Αυξημένες ανισότητες πλούτου και εργαζόμενοι

Του Κώστα Μελά

Ο συνδυασμός οικονομικής στασιμότητας και πληθωρισμού ρίχνει το βάρος του και στο μέτωπο της εργασίας. Η ύφεση στην παγκόσμια οικονομία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία (προβλέψεις) πιθανόν να είναι ελαφρότερη από αυτή που προβλεπόταν την προηγούμενη περίοδο, αλλά η γενική επιβράδυνση θα εξαναγκάσει όλο και μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων να αποδεχθούν θέσεις εργασίας χαμηλής ποιότητας, χαμηλών αποδοχών, χωρίς καμία ασφαλιστική ή θεσμική κάλυψη.

Μια συνέχιση των διαφορών που έγιναν εκρηκτικές την περίοδο της πανδημίας με την τρομακτική αύξηση των ανισοτήτων. Σύμφωνα με την έκθεση της Oxfam, (Survival of the richest, Oxfam briefing paper – January 2023) που παρουσιάστηκε στις 16/01/2023 στο World Economic Forum στο Davos, οι ανισότητες την περίοδο 2019-2021 παρουσίασαν μεγάλη αύξηση, κάτι που δεν είχε συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν.

ΜΕΤΑΞΥ του τέλους 2019 και 2021 το πιο πλούσιο 1,0% του παγκόσμιου πληθυσμού εισέπραξε ποσοστό της αύξησης του παραχθέντος πλούτου σχεδόν διπλάσια από αυτή που εισέπραξε το υπόλοιπο 99,0% του πληθυσμού. Για κάθε αύξηση κατά 100 δολάρια του παγκόσμιου πλούτου, την περίοδο 2019-2021, τα 63 δολάρια εισπράχθηκαν από το 1,0% (σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Oxfam, αυτό μεταφράζεται σε 26 τρισ. δολάρια) και μόνο 10 δολάρια εισπράχθηκαν από το φτωχότερο 90,0%. Λόγω του πληθωρισμού, της επισιτιστικής κρίσης, και πανδημίας λόγω Covid, το 2022 έπεσαν στην ακραία φτώχεια μεταξύ 75 και 95 εκατομμύρια άνθρωποι. Αντιστοίχως οι δισεκατομμυριούχοι, που δημοσιεύει το Forbes, κάθε μέρα του 2022, εισέπραξαν περίπου 2,7 δισ. δολάρια.

Το ρεπερτόριο της σαπίλας

Το σόου είχε ξεκινήσει στα κανάλια πολύ πριν από την πρόταση μομφής. Ούτε συνεννοημένοι να ήταν... Δεν ξέρουμε αν έχει πέσει «σύρμα» να το κάνουν Κούγκι σε όποιο κανάλι πάνε, αλλά δίδυμα όπως Τζανακόπουλος - Κουμουτσάκος, Γεωργιάδης - Ζαχαριάδης, χαρίζουν στο κοινό σκηνές προεκλογικού ριάλιτι.

* * *

Πάντως, έχει κι αυτό τη χρησιμότητά του. Γιατί παρακολουθούμε σε ζωντανή μετάδοση τον έναν να βγάζει στη φόρα τα άπλυτα του άλλου. Οπως δηλαδή και στη συζήτηση στη Βουλή. Τι λένε; Η ΝΔ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έπαιρνε τις βαλίτσες του Καλογρίτσα και ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τη ΝΔ ότι έχει «μιζώσει» όλο τον κόσμο.

«Novartis» ο ένας, προστατευόμενοι μάρτυρες που συνελήφθησαν ο άλλος... Καλογρίτσα ο ένας, Καϊλή ο άλλος. Πάτση ο ένας, Παππά στο ειδικό δικαστήριο ο άλλος. Και πάει λέγοντας...

* * *

Εδώ που τα λέμε, έχουν τα ζόρια τους. Σε τι να διαφωνήσουν και να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας; Στα ΝΑΤΟικά; Στην Ενέργεια; Στην ακρίβεια; Στην Υγεία; Στο θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων;

Αφού πίσω από όλα αυτά τα προβλήματα που βασανίζουν τον λαό βρίσκεται ο ίδιος παρονομαστής, που είναι το κοινό πρόγραμμα ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Η στρατηγική της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση», οι δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ, τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, τα πρωτογενή πλεονάσματα, τα «πακέτα» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Βρίσκονται τα αφεντικά που βαράνε τα νταούλια για να χορεύουν οι κυβερνήσεις τους....

Μικροτσίπ και μονοπώλιο: ένα νέο μέτωπο της παγκόσμιας μάχης

Ο αγώνας για τον έλεγχο της πρόσβασης στην τεχνολογία των ημιαγωγών είναι η τελευταία εκδοχή της ιμπεριαλιστικής προσπάθειας να διατηρήσει την τεχνολογική του κυριαρχία επί του αναπτυσσόμενου κόσμου – μια κυριαρχία που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση της δυνατότητάς του να αποσπά υπερκέρδη.

Καθώς αποτελεί βασικό μοχλό της παραγωγικής και τεχνολογικής προόδου, οι αστοί οικονομολόγοι δίνουν όλο και μεγαλύτερη προσοχή στην ανάπτυξη και κατασκευή των νέων γενεών μικροεπεξεργαστών ημιαγωγών, και δεν είναι οι μόνοι. Οι νομοθέτες και η άρχουσα τάξη των κυριότερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ιδίως των ΗΠΑ και της Βρετανίας, επιθυμώντας διαρκώς να αναχαιτίσουν την άνοδο της Κίνας ως οικονομικού ανταγωνιστή, επιδιώκουν να αξιοποιήσουν το τεχνολογικό τους πλεονέκτημα σ’ αυτόν τον τομέα για να διατηρήσουν την κατά τα άλλα φθίνουσα παγκόσμια οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία τους.

«Στις 7 Οκτωβρίου [2022] κηρύχθηκε ένας παγκόσμιος πόλεμος. Κανένας ειδησεογραφικός σταθμός δεν αναφέρθηκε σε αυτόν, παρόλο που όλοι θα πρέπει να υποστούμε τις επιπτώσεις του. Εκείνη την ημέρα, η κυβέρνηση Μπάιντεν εξαπέλυσε τεχνολογική επίθεση εναντίον της Κίνας, θέτοντας αυστηρά όρια και εκτεταμένους ελέγχους στις εξαγωγές όχι μόνο ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, αλλά και στο σχεδιασμό τους, στις μηχανές που χρησιμοποιούνται για να τα «εγγράψουν» στο πυρίτιο και στα εργαλεία που παράγουν αυτές οι μηχανές. Στο εξής, εάν ένα κινεζικό εργοστάσιο χρειάζεται οποιοδήποτε από αυτά τα εξαρτήματα για την παραγωγή προϊόντων – όπως τα κινητά τηλέφωνα της Apple ή τα αυτοκίνητα της GM – οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις πρέπει να ζητούν ειδική άδεια για την εξαγωγή τους.

Σε όλα τα σοβαρά κράτη...

Μαντζουράνης προς Μητσοτάκη: «Παραμένει φαύλος σε βάρος της μνήμης του Ανδρέα»

Τη συκοφάντηση του Γιάννη Μαντζουράνη επιχείρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τον εμπλέξει με το σκάνδαλο Κοσκωτά, υπόθεση για την οποία όπως τονίζει ο γνωστός δικηγόρος, η ελληνική Δικαιοσύνη τον κήρυξε αθώο με ομόφωνη απόφαση.

Κατά τη σημερινή ομιλία του στη Βουλή πριν την ψηφοφορία για σχετικά με την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ και σε μια προσπάθεια συκοφάντησης του κ. Μαντζουράνη και του ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε απευθυνόμενος στον Αλ. Τσίπρα:

«Θυμήθηκα όταν χρησιμοποιήσατε τη φράση “ένοχος ή βλάξ”, έτσι δεν είναι, αυτό δεν είπατε; Αν δεν με απατά η μνήμη μου, αυτή τη φράση την είχε χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά ο μακαρίτης εκδότης της “Ελευθεροτυπίας” Κίτσος Τεγόπουλος αναφερόμενος τότε στον Ανδρέα Παπανδρέου, κάνοντας μια αναφορά στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Το οποίο αφορούσε τον Παπανδρέου, τον Κουτσόγιωργα και τον κ. Μαντζουράνη, ο οποίος σήμερα είναι δικηγόρος του κ. Παππά. Από τα pampers πήγαμε στις σακούλες. Προσέξτε, λοιπόν, όταν κάνετε τέτοιες ιστορικές αναφορές χωρίς να γνωρίζετε την προέλευσή τους».

Πρόταση μομφής

Ευρώπη δεν θέλατε; Φάτε τώρα υποκλοπές και αντιδημοκρατικές εκτροπές.

Του Πάσχου Λαζαρίδη

Τρικυμία στο ακραίο κέντρο επικρατεί μετά τη δημοσιοποίηση εκδήλωσης στην οποία συμμετέχει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατεξοχήν πολιτικός και συνταγματικός εκπρόσωπος του μνημονιακού παροξυσμού που κυριάρχησε στη χώρα από το 2010 και μετά. Η εκδήλωση διοργανώνεται από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, με χαιρετισμό του κοσμήτορά της, Δημήτρη Χριστόπουλου (πρώην υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ), και συμμετοχή των Αλιβιζάτου, Καμτσίδου, Κοντιάδη. 

Η εκδήλωση είναι μια ακόμα απόπειρα γεφύρωσης του χάσματος ανάμεσα στον ακραίο μνημονιακό βενιζελισμό που πρωτοστάτησε στο αντι-Σύριζα μέτωπο το 2015 και στον ΣΥΡΙΖΑ του 2023. Άθελά του, αρχιτέκτονας αυτής της γέφυρας είναι ο ίδιος ο Μητσοτάκης που πήρε τοις μετρητοίς τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα του αστικού πολιτικού προσωπικού επί της χώρας, θεωρώντας ότι μπορεί να παρακολουθεί δημοσιογράφους και πολιτικούς, να παραβιάζει κάθε λέξη του Συντάγματος και να βάζει κι από πάνω τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να γνωμοδοτεί υπέρ του κρατικού παρακράτους που έχει στήσει.  

Ο τίτλος “Μένουμε Ευρώπη;” (με ερωτηματικό) δεν θέτει σε αμφισβήτηση τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό των διοργανωτών. Το αντίθετο. Θεωρεί -αδίκως- ότι κίνδυνος για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι οι αλλεπάλληλες αντισυνταγματικές πρακτικές του Μητσοτάκη. 

Έχουμε δηλαδή το εξής παράδοξο: Όσοι κατηγορούνταν ότι το καλοκαίρι του 2015 ήθελαν να βγάλουν τη χώρα από την Ευρώπη και να την κάνουν χώρα των Κικόνων και των Λαιστρυγόνων, σήμερα εμφανίζονται ως θεματοφύλακες της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. 

Αυτό το εθνικό κράτος που η ιθύνουσα τάξη του αποφάσισε μετά το 22 να το περιορίσει όσο μπορεί για να το ελέγχει και να το νέμεται ΔΕΝ μας εκφράζει. Και πρέπει να το αλλάξουμε.

Του Παύλου Σαββίδη

Δεν έχουμε αποφασίσει- και δεν γνωρίζουμε- αν είμαστε γηγενής λαός, ή οι πρόγονοί μας ήρθαν από τον Καύκασο, μια κοιτίδα ανθρωπογένεσης στην ανθρώπινη εξέλιξη. Άλλοτε αποδεχόμαστε την μια και άλλοτε την άλλη θεωρία.

Σημασία έχει ότι από το 1900 πχ. αρχίζει δειλά δειλά να καταγράφεται ελληνική παρουσία στην περιοχή που σήμερα ζούμε.

Με σκόπιμες ή μη, αλλά πάντως θολές γνώσεις για την σχέση του ελληνικού με άλλες πολιτιστικές παρουσίες στην ευρύτερη περιοχή.

Εκείνο που, πάντως, δεν αμφισβητείται ιστορικά, παρά μόνο ως παραχάραξη της ιστορίας, είναι ότι και οι Δωριείς- άρα και οι Μακεδόνες- ήταν ελληνικό φύλο. Σε ό,τι αφορά τους Πόντιους είναι Αθηναίοι, διότι οι περισσότερες αποικίες στον Πόντο ήταν αποικίες της Μιλήτου, η οποία Μίλητος, ήταν αθηναϊκή αποικία.

Όλα αυτά έχουν την σημασία τους αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει το ότι τα διάφορα ελληνικά φύλα που δημιούργησαν τις πόλεις κράτη της αρχαίας εποχής σκοτώνονταν μεταξύ τους. Με τόσο μίσος που απορεί κανείς πως είναι δυνατόν άνθρωποι που εξύψωσαν τον πολιτισμό να συμπεριφέρονται με τόσο βάρβαρο τρόπο.

Πρωταγωνιστές στις μαζικές δολοφονίες ομοεθνών τους ήταν οι Αθηναίοι οι οποίοι είχαν δημιουργήσει, μάλιστα, και έναν υψηλού επιπέδου πολιτισμό ο οποίος όχι, μόνο, μνημονεύεται ως σήμερα αλλά θεωρείται και η βάση της ευρωπαϊκής και γενικότερα της δυτικής οικοδόμησης.

Η πρώτη φορά που αυτός ο λαός πρέπει να αισθάνθηκε συνειδητά ότι ανήκει στο ίδιο έθνος (με την έννοια που δίνουμε σήμερα) ήταν η Μάχη του Μαραθώνα όταν παρατάχθηκαν όσοι πρόλαβαν (οι Σπαρτιάτες δεν πρόλαβαν αλλά πήγαν) να αντιμετωπίσουν του Πέρσες, έναν ανατολικό λαό ο οποίος αν επικρατούσε στην Μάχη του Μαραθώνα ή στην επακολουθήσασα Ναυμαχία της Σαλαμίνας, η ιστορία της ανθρωπότητας θα ήταν διαφορετική.

27 Ιανουαρίου 1945: Ο Κόκκινος στρατός απελευθέρωσε το Άουσβιτς

Γράφει η δημοσιογράφος Maria Denaxa

Η Ρωσία που με τον Κόκκινο στρατό της στις 27 /01/1945, απελευθέρωσε το Άουσβιτς φέτος δεν προσκαλείται στις εκδηλώσεις μνήμης

Η Ουκρανία που από το 2014 εξυμνεί τους Ουκρανούς εθνικιστές που συνεργάστηκαν με τους Ναζί και κατέσφαξαν χιλιάδες εβραίους, θα είναι χωρίς αμφιβολία."

**

*Το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ναζιστικής Γερμανίας.

Τα ερείπια του στρατοπέδου βρίσκονται περίπου 60 χλμ. δυτικά της Κρακοβίας, κοντά στην κωμόπολη Όσβιετσιμ.

Λειτούργησε ως στρατόπεδο εξόντωσης ανθρώπων από τον Μάιο 1940 μέχρι τον Ιανουάριο 1945 (όταν απελευθερώθηκε από την Σοβιετική Ένωση, στις 27 Ιανουαρίου, 1945)

*τότε Γερμανία - σημερινή Πολωνία

Διοικητής :Ρούντολφ Ες

*Λόγω της τοποθεσίας κοντά στη βιομηχανική περιοχή της Σιλεσίας, ο Χάινριχ Χίμλερ διέταξε τον Ιούνιο του 1940 να χτιστεί στο Άουσβιτς το μεγαλύτερο συγκρότημα στρατοπέδων της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας.

Η συνολική του έκταση ανερχόταν στα 40 τ.χλμ.

Αποτελούνταν από τρία κύρια και 39 δευτερεύοντα στρατόπεδα.

Τα τρία κύρια στρατόπεδα ήταν:

Χρ. Ζαραλίκος: Πιάστηκε ελληνικό καράβι; Πέφτουμε απ’ τα σύννεφα με την κόκα…

Οι ΗΠΑ στέλνουν 31 άρματα Αbrams στην Ουκρανία

 Η Γερμανία και οι ΗΠΑ αποφάσισαν μετά από ημέρες διαπρεγματεύσεων να στείλουν στην Ουκρανία τα άρματα μάχης Leopard και Αbrams αντίστοιχα.

 REUTERS/Ints Kalnins/File Photo

Ο Μπάιντεν υποστήριξε από το Λευκό Οίκο, την ικανότητα των M-1 Abrams να βοηθήσουν την Ουκρανία «να αντιμετωπίσει τις εξελισσόμενες τακτικές και τη στρατηγική της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης», ο Μπάιντεν επέμεινε ότι δεν πρέπει να θεωρούνται από τη Μόσχα ως «επιθετική κίνηση». «Δεν πρόκειται για επιθετική απειλή για τη Ρωσία. Δεν υπάρχει επιθετική κίνησεη για τη Ρωσία εάν τα ρωσικά στρατεύματα επιστρέψουν στη Ρωσία, όπου ανήκουν», είπε.

Νωρίτερα, ο Σολτς στο γερμανικό κοινοβούλιο ότι η απόφαση για την αποστολή τανκς Leopard 2 ελήφθη μετά από διαβουλεύσεις με τους δυτικούς συμμάχους. «Είναι σωστό ότι προχωρήσαμε λίγο-λίγο. Αυτή είναι η μόνη αρχή που μπορεί να λειτουργήσει σε τέτοιες επικίνδυνες συνθήκες», δήλωσε.

Η Βρετανία υποσχέθηκε 14 μοντέλα Challenger 2 νωρίτερα αυτόν τον μήνα, Αλλά η ταχύτητα και η ευκολία χρήσης του Leopard 2 — καθώς και το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός από αυτά ήδη στην Ευρώπη — τα έχουν κάνει πιο ελκυστικά στο Κίεβο.

Αν βάλουμε φωτάκια δεν περνάει για Brooklyn Bridge;

Καταρράκτες στο κέντρο της Αθήνας...

Χαιρετισμός στα Κίτρινα Γιλέκα!

A protester wearing yellow vest, a symbol of a French drivers' protest against higher fuel prices, stands on the red light on the Champs-Elysee in Paris, France, November 24, 2018. REUTERS/Benoit Tessier

Το κείμενο που ακολουθεί είναι του 88χρονου σήμερα Ραούλ Βανεγκέμ σημαίνουσας μορφής του ρεύματος της Καταστασιακής Διεθνούς (υπήρξε μέλος της την περίοδο 1961-70). Που διαμόρφωσε (μαζί με τον Γκυ Ντεμπόρ) σε μεγάλο βαθμό τα όσα το ρεύμα αυτό έθεσε, τις ιδέες και τα συνθήματά του καθ’ όλη την περίοδο που είχε σαν επίκεντρο τον Μάη του ‘68. Το πολύ γνωστό, επιδραστικό του βιβλίο «Η Επανάσταση της Καθημερινής Ζωής», είναι μια ριζοσπαστική κριτική της παθητικής αποδοχής των παραλογισμών της νεωτερικότητας. Επισημαίνοντας (και προβλέποντας) ότι μια τέτοια αποδοχή θα γινόταν το προοίμιο μιας «εποχής κομφορμισμού».
Στους σημερινούς γκρίζους καιρούς μιας απίστευτης προσπάθειας επιβολής μιας εξτρεμιστικά αντιδραστικής «ενιαίας σκέψης», και ενός ολοκληρωτικού κομφορμισμού, που σπεύδει να αφορίσει ως «φασιστικό», «λαϊκιστικό», «οχλοκρατικό», «ανεύθυνο!», «απολίτικο!!» οποιαδήποτε κοινωνικό σκίρτημα εμπνέει και κινητοποιεί μεγάλες λαϊκές μάζες που πάνε να αποτινάξουν την παθητικοποίηση στην οποία τις έχουν στριμώξει οι κυρίαρχοι, έχουν ιδιαίτερη σημασία τα όσα με θάρρος, παρρησία και τιμιότητα θέτει το κείμενο που δημοσιεύουμε. Ιδιαίτερα όταν η σημερινή «αριστερά», οργανικός εταίρος μιας ακραία παγκοσμιοποιητικής «κεντρώας πολιτικής παράταξης» πρωτοστατεί με έναν λόγο προκλητικά φαρισαϊκό στις «νουθεσίες» και την καταδίκη του «ανώριμου όχλου», είτε πρόκειται για τα Κίτρινα Γιλέκα είτε για το κατασυκοφαντημένο ως ρέπον προς την «ακροδεξιά» και τον «φασισμό» Κίνημα των Πλατειών (για να έρθουμε και στα καθ’ ημάς). Κι’ έτσι τιμώντας τη νιότη του αλλά και τα «νιάτα του κόσμου» ο Βανεγκέμ απευθύνοντας χαιρετισμό προς τα Κίτρινα Γιλέκα, διαλέγει πλευρά επαναφέροντας με ζωντανή γλώσσα τα ουσιώδη. Τα πραγματικά περιεχόμενα της κοινωνικής απελευθέρωσης δηλαδή την ανάγκη του αγώνα για την αποτίναξη των επιβαλλόμενων αλλοτριώσεων μιας πνιγηρής καθημερινότητας και το ότι η απελευθέρωση αυτή δεν μπορεί παρά να γίνεται από τους ίδιους τους ζωντανούς ανθρώπους και όχι από κάποιους αυτοανακηρυσσόμενους μάλιστα «εκπροσώπους» τους. Αναπόφευκτα ο αέρας του κειμένου μιλάει για το «από πού η ελπίδα» και για τις δυνατότητες που κυοφορεί το μέλλον. Και για τα δειλά και αβέβαια, πρώτα του σημερινά σκιρτήματα.

Χαιρετισμός στα Κίτρινα Γιλέκα!

Του Ραούλ Βανεγκέμ

Η εμφάνιση των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία ακούστηκε σαν βροντή σ’ έναν ουρανό μετριότητας. Η παρουσία τους λειτούργησε σαν καταλύτης μιας εξεγερσιακής δύναμης που αφυπνιζόταν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η ειρωνεία της ιστορίας ήταν ότι εμφανίστηκαν σε μια χώρα της οποίας το σημερινό κατάντημα και η ανοησία έχουν επισκιάσει τον πάλαι ποτέ Διαφωτισμό.

Η Ακροδεξιά βρίσκει εύφορο έδαφος στα κοινωνικά αδιέξοδα

Του Κώστα Βενιζέλου

Πήγαν οι… οργανωμένοι δυο σωματείων, του Απόλλωνα και του ΑΠΟΕΛ, στο μνημόσυνο του Γρίβα και προκάλεσαν επεισόδια για μια…”θέση στον ήλιο”. Όπως είναι γνωστό, στις κερκίδες των “οργανωμένων” των δυο σωματείων, ανεμίζει η μορφή του Γρίβα, θέλοντας προφανώς να αναδείξουν την… ακροδεξιά καταγωγή τους.

Ο ανταγωνισμός τους για το ποια οργανωμένη κατάσταση είναι πιο γριβική (!), δεν είναι θέμα, που μπορεί στις μέρες μας να αντιμετωπιστεί χωρίς τη βοήθεια ειδικών. Αλλά αυτό δεν είναι ένα ζήτημα του παρόντος. Σε ό,τι αφορά τα σωματεία, αυτά ελέγχονται και ευθύνονται στο βαθμό, που τους ανέχονται. Δεν μπορεί κανείς να τους ταυτίσει, αλλά δεν διαπιστώνεται και η όποια αποτελεσματική αντίδραση.

Ωστόσο, πέραν από τα όσα παρακολουθήσαμε την περασμένη Κυριακή, με πετροπόλεμο, τραυματίες, εμπλεκόμενους και αστυνομικούς, προκύπτουν και βαθύτερα ζητήματα. Και δεν αφορούν, μεταξύ άλλων, την “αφασία” της Αστυνομίας, που προειδοποιήθηκε αλλά άφησε τους ανεγκέφαλους να… συνυπάρξουν.

Ρ. Καλυβιώτης - Δημ. Πατέλης : Διαλεκτική συζήτηση για την στόχευση της "Πολιτικής Ορθότητας"

ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΤΕ!!!

Ένας εξαιρετικός διάλογος ανάμεσα σε ένα συντηρητικό και ένα μαρξιστή με συντονιστή το δημοσιογράφο Σαχίνη. Συζητούν για τα διακυβεύματα της εποχής και τη νεο-γλώσσα των νέων.

Την πολιτική ορθότητα, την θεωρία του φύλου, το μεταμοντερνισμό και γενικώς το "μετά", το ρόλο της επιστήμης και των διανοουμένων, τη νέα αριστερά και το νεοφιλελευθερισμό.

Γερομοριάς 

Μια συζήτηση στον 98.4, για την βαθύτερη στόχευση της λεγόμενης "πολιτικής ορθότητας" με συστημικούς όρους, με εργαλειοποίηση πεδίων του υπερδικαιωματισμού - Επεξήγηση: "Ο κ. Δημήτρης Πατέλης εκλήθη και συμμετείχε στην εκπομπή από το 34ο λεπτό"

EV-Ηλεκτρικά αυτοκίνητα: έσκασε η βόμβα! H Νορβηγική εταιρεία Havila Kystruten γκρεμίζει την πολιτική της ΕΕ!

Το σημερινό θέμα είναι τεράστιο! Εκλογές έρχονται, ζητήστε απ' τα κόμματα να πάρουν σαφή και ξεκάθαρη θέση!

Όπως βεβαίως σας έχει εδώ και μήνες ενημερώσει το ιστολόγιο, ένας νέος κίνδυνος, που αφορά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αφορά πλέον τους πάντες. Όπως είχαμε δει, στις 10/2/2022 το πλοίο Felicity Ace της εικόνας απέπλευσε απ' το Γερμανικό λιμάνι Emden, για να μεταφέρει στις ΗΠΑ 3.965 ηλεκτρικά αυτοκίνητα του Ομίλου Φολκσβάγκεν, περιλαμβανομένων Πόρσε, Λαμποργκίνι & Μπέντλεϋ. Στις 16/2/2022, όταν βρισκόταν ανοιχτά των νησιών Αζόρες στο βόρειο Ατλαντικό, στο πλοίο εκδηλώθηκε φωτιά και βυθίστηκε στις 1/3/2022. Κατόπιν αυτού παρέμεινε άγνωστη η διερεύνηση της αιτίας της φωτιάς, και θα παραμείνει για πάντα άγνωστο αν η φωτιά προκλήθηκε από ανάφλεξη μπαταριών λιθίου ή αν προκλήθηκε από άλλη αιτία και μεταδόθηκε στις μπαταρίες λιθίου των οχημάτων, καθιστώντας την κατάσβεση αδύνατη. Τα 22 μέλη του πληρώματος εγκατέλειψαν απ' την πρώτη στιγμή το πλοίο και διασώθηκαν.

Μαζί τα πουλάμε...

Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ;

Του Florian Geyer 

Σε προηγούμενο άρθρο έγινε αναφορά (1) στον σημαντικό ρόλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Για να συνοψίσουμε: η Τουρκία αποτελεί σταυροδρόμι ηπείρων, τα στενά του Βοσπόρου ενώνουν την Ασία με την Ευρώπη, την Ανατολία με τα Βαλκάνια. Τα τεράστια χερσαία σύνορά της ανοίγουν δρόμους στο ΝΑΤΟ για περισσότερη επιρροή σε Καύκασο και Μέση Ανατολή, εδάφη με ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία για την περικύκλωση της Ρωσίας. Η Τουρκική παρέμβαση στο Συριακό εμφύλιο έλυσε τα χέρια των ΗΠΑ καθώς η επιχείρηση ανατροπής του καθεστώτος Ασάντ κρίθηκε ιδιαίτερα κοστοβόρα και δίχως αποτέλεσμα, ενώ οι σουνίτες τρομοκράτες του Ιντλίμπ βρήκαν ένα νέο και δυνατό σύμμαχο στο πρόσωπο της Άγκυρας.

Βέβαια, η ισορροπία δυνάμεων, οι σφαίρες επιρροής και η εξωτερική πολιτική δεν μένουν ποτέ στάσιμα αλλά μεταβάλλονται ανάλογα με τα συμφέροντα των αντίστοιχων εθνικών αστικών τάξεων. Η ενδυνάμωση της Τουρκίας δεν θα μπορούσε να λάβει χώρα δίχως την ένταξη της στο ΝΑΤΟ, αλλά η μετατροπή της σε ανεξάρτητο πόλο αυτό καθ’ αυτό αργά ή γρήγορα θα την φέρει σε σύγκρουση με αυτό.

ΑΠΟ ΤΗΝ PAX BRITANNICA ΣΤΗΝ PAX AMERICANA

Φυσικά για να καταλάβουμε τον σύγχρονο γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας πρέπει να κάνουμε μία μικρή αναδρομή στο παρελθόν.

Η περίοδος μετά τον Β’ Παγκόσμιο ανέδειξε τις ΗΠΑ ως κοσμοκρατορία, όπως ακριβώς το Συνέδριο της Βιέννης (1814-15) ανέδειξε την Βρετανία. Ειρήνη στην Ευρώπη σήμαινε Βρετανική επέκταση σε υπερπόντιες αγορές, Μεγάλη Σκακιέρα και κατάκτηση της Ινδίας, από την Αλεξάνδρεια μέχρι το Κέιπ Τάουν η Βρετανία είχε ενώσει την βόρεια με τη νότια ακτή της Αφρικής, στον πόλεμο του οποίου όχι μόνο πήρε το υπερπολύτιμο λιμάνι του Χονγκ Κονγκ, αλλά έφερε και την πτώση της Μαντζουριανής δυναστείας των Τσινγκ καθώς και την περαιτέρω επέκταση του Βρετανικού κεφαλαίου σε αυτή την τεράστια και πλούσια χώρα.

Υποσχέσεις vs βλακείας

Πως δημιουργείται το νέο χρέος

Του Νίκου Ιγγλέση

Την περασμένη Τρίτη (17-1-23) το ελληνικό Δημόσιο δανείστηκε, από τις «αγορές», 3,5 δις ευρώ. Το κρατικό ομόλογο που εκδόθηκε είναι δεκαετούς διάρκειας με επιτόκιο 4,4%. Το Δημόσιο, δηλαδή, θα πληρώνει κάθε χρόνο για τους τόκους αυτού του ομολόγου 154 εκατ. Σε δέκα χρόνια θα έχει καταβάλλει συνολικά 1,54 δις ευρώ για τόκους και το 2033 θα αποπληρώσει τα 3,5 δις. Οι τόκοι, δηλαδή, θα ανέλθουν στο 44% του αρχικού κεφαλαίου.

Σημειώνουμε ότι πριν από περίπου ένα χρόνο (22-2-22) το ελληνικό Δημόσιο είχε εκδώσει επίσης ένα δεκαετές ομόλογο 3,7 δις αλλά με επιτόκιο 1,75%. Το νέο επιτόκιο είναι αυξημένο κατά 151% σε σχέση με αυτό πριν από ένα χρόνο. Ο υπουργός Οικονομικών Χ. Σταϊκούρας δήλωσε ότι η επιτυχής έκδοση του νέου ομολόγου αποδεικνύει ότι οι «αγορές» εμπιστεύονται την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας!

Τώρα τίθεται το ερώτημα: Τι θα κάνει τα 3,5 δις το Δημόσιο; Με αυτά θα πληρώσει ένα μέρος μόνο των υποχρεώσεων του. Μέσα στο 2023 πρέπει να πληρωθούν 4,5 δις για ένα ομόλογο που λήγει στο τέλος Ιανουαρίου, 2,6 δις από τα δάνεια GLF (1ο Μνημόνιο), 1,7 δις από τα δάνεια EFSF (2ο Μνημόνιο) και άλλα δάνεια 1 δις. Συνολικά 9,8 δις ευρώ. Στο ποσό αυτό δε συμπεριλαμβάνεται η αναχρηματοδότηση των Εντόκων Γραμματίων και των Repos  Τέλος πρέπει να πληρωθούν πάνω από 6 δις για τους τόκους του συνολικού δημόσιου χρέους των 395 δις ευρώ.

Το γιουγκοσλαβικό σουπερμάρκετ σας

Του Μιχάλη Παναγιωτάκη

Παμπλο Ιγκλέσιας: Φανταστείτε ότι προωθούμε ένα σύστημα δημόσιων και συνεταιριστικών σούπερ μάρκετ για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες εταιρείες που θησαυρίζουν εις βάρος των νοικοκυριών.

Ο πρώην επικεφαλής των Podemos έχει αποσυρθεί (προσωρινά;) από την ηγεσία του κόμματος της ισπανικής αριστεράς, αλλά συνεχίζει να έχει δημόσια παρέμβαση. Στα πλαίσια της αντιμετώπισης της ακρίβειας παρεμβαίνει με άρθρο του στο εναλλακτικό διαδικτυακό περιοδικό CTXT προτείνοντας ένα δημόσιο / συνεταιριστικό μοντέλο διάθεσης των βασικών αγαθών, εμπνεόμενος από το «Τελευταίο Σοσιαλιστικό Τεχνούργημα» (The Last Socialist Artefact) μια «γιουγκοσλαβική» τηλεοπτική παραγωγή (δηλαδή κροατική, σλοβενική και σερβική συμπαραγωγή) για την επαναλειτουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου κάπου στον χώρο της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας.

Η πρόταση έχει ενδιαφέρον και, παρότι ο Ιγκλέσιας σπεύδει να προλάβει τους επικριτές του πως θα χαρακτηριστεί «κομμουνιστική» και θα απορριφθεί, θα μπορούσε να μας αφορά αφορά όλους…

Του Πάμπλο Ιγκλέσιας

Οι τιμές των βασικών τροφίμων συνεχίζουν να αυξάνονται και πολλά από τα μεγάλα σούπερ μάρκετ αποκομίζουν υπέρογκα κέρδη, ενώ τα νοικοκυριά δυσκολεύονται πολύ να κάνουν τις καθημερινές τους αγορές και να γεμίσουν το ψυγείο τους με τα απαραίτητα.

Βασιλιάδες, Ιουλιανά, Μάης ’68, και η Νέα Διεθνής Τάξη

Του Τάκη Φωτόπουλου

Η κηδεία του Κωνσταντίνου έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς διανοουμένους κ.λπ. να πάρουν θέση κατά του αναχρονιστικού θεσμού της βασιλείας. Καθυστερημένα βέβαια, όταν τον καιρό που ο λαός είχε κατέβει στους δρόμους και μάτωνε στα περίφημα Ιουλιανά, με το σύνθημα «Πάρ’τη μάνα σου και μπρος, δεν σε θέλει ο λαός», αυτοί με άλλα ασχολούνταν! Είτε δηλαδή ποιούσαν τη νήσσαν, μέχρι να δουν ποιος τελικά θα επικρατούσε, είτε απλά τάσσονταν άμεσα ή έμμεσα με τον Ανδρέα Παπανδρέου, που ήταν η φανερά ανερχόμενη νέα (καθεστωτική) δύναμη.

Όμως τι πραγματικά κρινόταν το 1965, που ουσιαστικά καθόρισε την τύχη του Ελληνικού λαού μέχρι σήμερα, όπου τα καθεστωτικά όργανα προσπαθούν με κάθε τρόπο τώρα να πείσουν τον λαό ότι «ενίκησε», με το να ξεφορτωθεί τον βασιλικό θεσμό; Και πώς εξηγείται αυτό, όταν ήταν βέβαια πάλι οι ξένοι που επέβαλαν τη βασιλεία στον Ελληνικό λαό, όταν εξεγέρθηκε να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό διακόσια χρόνια πριν; Και γιατί άραγε οι ξένοι «προστάτες» μας που «σκιζόντουσαν» άλλοτε να μας φέρουν τη βασιλεία, σήμερα —όπως έγινε φανερό από τα Ιουλιανά και μετά— έκαναν το παν για να καταργήσουν τον θεσμό, σε μια εκστρατεία που κορυφώθηκε (όχι τυχαία!) με την παράλληλη άνοδο της Νέας Διεθνούς Τάξης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης; Είναι άσχετα άραγε τα δύο γεγονότα, δηλαδή η κατάργηση του βασιλικού θεσμού και η άνοδος της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης;

Δεν ήταν λοιπόν περίεργο (παρόλο που πολλοί εξεπλάγησαν όταν είδαν ακόμη και τη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να το κάνει, η οποία άλλοτε δεν θα διανοούνταν να μην πρωτοστατεί στην κηδεία του Άνακτος) ότι, σήμερα, το καθεστώς κάνει το παν να υποβιβάσει τη σημασία της! Είναι μάλιστα πιθανό και κάποιοι από εμάς τους παλιότερους, που είχαμε αγωνιστεί άμεσα ή έμμεσα κατά του βασιλικού θεσμού στα Ιουλιανά, θεωρώντας τον σαν ένα από τους κύριους θεσμούς που στήριζαν ένα από τα πιο αντιδραστικά καθεστώτα στην Ευρώπη, να έχουν σήμερα μπερδευτεί με τη στάση όλου του κατεστημένου και ιδιαίτερα της παλιάς «επάρατης Δεξιάς» που σκιζόταν υπέρ του βασιλικού θεσμού. Κάποιοι ίσως και να διερωτώνται μήπως τελικά νικήσαμε (έστω και αν δεν καταφέραμε να διώξουμε τότε τον βασιλιά άλλα μερικά χρόνια αργότερα) και δεν το…καταλάβαμε. Και έστω βέβαια εάν ήταν ο αρχηγός της στρατιωτικής Χούντας, που εκπροσωπούσε την επάρατη Δεξιά, αυτός που το έκανε, πριν την καθαίρεση και του δικού του καθεστώτος του από τις «Προστάτιδες Δυνάμεις»!

Πόσο στημένο είναι;

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Οφείλουμε να αναρωτηθούμε για το πόσο στημένο είναι το «παιχνίδι» στις μέρες μας. Όχι μόνο του προεκλογικού τοπίου και του σκηνικού μέσα στο οποίο θα διεξαχθεί η αντιπαράθεση των κομμάτων και των διλημμάτων που θα θέσουν. Αλλά και στη διάσταση της περιοχής, ως νευραλγικής και κομβικής, ως τμήματος της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Γιατί αυτή η διάσταση και τα όσα επιδιώκονται εντός της σφαίρας της αποκτούν μιαν ιδιαίτερη σημασία, που τα επιτελεία των συστημικών κομμάτων (κι όχι μόνο αυτών) θέλουν να αποσιωπούν ή να παραβλέπουν.

Το προεκλογικό ντεκόρ θα έχει σκάνδαλα, μίζες, δωροδοκίες, υποκλοπές, μικροπαροχές, υποσχέσεις. Θα έχει καταγγελίες για ακρίβεια, αισχροκέρδεια, παρακράτος, όπως θα έχει και κατηγορίες για αναξιοπιστία, «κωλοτούμπες», έλλειψη υπευθυνότητας και άλλα αυτού του χαρακτήρα. Για «τα άλλα» θα υπάρχει εσκεμμένη σιωπή ή και συνένοχη συγκάλυψη. Ή ακόμα και «βολές» που να δείχνουν συμμόρφωση προς το ευρύτερο ΝΑΤΟϊκό πλαίσιο. Μάλιστα πιθανόν να υπάρξει διαγκωνισμός για το ποιος είναι ο καλύτερος «μαθητής» για να εφαρμόσει τις ΝΑΤΟϊκές προδιαγραφές. Η μεν Ν.Δ. ανοιχτά, κραυγαλέα, χωρίς ντροπή· ο ΣΥΡΙΖΑ πιο μαζεμένος, αλλά σαφώς ενημερωμένος για το τι συμβαίνει και τι ετοιμάζεται, και χωρίς να ανεβάζει τους τόνους.

Ποινικοί...

Ισλαμικά τάγματα δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό στα κατεχόμενα: Η ισλαμοποίηση αποσκοπεί στην τουρκοποίηση… Οι Κύπριοι πολιτικοί κοιμούνται!!!

Του Κώστα Βενιζέλου

Οι τουρκικές μεθοδεύσεις για ισλαμοποίηση των κατεχομένων εντάσσονται στο σχεδιασμό, που βαθμηδόν οδηγεί στην τουρκοποίηση και ο οποίος έχει ξεκινήσει από την επόμενη ημέρα της εισβολής, το καλοκαίρι του 1974. Είναι σαφές πως τα τελευταία χρόνια αυτή η προσπάθεια έχει εντατικοποιηθεί, κυρίως στην περίοδο Ερντογάν.

Την ίδια ώρα, καταγράφονται αντιδράσεις στα κατεχόμενα από Τουρκοκύπριους, με αφορμή ομιλία του Αχμέτ Ουνσάλ, του «επικεφαλής της διεύθυνσης θρησκευτικών υποθέσεων» στα κατεχόμενα.

Το θέμα είναι ευρύτερο και δεν επικεντρώνεται μόνο στις παρεμβάσεις του εκπροσώπου της Άγκυρας. Είναι προφανές πως πρόκειται για μια προσπάθεια  συντονισμένη που ενισχύεται από την παρουσία θρησκευτικών ταγμάτων, τα οποία, σύμφωνα με τον Τύπο, δραστηριοποιούνται έντονα στα κατεχόμενα.

Από σημείωμα του Κλάδου Τουρκικών Θεμάτων, του Γραφείου Τύπου Πληροφοριών, προκύπτουν σημαντικά- άκρως ενδιαφέροντα- ζητήματα σε σχέση με την προσπάθεια αυτή της κατοχικής δύναμης.

Στο σημείωμα γίνεται αναφορά στα εξής:

Εκλογικό παιχνίδι με τα Γλυπτά του Παρθενώνα

Του Νίκου Γεωργιάδη

Την περασμένη Τετάρτη, στην καθιερωμένη συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στις εξελίξεις που αφορούν στα Γλυπτά του Παρθενώνα και στις σχετικές συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει (ακόμη μια φορά) με τη Βρετανία. Είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό (αν και θα μπορούσαμε να βρούμε πολλά άλλα επίθετα) να χρησιμοποιείται τόσο ξεδιάντροπα το θέμα της ανάκτησης των γλυπτών για προεκλογικούς λόγους. Και αυτό δεν προκύπτει ως συμπέρασμα, αφού ειπώθηκε ξεκάθαρα από τα πρωθυπουργικά χείλη: «Εφόσον ο λαός θα μας εμπιστευτεί ξανά, πιστεύω ότι αυτόν τον στόχο θα μπορέσουμε να τον πετύχουμε με απόλυτο σεβασμό στις προφανείς “κόκκινες” γραμμές που έχουν θέσει όλες οι κυβερνήσεις».

Ποιες είναι όμως αυτές οι «κόκκινες» γραμμές οι οποίες γίνονται σεβαστές; Υποτίθεται πως βασική προϋπόθεση οποιωνδήποτε συνομιλιών είναι η μη αναγνώριση νόμιμης κατοχής των Γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο. Παρόλα αυτά, όλα τα δημοσιεύματα αφορούν συζητήσεις που εμπλέκουν δανεισμό, προσωρινή επιστροφή, ανταλλάγματα ή άλλες μορφές. Και όταν λέμε δημοσιεύματα, αναφερόμαστε στα βρετανικά Μέσα, αφού από τα εγχώρια δεν προκύπτει καμία πραγματική πληροφορία, κανένα ρεπορτάζ. Είτε μιλάμε για φίλα προσκείμενα ΜΜΕ ή αντιπολιτευτικά.

Τι ζόρι τραβάει ο Ευρωατλαντισμός με την Κίνα;

(Σκέψεις για την γεωπολιτική κατάσταση, τον «υπαρκτό ιμπεριαλισμό» και τους άξονες της αντιμπεριαλιστικής πάλης, με αφορμή τις πολεμικές ιαχές των ΝΑΤΟ-ΕΕ εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας)

Πριν λίγες μέρες συνεδρίασε η -σχετικά καινούργια- θεσμική φόρμα που έχει αρχίσει να καθιερώνεται στη Δύση και λέγεται «συνεργασία ΝΑΤΟ – Eυρωπαϊκής Ένωσης». Στο κοινό ανακοινωθέν, πέρα από την αναμενόμενη λύσσα εναντίον της Ρωσίας, αναφέρεται και η Κίνα ως «στρατηγικός ανταγωνιστής». Η έκφραση δεν είναι φυσικά καινοφανής, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που εισήχθη σε κοινή νατο-ευρωπαϊκή διακήρυξη. Συγκεκριμένα γράφεται ότι «ζούμε σε εποχή αυξανόμενου στρατηγικού ανταγωνισμού. Η αναπτυσσόμενη αυτοπεποίθηση (growing assertiveness) της Κίνας και οι πολιτικές της δημιουργούν προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν».

Παρακάτω το ανακοινωθέν περιέχει και μια άλλη αρκετά γλαφυρή δήλωση: «Θα κινητοποιήσουμε περαιτέρω ένα συνδυασμό εργαλείων που έχουμε στη διάθεσή μας είτε αυτά είναι πολιτικά, οικονομικά ή στρατιωτικά για να επιδιώξουμε τους κοινούς μας σκοπούς προς όφελος του ενός δισεκατομμυρίου πολιτών μας».

Είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η απειλή, ή καλύτερα η πολεμική ιαχή, γιατί περί αυτού πρόκειται, και άλλωστε και η φρασεολογία της είναι ελάχιστα καμουφλαρισμένη. Θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχουμε διαθέσιμα, πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της Δύσης και του ενός δισεκατομμυρίου πολιτών της. Πρόκειται ουσιαστικά για ανοιχτή «κήρυξη πολέμου» από τον ιμπεριαλισμό στην υπόλοιπη ανθρωπότητα με ταυτόχρονη προσπάθεια να επιστρατεύσει την υποστήριξη των πολιτών της Δύσης.

Eνώ οι πρωτόγονοι αλληλοεξοντώνονταν, οι πολιτισμένοι αλληλοεξαπατώνται

Του Διονύση Χαριτόπουλου

Το δίποδο αποδείχτηκε άτιμο πλάσμα.

Παρά τη μεγαλειώδη νοητική του σκευή, καμία θρησκεία, ιδεολογία, φιλοσοφία, τέχνη, ηγεσία, πολιτισμός, πολίτευμα δεν κατόρθωσε να αλλάξει ούτε τρίχα στον πυρήνα της ύπαρξής του και παραμένει υποταγμένο στη ζωώδη φύση του.

Τα ίδια αρχέγονα ένστικτα και συναισθήματα του κυνηγού-τροφοσυλλέκτη της στέπας επιβιώνουν απαράλλαχτα στα πρόσωπα της αρχαίας τραγωδίας, στους ήρωες του Σέξπιρ, του Ντοστογιέφσκι, του Φόκνερ, του Κιούμπρικ και στο ανήλικο της Νεμπράσκα που μπουκάρει οπλισμένο στο σχολείο και καθαρίζει τυφλά τους συμμαθητές του.

Από όποια βαθμίδα της κοινωνικής κλίμακας κι αν επιθεωρεί ο άνθρωπος ορίζεται πάντα από την εγγενή επιθετικότητα που του επέτρεψε να κυριαρχήσει˙ ωμή και απροκάλυπτη στα πρώτα στάδια της εξέλιξής του, καλυμμένη, υποβόσκουσα και φτιασιδωμένη στις εποχές του πολιτισμού: «ενώ οι πρωτόγονοι αλληλοεξοντώνονταν, οι πολιτισμένοι αλληλοεξαπατώνται» (Σοπενάουερ).

Το δίποδο ζει για πάρτη του. Η πρωταρχή και η ουσία του ανθρώπου είναι η βούληση (θέληση, επιθυμία) και η νόηση είναι το μέσο για την πραγματοποίησή της.

Δημόσιο χρήμα

Εισαγόμενοι βασιλιάδες

Του Νίκου Ταυρή

O θάνατος και η κηδεία του Κωνσταντίνου Γκλύξμπουργκ αποτέλεσαν αντικείμενου χειρισμού από τη κυβέρνηση και τη Ν.Δ. με καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς μέσα σε μια πολωμένη προεκλογική περίοδο. Ο κυβερνητικός χειρισμός περιελάμβανε δηλώσεις από υπουργούς και κομματικά στελέχη που χάιδευαν όλα τα αυτιά και ιδιαίτερα τα συντηρητικά και τα ακροδεξιά. Αντί η κυβέρνηση να πάρει τις πολιτικές αποστάσεις που άρμοζαν με έναν τέως και έκπτωτο μονάρχη και που έχει αποφασίσει ο ελληνικός λαός με δημοψήφισμα, προτίμησε το πολιτικό φλερτ – κάτι που επιθυμούσαν και διάφορα ακραία μέλη και στελέχη του κόμματος. Κατακριτέα και λανθασμένη στάση από τη κυβέρνηση που έχει το θράσος να κάνει και μαθήματα ηθικής και δημοκρατίας. Από κοντά και τα ΜΜΕ που κάνουν πολύ θόρυβο για το πόσοι «ευγενείς» και πόσοι πλούσιοι θα έρθουν στη χώρα μας για την κηδεία και για το πόσο ο Γκλύξμπουργκ αγαπούσε την Ελλάδα. Αλλά τι να κάνουμε, έτσι αποχαιρετά ο κόσμος των κηφήνων, των βολεμένων και των πλουσίων τους ομοίους του…

Αχυράνθρωπος

Ο Κωνσταντίνος Γκλύξμπουργκ κατέλαβε το αξίωμα του βασιλιά της Ελλάδας το 1964. Από την αρχή της θητείας του βρισκόταν κάτω από την ισχυρή επιρροή της μητέρας του Φρειδερίκης. Με τη καθοδήγησή της προσπάθησε να εξυπηρετήσει όσο περισσότερο μπορούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ και να εφαρμόσει τα σχέδια που είχαν οι Αμερικάνοι για τη χώρα μας. Την ίδια στιγμή οι μικρές δυνατότητές του ως πολιτικός έκαναν τους «συμμάχους» να έχουν αμφιβολίες ως προς την αποτελεσματικότητά του και έτσι άρχισαν να του επιφυλάσσουν δευτερεύοντες ρόλους από ένα σημείο και έπειτα. Και έτσι από εκεί που ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στα Ιουλιανά του 1965, κατέληξε να προσπαθεί να κάνει ένα δικό του πραξικόπημα με τους στρατηγούς αλλά τον πρόλαβαν τον Απρίλιο του 1967 οι συνταγματάρχες και να κινηθεί για να «ανατρέψει» τη Χούντα τον Δεκέμβριο του 1967 με κάπως γελοίες μεθόδους.

Τέως βασιλιάς: Πώς ο Ανδρέας Παπανδρέου πήρε πίσω την περιουσία και το ελληνικό διαβατήριο

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έθετε 3 προϋποθέσεις για την αναγνώριση ελληνικής ιθαγένειας στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο, ακυρώνοντας του το ελληνικό διαβατήριο. Τι συνέβη εκείνη την εποχή και πως ο Ανδρέας κατήργησε προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που αναγνώριζε στον Κωνσταντίνο ιδιοκτησιακά δικαιώματα στη βασιλική περιουσία.

Ο θάνατος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου και η ταφή του στο Τατόι ως ιδιώτης σφραγίζει το τέλος του ιστορικού κύκλου της μοναρχίας στη χώρα μας, που είχε κλείσει οριστικά και αμετάκλητα με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974 όταν το 69,2% του εκλογικού σώματος τάχτηκε υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Η χρονιά εκείνη αποτελεί ουσιαστικά και την έναρξη μιας μακράς δικαστικής διαμάχης με το ελληνικό δημόσιο για την περιουσία της έκπτωτης βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας, που ολοκληρώθηκε το 2002 με την καταβολή στον Κωνσταντίνο ποσού ύψους 13,7 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση.

Κορυφαία πολιτική πράξη σε αυτή τη διαδρομή των 28 χρόνων αποτελεί αναμφίβολα ο νόμος 2215/1994 της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, βάσει του οποίου απαλλοτριωνόταν η βασιλική περιουσία και αφαιρούνταν η ελληνική ιθαγένεια από τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ, όπως αποκαλούνταν, και τα μέλη της οικογένειας του. Επιπρόσθετα, με τον ίδιο νόμο καταργούνταν προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που αναγνώριζε στον Κωνσταντίνο ιδιοκτησιακά δικαιώματα στη βασιλική περιουσία.

Φαγούρα

Η Υπερεθνική Ελίτ καταδικάζει τους λαούς σε ανέχεια, για να τιμωρήσει… τον Πούτιν

Του Τάκη Φωτόπουλου

Όπως είχαμε προβλέψει εδώ και μήνες από αυτή τη θέση, από τη στιγμή που η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) πέρυσι τον Φεβρουάριο έσυρε τελικά τη Ρωσία του Πούτιν στον πόλεμο της Ουκρανίας, τον πόλεμο αυτόν θα τον πλήρωναν βέβαια όχι οι ελίτ που τον κήρυξαν, αλλά οι λαοί. Φυσικά, κάθε πόλεμο, σε τελική ανάλυση, τον πληρώνουν βασικά οι λαοί, ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή. Όμως, είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να προστατεύει κάποιος την ίδια του την πατρίδα από ξένη Κατοχή (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα), από το να καλείται να δώσει ακόμη και τη ζωή του απλώς για να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη της Υ/Ε και των παρακλαδιών της ανά τον κόσμο.

Και αυτό γιατί ακόμα και τα ακριβοπληρωμένα ΜΜΕ στη Δύση δεν μπόρεσαν ποτέ να αποδείξουν με στοιχεία (και όχι απλά να προπαγανδίζουν με μια μαύρη μαζική προπαγάνδα που θα καταζήλευε ο Γκέμπελς) το γιατί κινδύνευαν οι λαοί στη Δύση, εάν οι Ρώσοι θα προσπαθούσαν ν’ αποτρέψουν την αλλαγή του ευρωπαϊκού πολιτικο-οικονομικού χάρτη που επιχειρούσε η Υ/Ε, με την ουσιαστική επέκταση των δυτικών συνόρων μέχρι την ίδια την πόρτα της Ρωσίας. Άραγε πώς θ’ αντιδρούσαν οι σημερινοί λαλίστατοι υπερασπιστές της «δημοκρατίας» εάν, αντίστοιχα, οι Ρώσοι είχαν επιχειρήσει κάτι παρόμοιο, προσαρτώντας στη δική τους σφαίρα επιρροής το …Μεξικό ή τον Καναδά; Φυσικά το ερώτημα κάποιου καλόπιστoυ παρατηρητή θα μπορούσε να είναι επίσης «γιατί πρέπει να υπάρχουν ‘σφαίρες επιρροης’;». Όμως, αυτό θα προϋπέθετε έναν όμορφο κόσμο, αγγελικά πλασμένο, όπου κάθε λαός θα μπορούσε να διαφεντεύει πραγματικά τον τόπο του, σε συνθήκες «Περιεκτικής Δημοκρατίας», όπως την έχω περιγράψει αλλού λεπτομερώς.[1] Δυστυχώς, όμως, η ανθρωπότητα είναι ακόμη πολύ μακριά από παρόμοιο κόσμο, που απλά μπορούμε να τον βλέπουμε σαν μακρινό φάρο στο σημερινό μαύρο σκοτάδι…

Η οικτρή πραγματικότητα για την ηλεκτρική ενέργεια

Του Παύλου Δερμενάκη

Παρακολουθώντας κάποιος τρίτος, εκτός Ελλάδας που δεν γνωρίζει και δεν βιώνει τι συμβαίνει, τα καθημερινά νέα, ανακοινώσεις, δημοσιεύματα και αναλύσεις για την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στη χώρα μας θα θεωρήσει ότι πάσχουμε από σχιζοφρένεια. Η κυβέρνηση και η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, τα οποία ελέγχει με πολλούς τρόπους, ενημερώνουν ότι «για ακόμα έναν μήνα, η αποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής φέρνει την Ελλάδα μεταξύ των χωρών με τις φθηνότερες τιμές λιανικής στο ρεύμα, σε όλη την Ευρώπη», όπως δήλωσε ο αρμόδιος υπουργός Κ. Σκρέκας την 5/1/2022 για τις τιμές ρεύματος του Δεκεμβρίου 2022. Την ίδια περίοδο τα στοιχεία της ΔΕΔΗΕ, της ΡΑΕ και φυσικά η οικονομική κατάσταση νοικοκυριών και επιχειρήσεων ως καταναλωτές ενέργειας δείχνουν τελείως διαφορετικά, αντίθετα πράγματα. Και φθάνουμε στο τέλος 2022 και το νέο έτος όπου η Ελλάδα είναι πλέον η ακριβότερη χώρα στην Ε.Ε. και σε όλη την Ευρώπη στη χονδρική τιμή ηλεκτρικού ρεύματος. Φυσικά όλα αυτά χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη ότι η Ελλάδα είναι η προτελευταία στην Ε.Ε. των 27 στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε σταθερές μονάδες αγοραστικής δύναμης, με 64 μονάδες το 2021 έναντι 100 μέσου όρου της Ε.Ε. και μόνη κάτω από αυτή τη Βουλγαρία με 57 μονάδες, η δε επόμενη καλύτερη είναι η Σλοβενία με 69 μονάδες. Φυσικά η κατάσταση για το 2022 δεν έχει βελτιωθεί σημαντικά, παρά την αύξηση του ΑΕΠ, καθώς ταυτόχρονα ο υψηλός πληθωρισμός ροκάνισε μεγάλο μέρος αυτής της ανόδου του ΑΕΠ σε σταθερές μονάδες αγοραστικής δύναμης. Συνεπώς η μεν κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, όσον αφορά το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος η πραγματικότητα όμως φαίνεται να τη διαψεύδει και μάλιστα οικτρά. Σε αυτές τις συνθήκες κάποιοι, οι παραγωγοί και οι διανομείς ενέργειας, θησαυρίζουν μέσω της κερδοσκοπίας. Την ίδια περίοδο η κυβέρνηση, αντί να παρέμβει πολλαπλά στην παραγωγή (λιγνίτης), την εμπορία και τη διαμόρφωση των τιμών, αρκείται στην επιβολή κάποιου ειδικού φόρου για ένα μέρος των υπερκερδών για συγκεκριμένη περίοδο, αφήνοντας ουσιαστικά χωρίς έλεγχο τα κερδοσκοπικά παιγνίδια. Παράλληλα για το λαό συνεχίζει την επιδοματική πολιτική και για το ηλεκτρικό ρεύμα, ώστε να δικαιολογήσει την ταυτόχρονα πολλαπλή αντίστοιχη επιδότηση των επιχειρήσεων.

Πώς μας αντικρίζουν, πώς τους κοιτάμε…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Δεν περνά μέρα που να μην μας θυμίζουν ότι έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο, με γερές δόσεις κοροϊδίας σε βάρος μας. Tο να μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα μας σχεδόν όλοι όσοι ανήκουν στο πολιτικό σύστημα (αλλά και σε λοιπούς θεσμούς της πολιτείας) είναι εντελώς αποκρουστικό και χυδαίο. Ομοούσια η «Αγία Τριάδα» του πολιτικού συστήματος (Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) έχει πιάσει θέσεις σε όλα τα κανάλια, μόνο αυτή εκπροσωπείται σε όλες τις συζητήσεις, συνδέσεις, ρεπορτάζ, και με περισσή αλαζονεία συνεχίζει το έργο της, χωρίς να νοιάζεται για τα προβλήματα του κόσμου και της χώρας.

Τα ΜΜΕ, στο κόλπο κι αυτά (με διασυνδέσεις στις κρατικές χορηγίες και στις διαφημίσεις), παίζουν τον ρόλο τους σαν να μην ξέρουν τι γίνεται, σαν να ξεχνάνε ερωτήσεις που πονάνε, σαν να έχουν προκατασκευάσει μαζί με τον πολιτικό κόσμο το σκηνικό της κοροϊδίας. Κι όχι μόνο: παρουσιάζοντας κάθε καλεσμένο (από τα κόμματα που άσκησαν ή θα ασκήσουν κυβερνητικό έργο) προαναγγέλλουν το πού θα είναι υποψήφιος, και ο καλεσμένος επιβεβαιώνει γεμάτος χαρά την «είδηση» του πού θα παρουσιάσει την μουτσουνάρα του στις εκλογές (ενώ ακόμα ούτε έχουν προκηρυχθεί οι εκλογές, ούτε τα κόμματα έχουν ορίσει τα ψηφοδέλτιά τους). Κάθε τέτοιο «πρόσωπο» ξέρει πως χρειάζεται 60-80 εμφανίσεις σε όλα τα κανάλια για να έχει πιθανότητες εκλογής. Αυτό τους ενδιαφέρει, και τίποτα άλλο.