιασμούς, ας οξύνουμε τον κοινωνικό πόλεμο.
26-2-2022,
Συσπείρωση Αναρχικών
Ανάρτηση από: https://anarchypress.wordpress.com/
