Δίσκος: Columbia DG 6819 (και Columbia Τουρκίας DT 385) .
Σύνθεση: Βασίλης Τσιτσάνης
Aθήνα, 1950
____________________________________________
Σφυρίζει η φάμπρικα μόλις χαράζει
οι εργάτες τρέχουν για τη δουλειά
για να δουλέψουνε όλη τη μέρα
Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά!
Βλέπεις κοπέλες στα υφαντουργεία
και άλλες δουλεύουν στα αργαλειά
στα καπνομάγαζα στα συνεργεία
Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά!
Φράγκο δε δίνουνε για μεγαλεία
έχουνε μάθει να ζουν απλά
στάζει ο ιδρώτας τους χρυσές σταγόνες
Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά!
Σφυρίζει η φάμπρικα σαν θα σχολάσουν
κορίτσια, αγόρια ζευγαρωτά
με την αγάπη τους θα ξαποστάσουν
Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά!
___________________________________________________
Ήθελε μεγάλη τόλμη το 1950 να υμνήσεις
με ένα ρεμπέτικο την εργατιά.
Βέβαια δεν υπήρχε περίπτωση η λογοκρισία να επέτρεπε
οτιδήποτε άλλο που σχετίζεται με κοινωνικούς αγώνες
και δικαιώματα εργαζομένων.
Μπορεί ο δημιουργός να συμπληρώνει το τραγούδι
με την ειδυλλιακή εικόνα των τελευταίων 2 δίστιχων,
αλλά και μόνο η επωδός ''γεια σου περήφανη και αθάνατη εργατιά''
αποτελεί σύνθημα για κοινωνικούς αγώνες.
Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010
Ανάρτηση από: sekarius87
