Του Σάββα Καλεντερίδη
Τις ίδιες προσπάθειες άρχισαν να κάνουν και οι άλλοι αρχηγοί, με αποτέλεσμα όσοι πραξικοπηματίες έμειναν εγκλωβισμένοι, να βρεθούν προ του εξής διλήμματος. Ή τους πιάνουμε εμείς ή θα μας πιάσουν αυτοί.
Την Παρασκευή, 15 Ιουλίου εκδηλώθηκε μια εξαιρετικά σοβαρή προσπάθεια επιβολής στρατιωτικής χούντας στην Τουρκία, το οποίο απέτυχε, κατά πάσα πιθανότητα, λόγω εμπλοκής ξένης υπηρεσίας πληροφοριών ή κάποιου υπηρεσιακού παράγοντα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ), που ενημέρωσε την εθνική υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας (ΜΙΤ), ο διοικητής της οποίας όπως και όλος μηχανισμός της υπηρεσίας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων, ήταν με τους πραξικοπηματίες.
Από τη στιγμή που ο διοικητής της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν,έγινε παραλήπτης επίσημης ενημέρωσης για εκδήλωση πραξικοπήματος, το πρώτο πράγμα που φρόντισε να κάνει, ήταν να κάνει ενέργειες που θα δημιουργούσαν άλλοθι και θα του εξασφάλιζαν προσωπική απεμπλοκή από το πραξικόπημα. Στα πλαίσια των προσπαθειών αυτών έστειλε τον υποδιοικητή του να συναντηθεί με τον υπαρχηγό του ΓΕΕΘΑ και στη συνέχεια πήγε ο ίδιος στο Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων και συναντήθηκε με τον αρχηγό, στρατηγό Χουλουσί Ακάρ.
Από εκείνη τη στιγμή άρχισαν οι προσπάθειες και του Τούρκου αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, για δημιουργία άλλοθι και απεμπλοκή από το πραξικόπημα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η έκδοση επείγουσας διαταγής από το ΓΕΕΘΑ με υπογραφή Χουλουσί Ακάρ, προς όλα τα επιτελεία, με την οποία διατάσσει να σταματήσει κάθε κίνηση φάλαγγας και κάθε πτητική δραστηριότητα των ΤΕΔ σε όλη την τουρκική επικράτεια.Τις ίδιες προσπάθειες άρχισαν να κάνουν και οι άλλοι αρχηγοί, με αποτέλεσμα όσοι πραξικοπηματίες έμειναν εγκλωβισμένοι, να βρεθούν προ του εξής διλήμματος. Ή τους πιάνουμε εμείς ή θα μας πιάσουν αυτοί.
Γι’ αυτό αποφασίστηκε η εκδήλωση του πραξικοπήματος στις 21:00 της Παρασκευής και όχι στις 05:00 του Σαββάτου, όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο επιχειρήσεων.
Απόδειξη ότι και ο αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν στο «κόλπο», είναι το γεγονός ότι το ΓΕΕΘΑ, την Πέμπτη, 21 Ιουλίου, εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση με την οποία καλύπτει τον συλληφθέντα αντιπτέραρχο Ακίν Όζτουρκ, αυτόν που είδαμε στις φωτογραφίες με το τραυματισμένο αυτί, ο οποίος στην κατάθεσή του ανέφερε ότι τη βραδυά του πραξικοπήματος, μετά την σύλληψη του Ακάρ, καθόταν μαζί του σε ένα γραφείο στη βάση των Ακιντζί, το επιχειρησιακό κέντρο των πραξικοπηματιών, έπιναν τσάι και προσπαθούσαν μαζί να πείσουν τους στασιαστές να σταματήσουν το εγχείρημά τους!
Τον κάλυψε το ΓΕΕΘΑ με επίσημη γραπτή ανακοίνωση, για να μην αποκαλύψει ο Όζτουρκ τα όσα ξέρει και «κάψει» το σύνολο της ηγεσίας των ΤΕΔ.
Τα παραπάνω είναι το επιχειρησιακό πλαίσιο του πραξικοπήματος.
Να έλθουμε τώρα στο πραξικόπημα αυτό καθ’ αυτό.
Τι ήταν και γιατί εκδηλώθηκε τώρα.
Η κύρια αιτία της εκδήλωσης του πραξικοπήματος είναι οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Αυτές διέρχονται σοβαρή κρίση εδώ και περίπου δυο χρόνια, κυρίως λόγω της επιλογής των ΗΠΑ να συμμαχήσουν με τους Κούρδους της Συρίας, εναντίον του Ι.Κ. Οι Τούρκοι ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι το γεγονός αυτό θα οδηγήσει στην ίδρυση ενός δεύτερου, ομόσπονδου στην αρχή, κουρδικού κράτους στη βόρεια Συρία, το οποίο όμως θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ίδρυση ΚΑΙ του τρίτου κουρδικού κράτους στα εδάφη του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.
Επειδή οι εξελίξεις, μετά την επικείμενη απελευθέρωση της Ιεράπολης-Μένπετζ και της συνένωσης των κουρδικών καντονιών Κομπάνι και Αφρίν, της Ροζάβα (κουρδικά εδάφη της Συρίας) οδηγούν νομοτελειακά στην δημιουργία αυτόνομου κουρδικού κράτους ΚΑΙ στην Τουρκία αλλά και –εν καιρώ- στην έξοδο των Κούρδων τη Μεσόγειο Θάλασσα, ο Ερντογάν, αφού προσπάθησε με αγωνιώδεις προσπάθειες αλλεπάλληλες φορές να πείσει την Ουάσιγκτον να αλλάξει την πολιτική της, πριν από μερικές εβδομάδες στράφηκε προς Ισραήλ και Ρωσία.
Η κατάσταση αυτή, κυρίως η στροφή Ερντογάν προς τη Μόσχα, που επιδείνωσε ακόμα περισσότερο τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, ήταν που ενθάρρυνε και οδήγησε τους πραξικοπηματίες να εκδηλώσουν τώρα το πραξικόπημα, υπολογίζοντας ότι ο Ερντογάν είναι πλέον ξεγραμμένος από την Ουάσιγκτον και άρα θα μπορούσαν πιο εύκολα να γίνουν αποδεκτοί από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως η νέα κυβέρνηση της Τουρκίας.
Αυτή είναι η κατάσταση, αυτό είναι το γεωπολιτικό αλλά και το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εκδηλώθηκε το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.
Όσο για την επόμενη ημέρα, κατά την άποψή μου, δεν πρόκειται να άλλαζαν και πολλά, όσον αφορά την πορεία των γεωπολιτικών εξελίξεων, αν επικρατούσαν οι στρατηγοί.
Είτε με τον Ερντογάν είτε με τους στρατηγούς, ο λογαριασμός που στέκει πάνω στο τραπέζι των κυβερνώντων, ένας λογαριασμός που παραμένει απλήρωτος τα τελευταία εκατό χρόνια, έρχεται η ώρα που θα πρέπει να πληρωθεί από την Τουρκία. Όποιος και να την κυβερνά.
Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα και όχι το πραξικόπημα, ούτε η Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης που κήρυξε ο Ερντογάν.
Και η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, ως χώρες που έχουν υποστεί πολλά από αυτήν την Τουρκία του «απλήρωτου» λογαριασμού, δεν θα πρέπει να αιφνιδιαστούμε και να είμαστε έτοιμοι να παρακολουθήσουμε με ασφάλεια τα επόμενα επεισόδια του σήριαλ.
Γι’ αυτό δεν πρέπει να κολλάμε στο πραξικόπημα και τον Ερντογάν.
Τέλος, πρέπει προσεκτικά και ευθύνη απέναντι στον Ελληνισμό, να προετοιμάσουμε από τώρα τη στρατηγική μας με βάση αυτές τις προβλέψεις που αναλύθηκαν παραπάνω, που θα είναι εθνική στρατηγική του 21ου αιώνα.
Άλλωστε έχουμε και τον Καρανίκα στο στρατηγικό σχεδιασμό της κυβέρνησης. οπότε μένουμε ήσυχοι…
Αχ κατακαημένη Ελλάδα…
Ανάρτηση από: http://infognomonpolitics.blogspot.gr
Ευχαριστώ τον φίλο Μάκη Δ.