Γερμανοί ένστολοι «Πολιτσάϊ» κάνουν μπλόκα σε νησιώτικες περιοχές της Ελλάδος, σταματούν αυτοκίνητα, κατεβάζουν και ανακρίνουν (στα γερμανικά) ΄Ελληνες πολίτες.
Διαμαρτυρίες παθόντων, από την ενδοχώρα της Σάμου, δημοσιεύθηκαν στη «Σαμιακή Γνώμη», απασχόλησαν το ΕΠΑΜ, καταγγέλθηκαν από τον κ. Δημήτρη Καζάκη στις ομιλίες του στη Μακεδονία και από τον καθηγητή κ. Νότη Μαριά στην Ευρωβουλή.
Το άκουσμα γερμανικών «μπλόκων» έφερε στον νου παιδικές εικόνες τρόμου, με μπλόκα των Ες Ες της κατοχής σε Αγ.Σώστη και Νέο Κόσμο. Τα σημερινά είναι της Frontex και διαφέρουν εκείνων στην απουσία του μασκοφόρου διερμηνέα- καταδότη και της μοίρας όσων φορτώνονταν στην «κλούβα».
Αλλά Φρόντεξ πιθανώς είναι το προσωρινό όνομα του ευρωπαϊκού Στρατού. Οι Τάϊμς του Λονδίνου, έγραφαν στις 27 Μαΐου ότι «Σχέδια για τη συγκρότηση Ευρωπαϊκού Στρατού κρατούνται μυστικά από τους Βρετανούς μέχρι να διεξαχθεί το δημοψήφισμα. ΄Εχουν καταστρωθεί από την Υπεύθυνη Εξωτερικής Πολιτικής στη Κομισιόν, Φεντερίκα Μογκερίνι και έχουν την υποστήριξη της Γερμανίας και άλλων χωρών.»
Η αμερικανική «Νιου Αμέρικαν» της 22/5, ήταν πιο διαφωτιστική: «…Η διαδικασία στην ΕΕ -χωρίς ίχνος δημοκρατικής νομιμοποίησης- είναι ήδη αρκετά προχωρημένη. Γερμανικές και Ολλανδικές δυνάμεις έχουν συγχωνευθεί σε ενιαία Διοίκηση – τον «πυρήνα» του μελλοντικού στρατού της ΕΕ, που θα είναι εκτός ελέγχου ψηφοφόρων και κοινοβουλίων.
Με το πρόσχημα ότι υπάρχει για την αντιμετώπιση της ενορχηστρωμένης «προσφυγικής κρίσης», η ΕΕ επιβάλλει έναν υπερεθνικό στρατό, με εξουσίες να επεμβαίνει στα κράτη μέλη, ακόμη και εναντίον της θελήσεώς τους.»
Τα σκαρφίσματα της απόκρυψης
Τα τεκμήρια είναι απτά, εξόφθαλμα, οι διαγνώσεις/μαρτυρίες έρχονται από το εξωτερικό και αποκρύπτονται. Εδώ, στη βουλή, στα κανάλια, στα συστημικά ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, κανείς δεν μιλά για προτεκτοράτο, αποικία, ξένη κατοχή, υποδούλωση και ληστρική λεηλασία του έθνους.
«Αριστερή» κυβέρνηση, αντιπολίτευση, 300 «εκπρόσωποι του λαού», συμπλέκονται και συναγελάζονται (οικογενειακώς και σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες), σε μια γκραν γκινιόλ παντομίμα δημοκρατίας, αναζητούν ευκαιρίες και κόλπα ψευδό-ακτιβισμού, ηχηρές πρωτοβουλίες και φράσεις- πυροτεχνήματα ( «διαβουλεύσεις», «συνταγματική αναθεώρηση», «εκλογικός νόμος»),για να συσκοτίσουν την αλήθεια: ότι δεν είναι παρά χαρτονένιες φιγούρες θεάτρου σκιών, στα δάχτυλα ξένου εγγαστρίμυθου, συνδεόμενες με τις κλωστές κοινής δίψας να συνεχισθεί η προσοδοφόρα παράσταση, κι’ ας πεθαίνει η χώρα και οι πολίτες της..
Πέρα από τον φράχτη λογοκρισίας και απόκρυψης των ΜΜΕ της διαπλοκής, στις ΗΠΑ, ο διάσημος οικονομολόγος, καθηγητής, συγγραφέας Michael Hudson, σε συνέντευξη με θέμα «Η Εισβολή στην Ελλάδα με Οικονομικά ΄Οπλα*», προέβαινε προ ημερών σε ανατομική έκθεση της επιθανάτιας πραγματικότητας:
Σε ερώτηση «Γιατί οι δανειστές ενεργούν έτσι στην Ελλάδα »; Απάντησε:
Hudson: « Επειδή χρησιμοποιούν την Finance (τα οικονομικά, χρηματοπιστωτικά μέσα) ως ένα νέο πολεμικό όπλο. Στην Ευρώπη διεξάγεται τώρα ένας πόλεμος, αλλά δεν είναι στρατιωτικός. Χρησιμοποιούν τώρα την οικονομία για ν’ ανακοινώσουν στους ΄Ελληνες: Σας παίρνουμε τη χώρα σας. Μπορούμε να σας πετάμε από τη δουλειά σας. Μπορούμε να σας ελέγχουμε και δεν χρειάζεται να σας σκοτώνουμε. Μπορούμε απλώς να σας εξαναγκάσουμε να μεταναστεύσετε, με την κατακράτηση της σύνταξής σας και την κατάσχεση των χρημάτων σας.
«Γίνεται και αρπαγή της γης, σαν μετά από εισβολή, αρπαγή από την Ελλάδα των λιμανιών της, των σιδηροδρόμων της, και του ό,τι άλλο της έχει μείνει. Αυτό είναι πόλεμος.»
-Σε ερώτηση για την υποτιθέμενη διαμάχη του ΔΝΤ με τους δανειστές για το χρέος, ο Μάϊκλ Χιούντσον απαντά:
Hudson: «Το πρόβλημα αφορά τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Εάν περικοπεί το χρέος, τότε η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες χώρες, των οποίων οι τράπεζες διασώζονται, ( σημ. με την αφαίμαξη των Ελλήνων), θα πρέπει να επωμισθούν τη ζημία και αυτές αρνούνται να χάσουν και μία δεκάρα.
«΄Ετσι, το ΔΝΤ δεν έκανε καμιά δημιουργική πρόταση. Επανέλαβε ακριβώς ότι είχε πει προ έτους, χωρίς ν’ αλλάξει μία λέξη. Λέει: « Εντάξει, θα διατηρήσουμε ακέραιο το χρέος, αλλά θα σας δώσουμε ένα μαγικό νούμερο. Θα σας χρεώνουμε μόνο με 1,5 % τόκο και δεν θα έχετε να πληρώνετε το χρέος για 25 χρόνια. ΄Ετσι δεν έχετε απομείωση χρέους αλλά δεν θα το ξεπληρώνετε για 25 χρόνια και θα σας χρεώνουμε μόνο με ένα μικρό τόκο.
«Υπάρχει βέβαια ένας όρος. Θα πρέπει να ακυρώσετε τις συντάξεις, να τις περικόψετε, να επιβάλετε λιτότητα να ιδιωτικοποιήσετε τις δημόσιες υπηρεσίες και θα πρέπει να συρρικνώνετε την οικονομία σας κατά 1,2,3% τον χρόνο, έτσι ώστε το 1,5% τόκο που σας χρεώνουμε, όσο λίγο κι’ αν είναι, να απορροφά όλη την αύξηση εισοδήματος που θα έχετε. Κάθε πεντάρα ανάπτυξης που θα έχετε στα 25 ερχόμενα χρόνια θα πηγαίνει να πληρώνετε τις γερμανικές τράπεζες.
«Βέβαια ξέρουμε πως δεν μπορείτε να το κάνετε. Ξέρουμε πως όταν ακυρώσετε τις συντάξεις θα συρρικνωθεί η οικονομία σας. Ξέρουμε ότι οι εργαζόμενοι απεργούν και ότι θα φύγουνε μετανάστες. Αλλά υπάρχει διέξοδος. Μπορείτε να πουλήσετε τα λιμάνια σας, τη γη σας, τις δημόσιες υπηρεσίες σας, τους σιδηροδρόμους, τα αεροδρόμια, ό,τι έχετε μπορείτε να το πουλήσετε στους Γερμανούς. Και όταν, στο τέλος, δεν θα σας έχει μείνει τίποτα, θα σας πούμε: Τώρα εσείς όλοι οι ΄Ελληνες αδειάστε τη χώρα μας, τώρα μας ανήκει και μας ανήκετε.»
Αυτό είναι που λέει το ΔΝΤ. Δεν είναι δημιουργικό. Είναι απολύτως κτηνώδες. Γι’ αυτό απεργούν οι ΄Ελληνες…»
Είπε και άλλα ο Αμερικανός καθηγητής και για τα χαμόγελα των Τσίπρα και Σταθάκη όταν βγαίνουν δαρμένοι από τη λυκοφωλιά του Γιουρογκρούπ, αλλά χασκογελάνε χαρούμενοι στο φακό, για τους θεατές του πολιτικού τσίρκου. Είπε και για τα θαλασσοδάνεια του ΔΝΤ στους ληστοβαρώνους της αναξιόχρεης Ουκρανίας, και άλλα που δεν χωρούνε στη στήλη. *Realnews Network, May 24,2016)
* * * * *
Post Scriptum/ Post-Brexit:
Παρασκευή (στο τυπογραφείο), Ευρωπαϊκού Ημερολογίου Μετά- Brexit.
Με τις βροντές του Big Ben, της θρυλικής καμπάνας Ρολογιού του Λονδίνου, αυτή τη φορά να στέλνουν αντίστροφα τα κύματα τρόμου: Στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες στο Παρίσι, στην Αθήνα… σε όλα τα αζιμούθια. Με ερωτηματικό, σαν γαμψό νύχι γυπαετού: Για ποιόν, πρώτον, χτυπά η καμπάνα;
Δημοσιεύθηκε στο Παρόν
