Η Κυβέρνηση αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι, να ασχοληθεί με θέματα, ζωτικά, έστω κι αν αυτά θα έλεγα ότι είναι θέματα ζωής και θανάτου για την Ελλάδα. Ένα απ’ αυτά είναι κατεξοχήν και το θέμα της επιστροφής στη δραχμή, για την περίπτωση της οποίας, όσο κι αν είναι απίστευτο, δεν υπάρχει ούτε μια επίσημη και σοβαρή μελέτη για τα αναμενόμενα πλεονεκτήματα και τους απειλούμενους κινδύνους. Αντιθέτως, υπάρχει σωρεία άκρως αφελών αφορισμών για όσους τολμούν να συζητήσουν σοβαρά το θέμα.
Να θυμίσω ότι η Κυβέρνηση, αυτή και οι πρόσφατα προηγούμενες, στο άκουσμα των λέξεων “αναδιάρθρωση-αναδιαπραγμάτευση του χρέους” πάθαιναν κυριολεκτική υστερία και μάλιστα κατηγορούσαν όσους αναφέρονταν σ’ αυτές ως “εχθρούς του έθνους”, “λαϊκιστές” κλπ. Ήταν, άραγε για να δώσουν χρόνο στις τράπεζες των δανειστών να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα, έτσι ώστε όταν, με εγκληματική καθυστέρηση, έγινε το “κούρεμα” να καταστρέψει και όχι να βοηθήσει την ελληνική οικονομία; Ήταν άραγε, εξαιτίας ανειλημμένων υποχρεώσεων, που σαφώς στρεφόταν εναντίον της Ελλάδας; Ή, στην καλύτερη βέβαια, αλλά ίσως και αφελέστερη περίπτωση, ήταν επειδή δεν καταλάβαιναν οι δικοί μας αρμόδιοι ποιο ήταν το πρόβλημα;
Το ανεπίτρεπτο, ωστόσο, είναι η επανάληψη. Η ίδια δηλαδή παράσταση, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών, εξακολουθεί να παίζεται στον ελληνικό κρανίου τόπου. Ακριβώς, όπως στα αμέσως προηγούμενα χρόνια, αυτοί που υποστήριζαν ότι η μοναδική λύση σωτηρίας είναι ένα “κούρεμα-έγκαιρο βέβαια- και ριχνόταν στο πυρ το εξώτερο ως “εχθροί του λαού”, δυστυχώς με τις απαράλλακτα όμοιες μεθοδεύσεις αντιμετωπίζονται τώρα και όσοι υποστηρίζουν την επάνοδο στη δραχμή, παρότι αυτοί οι τελευταίοι είναι απολύτως εν γνώσει, των πολύ σοβαρών προβλημάτων μια τέτοιας επιχείρησης. Αλλά που, ωστόσο, θεωρούν ότι αυτή τη στιγμή και με τις παρούσες συνθήκες, αυτή η στροφή εμφανίζεται ως η μοναδική επιλογή σωτηρίας-κάτω φυσικά από προϋποθέσεις και χωρίς να μπορούν να αποκλειστούν σοβαρότατοι κίνδυνοι. Φοβάμαι, και εύχομαι να μην έχω δίκαιο, για το ότι η εξέλιξη με τη δραχμή, θα είναι πανομοιότυπη με αυτήν του “κουρέματος”. Δηλαδή, θα γίνει με πρωτοβουλία των εταίρων μας, σε χρόνο και με όρους που συμφέρουν σ’ αυτούς και που καταστρέφουν το Έθνος. Μπορεί, αλήθεια, να υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας, που να αδυνατούν να δουν ότι ακριβώς αυτό είναι το σενάριο που μας μεθοδεύουν οι δανειστές/εταίροι μας, και γι αυτό βιάζονται, τόσο μα τόσο, να τελειώσει το ξεπούλημα ολόκληρης της Ελλάδας;;; Και σκέπτομαι το ρητό των προγόνων μας: “το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού”!
Ανάρτηση από: http://seisaxthia.wordpress.com
