ΜΕΘ Covid ασθενών. Το παράδοξο ελληνικό αφήγημα

Του Πέτρου Μαγγανιάρη

Σε προηγούμενη ανάρτηση δείξαμε πως τον μήνα Οκτώβριο πάνω από το 60% των θανάτων με COVID-19 ήταν εμβολιασμένοι.

Τα στοιχεία προέκυψαν συνδυάζοντας δεδομένα από την μελέτη του καθηγητή Τσιόδρα και μια "διαρροή" δεδομένων από τον ΕΟΔΥ προς τον ελληνικό ιστότοπο της Huffington Post που ποτέ δεν διαψεύστηκε. 

http://blogvirona.blogspot.com/2021/11/blog-post_18.html

Βασικό επιχείρημα για την άρνηση οποιαδήποτε άλλης άποψης, που αμφισβητεί το επίσημο αφήγημα περί της μαγικής αποτελεσματικότητας των εμβολίων είναι η επίκληση του συντριπτικά μεγαλύτερου ποσοστού των ανεμβολίαστων διασωληνωμένων συμπολιτών μας, σε σχέση με τους εμβολιασμένους. Το στοιχείο αυτό καθημερινά δίνει ο ΕΟΔΥ με τις ημερήσιες ανακοινώσεις του.

Αν και η συγκεκριμένη κατανομή που δίνει ο ΕΟΔΥ καθημερινά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με στοιχεία άλλων χώρων όπως η Μεγάλη Βρετανία, φέρνοντας έτσι την Ελλάδα αντιμέτωπη με ένα στατιστικό παράδοξο, θα δεχτούμε πως είναι πραγματική και θα αναζητήσουμε αλλού την εξήγηση.

Ένα άλλο δημοφιλές επιχείρημα μεταξύ των εραστών της βεβαιότητας είναι:

"Ρε φίλε τι θέλεις και ασχολείσαι με θέματα που δεν γνωρίζεις; Άσε τους ειδικούς επιστήμονες να ασχολούνται με αυτά".

Για να τελειώνουμε με το γελοίο αυτό επιχείρημα να βάλουμε μια και καλή τα πράγματα στη θέση τους.

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος: Το χρονικό της δολοφονίας (Ντοκιμαντέρ)

Ηταν 6 Δεκέμβρη του 2008. Ήταν το βράδυ που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή... 

Ήταν το βράδυ που ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας σήκωσε το όπλο του και σημάδεψε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Το ρολόι έδειχνε 21:03 και η μοιραία διασταύρωση των δρόμων τους έγινε στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, στα Εξάρχεια. Μια κοπέλα που βρισκόταν στο μπαλκόνι της πάτησε το REC. Το 15χρονο παιδί έπεσε στο νεκρό στο έδαφος. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο συνάδελφος του Βασίλης Σαραλιώτης, ατάραχοι απλά έφυγαν από το σημείο.

Ένα ποτάμι κόσμου όμως θα ξεχύνονταν σε λίγο στους δρόμους και δεν θα έφευγε από αυτούς για πολύ καιρό. Το νέο της δολοφονίας κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα. Αυθόρμητες διαδηλώσεις ξέσπασαν στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα. Η οργή έγινε η εξέγερση του Δεκέμβρη.

Γιάννης Mπασκόζος / Η εμποδιζόμενη συνταγογράφηση σε ανασφάλιστους εξυπηρετεί τη φαρμακοβιομηχανία

«Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και τα μάτια μας- Με τη δήλωση του πρωθυπουργού, ότι ουσιαστικά δεν χρειάζονται ΜΕΘ, θα έπρεπε να είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες»

«Βάζουν την εξοικονόμηση χρημάτων πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ομολογήσουν με θράσος, ότι όλη τους η πολιτική βασίζεται στην αίσθηση προσωρινότητας της πανδημίας αλλά και στην προσπάθεια παρεμπόδισης των φτωχών ευάλωτων ανασφάλιστων συμπατριωτών μας στις υπηρεσίες συνταγογράφησης εξετάσεων και φαρμάκων», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο πρώην γ.γ. του υπουργείου Υγείας, Γιάννης Μπασκόζος. 

«Πρέπει όλοι να θυμόμαστε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμενη την ευθύνη απέναντι σε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους που είχαν απωλέσει της ασφαλιστική τους ικανότητα λόγω του ότι καταστράφηκε το μαγαζί τους ή έμειναν άνεργοι, τους παρείχε υγειονομική κάλυψη. Αυτό είναι το τεράστιο έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που κανένας δεν δικαιούται να αποκρύψει. Δυόμισι εκατομμύρια συμπολίτες μας απέκτησαν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας ώστε να μην πεθαίνουν αβοήθητοι έξω από τα νοσοκομεία. Πρόκειται για την πιο σπουδαία κοινωνική ρύθμιση που έγινε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτόν τον τόπο. 

Αποκλείεται σας λέω...

Αποκλείεται να έστειλε ο κύριος Μαρινάκης τη Σάσα Σταμάτη με μπράβους να διακόψουν την παράσταση στο θέατρο Καρέζη επειδή μόνο και μόνο τον έπιασε ο Ζαραλίκος στο στόμα του.

Ο κύριος Μαρινάκης είναι στιχουργός, άοκνος εργάτης του πολιτισμού, του αθλητισμού, του ευ αγωνίζεσθαι, υπηρέτης της τοπικής αυτοδιοίκησης, ευσεβής χριστιανός, με χαμηλό προφίλ. Ένας αληθινός πνευματικός άνθρωπος.

Είναι αυτόκλητοι υπερασπιστές ή έμμισθοι κονδυλοφόροι κύριε Μαρινάκη;

Η Αργυρώ Γιαννουδάκη γράφει για τους δημοσιογράφους που τραμπουκίζουν και εκφοβίζουν θέτοντας εαυτούς «ασπίδα» στον Βαγγέλη Μαρινακη. Το θέμα εδώ είναι αν πρόκειται για αυτόκλητους υπερασπιστές του Έλληνα μεγιστάνα ή στρατολογημένους από τον ίδιο...

Προ καιρού ο Κωνσταντίνος Καραπαπάς με αποκάλεσε δημοσίως -μέσω του λογαριασμού του στο instagram- πατσαβούρα, με αφορμή το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο SDNA με τίτλο: «Ο αθλητισμός, είναι πολιτισμός και ενώνει τους λαούς κύριε Μαρινάκη!». Ο δημοσιογράφος και αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού εξανέστη επειδή σχολίασα αρνητικά τις προκλητικές δηλώσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη μετά το ματς με την Φενερμπαχτσέ και μου επιτέθηκε προσβάλοντας και εξυβρίζοντας με, χωρίς ποτέ να έχουμε ανταλλάξει την παραμικρή κουβέντα, χωρίς ποτέ να γράψω ή να υπονοήσω το παραμικρό για τον ίδιο. Άμεσα προέβην σε όλες τις νόμιμες ενέργειες προκειμένου να αποκαταστήσω την τιμή και την υπόληψη μου, ωστόσο, ο κύριος Καραπαπάς ουδέποτε μπήκε στον κόπο να ζητήσει συγγνώμη, παρά αρκέστηκε στο να κατεβάσει την ανάρτηση, προφανώς αφότου του κοινοποιήθηκε η μήνυση που υπέβαλλα εναντίον του. Αυτό ούτε γάτα, ούτε ζημιά...

ΣΔΕΥ – ΕΔΥ επιτροπές εκπαιδευτικής υποστήριξης χωρίς ιδιαίτερο νόημα

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

«Η εκπαίδευση χρειάζεται χρήματα και το υποσύστημα της Ειδικής Αγωγής πολύ περισσότερα» - Γράφει ο Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Σε λίγες μέρες (3 Δεκεμβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ), θα ξανα-ακούσουμε από χείλη υπευθύνων, βαρύγδουπες διατυπώσεις για την υποστήριξή τους και την ευαισθησία τους σε θέματα σχετικά με την Ειδική Αγωγή και την αναπηρία. Επετειακές δηλώσεις που δεν έχουν κανένα νόημα αν δεν συνοδεύονται με πρακτικές προτάσεις και, κυρίως, λύσεις. Οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και κυρίως οι γονείς, που ζουν επί 24ώρου βάσεως την αγωνία και τις συνέπειες της αναπηρίας, το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους. Η εκπαίδευση χρειάζεται χρήματα και το υποσύστημα της Ειδικής Αγωγής πολύ περισσότερα. Είναι ακριβό αλλά απαραίτητο. Αντίθετα, οι εκάστοτε κυβερνώντες, θέλουν με περικοπές να έχουν βελτιώσεις! Δεν γίνεται, απλά ματαιοπονούν. 

Δεν είναι πολύς καιρός που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (134960/Δ3-ΦΕΚ Β 5009-27.10.2021) ο κανονισμός λειτουργίας Σ.Δ.Ε.Υ. (Σχολικά Δίκτυα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης) και Ε.Δ.Υ. (Επιτροπές Διεπιστημονικής Υποστήριξης).Τα ΣΔΕΥ και ΕΔΥ δεν είναι κάτι καινούργιο αλλά η νέα ονομασία των έως τώρα ΣΔΕΥ και ΕΔΕΑΥ. Αυτή η «καινοτομία», ιδίως του Υπουργείου Παιδείας, να αλλάζει ονομασίες σε θεσμούς, φορείς, ακόμα και διαδικασίες, είναι φοβερή! Ακόμα φοβερότερο να το θεωρεί πράξη μεταρρυθμιστική! Έχουμε για παράδειγμα τα ΚΔΑΥ που έγιναν ΚΕΔΔΥ, μετά ΚΕΣΥ και τώρα ΚΕΔΑΣΥ. Τους Σχολικούς Συμβούλους που έγιναν Συντονιστές και τώρα Παιδαγωγικοί Σύμβουλοι. Τις Ειδικές Τάξεις που έγιναν Τμήματα Ένταξης για να βοηθήσουν στην ένταξη, μετά στην ενσωμάτωση, μετά στην συνεκπαίδευση, μετά στην ενιαία εκπαίδευση και τελευταία στην συμπερίληψη των ΑμεΑ και των μαθητών με δυσκολίες, για να καταλήξουμε στο «ένα σχολείο για όλους», που κατά την γνώμη μας, αδικεί πρώτα και περισσότερο τα ΑμεΑ. Όλα τα παραπάνω, όσο ανούσια και αν ακούγονται, είναι αλήθεια ότι κρύβουν μικρές ποιοτικές διαφοροποιήσεις που δυστυχώς στην πράξη δεν επέφεραν καμία διαφοροποίηση και καμία βελτίωση. Αντίθετα, κουβαλάνε όλα τα διαχρονικά προβλήματα της Ειδικής Αγωγής με αποσπασματικό τρόπο. Μόνο με «βαφτίσια» δεν παράγεται έργο.

“Δεν έχω ενδείξεις ότι οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ έχουν μεγαλύτερη θνησιμότητα” – Το είπε. Και λέγεται Μητσοτάκης

Του Νίκου Μπογιόπουλου

“Υπάρχουν σήμερα ασθενείς διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ; Ναι, υπάρχουν. Είναι σε κρεβάτι με κανονική φροντίδα; Είναι. Έχουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε αυτούς τους ασθενείς σε σχέση με αυτούς οι οποίοι είναι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας; Δεν έχω τέτοια ένδειξη”.

Αυτός που για να καλύψει τις ελλείψεις σε ΜΕΘ τόλμησε σήμερα (1/12/2021) να ξεστομίσει το παραπάνω στη Βουλή – χωρίς να έχουν ξεσηκωθεί ακόμα κι οι πέτρες με πρώτη την επιτροπή του κ.Τσιόδρα – αυτός που καμώθηκε ότι ότι δεν έχει ενδείξεις μεγαλύτερης θνησιμότητας σε ασθενείς διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ (!!!), αυτός που στην ουσία είπε ότι δεν τρέχει και τίποτα για τις ελλείψεις σε ΜΕΘ, αλλά την ίδια ώρα αυτοθαυμάζεται ότι “πολλαπλασίασε” τις ΜΕΘ (αλλά τότε γιατί λέει ότι τις πολλαπλασίασε αφού, τελικά, και σύμφωνα με την αθλιότητα που ο ίδιος ξεστόμισε, δεν έχει… ενδείξεις ότι τις χρειάζονται οι διασωληνωμένοι;), αυτός είναι πρωθυπουργός.
Και λέγεται Μητσοτάκης.

Ενδείξεις...

Το παράδοξο της “άμεσης εκλογής” αρχηγού κόμματος από το λαό κι όχι από το κόμμα του... κατασκευάστηκε στα “εργαστήρια” πέραν του Ατλαντικού!

Του Νίκου Κλειτσίκα

«Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε πολλοί.
Τριάντα χιλιάδες μέλη του Ρωσικού ΚΚ ήταν... αρκετά για να οδηγήσουν την επανάσταση στη νίκη, επειδή αυτό το κόμμα ήταν ομοιογενές, ήξερε τι ήθελε»
Αντόνιο Γκράμσι, 27 Νοέμβρη 1920, εφημερίδα "L'Avanti"

Όταν ο Τζων Ντιούι, ίσως ο σημαντικότερος προοδευτικός διανοούμενος των ΗΠΑ, υποστήριζε το 1927 ότι «οι ασθένειες της δημοκρατίας μπορούν να θεραπευτούν μόνον με περισσότερη δημοκρατία», θα έμενε έκθαμβος από το πως οι ελίτ, το κεφάλαιο θα εφεύρε την λεγόμενη “άμεση εκλογή από το λαό” αρχηγών πολιτικών κομμάτων και μάλιστα με προοδευτικό, αριστερό παρελθόν και πορεία.
Έχουμε το παράδοξο της “άμεσης εκλογής ηγέτη” ενός πολιτικού κόμματος με δική του ιδεολογία κι οργανωτική δομή από το φάσμα ψηφοφόρων όλων των κομμάτων, αριστερών και δεξιών κι όχι από την οργάνωση του κόμματος, τα μέλη και τα στελέχη που έχουν στρατευτεί ιδεολογικά σ' αυτό το κόμμα.
Έχουμε το παράδοξο, ακόμη και στις συνθήκες αστικής δημοκρατίας, να εκλέγονται οι αρχηγοί κομμάτων με διαφορετικό πρόγραμμα από το ίδιο “εκλογικό” σώμα και να έχουν πλέον θεατρικό ρόλο άσκησης πολιτικής: πρωθυπουργός ενός κόμματος κι αρχηγοί κομμάτων αντιπολίτευσης.
Το παράδοξο με την εκλογή αρχηγού κόμματος από το λαό συνίσταται στη νίκη του κεφαλαίου με σαφή άμεση παρέμβαση στη φύση ενός κόμματος. Δηλαδή, το κόμμα πλανάται και η ασθένεια θεωρείται λανθασμένα ως θεραπεία.

«Αποφασίζομεν και… υποχρεώνομεν»! Οι απίθανες παλινωδίες ενός «άριστου»

Του Νίκου Μπογιόπουλου

– «Δεν θα επιβάλουμε περαιτέρω υποχρεωτικότητα ως προς τον εμβολιασμό» (Μητσοτάκης, 30/9/2021, Athens Democracy Forum)
– «Δεν μπορώ να υποχρεώσω κανέναν να εμβολιαστεί και οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί έφτασαν στα όριά τους στις δύο κατηγορίες που τους επιβάλαμε. Δεν πρόκειται να επιβάλλουμε άλλους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς» (Μητσοτάκης, 18/10/2021, Βουλή, https://www.youtube.com/watch?v=EtRomeVtfHM – βίντεο από 9,46′)
– «Η υποχρεωτικότητα έχει εξαντλήσει αυτή τη στιγμή τα όρια της(…) Από ένα σημείο και πέρα χτυπάμε σε ένα τείχος αντίδρασης από τους ανεμβολίαστους, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να το διαπεράσουμε. Όσο πιο σκληροί είμαστε και όσο περισσότερες υποχρεωτικότητες βάζουμε, τόσο μεγαλύτερες αντιδράσεις προκαλεί αυτό» (Μητσοτάκης, 3/11/ 2021, Mega – https://www.imerodromos.gr/o-mitsotakis-stis-3-11-gia-to…/).

Σήμερα ο ίδιος άνθρωπος επέβαλλε την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους άνω των 60 ετών και μάλιστα επί ποινή!

Φόβος και ελπίδα

Η Ελλάδα στην 7η χειρότερη θέση στην ΕΕ των 27 σε απόλυτο αριθμό νεκρών

Του Νίκου Μπογιόπουλου 

 

Η Ελλάδα στις χειρότερες θέσεις σε νεκρούς κατ’ αναλογία πληθυσμού των χωρών της ΕΕ μαζί με Βουλγαρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Κροατία, Ρουμανία – Στοιχεία θανάτων από COVID-19 σε εβδομαδιαία βάση (19-26/11)

 

– Η Ελλάδα στην 7η χειρότερη θέση στην ΕΕ των 27 σε απόλυτο αριθμό νεκρών.

– Διπλάσιο αριθμό νεκρών από την αντίστοιχου πληθυσμιακού μεγέθους Αυστρία και από την διπλάσιου πληθυσμού Ολλανδία.

– Υπερδιπλάσιο αριθμό θυμάτων από το (είμαστε 12 φορές καλύτερα – κατά Γεωργιάδη) Βέλγιο.

– 35% περισσότερα θύματα από την 6πλάσια σε πληθυσμό Ιταλία, 40% περισσότερα θύματα από την 7πλάσια σε πληθυσμό Γαλλία, 320% περισσότερα θύματα από την 5πλάσια σε πληθυσμό Ισπανία, 557% περισσότερα θύματα από την αντίστοιχη σε πληθυσμό Πορτογαλία.

– Θνησιμότητα κατ’ αναλογία πληθυσμού μεγαλύτερη ακόμα και από την 1η στον Πίνακα (και κατά 4 φορές μεγαλύτερη σε πληθυσμό) Πολωνία.

– Θνησιμότητα κατ’ αναλογία πληθυσμού υπερδιπλάσια και από την 2η στον Πίνακα (και κατά 8 φορές μεγαλύτερη σε πληθυσμό) Γερμανία.

Οι ΝεοΔημοκράτες είναι αντίθετοι με ένα πολυτελές ΕΣΥ

 

Η Αριστερά αγνόησε την άρρηκτη σύνδεση μεταξύ πλούτου και υγείας, την αύξηση των ανισοτήτων, την επίθεση σε φτωχούς ανθρώπους...

Της Ιωάννας Υψηλάντη

Δεκαετίες πολιτικής πόλωσης μετέτρεψαν ένα ζήτημα δημόσιας υγείας, σε νέα πολιτική αρένα, χωρίς... να επιτρέψουν οποιαδήποτε συζήτηση, για το ποια θα έπρεπε να ήταν η συνεκτική απάντηση της Αριστεράς κομμουνιστικής και μη.
Από το πρώτο στάδιο της πανδημίας, εκείνοι, που θα έπρεπε να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση, στην κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική και ψυχολογική ζημία που προκαλούν οι εγκλεισμοί, στρατοπέδευσαν, στην απέναντι πλευρά του Λευκού Οίκου, επειδή ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν "σκεπτικιστής". Μπήκαν μπροστά και οι αλγόριθμοι του ίντερνετ και τροφοδότησαν περαιτέρω την πόλωση.
Έτσι, οι αριστεροί αγκάλιασαν το λοκ ντάουν, που το θεώρησαν "επιλογή για την ζωή", "για το συλλογικό καλό", ενώ κατηγορούσαν όσους αντιδρούσαν, ως "ατομιστές", "ανθρώπους των αγορών" και "δεξιάς απόκλισης".
Έτσι, απομακρύνθηκε από την κοινωνική της βάση, αυτήν των εργατών, των χαμηλόμισθων εργαζομένων και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, καθώς οι καραντίνες επηρέαζαν κοινωνικο-οικονομικά αυτές τις κατηγορίες.  Ήταν εκείνοι, που θα έφευγαν πρώτοι, απ΄τις δουλειές, ή θα χρεωκοπούσαν.
Αυτά τα ίδια πολιτικά ρήγματα εμφανίστηκαν και με την εμφάνιση των εμβολίων και με την υιοθέτηση των "διαβατηρίων ελευθερίας".
Η αντίθεση δαιμονοποιήθηκε,  ως ένα συγκεχυμένο μείγμα αντιεπιστημονικού ανορθολογισμού και ατομικίστικου ελευθερισμού.
Έτσι, η Αριστερά αγνόησε την άρρηκτη σύνδεση μεταξύ πλούτου και υγείας, την αύξηση των ανισοτήτων, την επίθεση σε φτωχούς ανθρώπους, την επίθεση σε φτωχές χώρες (τώρα οι Φαρμακοβιομηχανίες επιχειρούν να καταστρέψουν και την Αφρική), στις γυναίκες, στα παιδιά και την σκληρή μεταχείριση των ηλικιωμένων.

“Μεγάλα πορτοφόλια”, κόμματα και διανοούμενοι στην Ελλάδα της παρακμής

Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Όσοι ελπίζουν στις μονομαχίες στη Βουλή για να αρχίσει η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, να νεκραναστηθεί το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και να επέλθει η πτώση της ΝΔ και του Μητσοτάκη είναι μακριά νυχτωμένοι. Κι όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης φτάνει στο σημείο να δηλώσει με περισσή αυτοπεποίθηση «είμαι ο αυριανός πρωθυπουργός»(!) (το άκουσα άναυδος στην τηλεόραση) είναι βέβαιο ότι η απελπισία έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της.

Κάτι που επιβεβαίωσε και τουλάχιστον μια δημοσκόπηση της επόμενης μέρας όπου καταγράφεται, υποτίθεται, πλειοψηφική δυσαρέσκεια, γενικώς, του κοινού για την κυβέρνηση, αλλά ταυτόχρονα οι ερωτώμενοι στηρίζουν με σαφή πλειοψηφία κάθε κυβερνητικό μέτρο. Συνοψίζοντας, αυτοί που πάνε στις κάλπες αδιαφορούν για τις σαχλαμαρίτσες των δημοσκοπήσεων (το αποτέλεσμά τους είναι “ό,τι θέλει ο πελάτης”, είχε πει προ καιρού γνωστός δημοσκόπος, σαρκάζοντας τη δουλειά του).

Ο καθένας κάνει αβαρίες για το ψωμί του αλλά αυτό τελικά καθρεφτίζεται στη γενική εικόνα του δημόσιου βίου και ειδικότερα στη χαμηλή εκτίμηση που έχει ο κόσμος για τα ΜΜΕ (εξαίρεση το ραδιόφωνο) και τους εργαζόμενους σ’ αυτά, πάντα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Όλα τα παραπάνω, όμως, δεν είναι παρά, χαριτωμένες ή άνοστες, λεπτομέρειες ίσα-ίσα για να μην πλήττουμε.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ! 44 χρόνια από την ίδρυση του P.K.K.!

Του Γιώργου Τασιόπουλου

44 χρόνια από την ίδρυση του P.K.K.

Η ρατσιστική κρατική βία, η γενοκτονική πολιτική του τουρκικού κράτους κατά του κουρδικού λαού οδήγησε στην ίδρυση του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν - PKK πριν 44 χρόνια

Οι κουρδικές επαρχίες της Τουρκίας ήταν πάντα το φτωχότερο τμήμα της χώρας ως αποτέλεσμα ρατσιστικών κρατικών πολιτικών διακρίσεων εναντίον των Κούρδων. Η χρήση της κουρδικής γλώσσας ήταν έγκλημα, η χρήση των γραμμάτων x, q και w - τα οποία υπάρχουν στο κουρδικό αλφάβητο, αλλά όχι στο τουρκικό - θα μπορούσε να επιφέρει διώξεις, οι δημοσιεύσεις που απλά ανέφεραν τη λέξη «Κούρδος» ήταν αιτίες πολυετών φυλακίσεων και η μόνη παρέμβαση - στόχος του κεμαλικού κράτους ήταν προσπάθεια αφομοίωσης της κουρδικής μειονότητα στην τουρκική πλειοψηφία.

Η Ελληνική τραγωδία στην πανδημία. Πρώτοι σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού.

 

Πίνακας αξιολόγησης Bloomberg για την πανδημία: Πιάσαμε πάτο…

Ο πίνακας που καταρρίπτει το success story Μητσοτάκη – Η Ελλάδα βρίσκεται 39η μεταξύ 53 χωρών, αρκετά πίσω από Ιράκ, Πακιστάν

Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να αυτοθαυμάζεται πλέον και εκτός των συνόρων για τη διαχείριση της πανδημίας κορωνοϊού, ωστόσο το Bloomberg έχει μία εντελώς διαφορετική γνώμη, καθώς γκρεμίζει με ηχηρό τρόπο το δήθεν success story του πρωθυπουργού. Το πρακτορείο κατατάσσει τη χώρα μας 39η μεταξύ 53 χωρών, με την Ελλάδα να βρίσκεται τρίτη από το τέλος στην Ευρώπη. Μάλιστα πάνω από την Ελλάδα βρίσκονται χώρες όπως το Ιράκ και Πακιστάν.

Συγκεκριμένα, επί ένα χρόνο το Bloomberg μέσα από τον δείκτη του Covid Resilience Ranking παρακολουθεί τα καλύτερα και χειρότερα μέρη που μπορεί να βρεθεί κανείς κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ο δείκτης καταρτίζεται με βάση 12 κριτήρια, μεταξύ αυτών τον έλεγχο των κρουσμάτων, την ποιότητα του συστήματος υγείας, την εμβολιαστική κάλυψη, τη θνητότητα και την πρόοδο προς την επανεκκίνηση των ταξιδιών και την άρση ταξιδιωτικών περιορισμών. Καλύπτει τις 53 χώρες με το υψηλότερο ΑΕΠ.

Η οικονομία τρέχει...

Πώς να αναγνωρίσετε και να ξεσκεπάσετε έναν δημαγωγό – Οι συμβουλές του Αριστοτέλη

Ο έπαινος, οι φιλοφρονήσεις, οι υποσχέσεις, τα δώρα, είναι τα όπλα με τα οποία μπορεί ένας πονηρός άνθρωπος να σας εξαπατήσει και να σας οδηγήσει εκεί που δεν θέλετε πραγματικά να πάτε. Όλοι έχουμε συναντήσει τέτοιους ανθρώπους, ειδικά πολιτικούς, που αγωνίζονται να μας πείσουν πως είναι φίλοι μας και θα εργαστούν για το καλό μας, αρκεί να τους εμπιστευτούμε. Στην πραγματικότητα, πολλοί από αυτούς, θέλουν απλώς να αρπάξουν την εξουσία για δικό τους όφελος. Σήμερα τους λέμε λαϊκιστές, στην αρχαία Ελλάδα τους έλεγαν κόλακες και δημαγωγούς.

Οι συμβουλές του Αριστοτέλη

Η τέχνη της πειθούς είναι αρχαιότατη και οι πολιτικοί την γνωρίζουν πολύ καλά, σε αντίθεση με τους περισσότερους απλούς πολίτες. Οι οποίοι είτε δεν γνωρίζουν αυτές τις τεχνικές είτε δεν είναι σε θέση να αντισταθούν στη γοητεία τους. Αν δώσουμε όμως προσοχή στις βασικές αρχές αυτής της τέχνης, που παραμένει ίδια εδώ και χιλιετίες, τότε θα ισχυροποιήσουμε τη θέση μας και δεν θα πέφτουμε τόσο εύκολα στην παγίδα τους.

Στο έργο του «Ρητορική», ο Αριστοτέλης δίνει συμβουλές στους ρήτορες, σε εκείνους που προσπαθούν να πείσουν το κοινό τους να πράξει ή να μην πράξει κάτι. Αν και προειδοποιεί με σαφήνεια πως το κίνητρο του ρήτορα θα πρέπει να είναι η καθοδήγηση του ακροατηρίου σε αποφάσεις που θα το ωφελήσουν, οι συμβουλές αυτές χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα ως τεχνικές εξαπάτησης. Εμείς μπορούμε να τις δούμε από τη δική μας θέση, να τις διασκευάσουμε, εργαλεία για τη δική μας προστασία.

Η επιστήμη ως νέα θρησκεία

Για να αναπτύξουμε μια πολυθεματική εικόνα της σημερινής κατάστασης θα πρέπει να διαβούμε το κατώφλι της ιστορίας από τα μάτια της αδικίας και της κοινωνικής και κοινωνιολογικής προσέγγισης του φαινομένου του φόβου. Όσο εντείνονται οι προσπάθειες για υποχρεωτικότητες, αργίες και αναστολές θα πρέπει να πιάσουμε από το μεδούλι το αγνώμον κοινό που εξυπηρετεί αυτές τις σκοπιμότητες και γίνεται, ηθελημένα και μη, φορέας του ιδιότυπου απαρτχάιντ στη σύγχρονη εκδοχή του.

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ την αριστερά πριν την συμπαγοποίηση των εννοιών περί εκμετάλλευσης και τη δημιουργία μιας ενιαίας δομημένης σκέψης, μέσω του Μαρξ, μακριά από μυστικισμούς και θεότητες. Είμαστε εδώ, με ανθρώπινη σάρκα και οστά και προσπαθούμε να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο αυτό. Αριστερός με την ευρεία έννοια είναι όποιος αντιστέκεται στην επικράτηση της αδικίας και της καταπίεσης χωρίς καν να έχει καθαυτή επίγνωση της θέσης του στον υποκείμενο ταξικό ή φυλετικό διαχωρισμό. Η αριστερά έπρεπε να αντιμετωπίσει τον σκοταδισμό, την αδιαλλαξία και την θεοποίηση καταστάσεων που απαρνούνταν τη λογική γιατί ήταν πιο εύκολη η επιβολή στις μάζες ενός μεσάζοντα μεταξύ θεού κι ανθρώπων που είχε φυσικά το ακαταλόγιστο. Η μετάβαση στην λογική, όσο ψυχρή κι αν είναι πολλές φορές είναι απαραίτητη προϋπόθεση κι απάντηση στον σκοταδισμό των μεσαιωνικών αντιλήψεων. Οι θρησκείες μέσα από τις δεισιδαιμονίες τους συμβάλλουν στη διάδοση της μη κριτικής σκέψης και του status quo παρά στη διατήρηση μιας κοινής σοφίας που θα μπορούσε να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά.

Ψευδοκράτος

Μοντέλο...

Χρωστάγαμε... ξεπούλησαν... και χρωστάμε περισσότερα!

Ο Σκέρτσος είναι τεχνοκράτης, δεν μπορεί να λέει ανοησίες, ακόμα και όταν λέει ανοησίες

O Σκέρτσος δεν είναι ηλίθιος, ξέρει ότι αυτό που είπε για τους αστυνομικούς και τον ιό είναι μια απύθμενη ανοησία. Τότε γιατί το είπε; Ο Σκέρτσος ενσαρκώνει το επιτελικό κράτος, το τεχνοκρατικό πρόσωπο της κυβέρνησης. Ο τεχνοκρατισμός, λογίζεται ως μια τεχνική διακυβέρνησης που επικεντρώνει στο «να γίνει η δουλειά» και όχι στις «άγονες πολιτικές αντιπαραθέσεις».

Του Δημήτρη Τσίρκα

Κριτήριο του είναι, υποτίθεται, η «ουδέτερη» επιστήμη και τα «αντικειμενικά» δεδομένα και μέτρο του η αποτελεσματικότητα, την οποία μόνο αυτός μπορεί να εγγυηθεί.

Πρόκειται φυσικά για απάτη, ο τεχνοκρατισμός είναι πολιτικός και ιδεολογικός μέχρι το μεδούλι. Έχει όμως καταφέρει να αποκρύπτει τον πολιτικό του χαρακτήρα, τα μερικά και ιδιοτελή συμφέροντα που υπηρετεί και τις διόλου ουδέτερες μεθόδους διακυβέρνησης που μεταχειρίζεται.

Αποτελεί δε ένα ακόμη υποπροϊόν της μεταδημοκρατίας, η οποία μπορεί να διατηρεί όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας (εκλογές, κόμματα κλπ.) αλλά ο δημοκρατικός χώρος – το εύρος των ζητημάτων για τα οποία έχουν λόγο οι πολίτες – συρρικνώνεται διαρκώς.

Πλέον, οι κρατικές υποθέσεις αποπολιτικοποιούνται και παρουσιάζονται ως ζητήματα διαχείρισης που πρέπει να αφεθούν στα χέρια των ειδικών – τεχνοκρατών.

Σαθρή και κυνική πολιτική στου κασίδη το κεφάλι (πάντα)

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «τσαρλατάνους» και φύτεψε άθελά του ιδέες. Η τρελή πορεία που διανύουμε στην αντιμετώπιση της πανδημίας επιτρέπει μια περίσσεια ανοησίας και αντιεπιστημονισμού –που βαφτίζεται «τελευταία λέξη της επιστήμης»– και αποκαλύπτει εγκληματικές ελλείψεις και γενικευμένη –στοχευμένη– αδιαφορία για το σύστημα υγείας. Άλλωστε το είχαν στο στόχαστρο για δεκαετίες, διαλύοντάς το. Ακόμα και μέσα στην πανδημία προχώρησαν σε δύο απίστευτες ενέργειες: μείωσαν τα κονδύλια για την υγεία και απέλυσαν 8.500 υγειονομικούς. Και, όπως μαθαίνει να κουρεύει στου κασίδη (σε ελεύθερη απόδοση, του καραφλού) το κεφάλι, ο πρωθυπουργός της βάρδιας προσπαθεί να δείξει ότι είναι μέγας κομμωτής αξιώσεων. Ακολουθώντας τις οδηγίες των ευρωπαϊκών οίκων «μόδας» επί το ελληνικότερον, επέβαλε τα μεγαλύτερα λοκντάουν στην Ευρώπη πέρσι, και τώρα προχωρά στο «κυνήγι μαγισσών» ενώ το σύστημα υγείας ασφυκτιά θανάσιμα. Το κάνει παρασταίνοντας πως αντιμετωπίζεται έτσι η πανδημία. Κι αν «δεν», τότε «δεν πειράζει». Άλλωστε φταίνε οι «μολυσμένοι», ο «εσωτερικός εχθρός».

Η Γηραιά Ήπειρος παίρνει ξανά το δρόμο των λοκντάουν αφού εξασφάλισε ποσοστά εμβολιασμού από 70% και πάνω. Ακόμα και σε χώρες με ποσοστά 85% πλήρως εμβολιασμένων, η πανδημία εξαπλώνεται. Φταίνε οι «άλιεν», αυτοί που «ζουν ανάμεσά μας», κι όχι οι πολιτικές που ακολούθησαν και προπαγάνδισαν δύο χρόνια τώρα οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης και οι κυβερνήσεις τους. Τώρα θα σωθούμε από την 3η δόση. Κι αν όχι, από την 4η. Ο κ. Γεροτζάθας (αναβαθμισμένος πλέον σε μέλος think tank του κ. Τσίπρα) ομιλεί ήδη για 5ο κύμα πανδημίας. Κάτι ξέρει…

Κυριάκος Μάτσης: Το αηδόνι της Κύπρου

Ο Κυριάκος Μάτσης ήταν αγωνιστής και μέλος της ΕΟΚΑ κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας, γεννήθηκε στο χωριό Παλαιχώρι, της επαρχίας Λευκωσίας στις 23 Ιανουαρίου του 1926 και ήταν το ένα από τα τρία τέκνα της οικογένειας του Χρηστοφή και της Κυριακού Μάτση.

Το 1946 εισήχθη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου και σπούδασε γεωπονία, κατά την διάρκεια της διαμονής του στην Θεσσαλονίκη οργάνωνε διαλέξεις εθνικής διαφωτίσεως, ενώ όταν γύρισε στην Κύπρος εργαζόταν ως γεωπόνος στην Αμμόχωστο. Εντάχθηκε από πολύ νωρίς στην Παναγροτική Ένωσης Κύπρου για τα δίκαια του αγρότη. Διετέλεσε τομεάρχης της ΕΟΚΑ στις επαρχίες Αμμοχώστου από το 1955 και τομεάρχης Κερύνειας έως τον θάνατο του.

Συνελήφθη στις 9 Ιανουαρίου 1956, κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων τον επισκέφθηκε ο ίδιος ο Κυβερνήτης Χάρντιγκ και του πρόσφερε το υπερβολικά μεγάλο για την εποχή ποσό των 500.000 λιρών αν αποκάλυπτε πού κρυβόταν ο Διγενής. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 δραπέτευσε και επικηρύχτηκε με το ποσό των 5.000 λιρών. Στις 19 Νοεμβρίου 1958 περικυκλώθηκε το κρησφύγετό του και ανατινάχθηκε από τις Βρετανικές δυνάμεις όπου και βρήκε το θάνατο.

I can’t breathe

Του Κώστα Γκιώνη

Στις παλιές εποχές, όταν ήθελες ν’ αγοράσεις κάτι υπήρχε ο δοσάς. Βιβλία ήθελες; Ερχόταν σπίτι σου με την πραμάτεια, διάλεγες αυτά που ήθελες, σου έφτιαχνε ένα καρτελάκι, και κάθε μήνα πέρναγε κι έπαιρνε τη δόση. Και, ως καπάτσος που ήταν, ενδιάμεσα σου πουλούσε καινούριο εμπόρευμα. Έτσι σε είχε μόνιμα χρεωμένο. Αντίστοιχα, υπήρχε αυτός που πωλούσε είδη προικός, κοσμήματα, τάπερ κ.ο.κ.

Στη σημερινή εποχή ο δοσάς είναι το κράτος: σε φουσκώνει χρέη, χωρίς καν να σου παρέχει κάτι. Κι έρχεται κατόπιν σαν καλός τοκογλύφος να σου πουλήσει εκδούλευση και να σου κάνει περισσότερες δόσεις, για να νομίζεις ότι πληρώνεις λιγότερα.

Φόρος εισοδήματος, δεν μπορείς σε 3 δίμηνες δόσεις; Θα στις κάνω 12. Ο ΕΝΦΙΑ σου πέφτει βαρύς; Θα στον κάνω 8 δόσεις. Έχεις παλιά χρωστούμενα; Μην ανησυχείς βρε κουτό, γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να σε βοηθήσουμε, τι θέλεις; 100 δόσεις; 120; Ό,τι θέλεις, απλά μην στεναχωριέσαι.

Κι έτσι κάθε μήνα τεμαχίζεις την ψυχή σου σε μερίδες και τη μοιράζεις σε στόματα αχόρταγα, κι όλο το χρέος σου μεγαλώνει, γιατί οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν τέτοιο μέγεθος ώστε να σου δημιουργούν το έλλειμμα που είναι απαραίτητο για να σε κρατάνε σκυφτό. Η ανάγκη είναι η λυσσασμένη σκύλα που σ’ έχει αρπάξει από τ’ αχαμνά και σε κρατά καθηλωμένο.

Οι λαοί φεύγουν, οι μετάνθρωποι έρχονται

Του

 Γιάννη Παπαμιχαήλ 

 

 

 

Στη μνήμη του Θύμιου Παπανικολάου
και
Στη μνήμη του Γιώργου Βλασσόπουλου

Μετά το γνωστό, αναπάντητο μάλλον ερώτημα: «γιατί ο ελληνικός λαός δεν αντέδρασε πιο συστηματικά στα απίστευτα, μνημονιακά μέτρα που ελήφθησαν ερήμην του και εναντίον του από το 2010;»- και ανεξάρτητα από την άποψη που έχει ο καθένας για το επίμαχο θέμα των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας από τα διάφορα κράτη, η πρόσφατη υγειονομική κρίση μοιάζει να επεκτείνει και να γενικεύει την παραπάνω «νεοελληνική» απορία με τους εξής πάνω κάτω όρους: Πώς ο μέσος δυτικός πολίτης, τόσο βέβαιος μέχρι χθες για τη μορφωτική του πρόοδο και την κοινωνική του αξιοπρέπεια, τόσο σίγουρος ότι διαθέτει πολλά κατοχυρωμένα και αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και απεριόριστες σχεδόν νομικές ελευθερίες, μπορεί εύκολα και μαζικά, υπό τη μορφή της «σιωπηλής πλειοψηφίας» του πληθυσμού, να μεταβληθεί σε μονάδα ενός μεγάλου κοπαδιού υπηκόων έτοιμων, όπως έδειξε η υγειονομική κρίση, να πειθαρχήσουν στα αυταρχικά μέτρα και στα κελεύσματα της εξουσίας, ακόμα και αν είναι αντιφατικά, απάνθρωπα και εξευτελιστικά για την ανθρώπινη προσωπικότητα;

 Πώς τόσοι και τόσοι «μεταμοντέρνοι σχετικιστές» και αποδομιστές της διπλανής πόρτας, πειθαρχούν με τόσο δομημένο και απόλυτο τρόπο σε ό,τι τους υπαγορεύει το καθεστώς; Πώς τόσοι άνθρωποι, με σπουδές, πτυχία, γνώσεις και πεποιθήσεις εναρμονισμένες με το πνεύμα της εποχής, ξέχασαν τόσο γρήγορα τα χειραφετητικά τους ιδεώδη, τις ευαισθησίες τους στα δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού των μειονοτήτων ή τις επιτρεπτικές, αναρχο-φιλελεύθερες ιδεολογίες που συνόδεψαν βήμα-βήμα τον ηθικό και πολιτικό εκσυγχρονισμό τους; Πώς σε μια κοινωνία ιδεοληπτικά επικεντρωμένη στην «ετερότητα» και στην ανεκτικότητα στις διαφορές, η καλλιέργεια του φόβου για τους «αόρατους εχθρούς των ιών και των μικροβίων», καθίσταται, πέραν κάθε μέριμνας για την ανάπτυξη της φυσικής ανοσίας, η λογική και ηθική βάση ενός αυτοαποκλεισμού, ενός κοινωνικού απομονωτισμού και μιας επιφύλαξης για τον Άλλο τόσο συστηματικής που μοιάζει να προέρχεται κυριολεκτικά από μια «κουλτούρα των ζόμπι»;

Η πανδημία των... εμβολιασμένων

Του Πέτρου Μαγγανιάρη

Βασικό χαρακτηριστικό του τρόπου που κυβέρνηση – ειδικοί και ΜΜΕ χειρίζονται την πανδημία είναι η σχεδόν μηδενική δημοσιοποίηση στοιχείων, ειδικά όσον αφορά την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Με πάνω από 6,5 εκατομμύρια Έλληνες εμβολιασμένους ελάχιστα δεδομένα έχουν δοθεί για το πώς κατανέμονται κρούσματα, νοσήσεις και θάνατοι μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων  πολιτών, στοιχεία που φυσικά διαθέτουν ειδικοί και κυβέρνηση, αλλά μόνο επιλεκτικά δημοσιοποιούνται.

Με αυτό τον τρόπο επιτυγχανεται η εργαλειοποίηση της πανδημίας με στόχο την διασπορά και αναπαραγωγή του φόβου και του διχασμού στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας.

Η τεχνητή αντίθεση, εμβολιασμένων- ανεμβολίαστων, προωθείται σταθερά από την κυβέρνηση με την αγαστή συνεργασία "ειδικών" και ΜΜΕ και την εκκωφαντική σιωπή ή και πλειοδοσία σύσσωμης της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.

Οι υπαρκτές κοινωνικές και πολιτικές αντιθέσεις συσκοτίζονται, τα συνταγματικά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες των πολιτών  καταπατούνται,η υποτέλεια της χώρας βαθαίνει, ένα αυταρχικό καθεστώς αυθαιρεσίας και αντιδημοκρατικής εκτροπής εμπεδώνεται.

Τον τελευταίο μήνα για την εξυπηρέτηση των παραπάνω επιδιώξεων, εφευρέθηκε ένα καινούριο σλόγκαν:

Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ!!!

Εξέγερση κατά της αμερικανοκίνητης χούντας

Μουσικό αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο (Μαρία Φαραντούρη-Βασίλης Λέκκας)

Ευχαριστώ τον φίλο Χάρη Κ.

Νηστεία είναι η τέχνη να πεινάς και να διψάς

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου από το fb

Στις 15 Νοεμβρίου για τους πιστούς ξεκινά η πορεία προς τα Χριστούγεννα. Κι επειδή "πορεία προς" σημαίνει πως δεν είσαι φτασμένος, αλλά κινείσαι προς τον αγαπημένο σου, γλέντι δεν θα κάνεις μέχρι να σμίξετε. Άρα, μέχρι τότε νηστεία!

Και κάτι ακόμη, που κάνει τη νηστεία εξαιρετικά επίκαιρη σήμερα (πνευματικά και κοινωνικά και πολιτικά, ή μάλλον: πνευματικά και γι' αυτό και κοινωνικά και πολιτικά):

«Νηστεία είναι η τέχνη να πεινάς και να διψάς. Η πείνα και η δίψα είναι πάντα τα σημάδια ότι μια ζώσα ύπαρξη έχει αρχίσει να φθείρεται και δεν θα επιβιώσει αν δεν λάβει απ’ έξω ενίσχυση υπό τη μορφή της τροφής.

Στη χριστιανική οπτική, όμως, η πείνα και η δίψα θα μεταμορφωθούν σε αναζήτηση του ουσιώδους για τους ανθρώπους, δηλαδή της τροφής που δεν χάνεται (Ιω. 6:27). Το Ευαγγέλιο λέει ότι ο Χριστός ήρθε αντιμέτωπος με τον διάβολο στην έρημο αφού πρώτα πείνασε (Ματθ. 4:2-3, Λουκ.4:2-3). Ήταν ένας πεινασμένος και διψασμένος Θεάνθρωπος αυτός που έδειξε μια νέα έξοδο από τους τρεις μείζονες θρησκευτικοπολιτικούς πειρασμούς του ανθρώπου: το θαύμα που σκλαβώνει την ελευθερία, το μυστήριο της αυτοεπιβεβαίωσης και την εξουσία που υποτάσσει.

Το να είσαι Χριστιανός συμπίπτει με το να πεινάς και να διψάς, δηλαδή με το να είσαι μια ανολοκλήρωτη ύπαρξη, μια ύπαρξη εν τω γίγνεσθαι, καθ’ οδόν μέχρι να στηθεί το τελικό συμπόσιο, σε εμπόλεμη κατάσταση μέχρι την Ανάσταση, πεινασμένος και διψασμένος για δικαιοσύνη. Αν δεν είμαστε σε θέση να μαρτυρήσουμε αυτή την προφητική οπτική, ό,τι θα απομείνει από τον χριστιανικό βίο θα είναι μια υπόθεση διαιτολόγων και μαγείρων. Και σε τέτοια περίπτωση, ας τ’ αφήσουμε σ’ αυτούς».

Η Χώρα των Έντιμων Ανθρώπων δεν ξεχνά

Με 34 χρόνια καθυστέρηση ξεκινά στην Μπουρκίνα Φάσο η δίκη των δολοφόνων του Τομά Σανκαρά

Ξεκίνησε αυτήν την εβδομάδα στην Ουαγκαντούγκου η δίκη των δολοφόνων του Τομά Σανκαρά, προέδρου της Μπουρκίνα Φάσο από το 1983 ως το 1987, οπότε και εκτελέστηκε εν ψυχρώ, μαζί με 12 ακόμη συντρόφους του, από τους πραξικοπηματίες που τον ανέτρεψαν. Η διαταγή για το πραξικόπημα και την «οριστική εξουδετέρωση» του Σανκαρά ήρθε από το Παρίσι, που δεν ανεχόταν πια τον ενοχλητικό Αφρικανό ηγέτη και τις «επικίνδυνες» ιδέες του. Η διεξαγωγή της δίκης έγινε για πρώτη φορά ρεαλιστική πιθανότητα, και σήμερα πραγματικότητα, χάρη στη λαϊκή εξέγερση του 2014 που ανέτρεψε την 27χρονη δικτατορία του Μπλεζ Κομπαορέ, και στη νικηφόρα λαϊκή αντίσταση στην απόπειρα και νέου πραξικοπήματος που οργάνωσε η γαλλική κυβέρνηση και οι ντόπιοι συνεργάτες της το 2015. Μεταξύ άλλων δικάζεται ερήμην και ο πρώην δικτάτορας, που το 2014 φυγαδεύτηκε στην Ακτή Ελεφαντοστού από γαλλικές στρατιωτικές μονάδες.

Το κατηγορητήριο αποφεύγει να θίξει το λεπτό ζήτημα της γαλλικής ανάμιξης, παρόλο που στην επίσημη επίσκεψή του το 2017 ο Μακρόν είχε υποσχεθεί να συνδράμει στην αποκάλυψη της αλήθειας για τις «ατυχείς παρεμβάσεις» της Γαλλίας*. Τελικά, αν και με καθυστέρηση τριών ετών, το Παρίσι αποχαρακτήρισε κάποιους απόρρητους φακέλους. Με «άνωθεν εντολές», όμως, η υπόθεση διαχωρίστηκε όσον αφορά τον ρόλο ξένων δυνάμεων στην ανατροπή και δολοφονία του Σανκαρά, που «θα εξεταστεί στο μέλλον»… Ακόμη κι έτσι, με 34 χρόνια καθυστέρηση αποδίδεται δικαιοσύνη σε αυτήν την αγνή μορφή του παναφρικανισμού και του αντιαποικιοκρατικού αγώνα, ενσαρκωτή μιας ριζοσπαστικής πολιτικής που έβαζε στο επίκεντρο την ανεξαρτησία της Αφρικής, την υπεράσπιση του εθνικού πλούτου και την εφαρμογή πρωτόγνωρων δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για το λαό, τη νεολαία και τις γυναίκες.

Η θέση της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα...

Η Κίνα ως το νέο μοντέλο επιβίωσης του καπιταλισμού

Της Μαρίας Νεγρεπόντη Δελιβάνη

Οι εξελίξεις των τελευταίων ετών στους κόλπους των προηγμένων καπιταλιστικών οικονομιών επαληθεύουν τη γενική πρόβλεψη του Μαρξ ότι ο καπιταλισμός αυτοκαταστρέφεται, κάτι που γίνεται σήμερα πια αποδεκτό, ακόμη και από νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης οικονομολόγους. Στο βιβλίο μου “Το τέλος της οικονομικής κυριαρχίας της Δύσης και η εισβολή της Ανατολής”, που αναφέρεται στην Κίνα, παρέθεσα πολυάριθμες πηγές που αποδεικνύουν τη σήψη του καπιταλιστικού συστήματος, ρίχνοντας βέβαια το κύριο βάρος στον τερατώδη πια τρόπο που επικράτησε στον χώρο της κατανομής του εισοδήματος.

Οι ανυπέρβλητες πια αντιφάσεις του, που κατέληξαν στον αδιανόητο βαθμό ανισοκατανομής, (το 2017 το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού εξασφάλισε το 82% του παραχθέντος ετήσιου πλούτου) φαίνεται να σημαίνει και το τέλος του. Ωστόσο, όσο και αν φαίνεται ανορθόδοξη η διαπίστωση ότι η Κίνα έχει αναλάβει τη σωτηρία του καπιταλισμού, επαληθεύει οπωσδήποτε τις σχετικές αναλύσεις του Μαρξ, με βάση τις οποίες ο καπιταλισμός έχει τη δυνατότητα εναλλαγής πολλών προσωπείων, κατά περίπτωση.

Ο ελληνικός εθνομηδενισμός και η “γεωπολιτική του τάφου”

Του Κώστα Γρίβα

Είναι σύνηθες στην Ελλάδα να εκτοξεύονται απαξιωτικές κρίσεις, ακόμα και ύβρεις εναντίον όσων υποστηρίζουν την ανάγκη εφαρμογής εθνοκεντρικής στρατηγικής, άσκησης εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής. Υβριστές κρυμμένοι στο διαδίκτυο δεν μας απασχολούν. Αυτός που μας απασχολεί είναι ο εθνομηδενισμός που εκφράζεται από όσους κατέχουν πολιτική ή μιντιακή εξουσία και προωθούν-επιβάλλουν μια μηδενιστική αντίληψη, η οποία συμπυκνώνεται στην ιδέα ότι “η Ελλάδα δεν μπορεί” και βέβαια “δεν μπορεί να πει όχι”.

Αυτές οι απόψεις αποτελούν εκδήλωση μιας επικίνδυνης παθογένειας της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως άτυπος συγκεκαλυμμένος εθνομηδενισμός. Σε πολύ γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Ελλάδα μαστίζεται από δύο είδη εθνομηδενισμού. Ο ένας είναι εμφανής, πιο ειλικρινής. Σε αυτόν υπάγονται οι αντιλήψεις ότι δεν υπάρχει αντικειμενική ιστορική πραγματικότητα παρά μόνον υποκειμενικές ιστορικές “αναγνώσεις”. Ότι τα έθνη, αλλά και οι λαοί, αποτελούν “φαντασιακές κατασκευές”. Ότι τα έθνη-κράτη είναι ξεπερασμένα. Ότι οι συλλογικές ταυτότητες δεν υφίστανται –και δεν πρέπει να υφίστανται– και το μόνο που υπάρχει είναι το άτομο και τα απεριόριστα δικαιώματά του.