Η δεύτερη Επιτροπή Μπαρόζο (2010 - 2014) | © European Union, 2010/PE,EC - Audiovisual Service
Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά... είκοσι δύο (!) δουλειές σε ινστιτούτα, ιδρύματα και πανεπιστήμια εξασφάλισε μετά την αποχώρησή του από τις Βρυξέλλες ο επί δεκαετία πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο – ο Πορτογάλος πρώην πολιτικός που συνέβαλε όσο λίγοι με την αδράνεια, αλλά και τις μετέπειτα «ύποπτες» ενέργειές του στη γιγάντωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, μετά το «κραχ» του 2008.
Παλιά τον καλούσαν στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ για να μιλήσει ως «ειδικός»: τώρα ανέλαβε πόστο στη διοργάνωση των συνεδρίων της!
Από κοντά ακολουθούν και πολλοί άλλοι διορισμένοι «χρυσοκάνθαροι» πρώην πολιτικοί και κατόπιν επίτροποι-ευρωκράτες, που, σύμφωνα με νέα έκθεση-κόλαφο της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, βρήκαν εν μιά νυκτί δουλειά σε μεγάλες εταιρείες, πανεπιστήμια, εταιρείες λόμπι και think tanks, αμέσως μετά την αποχώρησή τους από την πρωτεύουσα του Βελγίου.
Στα νοσοκομεία, τις φυλακές, τις κοινότητες αποτοξίνωσης και άλλα ιδρύματα παρατηρείται το λεγόμενο «Σύνδρομο της Περιστρεφόμενης Πόρτας» - το φαινόμενο όπου οι ασθενείς, οι φυλακισμένοι ή οι τρόφιμοι εξέρχονται από το ένα ίδρυμα για να επανεισαχθούν σύντομα σε ένα άλλο.
Στη δημόσια διοίκηση όμως, το φαινόμενο της περιστρεφόμενης πόρτας έχει αποκτήσει εντελώς άλλη έννοια: αναφέρεται στο κλειστό κύκλωμα εκείνων των πολιτικών προσώπων που, αφού δουλέψουν στον δημόσιο τομέα ελέγχοντας, υποτίθεται, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και εξασφαλίζοντας τον χιλιοτραγουδισμένο «υγιή ανταγωνισμό», σπεύδουν μόλις αφυπηρετήσουν να πιάσουν καλοπληρωμένα πόστα στον ιδιωτικό τομέα - στις ίδιες μεγάλες εταιρείες και τους πολυεθνικούς ομίλους που δήθεν επόπτευαν για λογαριασμό μισού σχεδόν δισεκατομμυρίου Ευρωπαίων πολιτών.
Με άλλα λόγια, η «περιστρεφόμενη πόρτα» περιγράφει τις ανομολόγητες σχέσεις αλληλεξάρτησης ανάμεσα στα επιχειρηματικά λόμπι και τους εποπτικούς/ρυθμιστικούς θεσμούς που είναι θεωρητικά επιφορτισμένοι να προστατεύουν τα συμφέροντα των πολιτών, αλλά όλο και περισσότερο αποδεικνύεται ότι κάνουν συστηματικά τα στραβά μάτια στις κερδοσκοπικές ατασθαλίες των πραγματικών (διάβαζε: οικονομικών) αφεντικών τους.
Και δυστυχώς, τα σχετικά παραδείγματα είναι αναρίθμητα, τόσο σε εθνικό επίπεδο (από την κυρία Σαββαΐδου, τον κ. Προβόπουλο και τον κ. Στουρνάρα, στα καθ’ ημάς, μέχρι πανίσχυρους τραπεζίτες που έγιναν υπουργοί Οικονομικών των ΗΠΑ και μετά ξαναγύρισαν στις τράπεζές τους, σαν τον Μπομπ Ρούμπιν, τον Τιμ Γκάιτνερ κ.ά.) όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο, με αποκορύφωμα τα... όργια διαπλοκής που παρατηρούνται στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Κενό γράμμα ο «Κώδικας»
Σε αυτήν την κλειστή, αποκλειστική λέσχη όπου διαπλέκονται ελεύθερα και ατιμωρητί πολιτικοί, γραφειοκράτες καριέρας, βιομήχανοι, τραπεζίτες και λομπίστες ρίχνει φως μια νέα έκθεση της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, που παρακολουθεί την... ιδιωτική σταδιοδρομία των διορισμένων μελών της δεύτερης Επιτροπής Μπαρόζο μετά την αποχώρησή τους από τα αξιώματα που κατείχαν ώς το 2014.
Και λέμε της δεύτερης, διότι για τους επιτρόπους της πρώτης Επιτροπής Μπαρόζο (2004-2010) είχε ξεσπάσει μέγα σκάνδαλο, όταν έγινε γνωστό πως πέντε από τους δεκατρείς απελθόντες πέρασαν την «περιστρεφόμενη πόρτα» για να καταλάβουν καλοαμειβόμενες θέσεις συμβούλων σε γιγαντιαίους ομίλους, όπως ο κολοσσός της αντασφάλισης Munich Re, η μεγα-τράπεζα BNP Paribas, η ασφαλιστική Credimo κ.ά.
Μάλιστα, η αποκάλυψη των δύο πιο ακραίων περιπτώσεων -του πρώην επιτρόπου Εσωτερικής Αγοράς, Τσάρλι ΜακΚρίβι, που «επιβραβεύτηκε» με πόστα στην επενδυτική τράπεζα BNY Mellon, στην αεροπορική Ryanair και σε εταιρεία τραπεζικών υπηρεσιών, και βέβαια του γνωστού μας Γκίντερ Φερχόιγκεν, του πρώην επιτρόπου Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας, που έστησε δική του εταιρεία λόμπι (τη European Experience Company), έπιασε δουλειά σε άλλη (FleishmanHillard) και... συμπλήρωσε το εισόδημά του αναλαμβάνοντας αντιπρόεδρος διεθνών τραπεζικών υπηρεσιών στην «αμαρτωλή» Royal Bank of Scotland (RBS), εκ των πρωταγωνιστών του κραχ του 2008, που «διασώθηκε» με χρήματα των φορολογουμένων- οδήγησε στη συλλογή περισσότερων από 50.000 υπογραφών και στον «εμπλουτισμό» του Κώδικα Δεοντολογίας Επιτρόπων, ώστε να αποφευχθούν -υποτίθεται- παρόμοια φαινόμενα στο μέλλον.
Κούνια που μας κούναγε... Η νέα έκθεση της Corporate Europe, με τον εύγλωττο τίτλο «Οι περιστρεφόμενες πόρτες γυρίζουν ξανά», αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι «βελτιώσεις» στον Κώδικα Δεοντολογίας έπεσαν στο κενό, σε αντίθεση με τις πάσης φύσεως... «εξυπηρετήσεις» της Κομισιόν προς τα επιχειρηματικά λόμπι, που ανταμείβονται πλουσιοπάροχα.
Συγκεκριμένα, από τους 26 επιτρόπους που έφυγαν το 2014, οι 9 πέρασαν αμέσως στον ιδιωτικό τομέα αναλαμβάνοντας πόστα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με επιχειρηματικά συμφέροντα, ενώ ούτε μία από τις 37 αιτήσεις που κρίθηκαν από την ad hoc Επιτροπή Δεοντολογίας δεν απορρίφθηκε, έστω για τα μάτια του κόσμου...
Ετσι, μετά τον γίγαντα Μπαρόζο με τις 22 δουλειές, ακολουθεί κατά πόδας ο γνωστός μας Ισπανός επίτροπος Ανταγωνισμού Χοακίν Αλμούνια, που μεταξύ πολλών άλλων νέων «ρόλων» (13 αιτήσεις κατέθεσε!) συμμετέχει επί πληρωμή στην «επιστημονική επιτροπή» για την «Ενεργειακή Ενωση» – ένα επιχειρηματικό λόμπι του οίκου Ambrosetti με έδρα την Ιταλία και μέλη από τον ιταλικό ενεργειακό γίγαντα Enel και τις μεγάλες τράπεζες ING και JP Morgan, που έχει σαφή σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού «χρηματιστηρίου ενέργειας», σαν αυτό που οδήγησε στο μεγάλο σκάνδαλο της Enron στην Αμερική...
Μόνο το 2014 η Enel ξόδεψε επισήμως πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ για υπηρεσίες λόμπινγκ στις Βρυξέλλες: στο ποσό αυτό όμως δεν περιλαμβάνεται ο μισθός του κ. Αλμούνια, παρά το γεγονός ότι το πόρισμα το οποίο συνυπογράφει εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα (και θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γραφτεί κατευθείαν από την ηγεσία) της Enel και άλλων ευρωπαϊκών γιγάντων του κλάδου ενέργειας....
Αξιοι οι... μισθοί και της επιτρόπου Δικαιοσύνης από το Λουξεμβούργο και σημερινής ευρωβουλευτού Βίβιαν Ρέντινγκ, που εξασφαλίζει το παντεσπάνι της από τα Δ.Σ. του εξορυκτικού γίγαντα Nyrstar, του χημικού κολοσσού Agfa Gevaert και του Ιδρύματος Bertelsmann, που συνδέεται άμεσα με τον ομώνυμο κραταιό γερμανικό όμιλο ΜΜΕ.
Δεκαπέντε χρόνια ήταν στην Κομισιόν η Ρέντινγκ, τρία χαρτοφυλάκια άλλαξε, τόση τεχνογνωσία δεν γίνεται να πάει χαμένη...
Δυνατό μεροκάματο έβγαζε μέχρι πρόσφατα και ο Εσθονός Σίιμ Καλάς, που έγινε σύμβουλος στον όμιλο πληροφορικής Nortal – αλλά κι αυτός είναι «ψιλικατζής» σε σχέση με την Ολλανδέζα Νίλι Κρους, που βρέθηκε ταυτόχρονα στο pay roll της μεγάλης επενδυτικής Bank of America Merrill Lynch.
Εύφημο μνεία δικαιούται και ο Βέλγος Κάρελ Ντε Γκουχτ, ο πρώην επίτροπος Εμπορίου, που ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για τη διαβόητη εμπορική συμφωνία TTIP και ανταμείφθηκε με ένα καλό πόστο στην τηλεπικοινωνιακή Proximus, ένα άλλο στην εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων Merit Capital κι ένα τρίτο στην αμερικανική επενδυτική CVC Partners!
Εγκριση υπό όρους…
Τέλος, μην ξεχάσουμε και τη «δικιά μας» Μαρία Δαμανάκη, τη «φωνή του Πολυτεχνείου» που βρέθηκε από την ΚΝΕ και την προεδρία του ενιαίου ΣΥΝ στο ΠΑΣΟΚ και από εκεί επίτροπος Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας στην Κομισιόν του Μπαρόζο, για να κάνει αμέσως μετά το «άλμα» στον νέο της ρόλο ως διευθύντρια για την Ωκεάνια Πολιτική της «οικολογικής» οργάνωσης The Nature Conservancy (TNC).
Πρόκειται για μια αμερικανική Μη Κερδοσκοπική (λέμε τώρα) Οργάνωση που έχει επανειλημμένα επικριθεί από ακτιβιστές οικολόγους –ανάμεσά τους και η διάσημη συγγραφέας Ναόμι Κλάιν– για κρυφούς δεσμούς με κολοσσούς της «βρόμικης» ενέργειας και στο Δ.Σ. της περιλαμβάνονται πρώην κορυφαία στελέχη εταιρειών όπως η Duke Energy, η Goldman Sachs κ.ά.
Μάλιστα, η Επιτροπή Δεοντολογίας ζήτησε πρόσθετες εξηγήσεις από την κυρία Δαμανάκη για τον ακριβή ρόλο της στην TNC και τελικά ενέκρινε την αίτησή της υπό τον όρο να μην εμπλακεί η Ελληνίδα πρώην επίτροπος σε υποθέσεις ευρωπαϊκού λόμπινγκ για... 18 ολόκληρους μήνες!
Αντί επιλόγου, ένα κουίζ: σε ποια μεγα-τράπεζα θα καταλήξει σε μερικά χρόνια ο Λετονός «οικονομικός δολοφόνος» του λαού του, και όχι μόνον, ο πολύς αντιπρόεδρος του Γιούνκερ, κ. Ντομπρόβσκις;
Τέτοια απο-φασιστικά, νεοφιλελεύθερα μυαλά δεν πάνε ποτέ χαμένα…
Ανάρτηση από: http://giorgoszacharakis.blogspot.gr
