Του Καρτέσιου
Παναγιώτης Λαφαζάνης: Πρόεδρος «Λαϊκής Ενότητας»
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πρόεδρος «Πλεύση Ελευθερίας»
Γιάννης Βαρουφάκης: Δημιουργός του ««DiEM 25»
Κώστας Λαπαβίτσας: Δημιουργός «νέου φορέα, ούτε πολιτικού μόνο, ούτε και μόνο ακαδημαϊκού»
Δεν έχω καμία διάθεση να ασχοληθώ αναζητώντας όσα τους χωρίζουν. Σίγουρα, όμως, υπάρχει κάτι μεγάλο που θα μπορούσε να τους ενώσει. Το αγνοούν ή κάνουν πως το αγνοούν. Μία επιλογή μού αφήνουν. Να αγνοήσω κι εγώ το λόγο τους, την ύπαρξή τους και τις προσωπικές φιλοδοξίες τους. Φιλοδοξίες χτισμένες πάνω στην προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ και στη γέννηση τού νέου δικομματισμού που υπηρετεί από κοινού τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα. Φιλοδοξίες βασισμένες πάνω στην αμηχανία του κόσμου που οδηγεί στην πλήρη παραίτηση και στο χτίσιμο ενός απροσπέλαστου αδιεξόδου. Ένα νοσηρά εγωπαθές πλιάτσικο στις όποιες ελπίδες επιβιώνουν έστω και στο στάδιο του επιθανάτιου ρόγχου. Αυτό που εξυπηρετούν με το διαμελισμό της όποιας κοινής αντίστασης, αρνούμαι να το εκλάβω ως προσπάθεια και να το στηρίξω υποστηρίζοντας τις θέσεις κάποιου, όποιου από αυτούς. Οι ευθύνες τους είναι υπόθεση της Ιστορίας, αν ποτέ καταδεχτεί να ασχοληθεί μαζί τους.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com
Παναγιώτης Λαφαζάνης: Πρόεδρος «Λαϊκής Ενότητας»
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πρόεδρος «Πλεύση Ελευθερίας»
Γιάννης Βαρουφάκης: Δημιουργός του ««DiEM 25»
Κώστας Λαπαβίτσας: Δημιουργός «νέου φορέα, ούτε πολιτικού μόνο, ούτε και μόνο ακαδημαϊκού»
Δεν έχω καμία διάθεση να ασχοληθώ αναζητώντας όσα τους χωρίζουν. Σίγουρα, όμως, υπάρχει κάτι μεγάλο που θα μπορούσε να τους ενώσει. Το αγνοούν ή κάνουν πως το αγνοούν. Μία επιλογή μού αφήνουν. Να αγνοήσω κι εγώ το λόγο τους, την ύπαρξή τους και τις προσωπικές φιλοδοξίες τους. Φιλοδοξίες χτισμένες πάνω στην προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ και στη γέννηση τού νέου δικομματισμού που υπηρετεί από κοινού τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα. Φιλοδοξίες βασισμένες πάνω στην αμηχανία του κόσμου που οδηγεί στην πλήρη παραίτηση και στο χτίσιμο ενός απροσπέλαστου αδιεξόδου. Ένα νοσηρά εγωπαθές πλιάτσικο στις όποιες ελπίδες επιβιώνουν έστω και στο στάδιο του επιθανάτιου ρόγχου. Αυτό που εξυπηρετούν με το διαμελισμό της όποιας κοινής αντίστασης, αρνούμαι να το εκλάβω ως προσπάθεια και να το στηρίξω υποστηρίζοντας τις θέσεις κάποιου, όποιου από αυτούς. Οι ευθύνες τους είναι υπόθεση της Ιστορίας, αν ποτέ καταδεχτεί να ασχοληθεί μαζί τους.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com