Της Lady Lilith
Το τελευταίο
διάστημα, το ξενοδοχείο Hilton της Αθήνας γνωρίζει πιένες. Και όχι μόνον γιατί στις
νοικιασμένες αίθουσες γίνεται η διαπραγμάτευση των κυβερνητικών στελεχών με τους
δανειστές για το πώς θα αντιμετωπιστεί το μέγα θέμα των «κόκκινων» δανείων, αλλά
γιατί στους διαδρόμους καιροφυλαχτούν έτοιμοι να πέσουν στα γόνατα για μια ολιγόλεπτη
έστω συνάντηση με τους «Δρακουλέσκους» οι συνήθειες ύποπτοι αγγελιοφόροι των ιθαγενών
κουκουλοφόρων.
Οι φάκελοι και
οι προτάσεις των κουκουλοφόρων δίνουν και παίρνουν, αφού στην Αθήνα έχουν προσγειωθεί
όλοι οι «γύπες», όλα τα «αρπακτικά» της υφηλίου, που μυρίστηκαν ζεστό χρήμα.
Και μάλιστα, κατά την πάγια τακτική τους, έχουν ενημερώσει τους εκπροσώπους των
δανειστών για τις κυβερνητικές προτάσεις και αντοχές αλλά και για τις βουλές των
πρωταγωνιστών του σκότους πριν ακόμα οριστεί η διαπραγμάτευση.
Η διεθνής των
συνωμοσιολόγων γνωρίζει καλά ότι ακόμα και εάν η ελληνική κυβέρνηση επιτύχει την
ιδανική συμφωνία με τους δανειστές και τελικά προστατεύσει από τον πλειστηριασμό
έως και το 60% των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, υπάρχει μπαγιόκο
μπόλικο για όλα τα κοπάδια των αρπακτικών.
Γιατί, αφού τεθούν
οι όροι για το ποιοι θα προστατευθούν και η πρώτη τους κατοικία δεν θα βγει στο
σφυρί, όλα τα υπόλοιπα «κόκκινα» δάνεια θα γίνουν βορά των ξένων αλλά και των
εγχώριων funds, που θα πάρουν κοψοχρονιά περιουσίες.
Ποιοι είναι,
όμως, οι «γύπες», ποιοι τα «αρπακτικά» και ποιές οι εγχώριες «καρακάξες»;
Το λεξικό της
αρπαγής
«Αρπακτικά»: είναι τα λεγάμενα Distressed Funds, που αγοράζουν ενυπόθηκα δάνεια από τράπεζες που θέλουν να τα ξεφορτωθούν
από το ενεργητικό τους. Τα «αρπακτικά» αγοράζουν επίσης μετοχές, δικαιώματα και
παλαιά δάνεια από εταιρίες που αντιμετωπίζουν το φάσμα της χρεοκοπίας.
Για να το κάνουμε
λιανά, τα «αρπακτικά» πάνε σε μια τράπεζα και αγοράζουν έως και προς το 15% της
αξίας του ένα «κόκκινο» δάνειο και στη συνέχεια απλώνουν τα νύχια τους στον δανειολήπτη,
που χωρίς καμιά προστασία δεν έχει ελπίδα καμιά. Οι τράπεζες προτιμούν να πουλήσουν
τα ληξιπρόθεσμα δάνεια στα «αρπακτικά», γιατί το 15% της αξίας του δανείου που θα
πάρουν θα είναι άμεσα μετρητά και όχι σε βάθος χρόνου.
«Γύπες»: είναι τα λεγάμενα Vulture Funds, τα πιο επιθετικά κεφάλαια, που ασχολούνται με τις πιο απαξιωμένες
εταιρίες και τα πιο υποτιμημένα ομόλογα, που διαβλέπουν όμως ότι θα έχουν προοπτική
στο μέλλον.
«Καρακάξες»: (ή αλλιώς «χαρτοφυλάκια εγγυήσεων») είναι οι θυγατρικές εταιρίες
ελληνικών τραπεζών, στις οποίες οι τράπεζες έχουν το 51% των μετοχών και στις οποίες
πουλούν τα προβληματικά δάνεια των πελατών τους με σκοπό την αναζήτηση ρευστότητας.
Οι τράπεζες, δηλαδή, νομίμως μπορούν να τιτλοποιήσουν ένα δάνειο πουλώντας το σε
διάφορες εταιρίες (offshore, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες διαχείρισης ληξιπρόθεσμων
οφειλών, ακόμα και ειδικές υπηρεσίες «Διαχείρισης Απαιτήσεων»).
Εκτός από τις
«καρακάξες» των τραπεζών, υπάρχουν και άλλες ανεξάρτητες εταιρίες, που ασχολούνται
με τη διαχείριση ληξιπρόθεσμων οφειλών για λογαριασμό τραπεζικών ιδρυμάτων, τηλεπικοινωνιακών
οργανισμών και γενικότερα οργανισμών με ανάγκες διαχείρισης μεγάλου πλήθους απαιτήσεων.
Η εκδοχή της
«καρακάξας» είναι και η λεγάμενη light επιδρομή, που βρίσκεται σε εξέλιξη όλα τα
μνημονιακά χρόνια, όπου έκπληκτοι δανειολήπτες με προβλήματα στην αποπληρωμή των
δανείων τους δέχονται επισκέψεις από εταιρίες, που ήδη έχουν αγοράσει το δάνειό
τους από ελληνικές τράπεζες ή εμφανίζονται σαν να το «πρακτορεύονται».
Ανάρτηση από: http://hotdoc.gr
