Μ’ εκείνους τους προϋπολογισμούς, σε τι συνίσταται επιτέλους αυτή η καταραμένη «εποχή της ευμάρειας»; Σε τι συνίσταται σε ό,τι αφορά το λαό, εννοώ. Στα Καγιέν; Είχαμε όλοι από ένα Καγιέν; Είχαμε μήπως από ένα Καγιέν οι περισσότεροι;; Πόσα ήταν επιτέλους αυτά τα ρημάδια;;; Ένας που αγανάκτησε σαν κι εμένα έκατσε μια μέρα και τα μέτρησε, τον πρώτο καιρό που μπήκαμε στο Δ.Ν.Τ., τότε που είχε γίνει καραμέλλα να λέμε ότι φταίγαν τα Καγιέν που τάχα πήραμε, και βρήκε ο άνθρωπος ότι ήταν όλα κι όλα τα Καγιέν καμιά χιλιάδα σε όλη τη χώρα. Εμείς, τα υπολοιπα 10.999.000, τι φταίμε; Και για ποια ευμάρεια μιλάμε; Συγκρίνουμε με τα χάλια μας τα τωρινά; Μωρέ, μπράβο!.. Ωραία σύγκριση…
Ααα… Ώστε ήταν εποχή της ευμάρειας επειδή εμείς οι υπόλοιποι δεν πήραμε Καγιέν μεν, αλλά πήραμε 1600άρι ή δίλιτρο αυτοκίνητο, ε; Θα έπρεπε καλύτερα να είχαμε πάρει ποδήλατο, να του φτιάχνουμε την αλυσίδα εν κινήσει… Ή μάλλον θα έπρεπε να είχαμε πάρει κανένα γάιδαρο, λες και μας έλειψαν…
Για μισό, για μισό, ρε παιδιά με το γάιδαρο… Ο Αλογοσκούφης δεν μας έλεγε να πάρουμε 1600άρι ή και δίλιτρο; Δεν μας έλεγε μάλιστα να το αλλάξουμε κιόλας μετά και να πάρουμε κι άλλο, κι άλλο, καλύτερο; Δεν μας έλεγε ότι είναι ευεργετικό για την εθνική Οικονομία να εισπράξει το φόρο με τα πολλά χιλιάρικα που του αναλογεί του δίλιτρου κι ενσωματώνεται στην τιμή του, αντί να μας παίρνει κάθε τόσο τα έκτακτα που του χώνει τώρα ο Στουρνάρας; Δεν θυμάμαι καλά;
Ρωτώ, λοιπόν: Στέκει να σου λέει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας να πάρεις δίλιτρο, και οι επόμενοι να σου λένε ότι όποιος τώρα διαμαρτύρεται είναι λαϊκιστής; Τι έπρεπε, κύριοι, να λέμε στον Αλογοσκούφη; «Άστονε μωρε τον κόπανο, καλά είμαστε με το γάιδαρο», ε; Αυτό έπρεπε να λέμε;
Μήπως, ρε παιδιά, δεν τα λέει ο Στουρνάρας σ’ εμάς, αλλά στον Αλογοσκούφη, κι εμείς απλώς πληρώνουμε; Μήπως τότε και ο Σαμαράς τα λέει στον Αλογοσκούφη;;; Για φαντάσου…
Χμ… Για μισό, για μισό… Για να θυμηθώ και κάτι ακόμα… Ο Στουρνάρας δεν ήταν παρατρεχάμενος του Σημίτη; Του Σημίτη δεν ήταν το σλόγκαν για το «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας»; Αυτός ο μεγάλος Οικονομολόγος, πρωθυπουργός της σταθεροποίησης, δεν καμάρωνε και κοκορευόταν που θα μπορούσαμε χάρη στα μούτρα του να πάρουμε ένα σπίτι όλοι; Δεν θυμάμαι καλά; Τι είχε πάθει τότε η γλώσσα του Στουρνάρα, που το κεραμίδι π ά ν ω α π ό το κεφάλι μας το έκανε τώρα κεραμίδα π ά ν ω σ τ ο κεφάλι μας; Και βγάζει και γλώσσα από πάνω;; Ε;;;
Είπαμε, ρε παιδιά. Ν’ αυτομαστιγωνόμαστε, να μας πιάνει η αυτολύπηση και να ξεχνάμε. Εντάξει… Αλλά όχι κι έτσι! Όχι κι έτσι!! Όχι κι έτσι!!!
Θα σας δώσω κι έναν επιπλέον λόγο γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε! Δεν πρέπει να ξεχνάμε, επειδή, άμα ξεχνάς έτσι και αυτομαστιγώνεσαι συνέχεια, τότε ξεχνάς που είσαι και νεοδημοκράτης τρομάρα σου, ότι το πάλαι ποτέ καϊνάρι του κόμματός σου, ο νέος και πολλά υποσχόμενός σου κάποτε μέγας πατριώτης της δεξιάς παράταξης, ο Αντώνης Σαμαράς, αν θυμάσαι νεοδημοκράτη, πριν ακόμα αρχίσεις να τον καταριέσαι επειδή έριξε τον Μητσοτάκη, είχε εγκαινιάσει την πολιτική του σταδιοδρομία στο υπουργείο των Οικονομικών. Ήταν το «βρώμικο ’89». Σωστά; Σωστά. Ποια ήταν η πρώτη-πρώτη απόφαση που είχε πάρει μετά πολλών επαίνων, παρακαλώ; Ε; Να το πάρει το ποτάμι; Να το πάρει: Η κατάργηση του μέτρου της προσωποκράτησης για χρέη προς το Δημόσιο! Αυτή δεν ήταν; Ή μήπως πάλι δεν θυμάμαι καλά; Πώς, λοιπόν, τώρα επί πρωθυπουργίας του κινδυνεύει να πάει στη φυλακή όλη η Ελλάδα; Εξαιρούνται πάντα εκείνοι που τον στηρίζουν, εννοείται…
Τα χάνουμε όλα, παιδιά! Μην χάσουμε και τη μνήμη μας!
Ανάρτηση από: http://sotosblog.com
