Όταν βρέχει, τη βροχή τη λέμε βροχή. Πολύ σωστά! Κι όταν χιονίζει, το χιόνι το λέμε χιόνι. Πώς αλλιώς; Χρειάζεται να ονοματίζουμε την πραγματικότητα, για να καταπιαστούμε με αυτήν.
Παρόμοια, όταν ψυχολόγοι, θεολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ μιλάμε για την σημερινή κοινωνική μας πραγματικότητα, ονοματίζουμε τη νεωτερικότητα και τη μετανεωτερικότητα, ονοματίζουμε τον καταναλωτισμό, ονοματίζουμε την εκκοσμίκευση και τη μεταεκκοσμίκευση, ονοματίζουμε το ψηφιακό σύμπαν, μα... για δες! Σπανίως ονοματίζεται (και εξετάζεται) και το οικονομικό σύστημα το οποίο συναπαρτίζει και συνέχει την σημερινή μας πραγματικότητα! Γιατί άραγε ο καπιταλισμός (με οιονδήποτε επιθετικό προσδιορισμό) σπανίως ονοματίζεται;... Πώς γίνεται να θες να μιλήσεις για το σήμερα, αλλά να μην ασχολείσαι με το χιόνι όταν χιονίζει;
Το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου έκανα μια ομιλία στην οποία έδωσα τον τίτλο «Η διαφορά μεταξύ κατάγματος και αυτοάνοσου». Στο πλαίσιο της συζήτησης για την ενδοοικογενειακή βία, προσπάθησα να ρίξω θεολογική ματιά στην ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ, την ΔΟΜΙΚΗ βία, η οποία θρέφει διάφορες βίες στη συνέχεια. Μελετώντας κοινωνίες που πέρασαν, μιλάμε για (και: κρίνουμε την) φεουδαρχία, μιλάμε για (και: κρίνουμε τη) σοβιετία, κοκ. Όταν ζούμε στον καπιταλισμό, δεν θα μιλήσουμε άραγε για (και: δεν θα κρίνουμε τον) καπιταλισμό; Τι τρέχει;
Η ομιλία μου δημοσιεύτηκε σε δύο μέρη, στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς», στις 18 και τις 25 Φεβρουαρίου. Δίνω παρακάτω τους δύο συνδέσμους, αντίστοιχα. Θα είναι χαρά μου, αν η ανάγνωση δεν σταματήσει σε τούτη μου την ανάρτηση, αλλά συνεχιστεί στην εισήγηση.
Θ.Ν.Π. / 28-2-2023
ΥΓ1: Η ζωγραφιά, έργο του Diego Rivera (1996-1957).
ΥΓ2: Την εισήγηση την έκανα στην ημερίδα «Η πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας ως πρόταση αλλαγής της κοινωνίας: Η συμβολή της σκέψης των Τριών Ιεραρχών» (Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών), Σάββατο 11-2-2023.
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com/
