Το Mega βάζει
λουκέτο και αυτή είναι μια ευχάριστη είδηση. Το Mega είναι το κανάλι που πρωτοστάτησε
-μαζί με τον ΣΚΑΪ- στην επίθεση των ολιγαρχών κατά της ελληνικής κοινωνίας.
Το Mega πρωτοστάτησε
στην κατασυκοφάντηση των κοινωνικών ομάδων που διεκδικούσαν τα εργατικά τους δικαιώματα.
Το Mega πρωτοστάτησε
στην υπεράσπιση των Μνημονίων και του ΔΝΤ.
Και τώρα
λουκέτο.
Δίκαιο και
λογικό. Αν και οι ιδιοκτήτες του Mega μένουν άθικτοι και συνεχίζουν να μεγαλουργούν
και να κονομάνε από άλλες …συχνότητες.
Υπάρχει η
εντύπωση πως υπεύθυνοι για την επίθεση του Mega κατά της κοινωνίας είναι μόνο οι
ολιγάρχες και τα ακριβοπληρωμένα παπαγαλάκια τους.
Υπάρχει η
εντύπωση πως οι απλοί εργαζόμενοι στο Mega δεν έχουν καμία ευθύνη.
Όχι, έχουν.
Οι απλοί
εργαζόμενοι στο Mega δεν ξεχώρισαν αυτά τα έξι χρόνια την θέση τους από τον Πρετεντέρη
και την Τρέμη.
Οι εργαζόμενοι
στο Mega δεν άκουγαν το 2011 το Σύνταγμα να δονείται από το σύνθημα «Η Ανατροπή
δεν είναι εκπομπή, Πρετεντέρη ψόφα να κάνουμε γιορτή.)
Γύρω τους
έπεφταν κορμιά, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχαναν τις δουλειές τους, εκατοντάδες
χιλιάδες άνθρωποι μετανάστευαν και οι εργαζόμενοι στο Mega πληρώνονταν κανονικά
και έκαναν τουμπεκί.
Τώρα που
οι εργαζόμενοι στο Mega χάνουν τις δουλειές τους -τις δικές τους δουλειές- βγάζουν
γλώσσα.
Τώρα που
κόπηκε η δική τους μισθοδοσία από τα καθάρματα για τα οποία δούλευαν, είναι έξαλλοι.
Και περιμένουν
και συμπαράσταση.
Από ποιον
περιμένουν συμπαράσταση;
Από αυτούς
που το κανάλι στο οποίο δούλευαν φρόντισε να διαλυθούν;
Οι διαλυμένοι
-για τους οποίους εσύ σώπασες όταν διαλύονταν-, πώς να σε βοηθήσουν;
Δεν υπάρχουν
αθώοι ανάμεσά μας.
Όλοι είδαμε
το έγκλημα. Όλοι ήμασταν μάρτυρες.
Και ο καθένας
μας είναι υπεύθυνος για αυτά που έκανε και για αυτά που δεν έκανε.
Ο καθένας
μας είναι υπεύθυνος για τη στάση του.
Οι εργαζόμενοι
της χώρας, αντί να ενωθούν, έδρασαν σαν συντεχνίες.
Ο καθένας
τα συμφέροντά του.
Στο τέλος,
όλοι ηττημένοι.
Αλλά ακόμα
και τώρα -σχεδόν εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία-, αυτό δεν έχει γίνει μάθημα.
Ο καθένας
συνεχίζει να κοιτάει την πάρτη του και να πιστεύει πως αυτός θα τη βολέψει.
Τη συνέχεια
δεν είναι δύσκολο να την φανταστεί κάποιος.
Συνεχίστε.
(Το κείμενο
γράφτηκε από κάποιον που από την ημέρα που η Ελλάδα χρεοκόπησε δεν εργάστηκε σε
κανένα καθεστωτικό ΜΜΕ, αν και είχε τις προτάσεις -με αρκετά χρήματα- και υπήρξε
μέρα που δεν είχε μία· υπήρξαν μέρες που δεν μπορούσε να βοηθήσει τους δικούς του
ανθρώπους. Είμαστε οι επιλογές μας. Και πάντα η τελική επιλογή είναι στο χέρι μας.
Με την ευκαιρία, να πω πως σκέφτομαι σοβαρά να εργαστώ σε κάποιο ΜΜΕ, γιατί πια
δεν έχει νόημα στην Ελλάδα να ενδιαφέρεσαι για το κοινό καλό. Όσο κάποιοι Έλληνες
το πάλευαν, είχε. Τώρα όχι. Τώρα ο καθένας μόνος του. Αυτό επιλέξαμε ως κοινωνία.
Εγώ κουράστηκα έξι χρόνια να περιμένω τους άλλους. Που δεν ήρθαν. Καλή τύχη.)
Ανάρτηση από: http://pitsirikos.net
