Εμείς (οι σοσιαλσοβινιστές) κι ο κόσμος (ο πολυπολικός)

Του Π. Παπ.

Το πρόσφατο άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου («Ο πόλεμος στην Ουκρανία κι εμείς«, 26.03.2022) αξίζει να διαβαστεί από όλο τον κόσμο της αριστεράς. Επειδή αποτελεί την ειλικρινέστερη και αρτιότερη μέχρι στιγμής, στο εγχώριο αριστερό στερέωμα, υπεράσπιση του δικαιώματος ημών των δυτικών να καταπιέζουμε τον υπόλοιπο πλανήτη ώστε να διατηρούμε το προνομιακό μας στάτους.

Και επειδή, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των αριστερών τοποθετήσεων, που αρκούνται στο να αραδιάζουν συνθήματα που δε βγάζουν νόημα, ο Παπακωνσταντίνου μπαίνει στον κόπο να αναμετρηθεί με την πραγματικότητα και να τοποθετηθεί συγκεκριμένα.

Αφού περιγράψει το στόχο των ΗΠΑ ως «τη συντριβή της Ρωσίας και την αποκατάσταση της «ενότητας της Δύσης» υπό αμερικανική ηγεμονία», αναρωτιέται:

«[Θ]α μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει, με βαριά καρδιά, τον πόλεμο του Πούτιν με το επιχείρημα ότι μια ήττα της Ρωσίας θα ευνοούσε την κύρια απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και την κυριαρχία των λαών, τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό;».

Και απαντάει: «Σε καμία περίπτωση. Η απερίφραστη καταδίκη αυτού του άδικου πολέμου, που συσσωρεύει τρομερά δεινά σε έναν λαό 45 εκατομμυρίων ανθρώπων, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη για κάθε πολιτισμένη συνείδηση και ειδικά για τους αριστερούς.»

Η ΕΕ θα δανειστεί για να πληρώνει τους “μισθούς” των Ουκρανών. Οι ΗΠΑ απλώς θα τυπώνουν δολάρια

Οι βαλίτσες με τα 30 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά που έπιασαν Ούγγροι συνοριοφύλακες
να μεταφέρει η πρώην σύζυγος του Ουκρανού βουλευτή Ihor Kotvitsky,
«δεξιού χεριού» του επί 7 έτη υπουργού ασφάλειας και προστάτη των νέο-ναζί Στεπάν Αβάκοφ.

Του Κωστή Μηλολιδάκη

Α. ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΣ 7 ΔΙΣ ΔΟΛΑΡΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. ΓΙΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΟΔΑ.

«Η Ουκρανία χρειάζεται 7 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα σε άμεση χρηματοδότηση για να μπορέσει να καλύπτει κοινωνικές παροχές [συντάξεις] και μισθούς, είπε ο Πρόεδρος Volodymyr Zelenskiy  στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν), Ursula von der Leyen , όταν αυτή επισκέφθηκε το Κίεβο [στις 8 Απριλίου] σύμφωνα με πηγές» είχε μεταδώσει το Bloomberg στις 14 Απριλίου. Ο Ζελένσκι επανέλαβε το αίτημα στις 21 Απριλίου μιλώντας στο φόρουμ της Διεθνούς Τράπεζας, όπου εκεί όμως δεν μίλησε για πληρωμή μισθών και συντάξεων, αλλά για «αναπλήρωση των οικονομικών απωλειών» ενώ προσέθεσε ότι θα χρειαστούν επίσης πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση. Η υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ, Janet Yellen, την προηγουμένη είχε υποσχεθεί 500 εκατομμύρια δολάρια στον πρωθυπουργό της Ουκρανίας, Denys Shmyhal και στον υπουργό οικονομικών Sergiy Marchenko, που την επισκέφθηκαν στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί η Ουκρανική κυβέρνηση. Σταγών εν τω ωκεανώ μπρος στα ποσά που εκτιμούν οι Ουκρανοί ότι αποτιμάται η μάχη που δίνουν για τον “ελεύθερο κόσμο”.

Ο Θουκυδίδης στο Κίεβο…

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Η ιστορία έχει μοτίβα που –τηρουμένων των αναλογιών– επαναλαμβάνονται. Διότι όταν επαναλαμβάνονται οι αιτίες, επαναλαμβάνονται, σε παραλλαγές, και τα αποτελέσματα.

Ποιος δεν θα το έλεγε; Πιθανόν 

ο Μπάιντεν και πολλές ηγεσίες όπως η δική του, αλλιώς η επανάληψη στην Ιστορία θα ήταν η εξαίρεση. Βεβαίως ο Μπάιντεν, η Αναλένα Μπέρμποκ, ο Μπλαιρ ή ο Μπους δεν μπορούν και δεν μπόρεσαν να κάνουν αλλιώς. Έκαναν και κάνουν τη δουλειά τους.

……………

Δεν ενδιαφέρει αν είναι αφιλοσόφητοι, διότι το σύστημα που υπηρετούν δεν είναι φιλοσοφημένο. Και όπως έχει αποδειχθεί, ουδέν σύστημα είναι φιλοσοφημένο. Καθότι κάθε σύστημα διαχειρίζεται πόρους και ανθρώπους με ταξικές προτεραιότητες.

Η κατ’ αυτάς λοιπόν σύγκρουση των ΗΠΑ με τη Ρωσία, παραπέμπει στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Για μια ακόμα φορά. Όπως πολλοί πόλεμοι.

Η Αθήνα, μια δημοκρατική, ιμπεριαλιστική Δύναμη περισφίγγει τη Σπάρτη, με στόχο τη μονοκρατορία. 

Η μία Δύναμη είναι θαλάσσια, η δεύτερη χερσαία. Η μία Δύναμη ηγείται μιας Συμμαχίας που έχει μετατρέψει τους συμμάχους της σε υποτελείς, η άλλη βασίζεται στη στρατιωτική της ισχύ κι εν τέλει καταφεύγει στην οικονομική στήριξη της Κίνας, συγγνώμην της Περσίας.

Έχω την εντύπωση ότι αυτήν τη στιγμή οι ΗΠΑ επιχειρούν τη δική τους Σικελική Εκστρατεία. Η Σικελική Εκστρατεία δεν ήταν μια τρέλα, αλλά μια αναγκαιότητα. Η αυτοκρατορία των Αθηναίων, από τη Σκυθία των σιτηρών έως την Αίγυπτο των αρχαίων δρόμων, θα έμενε επισφαλής, όσον η Μεγάλη Ελλάδα και ιδιαιτέρως η Σικελία δεν έμπαιναν υπό τη σκέπη και διοίκηση της Συμμαχίας.

Ευλογιά τον πιθήκων

Τι απαντά το ΚΚΡΟ στην κριτική του ΚΚΕ για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας διαφωνεί με την εκτίμηση του ΚΚΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία και εξηγεί γιατί.

Αναδημοσίευση από το cubaniagriega.blogspot.com

Απάντηση στη στάση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας με αφορμή άρθρο του Διεθνούς Τμήματος του ΚΚΕ που δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη στις 23/4/22 δίνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ).

Σε άρθρο  του Διεθνούς Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΡΟ που αναρτήθηκε στο δίκτυο ενημέρωσης Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, solidnet, στις 16 Μαΐου 2022 αναφέρεται πως το ΚΚΕ αξιολογεί το ΚΚΡΟ σε σχέση με την «ειδική επιχείρηση» της Ρωσίας στην Ουκρανία υποστηρίζοντας πως υιοθετεί «φιλοκυβερνητική» και «φιλοϊμπεριαλιστική» στάση. Το ΚΚΡΟ στο άρθρο του απορρίπτει αυτή τη θέση χαρακτηρίζοντάς την «ωφελιμιστική εκτίμηση». Τονίζει πως εκτός από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους υπάρχουν και οι «εθνικοαπελευθερωτικοί και αντιφασιστικοί πόλεμοι», όπως αυτοί που σημειώθηκαν στα μέσα του 20^ου αιώνα όταν ο φασισμός και ο ναζισμός εμφανίστηκαν ως πολιτικά φαινόμενα και οι εθνικοαπελευθερωτικοί πόλεμοι εντάθηκαν υπό την επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης. Επισημαίνεται επίσης πως ένας από τους κύριους στόχους της στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η αποναζιστικοποίησή της.

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στις 19 Μαΐου 2022 μεταφρασμένο από τον Παπαδομανωλάκη Παναγιώτη στο cubaniagriega.blogspot.com

Σχόλια σχετικά με το άρθρο του Διεθνούς Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ «Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και τη στάση του ΚΚΡΟ»

Στις 23 Απριλίου 2022 η εφημερίδα «Ριζοσπάστης», όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, δημοσίευσε άρθρο του Διεθνούς Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ “Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και τη στάση του ΚΚΕ”.
Το άρθρο αξιολογεί τη δράση του ΚΚΕ σε σχέση με την ειδική επιχείρηση που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία κατηγορώντας ανοιχτά το κόμμα ότι έχει φιλοκυβερνητική, ήτοι φιλοϊμπεριαλιστική στάση. Διαφωνούμε κατηγορηματικά με αυτή την ωφελιμιστική εκτίμηση.

Οι μνηστήρες του προεδρικού θώκου της Κυπριακής Δημοκρατίας, για το 2023

Με την εξαγγελία των υποψηφιοτήτων Ανδρέα Μαυρογιάννη με το ΑΚΕΛ, της υποψηφιότητας του Νίκου Χριστοδουλίδη, της υποψηφιότητας Αβέρωφ Νεοφύτου με τον ΔΗΣΥ, των υποψηφιοτήτων Αχιλλέα Δημητριάδη, Κώστα  Χριστοφίδη, Μάριου Ηλιάδη, ο μόνος που πρέπει να τρίβει τα χέρια του πρέπει να είναι η Βρετανία, ούσα η νονός της τραγωδίας μας, της Τουρκικής εισβολής, της κατοχής, της παραβίασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας και της διάπραξης σωρείας εγκλημάτων πολέμου σε βάρος του Λαού μας. Η Βρετανία θα τρίβει τα χέρια της διότι όλοι οι πιο πάνω υποψήφιοι δηλώνουν υποστηρικτές της Βρετανο-Τουρκικής, διχοτομικής, ρατσιστικής  λύσης ΔΔΟ. Με τις υποψηφιότητες αυτές και το πολιτικό τους πρόγραμμα, η Βρετανία και η Τουρκία διαβεβαιώνονται ότι, με επιτυχία  οποιουδήποτε από αυτούς, η Κύπρος θα παραμείνει όμηρος πορείας, που αυτοί αυθαίρετα χάραξαν, η μεν Βρετανία ως αποικιοκρατική δύναμη και η δε Τουρκία ως συνοδοιπόρος τους στο ΝΑΤΟ, προσβλέποντας έτσι στην τελική νομιμοποίηση των κατοχικών δεδομένων, με τη λύση ΔΔΟ.

Επιστρατεύονται επίσης και πάλι τα ψέματα και η παραπληροφόρηση σχετικά με τη λύση ΔΔΟ που προβάλλεται από τους υποψηφίους. Παίρνει νέες διαστάσεις η ωραιοποίηση της λύσης ΔΔΟ προβάλλοντας προοπτικές ειρήνης και ανάπτυξης που ποτέ δεν θα υπάρξουν με αυτή τη λύση. Τα ιστορικά δεδομένα το επιβεβαιώνουν:

Η εισβολή το 1974 έγινε για να καταληφθεί έδαφος, να μεταφερθούν όλοι οι Μουσουλμάνοι της Κύπρου σε μια γεωγραφική ζώνη ώστε, να δικαιολογείται η ίδρυση και λειτουργία Τουρκικού Κράτους επί Κυπριακού εδάφους. Αυτό το πέτυχε η Τουρκία το 1974. Στη συνέχεια χέρι -χέρι η Τουρκία, η Βρετανία και οι άλλες Δυτικές χώρες, με τη συναίνεση και τη συνδρομή δικών μας Διζωνικών Ηγετών έστησαν το επιδιωκόμενο Τουρκικό Κράτος στα κατεχόμενα εδάφη μας προσφέροντας του απλόχερα, αποδοχή, αναβάθμιση, διμερή συνεργασία, οικονομική ενίσχυση και πολιτική στήριξη. Τελικός όρος και απαίτηση του Τούρκου κατακτητή και των Δυτικών συνοδοιπόρων του είναι εμείς, ο Λαός, να αναγνωρίσουμε αυτό το Κράτος το παράνομο που στήθηκε πάνω στην κατεχόμενη γη μας, από την οποία εμείς διωχθήκαμε για να βολευθεί η ίδρυσή του. Η αναγνώριση που επιζητούν από εμάς το Λαό είναι να πούμε ΝΑΙ στη λύση ΔΔΟ.  Την αποστολή να μας πείσουν ή μάλλον να μας γελάσουν να πούμε ΝΑΙ, αναλαμβάνουν όλοι οι Διζωνικοί Προεδρικοί υποψήφιοι του 2023, προβάλλοντας την απάτη ότι αυτό θα αποτελεί απελευθέρωση της Κύπρου αφού όπως λένε θα επιμένουν να φύγουν τα Τουρκικά στρατεύματα και να καταργηθούν οι Εγγυήσεις της Τουρκίας. Με την έγκριση της λύσης ΔΔΟ, ο κατοχικός στρατός θα έχει ολοκληρώσει την αποστολή του οπότε ναι, θα φύγει. Με τη λύση αυτή για μια Νέα Κύπρο, η οποία θα αποτελεί Διεθνή συμφωνία, το Τουρκικό Κράτος στην Κύπρο θα είναι ασφαλές, με την Τουρκία εξάλλου 40 μίλια μακριά. Δεν θα χρειάζεται πλέον ούτε εγγυήσεις. Δεν θα πρόκειται καθόλου για απελευθέρωση αλλά επιβράβευση της κατοχής και συνθηκολόγηση με τους όρους του κατακτητή.

Επισιτιστική κρίση

Διάλειμμα ολίγων λεπτών (όταν αρχίζουν τα πολύ δύσκολα…)

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

εν έχουν κοπάσει οι πανηγυρισμοί και οι διθύραμβοι για το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και την ομιλία του στο αμερικανικό Κογκρέσο, ξεχνώντας εντελώς πως το «ταμείο» δεν θα γίνει σε επίπεδο λόγων, αλλά συγκεκριμένων κινήσεων «επί του πεδίου» – στη συγκεκριμένη περίπτωση, στη στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία και τις αξιώσεις της σε πολλά μέτωπα-παζάρια.

Οι ελληνικές ελίτ εισέπραξαν διπλωματικές ανταποδόσεις και φιλοφρονήσεις προς την κυβέρνηση της Ν.Δ. για την πλήρη ευθυγράμμισή της στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στον πόλεμο ενάντια στη Ρωσία. Μια μορφή επιβράβευσης προς τη «δεδομένη» (και δεμένη στη ΝΑΤΟφροσύνη και την αμερικάνικη επικυριαρχία) Ελλάδα. Κι ακόμα πανηγυρίζουν για το ρόλο στρατιωτικού και ενεργειακού μετόπισθεν που αποδίδουν οι ΗΠΑ στη χώρα μας, χωρίς να πολυσκοτίζονται αν αυτό βοηθά τη διέξοδο της χώρας, αν αποφεύγεται το κουρέλιασμα της εθνικής κυριαρχίας σε Ελλάδα και Κύπρο κ.ο.κ.

Ο κ. Παπαχελάς πανηγυρίζει που ο Μητσοτάκης συνέδεσε «τα ζητήματα του ελληνισμού με τα παγκόσμια ζητήματα και τα αμερικανικά συμφέροντα». Μάλιστα μας πληροφόρησε ότι η «ιστορική ομιλία» ήταν «μια ευκαιρία για ένα διάλειμμα λίγων λεπτών από την εθνική μας μιζέρια, για να παραδεχθούμε ότι, ναι, ήταν εξαιρετική».

Σημειώσεις για τα καθήκοντα των φερόμενων ως κομμουνιστών στις διάφορες χώρες (Ή γιατί δε μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το ΚΕΚΡ αν ζούμε εντός ΝΑΤΟϊκής επικράτειας)

Του Π. Παπ.

Δεν είναι μια καλή περίοδος για κεντριστές αυτή που διανύουμε. Τα χαστούκια που τρώνε οι ταλαίπωροι είναι απανωτά, και έρχονται πότε από τα δεξιά, πότε από τα αριστερά.

Η δεξιά πίεση είναι ξεκάθαρη, και αιωρείται παντού στον αέρα. Η πατρίδα μας το ΝΑΤΟ βρίσκεται περίπου σε πόλεμο με τη Ρωσία, και οτιδήποτε άλλον πλην της πλήρους συστράτευσης στην εθνική γραμμή συνιστά προδοσία. Πριν ανοίξει λοιπόν το στόμα του ο μέσος κεντριστής, βεβαιώνεται ότι θα πετάξει τρία-τέσσερα «καταδικάζουμε τη ρώσικη εισβολή», «απαράδεκτος ο πόλεμος του Πούτιν» και άλλα τέτοια για να είναι καλυμμένος.

Αλίμονο, υπάρχει και αριστερή πίεση. Η οποία δεν προέρχεται ακριβώς από κάποια πολιτική δύναμη, αφού οι πολιτικές δυνάμεις που διαφοροποιούνται από το εθνικό αφήγημα είναι μετρημένες στα δάχτυλα και μικρές σε μέγεθος. Η αριστερή πίεση προέρχεται μάλλον κατά κύριο λόγο από την ιστορία τούτης εδώ της χώρας, η οποία διαθέτει μια κάποια αντιιμπεριαλιστική παράδοση. Δεν είναι Ολλανδία ούτε Πολωνία. (Ο γράφων τουλάχιστον έχει δυσκολευτεί να βρει προοδευτικό άνθρωπο μιας ηλικίας και πάνω που να μη θεωρεί ξεκάθαρο πως «για όλα φταίνε οι Αμερικάνοι, και πως οι Ρώσοι κάποιο δίκιο έχουν».)

Οπότε ο κεντριστής μας είναι αναγκασμένος να πει κάτι και για αυτό το θέμα. Τι να πει; Ένα κόλπο είναι το να κρυφτεί πίσω από ανακοινώσεις κομμάτων ή οργανώσεων της χώρας του εχθρού. (Σίγουρα όχι του ΚΚΡΟ. Μπορεί να είναι δεύτερο κόμμα στη Ρωσία, αλλά καλύτερα να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε.) Το ΚΕΚΡ κάπως βολεύει… Παίρνει λοιπόν μια τοποθέτηση του ΚΕΚΡ, η οποία περιέχει αιχμές προς τη ρωσική κυβέρνηση, και παρηγορεί κάπως την ανήσυχη συνείδησή του ότι βρίσκεται στη σωστή πλευρά. «Το ΚΕΚΡ βρίζει τον Πούτιν, εγώ βρίζω τον Πούτιν, άρα μια χαρά.»

Με αφορμή την Διεύρυνση ΝΑΤΟ : Ποια τα αιτήματα της Άγκυρας; Ποια η θέση της Ελλάδας;

Γινόμαστε έτσι "ΝΑΤΟϊκότεροι του ΝΑΤΟ", ενός οργανισμού που ως χθες εθεωρείτο από κάποιους Ευρωπαίους ηγέτες "κλινικά νεκρός" και τον οποίο νεκρανάστησε ο πόλεμος στην Ουκρανία

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Ένα από τα παρεπόμενα της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και του εκεί  συνεχιζόμενου πολέμου , είναι η πρόθεση της Φινλανδίας και της Σουηδίας, χωρών έως σήμερα “ουδέτερων” να υποβάλλουν αίτημα για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Σε αυτό το αίτημα των δύο χωρών αντιτίθεται (προς το παρόν) η Τουρκία. (γνωστή διαχρονικά για τα “ανατολίτικα παζάρια” της).

Τι λέει η Άγκυρα; “Η Σουηδία πρέπει να διακόψει τους δεσμούς της με μία κουρδική οργάνωση από τη Συρία διαφορετικά η Τουρκία θα συνεχίσει να μπλοκάρει την αίτηση της στο ΝΑΤΟ”.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, κατηγόρησε τις δύο χώρες επειδή απέρριψαν τα τουρκικά αιτήματα να εκδώσουν 30 άτομα που κατηγορούνται για διασυνδέσεις με τρομοκρατικές ομάδες. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται, ειδικά για την Στοκχόλμη, στην σχέση της με τις “Μονάδες Προστασίας του Λαού” (YPG).

Το YPG είναι μια ένοπλη κουρδική πολιτοφυλακή που πρωτοστάτησε στην εκστρατεία κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία, από το 2014.

Το YPG έχει στενούς δεσμούς με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), το οποίο διεξάγει έναν αιματηρό ένοπλο αγώνα κατά του τουρκικού κράτους από τη δεκαετία του 1980 – αναγνωρίζεται ως τρομοκρατική οργάνωση από τη Σουηδία όπως και από ΕΕ και ΗΠΑ.

Απ-ανθρωποποίηση; Η «μεγάλη επανεκκίνηση» και το παιχνιδιάρικο «απο-»

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Αναπληρωτής Καθηγητής στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας

Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη»

Η γλώσσα είναι πράμα ανυπόταχτο. Έχει την κοίτη της, μα ταυτόχρονα έχει και δύναμη να ανοίγει νέες κοίτες προκειμένου να εκφράσει ζωντανά την ολοζώντανη ζωή και να την πηδαλιουχήσει (και τα δύο). Χαρακτηριστικά ανυπόταχτο είναι το «απο-» στην αρχή των λέξεων: άλλοτε εντείνει το νόημα της λέξης της οποίας προτάσσεται (όπως αποξένωση, αποσάθρωση), ενώ άλλοτε το ανατρέπει (όπως απασφάλιση, απάνθρωπος). Κανόνας που να υποχρεώνει το «απο-» να είναι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο, δεν υπάρχει. Μοιάζει με την ανοιχτωσιά της ζωής και την πολυσημία των ανθρώπινων επιλογών.

Απάνθρωπο λέμε αυτόν που απεμπολεί τη ανθρωπιά. Η λέξη χρησιμοποιείται με ηθική φόρτιση. Δηλώνει εκείνον που δεν νιώθει, που δεν πονά τον άλλον. Να πάλι μια ανυπόταχτη λέξη: άλλο το «πονάω (συμπονάω) τον άλλον», άλλο το «πονάω (προκαλώ πόνο σ)τον άλλον». Στην καθημερινή και λαϊκή χρήση της, λοιπόν, η ανθρωπιά (το να είσαι όντως άνθρωπος) δεν ορίζεται από την χημεία των συστατικών σου, αλλά από τη σχέση σου με αυτόν που βρίσκεται έξω από σένα. Με άλλα λόγια, άνθρωπος που έχει  υπέροχες απαντήσεις στις μικροβιολογικές του εξετάσεις, αλλά δεν αγαπά, δεν είναι όντως άνθρωπος.

Ωστόσο έχουν πλημμυρίσει τον χώρο του δημόσιου διαλόγου και απόψεις οι οποίες διαφορετικά ορίζουν την ανθρωπιά. Η ενίσχυση της ατομικής χημείας μέσω της τεχνολογίας, και το ξεπέρασμα της ηθικής κατανόησης της ανθρωπιάς, εμφανίζονται ως υπόσχεση για φτάσιμο σε κάτι που παρουσιάζεται ως αληθινή πραγμάτωση του ανθρώπου, ως ριζική επανεκκίνησή του. Ο λεγόμενος «μετανθρωπισμός», ο «υπερανθρωπισμός», η «αθανατοποίηση» (ιμορταλισμός) κ.λπ. ανήκουν (μ’ όλες τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους) σ’ αυτή την οπτική.

Δεύτερος κύκλος βίαιης φτωχοποίησης της εργατικής τάξης

Οσοι ακούσατε ή διαβάσατε τι είπε ο Μητσοτάκης στην Ουάσιγκτον θυμόσαστε καλά ότι παρουσίασε την ειδυλλιακή εικόνα μιας δυναμικά αναπτυσσόμενης οικονομίας που τη ζηλεύουν οι «επενδυτές» και κάνουν ουρά για να «επενδύσουν». 

Κυκλοφορεί κι ένα βίντεο με τον ακροδεξιό τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανό-υπουργό του Μητσοτάκη να καμαρώνει ότι ξένες επιχειρήσεις στήνουν παραρτήματα στην Ελλάδα, γιατί βρίσκουν επιστημονικά καταρτισμένο και εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό σε τιμές σημαντικά χαμηλότερες απ’ αυτές που βρίσκουν στο εξωτερικό.

Με απλά λόγια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται σε ρόλο δουλέμπορου που πουλάει στο διεθνές κεφάλαιο φτηνό εργατικό δυναμικό. Μ’ αυτόν τον τρόπο τιμά τις παραδόσεις του κομπραδορισμού (μεταπραττισμού), που χαρακτηρίζei την ελληνική αστική τάξη από τότε που υπάρχει (τυπικά) ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.

Με τέτοιο επίπεδο μισθών και μεροκάματων, πώς να μη στενάζει ο ελληνικός λαός υπό το βάρος της ακρίβειας; Οταν δίνουν αύξηση μόλις 5% στον κατώτατο μισθό και ο επίσημος πληθωρισμός (που είναι υποτιμημένος) «τρέχει» με 10,2% στο πρώτο τετράμηνο, όταν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν δίνεται καμιά αύξηση, όπως και στους μισθούς που είναι πάνω από τον κατώτατο, όπως και στις συντάξεις, τότε μιλάμε για βίαιη φτωχοποίηση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζόμενων στρωμάτων.

Ικανά για όλα...

Τι ψηφίσατε ρε μ@λ@κες;

Αιολικά: απαγορευμένες ζώνες στα βουνά, απαγορευμένη ναυσιπλοϊα στη θάλασσα! Κι επιπλέον ακριβό ρεύμα!

Ότι τα αιολικά είναι η πλέον αναξιόπιστη μορφή παραγωγής ηλεκτρισμού το γράφω χρόνια τώρα, από τότε που μας το είπε ο ΑΔΜΗΕ στη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020. Δυστυχώς αυτό δεν απέτρεψε το ξεπουλημένο πολιτικό σύστημα να σαρώσει χιλιάδες βουνοκορφές της πατρίδας μας, δημιουργώντας ζώνες απαγορευμένες σε προσέγγιση σε πάρα πολλά σημεία: οι ανεμογ@@ήτριες έχουν την κακή συνήθεια όχι μόνο να πετσοκόβουν τα ελάχιστα, δήθεν προστατευόμενα, όρνεα και αρπακτικά πουλιά της πατρίδας μας, αλλά, επιπλέον, να εκτοξεύουν προς κάθε κατεύθυνση όχι μόνο κομμάτια πάγου, αλλά και κομμάτια απ' τα πτερύγια.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη στις 6/4/2022 στο μεγαλύτερο θαλάσσιο αιολικό εργοστάσιο της Δανίας, το Anholt Offshore Wind Farm της φωτογραφίας, στο στενό μεταξύ Δανίας-Σουηδίας: σύμφωνα με ανακοίνωση της Δανέζικης Ørsted, μια απ' τις 111 Siemens Gamesa ανεμογ@@ήτριες έχασε τα πτερύγιά της, τα οποία έπεσαν στη θάλασσα. Δεν αναφέρθηκαν τραυματισμοί, αλλά η περιοχή αποκλείστηκε, προκειμένου να εξεταστούν όλες οι ανεμογ@@ήτριες. Αποκλείστηκε επίσης η περιοχή σε όλα τα υπόλοιπα θαλάσσια αιολικά εργοστάσια που έχουν τον ίδιο τύπο ανεμογ@@ήτριας, (Siemens-Gamesa 3.6 MW – 4 MW): το Δανέζικο Avedøre Holme, τα Βρετανικά West of Duddon Sands, Lincs, Gunfleet Sands, Burbo Bank, Walney 1 & 2, καθώς και το Borkum Riffgrund 1

Αμέσως μετά την ανακοίνωση για το συμβάν η μετοχή της Siemens-Gamesa έχασε 8,1%, ενώ πριν το συμβάν είχε προηγηθεί και πτώση 4%.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: «Ο Μάιος είναι ο μήνας των ανθρωπιστών. Την 19η Μαϊου ανάβουμε δύο κεριά-δύο λαμπάδες. Στεφανώνουμε τα θύματα των θαλάσσιων Νταχάου, των αμφίβιων Άουσβιτς»

Ποια ήταν η ευγενής επιδίωξη μου, ο ευγενής στόχος μου προτείνοντας την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Ποντιακής γενοκτονίας τον Αύγουστο του 1988. Το Σεπτέμβριο του 2004 πρότεινα στις Βρυξέλλες την προέκταση της ως Ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού.

Τότε η Εργκενεκόν και οι Αλβανοί πριν επιστρέψω στην Ελλάδα κατέστρεψαν την ιστοσελίδα μου. Παρ΄ όλο που δεν ασχολήθηκα με τους δεύτερους.

Αυτή ήταν η διαδρομή της μετατροπής, της μεταμόρφωσης μιας ημέρας Θανάτου σε Ημέρα Ζωής. Είναι η Νίκη της Ζωής επί του Θανάτου είπα στο συμβολικό Χαϊδάρι το 1990 μιλώντας για την σημασία, τον συμβολισμό της ημέρας.

Ορισμένοι, ένας υπόκοσμος επίσημων και ανεπίσημων, προσπάθησαν βρώμικα να ιδιοποιηθούν την πατρότητα της, να περιορίσουν το ισχυρό μήνυμα της ημέρας. Άλλοι όπως κόμματα και κυβερνήσεις, το ΥΠΕΞ, συντονισμένοι μαζί τους, να την καταργήσουν.

Πολλοί έχουν χάσει τον ύπνο τους από αυτό το ιστορικό τρόπαιο μου.

Η Ιστορία όμως δεν ασχολείται με τα σκουπίδια. Έμμισθα μάλιστα σκουπίδια.

Το ταξίδι του Μητσοτάκη

Η μεταφυσική του κέρδους

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Εχουμε φτάσει σε σημείο καμπής για τον οικονομικό πολιτισμό μας. Διακυβεύονται αξίες και σταθερές αιώνων. Πρέπει να αποφασίσουμε: Το κέρδος είναι καλό πράγμα και αξίζει να το υπερασπίσουμε ως υπέρτατο υπαρξιακό κίνητρο της παραγωγικής μας δραστηριότητας ή το αντίθετο; Το κέρδος είναι η δίκαιη επιβράβευση της επιχειρηματικότητας και οι διεκδικητές του πρέπει να υπερηφανεύονται γι’ αυτό ή αντιθέτως είναι προϊόν μιας ανήθικης, σκοτεινής και αντικοινωνικής συμπεριφοράς και πρέπει να το κρύβουν κάτω από το χαλί, στα ψιλά γράμματα των ισολογισμών ή σε μια τροπική οφσόρ στον Ειρηνικό; Μήπως υπάρχει κάποιο όριο ηθικής, πολιτικής και κοινωνικής ανοχής του κέρδους και πρέπει απλώς να το βάλουμε κι αυτό στη διατίμηση; 

Οι αποσαφηνίσεις είναι απαραίτητες καθώς φαίνεται ότι με τη μεγαλοθυμία και την πυγμή του Μωυσέως η Ελλάδα θα γίνει πιθανότατα η πρώτη πραγματικά κομμουνιστική κοινωνία στην ιστορία της ανθρωπότητας, αφού προτίθεται να φορολογήσει με το ιλιγγιώδες 90% τα υπερκέρδη των ηλεκτροπαραγωγών, άρα να προβεί στη σχεδόν ολοσχερή απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών, υποχρεώνοντας τα αποκαΐδια της ουτοπίας να σκίσουν τις επαναστατικές περγαμηνές τους. Να τα απαλλοτριώσει, εφόσον βέβαια μετρηθούν, ζυγιστούν και ευρεθούν επαρκή. Διότι ακούμε ακόμη στ’ αυτιά μας την αγωνιώδη ανάσα του Αδώνιδος και τελικώς τον ανακουφιστικό αναστεναγμό του πριν κραυγάσει στεντορείως «Να, είδατε, δεν υπάρχουν υπερκέρδη!». 

19 ΜΑΗ - ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ. Επίκαιρα όσο ποτέ τα διδάγματα απ' τη Γενοκτονία των Ποντίων

Μέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων σήμερα, έναν αιώνα και πλέον από τον βάρβαρο ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, περίπου 350.000, και πάνω από 1 εκατομμύριο εκτοπισμένους, που οδηγήθηκαν στην προσφυγιά.

Ηταν στις 19/5/1919 που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Βασικοί παράγοντες που συντέλεσαν στη Γενοκτονία των Ποντίων ήταν: Η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού, καθώς για την ανερχόμενη τουρκική αστική τάξη, που διεκδικούσε το έθνος - κράτος της, το χτύπημα των βασικών ανταγωνιστών της (κυρίως της ελληνικής και της αρμενικής αστικής τάξης) αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την εδραίωση της κυριαρχίας της στον συγκεκριμένο γεωγραφικό - οικονομικό χώρο.

Ηταν ακόμα οι επιδιώξεις της αστικής τάξης της Ελλάδας, για την οποία, λόγω των βλέψεών της στην ιδιαίτερα πλούσια περιοχή της Μικράς Ασίας, ο Πόντος ερχόταν σε «δεύτερη μοίρα» και υποτιμήθηκε η οργάνωση ή η βοήθεια οποιασδήποτε μορφής προς αυτόν. Η προέλαση του ελληνικού στρατού στα ενδότερα της Τουρκίας (κάνοντας τον «χωροφύλακα» των αγγλογαλλικών συμφερόντων στην περιοχή) σίγουρα υπονόμευσε - αν δεν σφράγισε - την τύχη των ελληνικών πληθυσμών του Πόντου, αλλά και γενικότερα.

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας

Του Γεράσιμου Δεληβοριά

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Η παραπάνω φράση έχει φορεθεί πολύ τελευταία. Στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τίποτε. Όπως δεν σημαίνει τίποτα και η φράση "καλό Παράδεισο". Η Ιστορία δεν έχει πλευρές. Έχει γεγονότα. Και οι άνθρωποι τα ερμηνεύουν ανάλογα με τις πολιτικές ή ιδεολογικές τους πεποιθήσεις και το μορφωτικό τους επίπεδο.

Σήμερα θυμόμαστε τον Νικηφόρο Μανδηλαρά. Σαν σήμερα δολοφονήθηκε από τους απριλιανούς φασίστες στις ακτές της Ρόδου.

Ο Μανδηλαράς, αμέσως μετά την επικράτηση των χουντικών στις 21 Απριλίου 1967, ήξερε πως αν έπεφτε στα χέρια τους κινδύνευε η ζωή του. Στην δίκη του ΑΣΠΙΔΑ, όπου ήταν και ο πιο μαχητικός συνήγορος ξεσκέπασε πολλές αποτις συνωμοσίες των χουντικών κι από τότε ήταν καρφί στα μάτια τους. Έτσι, στις 17 Μαίου 1967 επιβιβάστηκε λαθραία στο πλοίο RITA-V με σκοπό να διαφύγει στην Κύπρο. Πέντε ημέρες αργότερα όμως ψαράδες βρήκαν το πτώμα του στην παραλία Γενναδίου της Ρόδου.

 Κατά την εκδοχή των (χουντικών) αρχών, ο καπετάνιος του πλοίου Πέτρος Πόταγας έριξε τον Μανδηλαρά στη θάλασσα με ένα σωσίβιο, προκειμένου ο τελευταίος να κολυμπήσει ως την ακτή και να αποφύγει τη σύλληψη. Όμως ο δικηγόρος πηδώντας από το πλοίο, τραυματίστηκε στο κεφάλι και στη συνέχεια πνίγηκε και το πτώμα του ξεβράστηκε στην ακτή.

Νέο Δόγμα Εθνικής Ασφάλειας από τον Πρωθυπουργό; Απαγορεύεται η δημόσια χρήση της λέξεως Τουρκία;

Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Kamala Harris και η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Nancy Pelosi, συνομιλούν με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους, στην Ουάσινγκτον, την Τρίτη 17 Μαΐου 2022, ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Πριν ακόμη αρχίσουμε να τσακωνόμαστε για το αν η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ ήταν «πετυχημένη», ας ξεκινήσουμε με την κοινή διαπίστωση ότι ήταν χρήσιμη. Όχι βεβαίως επειδή προήγαγε κάποιον εθνικό στόχο.

Αλλά επειδή κατέστησε σαφές, σε μας τους Ελληνες και κατά δεύτερο λόγο στους Αμερικανούς, το νέο διπλωματικό δόγμα εθνικής ασφάλειας σύμφωνα με το οποίο, η λέξη Τουρκία «δέον να αποφεύγεται σε δημόσιες τοποθετήσεις, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων».

Θα την «φωτογραφίζουμε», θα την βάζουμε νοητά στο κάδρο με υπαινικτικούς παραλληλισμούς, θα την προσδιορίζουμε με γρίφους, αλλά προς Θεού, ποτέ δεν θα την αναφέρουμε ονομαστικά ως απειλή για την εθνική μας κυριαρχία. Διότι αυτό επιβάλουν οι νέοι κανόνες «πολιτικής ορθότητας», όπως ενδεχομένως διατυπώθηκαν από το ΕΛΙΑΜΕΠ ή όποιο άλλο… εργαστήρι πολιτικής σκέψης έγραψε το σκονάκι που πήρε μαζί του ο Κυριάκος στην Ουάσιγκτον.

Η επίσκεψη λοιπόν ήταν εθνικά επωφελής. Γιατί κατέδειξε και στον πιο ανυποψίαστο Ελληνα πως αντιλαμβάνεται ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός την υπεράσπιση της χώρας του σε ξένο ακροατήριο.

Σε δύο διαφορετικές περιστάσεις ο κ. Μητσοτάκης είχε χρυσή ευκαιρία να καταγγείλει την Τουρκία για το καθημερινό bullying που ασκεί εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά προτίμησε να μιλήσει περί διαγραμμάτων. Αναμάσησε τα κλισέ περί «αναθεωρητισμού» και απέφυγε να την κατονομάσει λες και έβλεπε απέναντι του το φάντασμα του Ερντογάν.

Υπό αυτή την έννοια επομένως, όχι αεροσκάφη Stealth και… διαστημικούς πυραύλους να μας δώσουν οι Αμερικανοί, θα είναι μάλλον άχρηστοι για την άμυνα μας. Τουλάχιστον στον βαθμό που ένας ολόκληρος πρωθυπουργός τρέμει να πει την λέξη Τουρκία. Φανταστείτε τι θα κάνει, αν παρ’ ελπίδα έρθει η ώρα να …πατήσει το κουμπί.

Ασπίδες...

Το «πάρε- δώσε» Μητσοτάκη- Μπάιντεν στο Οβάλ Γραφείο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Μέρες τώρα, πριν την αποψινή συνάντηση του Μπάιντεν με τον Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο το κυβερνητικό αφήγημα που διαχέεται πρόθυμα στον Τύπο συνοψίζεται ως εξής:

Επιβεβαίωση των φιλικών και στρατηγικών ελληνοαμερικανικών δεσμών

Yπογράμμιση της σημασίας της θέσης της Ελλάδας στην περιοχή «ως παράγοντας σταθερότητας και ως ενεργειακή πύλη της Ευρώπης»

Αναγνώριση της «συνετής» ελληνικής κυβέρνησης με την παραχώρηση στον Κυριάκο Μητσοτάκη του προνομίου να απευθυνθεί (ο πρώτος Ελληνας πρωθυπουργός που έχει αυτήν την τιμή) στο σώμα του κογκρέσου

Για να εξασφαλίσει όλα αυτά τα «σπουδαία» που συνοψίζουν την αμερικανική πρόσκληση στον πρωθυπουργό η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε:

Να κυρώσει (την περασμένη Πέμπτη) στη βουλή την ελληνοαμερικανική στρατιωτική συμφωνία με την οποία η Ελλάδα παραχωρεί για μια πενταετία (ουσιαστικά επ αόριστον) την λειτουργία αμερικανικών βάσεων (Σούδα, Λάρισα Βόλος, Αλεξανδρούπολη). Στο πλαίσιο αυτής της Συμφωνίας προβλέπεται η δημιουργία, ανά πάσα στιγμή αμερικανικής ανάγκης, ακόμη περισσότερων βάσεων σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας κριθεί απαραίτητο

Όταν η αλήθεια αναμειγνύεται με το ψέμα: Οι λεπτότητες της αντιρωσικής αριστερής ρητορικής

Του Έντουαρντ Κέρτιν

Ενώ τα λεγόμενα φιλελεύθερα και συντηρητικά μέσα ενημέρωσης - όλοι στενογράφοι για τις υπηρεσίες πληροφοριών - προβάλλουν την πιο κραυγαλέα προπαγάνδα για τη Ρωσία και την Ουκρανία που είναι τόσο εμφανής που είναι κωμική αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, οι αυτοπαρουσιαζόμενοι γνώστες καταπίνουν επίσης πιο διακριτικά μηνύματα, συχνά από τα εναλλακτικά μέσα.

Μια γυναίκα που γνωρίζω και που γνωρίζει τις κοινωνιολογικές μου αναλύσεις της προπαγάνδας επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει ότι υπήρχε ένα εξαιρετικό άρθρο για τον πόλεμο στην Ουκρανία στο The Intercept , μια διαδικτυακή δημοσίευση που χρηματοδοτείται από τον δισεκατομμυριούχο Pierre Omidyar , που εδώ και καιρό θεωρώ ως κορυφαίο παράδειγμα πολλών παραπλανητικές αναφορές όπου η αλήθεια αναμειγνύεται με ψεύδη για να μεταδώσει μια «φιλελεύθερη» αφήγηση που υποστηρίζει θεμελιωδώς τις άρχουσες ελίτ ενώ φαίνεται να τις αντιτίθεται. Αυτό, φυσικά, δεν είναι κάτι καινούργιο αφού είναι ο τρόπος λειτουργίας όλων των εταιρικών μέσων ενημέρωσης με τους δικούς τους ιδεολογικούς και ανειλικρινείς τρόπους, όπως οι New York Times, το CBS, η Washington Post , η New York Daily News, το Fox News, το CNN, NBC , κ.λπ. για πολύ καιρό.

Ωστόσο, από σεβασμό για την κρίση της και γνωρίζοντας πόσο βαθιά νιώθει για όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν, διάβασα το άρθρο. Γραμμένο από την Alice Speri, ο τίτλος του ακουγόταν διφορούμενος – « Η Αριστερά στην Ευρώπη αντιμετωπίζει την αναζωπύρωση του ΝΑΤΟ μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία» – μέχρι που είδα τον υπότιτλο που ξεκινά με αυτές τις λέξεις: «Η βάναυση εισβολή της Ρωσίας περιπλέκει…» Αλλά διάβασα. Με την τέταρτη παράγραφο, έγινε σαφές πού πήγαινε αυτό το άρθρο. Η Speri γράφει ότι «Στην Ουκρανία, σε αντίθεση [με το Ιράκ], ήταν η Ρωσία που είχε οργανώσει μια παράνομη, απρόκλητη εισβολή και η υποστήριξη από τις ΗΠΑ στην Ουκρανία έγινε κατανοητή από πολλούς ως κρίσιμη για να αποφευχθούν ακόμη χειρότερες φρικαλεότητες από αυτές του ρωσικού στρατού . είχε ήδη δεσμευτεί». [η υπογράμμιση δική μου]

Ενώ φαινομενικά αναφέρεται στους ευρωπαίους ακτιβιστές κατά του πολέμου και του ΝΑΤΟ που έχουν πιαστεί στα κέρατα ενός διλήμματος, το άρθρο συνεχίζει να υποστηρίζει ότι αν και οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ήταν ένοχοι για άδικη επέκταση επί πολλά χρόνια, η Ρωσία υπήρξε επιθετικός στην Ουκρανία και τη Γεωργία και είναι ένοχος για τρομερά εγκλήματα πολέμου κ.λπ.

Πανάκριβη φωτογραφία στο Οβάλ Γραφείο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Η πρόσκληση στον Μητσοτάκη να επισκεφτεί (16 Μαΐου) τον Λευκό Οίκο διαβιβάστηκε εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία και αφού προηγουμένως είχαν λεπτομερώς περιγραφεί διά της διπλωματικής οδού οι αμερικανικές απαιτήσεις που η ελληνική πλευρά έχει συμφωνήσει να ικανοποιήσει ή (στο άμεσο μέλλον, μετά τη συνάντηση των δύο ηγετών στο Οβάλ Γραφείο) να συζητήσει.

Δεν είναι μυστικό ότι μια επίσκεψη στην έδρα της αυτοκρατορίας κοστίζει. Ο χρόνος του πλανητάρχη δεν προσφέρεται δωρεάν στους (υποτελείς) συμμάχους και για να εξασφαλίσει ένας ηγέτης μιας χώρας του μεγέθους της Ελλάδας την ευκαιρία φωτογράφισης δίπλα του, θα πρέπει προηγουμένως να έχει συμφωνήσει στην ικανοποίηση μιας σειράς αναγκών και απαιτήσεων της «υπερδύναμης». Κάπως έτσι (ικανοποιώντας αμερικανικές απαιτήσεις) ο Μητσοτάκης εξασφάλισε το «προνόμιο» να σταθεί δίπλα στον πλανητάρχη για να τον ακούσει να του πλέκει το εγκώμιο και να μιλά για τη σπουδαιότητα και τη σημασία που έχει η Ελλάδα για τα αμερικανικά / ευρωατλαντικά συμφέροντα.

Λεφτά για την παιδεία!

«Γιατί η Δύση ήθελε νεκρό τον Καντάφι»; Ο χρυσός,τα σχέδια «παναφρικανικού νομίσματος» και τα e mail της Χίλαρι

Του Πάρι Καρβουνόπουλου

Η Λιβύη ήταν μια από τις χώρες στις οποίες η Δύση έκανε «βομβαρδισμούς δημοκρατίας». Η Λιβύη προφανώς δεν ήταν υπόδειγμα κράτους που λειτουργούσε με δημοκρατικές αρχές, αλλά το αν οι πολίτες της ήθελαν αλλαγή καθεστώτος με τον τρόπο που επέλεξαν να το επιβάλουν οι δυτικοί, είναι εξαιρετικά αμφίβολο.

Η Δύση φαίνεται ότι επιδίωξε την εξόντωση του Καντάφι, όχι επειδή οι ηγέτες της δεν μπορούσαν να κοιμηθούν το βράδυ από το έλλειμμα δημοκρατίας.

Τα Africa Archives , αποκαλύπτουν ότι η αιτία για να φύγει από τη μέση ο Καντάφι ήταν άλλη…

Από τα 3.000 email που διέρρευσαν από τον λογαριασμό της  Χίλαρι Κλίντον στα τέλη Δεκεμβρίου του 2015, περίπου το ένα τρίτο προέρχονταν από τον στενό έμπιστο συνεργάτη της Σίντνεϊ Μπλούμενταλ. Ένα από αυτά τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με ημερομηνία 2 Απριλίου 2011, αναφέρει:

«Η κυβέρνηση του Καντάφι κατέχει 143 τόνους χρυσού και παρόμοια ποσότητα σε ασήμι… Αυτός ο χρυσός είχε συσσωρευτεί πριν από την τρέχουσα εξέγερση και προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός παναφρικανικού νομίσματος με βάση το χρυσό δηνάριο της Λιβύης.

Η διαχρονική περιπέτεια της γνώσης

Όταν ο μέγας Alexander Grothendieck - μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες των μαθηματικών του 20ου αιώνα- ανακάλυψε πως το Institut des Hautes Études Scientifiques (IHES), στο οποίο εργαζόταν ως καθηγητής μαθηματικών, χρηματοδοτούνταν από στρατιωτικές πηγές παραιτήθηκε.

Το 1991 έκαψε 25.000 σελίδες από το μαθηματικό του έργο και “εξαφανίστηκε” στα Πυρηναία, στα σύνορα Γαλλίας και Ισπανίας, κάνοντας τον γιδοβοσκό.

Την περίοδο που εγκατέλειψε το Institut des Hautes Études Scientifiques, πολλοί ερευνητές της μαθηματικής λογικής εγκατέλειπαν το διεθνές συνέδριο λογικής λόγω της εξακριβωμένης χρησιμοποίησης των ανακοινώσεών τους από το ΝΑΤΟ.

Κουτσούμπας: Θέλουν την Αλεξανδρούπολη πολεμικό ορμητήριο

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI

«Το ΚΚΕ δεν περίμενε ούτε την απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πριν από δυόμισι μήνες, δηλαδή την τυπική έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου, ούτε την επικύρωση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας προχτές από τη Βουλή, για να αναδείξει τους κινδύνους που απορρέουν για τον λαό μας, ιδιαίτερα για τον λαό της Αλεξανδρούπολης, από αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις.»

Το παραπάνω τόνισε ο ο Γ.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην αποψινή ομιλία του στην Αλεξανδρούπολη, όπου έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για γενίκευση του «ιμπεριαλιστικού πολέμου» που διεξάγεται στο έδαφος της Ουκρανίας «ανάμεσα σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, της Ρωσίας και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ». Απέδωσε «αυτή τη σφοδρή ιμπεριαλιστική σύγκρουση» η οποία όπως είπε «ξεπερνά τα όρια της Ουκρανίας και μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει την ενεργοποίηση και άλλων θερμών εστιών στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο», στο «ποια μονοπώλια, ποιων χωρών, θα έχουν το πάνω χέρι στη μοιρασιά των αγορών, του ορυκτού πλούτου, της ενέργειας, των εδαφών και του εργατικού δυναμικού, των αγωγών και του δικτύου μεταφοράς εμπορευμάτων».

15 Μαΐου, Ψηφίζουμε όλοι! Τους στέλνουμε πίσω τον λογαριασμό

Κάλεσμα για μεγάλη συμμετοχή, που θα αποτελέσει ηχηρό μήνυμα προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη, απευθύνει το σποτ του κόμματος της αξιωματικής, σχετικά με την εσωκομματική εκλογική διαδικασία που γίνεται την Κυριακή.

Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ...

Για μια νέα κοινή λογική

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Ενώ συμβαίνουν τρομερά και τρομακτικά πράγματα γύρω μας, τα ΜΜΕ ασχολούνται στα δελτία ειδήσεων, για πάνω από τη μισή τους διάρκεια, με την έξαρση των εγκλημάτων και δολοφονιών στη χώρα. Εξαιρετικές λεπτομέρειες για την υπόθεση της Πάτρας, τεράστια έκταση στη δίκη για την δολοφονία της Καρολάιν, ρεπορτάζ για τα εγκλήματα στη Μονεμβασιά και τις γυναικοκτονίες σχεδόν σε όλη τη χώρα.

Παράλληλα, ενώ πληθαίνουν τα περιστατικά αιφνίδιων θανάτων σε τελείως υγιείς ανθρώπους και σε παιδιά, κι ενώ αρχίζουν και γίνονται παραδεκτές πολλές από τις επιπτώσεις της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, ο «διαιτητής» έχει σφυρίξει λήξη προσώρας (από Σεπτέμβριο βλέπουμε), ενώ καμία δικαστική αρχή δεν έχει κινηθεί να ερευνήσει τόσες καταγγελίες και ζητήματα. Σχεδόν κανένας επίσημος δεν νοιάζεται για την αύξηση των θανάτων από όλες τις αιτίες τον τελευταίο χρόνο, και οι επιστημονικοί σύλλογοι έχουν μουγγαθεί για τα θέματα αυτά.

Δεν μπορεί να ξεχνιέται ότι η συγκεκριμένη διαχείριση έφερε μεγαλύτερη διάλυση στο σύστημα υγείας και απομάκρυνση των πολιτών από τα νοσοκομεία, τους διαγνωστικούς ελέγχους, ακόμα και από αναγκαίες χειρουργικές επεμβάσεις – με παράλληλη ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα για «όσους μπορούν». Ταυτόχρονα παρατηρείται μια τεράστιας κλίμακας επιβάρυνση της ψυχικής υγείας, συνέπεια της διαταραχής των ανθρώπινων και κοινωνικών σχέσεων που έφερε ο διαρκής εγκλεισμός. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τους χιλιάδες θανάτους από κορωνοϊό το τελευταίο διάστημα, συνιστούν πραγματικό Καιάδα, ειδικά για τους πιο αδύναμους.