«“Ιερός πόλεμος” από τον Κ.
Μητσοτάκη και την Ακροδεξιά του Κυρίου» γράφει η «Αυγή» στην πρώτη της σελίδα και
κοσμεί το θέμα με μια μεσαιωνική γκραβούρα που παρουσιάζει έφιππους σταυροφόρους
να καλπάζουν. Καλπάζουσα ασχετίλα. Καθολικιλίκια για μια διένεξη περί την Ορθόδοξη
Εκκλησία. Σταυρό έχει στην ασπίδα του ο σταυροφόρος, κάτι χριστιανικό θα είναι,
βάλτο! – σου λέει ο αντικληρικανός φωστήρας. Εκτός κι αν είναι
πιο πονηρούλης. Πού να βάζεις
τώρα – σου λέει πάλι ο φωστήρας – δεσποτάδες και καντήλες στην πρώτη σελίδα, βάλε
δυο σταυροφόρους να κάνουν ντου ως Ακροδεξιά του Κυρίου, βγάλε και τον Μητσοτάκη
Δόγη της Βενετίας και καθάρισες.
(Στείλε και ως ΕΡΤ την Καλομοίρα
στη Γιουροβίζιον κι έχεις κάνει την ιστορία της Αριστεράς στον πολιτισμό σαν τα
μούτρα σου, τα μούτρα του Γαβρόγλου και του σεμνού, ως άλλου Ρίτσου, Πολάκη).
Αλλά έτσι είναι! στην εποχή
που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπερδέψει τους Αντάρτες με τους Αμερικανούς πεζοναύτες και ο κ.
Παππάς τα μανιφέστα με τα συμβόλαια, θα ήταν παράλογο να περιμένει κανείς «καλλιγραφίες»
από μια εφημερίδα της Αριστεράς που κάποτε σεβόταν τον εαυτό της
όσον αντιστρόφως σήμερα δεν
σέβεται ούτε εργάτη, ούτε συνταξιούχο, ούτε τίποτα, παρά μόνον βγάζει εθνικιστές
τους μισούς «ετερόκλητους όχλους» και φασίστες τους υπόλοιπους. Απορώ, εκεί που
χρησιμοποιήσατε σταυροφόρους, γιατί δεν χρησιμοποιήσατε ταγματασφαλίτες – θα ήταν
πιο ασορτί με την «Ακροδεξιά του Κυρίου». Άλλωστε ταγματασφαλίτες δεν ήταν εκείνοι
που κυνηγάγανε τους Ανταρτοπαπάδες στην Κατοχή; Εκείνους τους ρασοφόρους με τα φυσεκλίκια!
Εκείνους τους λαϊκούς παπάδες που «πιάσαν τα γιοφύρια» στα βουνά και τις ενορίες
– πόσοι ήταν κι αυτοί; 10.000; μισθοδοτούμενοι κι αυτοί απ’ το κράτος; Πάντως
μισθοφόροι της Κομαντατούρ,
του Πάϊατ και του Σόρος δεν ήταν.
Και τέλος, πόσα κεφάλια χάσανε
απ’ τους ώμους τους οι παπάδες επί Οθωμανικής Κατοχής; Εκατό χιλιάδες κεφάλια; Διακόσιες
χιλιάδες κεφάλια; Θα μου πείτε, τότε, επί Οθωμανικού «εκσυγχρονισμού» (και… πολυπολιτισμού)
οι Δεσποτάδες είχαν το προνόμιο να πληρώνουν οι ίδιοι τους παπάδες – έπαιρναν και
κάποιες επιδοτήσεις (οι Δεσποτάδες) απ’ το Δοβλέτι, έπαιρναν και τα δοσίματα από
τους χωρικούς και τα μετόχια (…μέτοχοι), έβγαινε ο μπεζαχτάς. Το ίδιο
και σήμερα: κάτι η επιδότηση,
κάτι το παγκάρι, θα βγαίνει ο μπεζαχτάς! και θα μοιράζει σαν… Θεός ο Δεσπότης (όνομα
και πράγμα πλέον). Εκσυγχρονισμός και των γονέων! Όπως επί σταυροφόρων, Οθωμανών
και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων.
Το μόνον παράδοξο με τον «εκσυγχρονισμό»
είναι οι «εκσυγχρονιστές». Οι μισοί (Σημιτικοί) «εκσυγχρονιστές» είναι μέσα στον
ΣΥΡΙΖΑ, δυο τρείς είναι μέσα στις φυλακές και τους υπόλοιπους τους πάει για μέσα
ο Τσίπρας. Ευτυχώς
που μέσα σ’ αυτόν τον αχταρμά
ξεχωρίζει η κυρία Αχτσιόγλου, για την οποία οι «σκουπιδιαραίοι» βγάζουν μια αφόρητη
μυρωδιά, που δεν της επιτρέπει να τους δεχθεί. Σαράντα τρεις νεκρούς από εργατικά
ατυχήματα έχουν τα τελευταία τρία χρόνια οι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση
– ούτε πόλεμος έτσι! Τρέχει η ζωή τους με έναν νεκρό τον μήνα.
Αυτούς λοιπόν τους εργαζόμενους
αρνήθηκε να δεχθεί, να ακούσει και να δει η κυρία Αχτσιόγλου. Τους δέχθηκε ο κ.
Νεφελούδης – να τους πει τι; για τα 350 ευρώ σύνταξη χηρείας που προβλέπει ο κοπρώνυμος
νόμος του δυσώνυμου Κατρούγκαλου;
Αν επρόκειτο όμως για τίποτε σταυροφόρους των Μνημονίων, χαλί να γίνει να
την πατήσουν η κυρία Αχτσιόγλου, χαλί από τα μαύρα μας τα χάλια…
Ανάρτηση από: http://www.topontiki.gr
