Ε; Θα τους στηρίζατε;

Η «Πράξη της Υποτέλειας» και η υποτέλεια ως διαρκής πράξη

Του Νίκου Σταθόπουλου

Η μοίρα του ‘21, και του έθνους συνολικά, σφραγίστηκε καταλυτικά από το πνεύμα εξάρτησης που χαρακτήρισε οργανικά τις νεοελληνικές ελίτ. Πνεύμα εξάρτησης ριζωμένο στο κοσμοείδωλο και τα φίλτρα που εμφυτεύει στη συνείδηση ένα Είναι θεμελιωμένο στο μικρό αγροτικό μέγεθος, τη μεσολάβηση και την παροχή υπηρεσιών. Είναι πολλοί οι παράγοντες που καθορίζουν εν όλω το ρωμέικο «σύνδρομο υποτέλειας», αλλά δεν είναι του παρόντος να εμβαθύνουμε, και αρκούμαστε στο «στανταράκι» μιας υποτακτικής προδιάθεσης που χαρακτηρίζει τη μεταπρατική λειτουργία. «Μεταπρατική» στην πλατύτερη εννόηση του όρου και όχι στενά οικονομικά. Άλλωστε ποτέ και πουθενά η οικονομία δεν καθόρισε αυτοτελώς και αποκλειστικά το όποιο γίγνεσθαι, και η «ταξική πάλη» δεν ήταν ποτέ ένας «πόλεμος» αλλά πάντα οι τριβές αποκλινουσών σχέσεων με τη δυναμική του πολιτισμού.

Ο ΙΜΠΡΑΗΜ κάνει απόβαση στην Πελοπόννησο τέλη του 1824 και σύντομα «πατάει» γερά και εξαπολύει τις εκκαθαριστικές του επιχειρήσεις. Με τη στρατηγική της αμείλικτης τρομοκρατικής βίας σαρώνει την ελληνική αντίσταση και σκορπίζει διαλυτικό πανικό στο λαό. Την ίδια ώρα η πολιτική ηγεσία βουλιάζει αποχαυνωτικά στον δεύτερο εμφύλιο, πιστοποιώντας την αχρειότητα μιας «ελίτ» που η σωτηρία του τόπου είναι τυφλά συναρτημένη, στην «ανάλυσή» της, με τα ποσοστά εξουσίας και νομής του εθνικού πλούτου που εξασφαλίζει. Ανέκαθεν στα μέρη μας η «ταξική ηγεμονία» είχε εμπορομεσιτικό χαρακτήρα και την ανάλογη κουλτούρα.

Πέντε περιπτώσεις κρατούμενων που πέθαναν έπειτα από απεργία πείνας

Μπόμπι Σαντς, 5 Μαϊου 1981, Φυλακές Μέιζ (Βορ. Ιρλανδία).

Η περίπτωση του Ιρλανδού Μπόμπι Σαντς είναι η πιο γνωστή, στα μεταπολεμικά χρόνια, απεργία πείνας κρατούμενου που κατέληξε στο θάνατο. Ο Σάντς ήταν μέλος του Προσωρινού Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA Provisional) που αγωνίζονταν ενάντια στη βαρβαρότητα του βρετανικού ιμπεριαλισμού. Συνελήφθη και φυλακίστηκε για δεύτερη φορά το 1977.

Κατά την διάρκεια της φυλάκισης του, το 1981, εξελέγη βουλευτής στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, χωρίς ωστόσο να προλάβει να καταλάβει την έδρα του. Στις 1 Μαρτίου 1981 ο Μπ. Σάντς ξεκίνησε να αρνείται να σιτιστεί προβάλλοντας αιτήματα για την βελτίωση των συνθηκών στις φυλακές. Κύριος στόχος της απεργίας πείνας ήταν να σταματήσει η κυβέρνηση Θάτσερ να αντιμετωπίζει τους πολιτικούς κρατούμενους ως κοινούς εγκληματίες. Το παράδειγμα του Σαντς ακολούθησαν και άλλοι συγκρατούμενοι του-μέλη του IRA.

Με κλονισμένη υγεία και έχοντας απέναντι του την αδυσώπητα απάνθρωπη στάση της κυβέρνησης Θάτσερ, ο Μπόμπι Σαντς άντεξε χωρίς τροφή 66 ημέρες και πέθανε στις 5 Μαϊου 1981 σε ηλικία μόλις 27 ετών. Εκτός του Μπ. Σαντς, από τον Μάϊο μέχρι τον Αύγουστο του ίδιου έτους, πέθαναν άλλοι 9 πολιτικοί κρατούμενοι.

Επιχειρήματα

Πρόστιμο σε σύνδεσμο της ΑΕΚ για πανό υπέρ του Κουφοντίνα! Η απάντηση της Original 21: Άκου... δημαρχάκο

Το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης

Αλληλεγγύη στον Δ. Κουφοντίνα

ΑΕΚ Original 21 Ραφήνας

Επαγγελματίας ταραχοποιός

Κουφοντίνας: Η πρώτη εκτέλεση της Υπερεθνικής Ελίτ στην Ευρώπη;

1. Σε περίπτωση που τα ανώτατα πολιτικά και πολιτειακά όργανα αφήσουν τελικά τον Κουφοντίνα να πεθάνει, αυτή θα είναι η πρώτη εκτέλεση στην Ευρώπη μετά την προηγούμενη παρόμοια εκτέλεση στη μέση του ιρλανδικού αγώνα, όταν η Μάργκαρετ Θάτσερ άφησε τον Ιρλανδό ήρωα του IRA Bobby Sands να πεθάνει μετά από 66 ημέρες απεργίας πείνας. Τότε όμως μιλούσαμε για έθνη-κράτη (και η Βρετανία ήταν από τα ισχυρότερα) και για ηγέτες που άφησαν εποχή, όχι …Μητσοτάκηδες! Τι άλλαξε λοιπόν;

2. Η κυριότερη και κοσμοϊστορική αλλαγή είναι βέβαια η κατάκτηση της οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής και κοινωνικής εξουσίας από τις πολυεθνικές, που ανδρώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα και ασκούν την παγκόσμια εξουσία τους μέσω της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε–δηλαδή των κυριότερων πολυεθνικών που ελέγχουν κάθε μορφή εξουσίας στον πλανήτη, μέσω των υποτακτικών τους τύπου Μητσοτάκη και Σία). Ο νικηφόρος αγώνας για το Brexit και ο αγώνας των Αμερικανικών λαϊκών στρωμάτων που τελικά προδόθηκε, και έφερε στην εξουσία τα κατ’ εξοχήν όργανα της Υ/Ε στη δήθεν «Αριστερά», η οποία μέσω του Μπάιντεν ετοιμάζεται για νέους πολέμους στη Μέση Ανατολή, αν όχι και στην Κίνα και τη Ρωσία, δεν είναι καθόλου άσχετα ή συμπτωματικά γεγονότα, αλλά στάδια στην ολοκληρωτική κατάκτηση της παγκόσμιας εξουσίας από την Υ/Ε και τους «επιστάτες» της, τύπου Μητσοτάκη, Τσίπρα, Βαρουφάκη και Σία…

Συνεπιμέλεια τέκνων, γονική ισότητα και η σωτήρια λύση

Του Ηλία Παπαναστασίου

Πέρασαν 38 χρόνια – από το 1983 – όταν το ΠΑΣΟΚ μεταρρύθμισε το Οικογενειακό Δίκαιο, κάνοντας τομές σε ορισμένα σημεία και επιφέροντας αποκρουστικές αδικίες σε περισσότερα άλλα. Η βασικότερη αδικία ήταν η «υπερφόρτωση» των γυναικών με προνόμια δηλαδή δικαιώματα χωρίς αντίστοιχες υποχρεώσεις. Θα αναφέρουμε το συγκεκριμένο παράδειγμα της γονικής μέριμνας/επιμέλειας μετά τον χωρισμό ενός ζευγαριού. Ενώ το «Μεταρρυθμισμένο» Οικογενειακό Δίκαιο – του 1983– μιλάει φιλολογικά και αφ’ υψηλού για το «συμφέρον του παιδιού» μετά τον χωρισμό, όλως παραδόξως το 93% των δικαστικών αποφάσεων των πρωτοβάθμιων ειδικά δικαστηρίων – Πρωτοδικείων και τα οποία Πρωτοδικεία στελεχώνονται σε ποσοστό 80% έως 90% από γυναίκες δικαστές– βγαίνουν υπέρ της μητέρας. Με άλλα λόγια, για τα ελληνικά δικαστήρια το 93% των Ελλήνων Πατέρων είναι ανίκανοι, άχρηστοι ή και επικίνδυνοι για την Γονική Μέριμνα του παιδιού τους! Ταυτόχρονα, η ίδια χώρα δηλαδή η Ελλάδα, θεωρεί τους Έλληνες Άνδρες ικανούς και άξιους να πολεμήσουν τους Τούρκους, να χύσουν το αίμα τους ή και να δώσουν την ζωή τους για την πατρίδα! Ανάξιοι Πατέρες άλλα Άξιοι στρατιώτες και ήρωες οι Έλληνες Άνδρες και Πατέρες! Λίγο αντιφατικό, παράξενο και παράλογο δεν είναι, πως το βλέπετε; Εμείς έτσι το βλέπουμε και ας μας διαφωτίσουν οι φωστήρες της «Μεταρρύθμισης» του 1983 άλλα και όλοι οι Κυβερνώντες από το 1980 έως σήμερα. 

Μήπως μπορεί να μας ενημερώσει το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ γιατί ευνόησε σκανδαλωδώς τις μητέρες και γενικότερα το γυναικείο φύλο (Μήπως γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, ψηφιζόταν κυρίως από γυναίκες, μετατρέποντάς τες σε μια συντηρητική συντεχνία συνταξιούχων και θεσιθήρων του Δημοσίου); Χαρίζοντας διορισμούς στο Δημόσιο, συντάξεις με 15 χρόνια εργασίας (Δεκαπενταετία του Κουτσόγιωργα) και ανάθεση της αναπαραγωγής του ανθρώπινου γένους στα χέρια της γυναίκας – σε ποσοστό 93% – καθιστώντας τους πατέρες όμηρους των γυναικών, τα παιδιά το ίδιο, δημιουργώντας τους τεράστια ψυχολογικά προβλήματα και μετατρέποντας τα σε ελλειμματικές και προβληματικές προσωπικότητες σε τεράστιο βαθμό, κατάφερε συντριπτικά και κατεδαφιστικά πλήγματα στην ελληνική οικογένεια χωρίς να την αντικαταστήσει με μια νέα οικογένεια αλλά μόνο με ερείπια! Δεν είχαν καταλάβει οι «επιστημονικές ιδιοφυίες» της «Μεταρρύθμισης» του 1983 πως ένα παιδί έχει δυο πόδια, τον πατέρα και την μητέρα; Παιδί με ένα γονιό στηρίζεται σε ένα πόδι με όλες τις τεράστιες και καταστρεπτικές επιπτώσεις που έχει μια παρόμοια κατάσταση. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ έδωσε άφθονα δικαιώματα στις λεγόμενες «Μονογονεϊκές Οικογένειες» δηλαδή στις οικογένειες των χωρισμένων μητέρων που μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς πατέρα, αποστερώντας του τα ισότιμα δικαιώματα που του αναλογούν και στερώντας τα παιδιά από το ηθικό, αξιακό και ψυχολογικό πλούτο του πατέρα που δεν είναι απλώς «απαραίτητος» αλλά εξίσου σημαντικός ή και σημαντικότερος από αυτόν της μητέρας! Ταυτόχρονα, όλες – μα όλες – οι επιστημονικές έρευνες τονίζουν την σημασία των δυο γονιών για την ανάπτυξη του παιδιού και το πόσο ευεργετικά λειτουργεί η από κοινού Γονική Μέριμνα/Επιμέλεια, η εναλλάξ κατοικία του παιδιού – ζώντας και στο σπίτι του πατέρα αλλά και της μητέρας– και φυσικά ο ίσος χρόνος επαφής, επικοινωνίας και από κοινού διαβίωσης του παιδιού και με τους δυο γονείς του μετά τον χωρισμό!

Μια κεραλοιφή και ο πατριωτισμός

Του Χρήστου Γιανναρά

Τελειώνει ο δεύτερος μήνας από τους δώδεκα του πανελλήνιου εορτασμού – γιορτάζουμε τα διακόσια χρόνια από την εξέγερση των τότε Ελλήνων για την αποτίναξη τεσσάρων αιώνων τουρκικού ζυγού. Διακόσια χρόνια «αφ’ ότου μεταλλάξαμεν τυράννους», με τη σταράτη γλώσσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Στο πρώτο αυτό δίμηνο ό,τι γιορτινό εισπράξαμε ήταν σποραδική συγκινησιακή φλυαρία. Ο μόνος που μας θυμίζει έμπρακτα και σχεδόν καθημερινά την Ιστορία ως ενεργό ακόμα απειλή δουλείας, είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Μετέτρεψε την Αγια-Σοφιά, οργανική συνέχεια του Παρθενώνα, σε ενεργό τζαμί – το ίδιο και την κορυφαία εικαστική ταυτότητα του Ελληνισμού, τη Μονή της Χώρας. Ξέρει πού χτυπάει ο Ερντογάν. Ανυποψίαστοι είμαστε οι ελληνώνυμοι, που τρέξαμε στην UNESCO ζητώντας το «δίκιο» μας!

Όσοι διαχειρίζονται σήμερα την ιστορική ταυτότητα του Ελληνισμού (κυρία Κεραμέως, κυρία Μενδώνη, κύριος Φίλης ή Γαβρόγλου) δεν φάνηκε να αντιλαμβάνονται τη συμβολική δυναμική της χυδαίας πρόκλησης Ερντογάν.

Θέλει τον εαυτό του προορισμένον να είναι ο Τρίτος Πορθητής, μετά τον Μωάμεθ Β΄ και τον Κεμάλ Ατατούρκ (–«πορθώ» στα ελληνικά σημαίνει: καταστρέφω, ερημώνω, αφανίζω, κυριεύω, λεηλατώ, σήμερα, ίσως, αρκεί το εξουσιάζω). Τις εξουσιαστικές φιλοδοξίες του Ερντογάν ποια ελληνική πολιτική θα μπορούσε να τις αναχαιτίσει ή να τις ελέγξει; Το ελλαδικό κράτος, φέουδο δύο αιώνες τώρα, της κομματοκρατίας, έχει αυτονόητα παραιτηθεί, έστω και από το ενδεχόμενο να διαμορφώσει δική του άμυνα έναντι της Τουρκίας.

«Δίχως αιδώ ή λύπην» υποτάσσεται η Ελλάδα πάντοτε στην πολιτική που της επιβάλλουν να ασκήσει οι «προστάτιδές» της Δυτικές Δυνάμεις – κυρίως, για πολλές δεκαετίες, η Αγγλία, λιγότερο ίσως η Γαλλία, ελάχιστα η Ιταλία, και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο, ασφυκτικά οι ΗΠΑ (ΝΑΤΟ). Το ελλαδικό κράτος, και να ήθελε να αυτενεργήσει πολιτικά, είναι πια αδύνατο. Δουλοπρεπέστατες οι ελλαδικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να λιβανίζουν σαν «συμμάχους» κοινωνίες και εξουσίες, που προκλητικά συνέργησαν στον μεθοδικό ακρωτηριασμό και στην τελική έσχατη απίσχνανση της παρουσίας των Ελλήνων στον στίβο της Ιστορίας.

Πώς μια ταινία αναπτέρωσε τον φασισμό στην Αμερική και βοήθησε στην εκλογή του Τραμπ

Του Nicolas Carteron

Το antapocrisis αναδημοσιεύει το παρακάτω άρθρο γιατί ανεξάρτητα από την εκτίμηση για την καλλιτεχνική και φιλοσοφική αξία μιας ταινίας, επιχειρεί να ερμηνεύσει την υλική βάση του Τραμπισμού πολύ ευρύτερα και μάλλον ουσιαστικότερα από την περιοριστική εικόνα του αμόρφωτου Αμερικανού του καθυστερημένου Νότου. Ως τέτοιο, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εξηγεί το βάθος και την έκταση του φαινομένου καθώς και τις ρίζες του στο “τέλος της ιστορίας”.

Τι θα απαντούσατε στο ερώτημα για το ποια ταινία είχε την μεγαλύτερη επιρροή στον 21ο αιώνα μέχρι τώρα; Και μιλώ για πραγματική, απτή επιρροή. Επιρροή που βιώνουμε κάθε μέρα. Η ταινία στην οποία αναφέρομαι, κυκλοφόρησε το 1999. Αφηγείται την ιστορία ενός άνδρα που κουράζεται από το κενό νόημα του κόσμου. Μιλώ φυσικά για το Fight Club.

Κατά το γράψιμο αυτού του άρθρου, το Fight Club κατατάσσεται στην 11η θέση στις αγαπημένες ταινίες όλων των εποχών στη λίστα του IMDB. Όταν κυκλοφόρησε, οι κριτικοί ήταν πολύ διχασμένοι και η ταινία απέτυχε να ενθουσιάσει το κοινό της. Από τότε όμως, έχει γίνει αντικείμενο λατρείας, κυρίως από νεαρούς λευκούς άντρες που αναζητούν σκοπό στη ζωή τους.

Αψιμαχίες με φιλοφρονήσεις (Κι άλλο λοκντάουν χωρίς αντιρρήσεις: βολεύει τους πάντες)

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Περίεργη η συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών στην Βουλή υπό τον τίτλο «ποιότητα της Δημοκρατίας και του Δημοσίου Διαλόγου», που αφορούσε τις εξελίξεις και αντιπαραθέσεις για τις σεξουαλικές κακοποιήσεις και ό,τι ήρθε στη δημοσιότητα μέχρι τώρα. Περίεργη γιατί, πέρα από τους γνωστούς διαξιφισμούς ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, διαφαινόταν ότι υπάρχει μια προσπάθεια συνεννόησης και φιλοφρονήσεων. «Δεν μηδενίζουμε ό,τι έχει γίνει, κάναμε και εμείς όπως και εσείς για τα ασυνόδευτα ανήλικα» από τη μια, «Ελπίζουμε να βρούμε μια γλώσσα συνεννόησης» από την άλλη. Σαν να γνώριζαν ότι υπάρχει κάτι πιο βαθύ, κάτι πιο μεγάλο που απειλεί την ίδια την ύπαρξή τους ως πολιτικό καταστημένο, και γι’ αυτό ρίχνονταν γέφυρες και διαμορφωνόταν ένα κλίμα ανάλογο.

Ορισμένες στιγμές έμοιαζε λίγο σαν αμοιβαία παραίνεση να εγκαταλειφθούν οι ακραίες φωνές εκατέρωθεν και να υπάρξει μια συνεννόηση. Σαν να αντάλλασσαν οι δύο αρχηγοί μηνύματα για άλλα ζητήματα, αφού επί της ουσίας μοιάζουν να συμφωνούν στα θέματα #metoo. Μάλιστα ο Μητσοτάκης έκανε μεγάλη επίδειξη ευαισθησίας στα θέματα σεξουαλικών προσανατολισμών και επιλογών, που η παραδοσιακή Δεξιά δεν θα έδειχνε. Το περίεργα συναινετικό κλίμα φάνηκε και ως προς την κατανόηση που έδειξαν όλοι για τον χρόνο που είχε ο Μητσοτάκης, επειδή έπρεπε να παραστεί σε διαδικτυακή σύνοδο της Ε.Ε., στην οποία προχωρεί το… εθνικό θέμα του τουρισμού με πιστοποιητικό εμβολιασμού.

Οι τραγικές προεκτάσεις του “απαγορεύεται το απαγορεύεται”

Όταν ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ περιέγραφε σεξουαλικές συνευρέσεις με παιδιά  Και εξακολουθεί να παραμένει επίτιμος διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών;

Του Δημοσθένη Γκαβέα 

Η ηγετική φυσιογνωμία των Ευρωπαίων Πρασίνων και πρωτεργάτης του Μάη του ΄68, ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ ή «κόκκινος Ντάνι», ο οποίος τον Φεβρουάριο του 2012 αναγορεύθηκε σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρέπει να ένιωσε πολύ άβολα όταν ένα χρόνο αργότερα, το 2013 πήγε στη Στουτγάρδη για να παραλάβει το βραβείο Theodor Heuss Prize. 

Έξω από το κτίριο όπου θα γινόταν η απονομή, διαδήλωναν ομάδες για την προστασία των παιδιών κατηγορώντας τον για παιδεραστία. Ο βασικός ομιλητής, ο Andreas Vosskuhle – πρόεδρος του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου αρνήθηκε να συμμετάσχει και το παράδειγμά του ακολούθησαν και άλλοι ομιλητές.

Η αιτία ήταν το αυτοβιογραφικό βιβλίο που είχε γράψει ο Κον Μπεντίτ το 1975 με τίτλο «Το Μεγάλο Παζάρι» (Der grosse Basar), στο οποίο περιγράφει ερωτικές συνευρέσεις με παιδιά πέντε ετών την εποχή που ήταν δάσκαλος σε ένα αντι-αυταρχικό νηπιαγωγείο στη Φραγκφούρτη.

«Μερικά παιδιά άνοιγαν το φερμουάρ μου και άρχιζαν να με χαϊδεύουν. Αντιδρούσα διαφορετικά, ανάλογα με την περίπτωση (…) Αλλά αν επέμεναν, τα χάιδευα».

Εν μέσω πανδημίας δαπανήθηκαν 1,83 τρισ. δολάρια στους παγκόσμιους στρατιωτικούς εξοπλισμούς

Οι στρατιωτικές δαπάνες σε όλο τον κόσμο κατέρριψαν νέο ρεκόρ το 2020, παρά την πανδημία της Covid-19 και τη σοβαρή οικονομική κρίση που προκάλεσε. Στην ετήσια έκθεση του βρετανικού Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη αποτυπώνεται σε όλο της το μεγαλείο η βαρβαρότητα ενός συστήματος που την ίδια στιγμή που θρηνεί εκατομμύρια νεκρούς από μια πανδημία συνεχίζει να σπαταλά τρις στην κούρσα των εξοπλισμών.

Οι στρατιωτικές δαπάνες έφθασαν τα 1,830 τρισ. δολάρια το 2020, σημειώνοντας αύξηση σε πραγματικούς όρους της τάξης του 3,9%, σε σχέση με το 2019, «παρά την πανδημία που οφείλεται στον κορωνοϊό και την επακόλουθη συστολή της παγκόσμιας οικονομίας», εξήγησε το IISS. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το 2019, οι στρατιωτικές δαπάνες είχαν καταγράψει τη πιο ισχυρή αύξηση μέσα σε μια δεκαετία, με μια αύξηση 4%. Αλλά το 2020 ήρθε για να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τους τζίρους οι ιμπεριαλιστές!

Τα συγκεκριμένα χρήματα θα ήταν αρκετά να εμβολιαστεί το σύνολο των ανθρώπων του πλανήτη. Να κατασκευαστούν νέα νοσοκομεία, ΜΕΘ, να προσληφθούν χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές. Να αξιοποιηθούν κεφάλαια για την έρευνα και την ανακάλυψη ενός φαρμάκου που θα «νικούσε» τον ιό. Αλλά τα χρήματα δόθηκαν για αεροπλάνα, πλοία, πυραύλους και κανόνια…

Προχωράει η πώληση της Κύπρου... Πενταμερής...

Τί γίνεται πατριώτες; Γενέθλια έχουμε ή γιορτή;

Του Χρήστου Μποκόρου 

Τί γίνεται πατριώτες; Γενέθλια έχουμε ή γιορτή; Γιορτάζουμε 200 χρόνια εμείς ή τιμούμε 200 χρόνια μετά, αυτό που έκαναν εκείνοι; Οι πρόγονοι μας πέφτουνε λειψοί, δεν ήταν, λέει, σωστοί, δεν ήταν καθώς πρέπει, σαν κι εμάς. Να τους ξεγράψουμε; Τι λένε αυτοί οι σοφοί, οι γραμματικοί με τα πτυχία, οι μορφωμένοι, οι πολιτισμικοί επίτροποι, οι εκ Δυσμών ανατέλλοντες πεφωτισμένοι; Ότι γιορτάζουμε κράτος και συντάγματα, και μέλλον κι ευτυχία; ή τον αγώνα και τον θάνατο για την ελευθερία; Κρύβεται τόσο αίμα με λόγια, με χαρές και πανηγύρια;
Δεν ήτανε ιδέες οι πρόγονοί μας και θεωρίες, άνθρωποι ήταν ζωντανοί, είχανε σώμα και ψυχή κι αφήσαν κόκαλα παντού σπαρμένα, αίμα χυμένο, θαμμένον πόνο, σφαγές και σκοτωμούς είχε ο ξεσηκωμός, θρήνους κι οδύνες και χαμούς και βιασμούς και μοιρολόγια. Απ’ όλα δώσανε! Και το έχειν και το είναι τους.
Μην ντρέπεστε που είχαν κι ελαττώματα και πάθη σαν κι εμάς, είχανε κι άλλα που δεν έχουμε, είχαν ανδρεία, αποκοτιά, και στη μαυρίλα της σκλαβιάς είχανε τόση λαχτάρα λευτεριάς που ξεπεράσαν και τον φόβο του θανάτου, αυτά που λείπουνε σ’ εμάς. Τόλμα να πεις ελευθερία ή θάνατος και να το εννοείς! και να’ναι πράξη!
Να ’στε περήφανοι γι αυτούς! Γι αυτούς που βάλαν το κεφάλι τους σε βόλια και μαχαίρια και σπαθιά και πήραν τα βουνά κι αντισταθήκαν στα δεσμά, γι’ αυτούς που χαραμίσανε το αίμα τους για μας, κι ας χάσαν τη ζωή τους και το μέλλον τους –τι μέλλον;- κι ας φαγωθήκαν μεταξύ τους, κι ας ήταν ξεροκέφαλοι και θρήσκοι και φτωχοί κι αμόρφωτοι οι πολλοί, είχαν άλλα προσόντα, σπάνια, σκύψτε και προσκυνήστε να τα δείτε στα κόκαλά τους τα ιερά και μη τους κρύβετε στα σκοτεινά κι αζήτητα.

Γ.Τ.Σ.

Του Κώστα Γκιώνη

Είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα με τεράστιες χοντρές αλυσίδες, μπρούμυτα, κουνώντας χαρούμενοι τις ουρές μας, ως υπάκουοι σκύλοι συνοδείας, ευγνώμονες στον αφέντη μας που μας επιτρέπει να ζούμε ακόμα.

Ο αλυσοδεμένος, ξέρεις, για πάρα πολύ καιρό, θεωρεί πολύ φυσιολογική την ύπαρξη της αλυσίδας, την αντιλαμβάνεται κάτι σαν αξεσουάρ. Είναι σαν το πουλί που γεννήθηκε σε κλουβί και θεωρεί το πέταγμα κουσούρι. Η ελευθερία είναι ένας άγνωστος και επικίνδυνος τόπος, γεμάτος παγίδες, δαιμονισμένος, για ανισόρροπους και ακραίους ανθρώπους που θέλουν το κακό της κοινωνίας, έτοιμους να διαρρήξουν την κοινωνική νομιμότητα στο βωμό αλλότριων συμφερόντων.

Το θέμα δεν είναι να πείσεις κάποιο να βγάλει την αλυσίδα του. Το θέμα είναι να αντιληφθεί τη σκλαβιά του. Η συνειδητοποίηση είναι το πρωταρχικό, και η καύση των δαιμονοποιήσεων που του έχουν εμφυτέψει στο σημείο που θα έπρεπε να είναι το μυαλό του.

Άνθρωποι με Γ.Τ.Σ. (Γενετικά Τροποποιημένη Σκέψη)… Με τον ίδιο κώδικα που λειτουργεί ο γενετικά τροποποιημένος οργανισμός, εμφυτεύονται στον οργανισμό του μεταλλαγμένου ανθρώπινου υβριδίου πληροφορίες από πολλές διαφορετικές ελεγχόμενες πηγές, για να νοιώθει ο μπολιασμένος ότι επιβεβαιώνει αυτά που πιστεύει, και έτσι να μπορεί να ελέγχεται πλήρως η παραγωγή των προθύμων.

Σπύρος Γραμμένος : “Το όνομά μου είν΄το δικό σου” | Νέο τραγούδι

Το όνομά μου είν’το δικό σου

Το νέο τραγούδι του Σπύρου Γραμμένου είναι μια γρήγορη και βιαστική βόλτα απ’ το 1985 μέχρι το 2020. Φυσικά και τα ονόματα που θα μπορούσαν να είναι δικά μας, είναι πολύ περισσότερα.

“…Μακάρι να γίνει κάποια στιγμή ο κόσμος τόσο όμορφος που να χρειάζεται να γράφουμε μόνο για αγάπες και λουλούδια. Μέχρι τότε, θα είμαστε ένα κύμα που συνεχώς θα αγριεύει…”

Συμμετέχουν : Φοίβος Δεληβοριάς | Δημήτρης Μυστακίδης | Θοδωρής Μαυρογιώργης | Αλκίνοος Ιωαννίδης | Μαρία Παπαγεωργίου | Δημήτρης Μητσοτάκης | Φώτης Σιώτας | Γιάννης Κότσιρας | Πάνος Φραγκιαδάκης | Θοδωρής Χορόζογλου | Κώστας Παρίσσης

Από μια κοινωνία με εξαρτήσεις στην κοινωνία της συνολικής εξάρτησης;

Όψεις της ψηφιακής επιτάχυνσης

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου

Πάει καιρός, από τότε που ο μακαρίτης Τίμοθυ Λήρυ (ψυχολόγος και παιδί της αμερικάνικης αμφισβήτησης), είχε βρήκε την ψυχεδελική ηρεμία του στις τεχνολογίες του κυβερνοχώρου. Ως «τόπου» διαφυγής απ΄ την πραγματικότητα, όπου μπορούμε να μεταμορφωνόμαστε, χωρίς LSD και βλαπτικά τριπάκια. Ο Λήρυ συνέδεσε το ψυχεδελικό κίνημα «διεύρυνσης» του εαυτού με την εκρηκτική εξάπλωση του προσωπικού υπολογιστή, στο κίνημα που ονομάστηκε «κυβερνοδελική» (κυβερνητική και ψυχεδέλεια).

Η προσπάθεια των νέων του ΄60, να βιώσουν βαθύτερες ψυχικές διεργασίες με τη χρήση ψυχοδηλωτικών ουσιών, έφτασε στο όριό της είτε μέσα από την εξάρτηση ή την παράνοια, είτε μέσα από την καταναλωτική ενσωμάτωση. Ο σπόρος όμως που έψαχνε τα όρια του ανθρώπινου υποσυνείδητου ήταν ισχυρός και μετουσιώθηκε στην ψηφιακή κουλτούρα του προσωπικού υπολογιστή, ως δικαίωση της – εντέλει ατομικιστικής και ναρκισσιστικής – χίππικης αντικουλτούρας με  τη λογική μάλιστα ότι «το όριο είναι ότι δεν υπάρχει όριο».

Το δαιμονικό, αθέατο, βαθμιαία ανατρεπτικό πραξικόπημα του βαθέως κράτους στις ΗΠΑ

Του Zero Hedge                     

 Authored by John Whitehead via the Rutherford Institute

[Ο συντάκτης του άρθρου είναι Αμερικανός Νομικός, Συνταγματολόγος, ιδρυτής και πρόεδρος του Ιδρύματος Ράδερφορντ για την υπεράσπιση των πολιτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Ίδρυμα Rutherford, οργανισμός με έδρα το Charlottesville, Βιρτζίνια, έχει δίκτυο δικηγόρων και τμήματα σε όλες τις πολιτείες, προσφέρει τις ελεύθερες νομικές υπηρεσίες του  σε  πολίτες-θύματα παραβιάσεων των  συνταγματικών δικαιωμάτων τους από κρατικές υπηρεσίες η από ασύδοτα οικονομικά μονοπώλια και τις χρηματοδοτεί μέσω δωρεών.  

Το Ινστιτούτο προσφέρει επίσης εκπαιδευτικό υλικό και δημοσιεύει εβδομαδιαίο σχόλιο του προέδρου του (το κατωτέρω), το οποίο αναδημοσιεύεται σε εκατοντάδες εφημερίδες και ιστοσελίδες στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένων των Huffington Post και LewRockwell.com]

Μετάφραση/Eισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού

«Έχεις τόσο ένθερμη, παθιασμένη, ευαγγελική πίστη σε αυτή τη χώρα… Γιατί στο όνομα του Θεού δεν έχεις πίστη στο σύστημα διακυβέρνησης που είσαι τόσο υποχρεωμένος να προστατέψεις; Θέλετε να υπερασπιστείτε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και να τις υπερασπιστείτε με τα εργαλεία που σας παρέχει το Σύνταγμά της. Ζητάτε εντολή από μια κάλπη Στρατηγέ; Γιατί δεν την κλέβετε μετά τα μεσάνυχτα, όταν η χώρα έχει γυρίσει την πλάτη της;»

Τι έφταιξε για τα δύο μπλακάουτ σε λίγες μέρες

Του Χρήστου Κολοβού* 

Το βράδυ της Κυριακής 7 Φεβρουαρίου έσκασε μετασχηματιστής στο Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης Ασπροπύργου κι αστόχησε ένα ς συνδεμένος διακόπτης, ενώ λίγες μέρες αργότερα ένας συνήθης χιονιάς κατάφερε να διαλύσει το δίκτυο διανομής. Ένας χιονιάς που όχι μόνο είχε προαναγγελθεί από μέρες απ’ τους μετεωρολόγους, που έκαναν συγκρίσεις με το χιονιά του Μαρτίου 1987, αλλά τελικά ήταν πιο ήπιος απ’ τις προειδοποιήσεις. Μέσα σε λίγες μέρες εκατομμύρια συμπολιτών μας έζησαν δυο φορές τον εφιάλτη του μπλακάουτ.

Λαϊκιστές πολιτικοί ψάχνουν πάντα να βρουν άλλοθι στην "κακιά ώρα", στον "κακό μας τον καιρό", τα τελευταία χρόνια στο μαϊντανό της "κλιματικής αλλαγής", λες και το κλίμα δεν αλλάζει από τότε που υπάρχει η γη. Έτσι, για τις πλημμύρες παλαιότερα στον Κηφισό, τελευταία στη Μάνδρα, στην Εύβοια, στο Μουζάκι έφταιγε πάντα η βροχή κι όχι η αστικοποίηση, τα μπαζωμένα ρέματα και τα ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά. Οι πολιτικοί που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη Ελλάδα είναι μονίμως ανεύθυνοι, κάνουν συμφωνίες με τον καιρό για αιώνια λιακάδα.

Ωστόσο, ο μετασχηματιστής που έσκασε στο ΚΥΤ Ασπροπύργου υποδέχεται τα φορτία απ’ τις ανεμογεννήτριες, που γέμισαν τις βουνοκορφές. Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Αττική και Τροιζηνία έχουν ήδη 2480MW αιολικών, που ανεβοκατεβάζουν "έγχυση" ρεύματος ανάλογα με τις εξαιρετικά ασταθείς πνοές του ανέμου. Ανάλογα πρέπει να δουλεύουν οι μετασχηματιστές στα ΚΥΤ, επειδή η νομοθεσία προβλέπει την κατά προτεραιότητα απορρόφηση της ενέργειας των αιολικών, αλλά δεν προβλέπει κάτι για τα προβλήματα που προκαλεί στα δίκτυα το ανεβοκατέβασμα των φορτίων.

22 Φεβρουαρίου, η ξεχωριστή:

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Γιε μου,

«τι να σου πω, σπλάχνο μου και γιε των προσευχών μου;

Σε άνθρωπο ανόητο μην υποταχτείς και το δυνάστη μην τον λογαριάσεις. Για την αλήθεια ν' αγωνίζεσαι ως το θάνατο, κι ο Κύριος ο Θεός θα πολεμάει για σένα…

Να μη λιχνίζεις σ’ όποιον λάχει άνεμο, μην παίρνεις όποιο να ’ναι μονοπάτι... Ο άνθρωπος της υπομονής θ’ αντέξει ως την κατάλληλη στιγμή, κι ύστερα η χαρά γι’ αυτόν θα ξεπροβάλει...

Μίλα εσύ για χάρη του άλαλου. Δίκαια κρίνε κι υπερασπίσου το δίκιο του κατατρεγμένου, του δυστυχισμένου, του φτωχού».

Σοκαριστικά στοιχεία από τον Πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Γιώργο Αδαμίδη για τον ΔΕΔΔΗΕ - Μισθοί 500 ευρώ την ημέρα, κέρδη 1.000.000 ευρώ την ημέρα και το ακριβότερο ρεύμα σε όλη την Ευρώπη! (video)

Τα 40 σημεία της συνέντευξης που προκαλούν χειρότερο «εγκεφαλικό» από τις διακοπές ρεύματος:

1. «Βρέξει-Χιονίσει» (!) ο ΔΕΔΔΗΕ έχει κάθε χρόνο κέρδη 350 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα.

2. Και αυτό γιατί ο ΔΕΔΔΗΕ εισπράττει το τέλος «χρήσης δικτύου» από 7.500.000 εκατομμύρια μετρητές καταναλωτών σε όλη την χώρα.

3. Ακόμη και η γιαγιά σε ένα καλύβι στο πλέον απομακρυσμένο σημείο της Ελλάδας, εφόσον ηλεκτροδοτείται, πληρώνει τον ΔΕΔΔΗΕ.

4. Ο Κωστής Χατζηδάκης, ως υπουργός ενέργειας, «απελευθέρωσε» και τριπλασίασε τους μισθούς του διευθύνοντος συμβούλου του ΔΕΔΔΗΕ (Τάσος Μάνος) και άλλων τουλάχιστον 30 υψηλόβαθμων στελεχών του ΔΕΔΔΗΕ.

5. Μέχρι την «απελευθέρωση» υπήρχε στον ΔΕΔΔΗΕ ανώτατο μισθολογικό όριο 4.600 ευρώ (μικτά) τον μήνα, δηλαδή περίπου 55.000-60.000 ευρώ τον χρόνο.

6. Σήμερα μαζί με τα Bonus οι μισθοί φτάνουν στα 180.000 ευρώ τον χρόνο (δηλαδή 15.000 ευρώ τον μήνα).

7. Οι τεχνίτες του ΔΕΔΔΗΕ που ανεβαίνουν στις κολώνες έχουν μισθό 550 ευρώ τον μήνα (Σ.Σ Ειδικά οι ηλεκτροτεχνίτες-που τοποθετούν τα «ρολόγια» (μετρητές) -είναι συνήθως εργαζόμενοι σε υπεργολάβους του ΔΕΔΔΗΕ, κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, είναι πρώην εργαζόμενοι σε τεχνική εταιρία του Καλογρίτσα που τους έχει αφήσει απλήρωτους).

Η μέρα μεγαλώνει, το ψέμα βασιλεύει…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Κοντεύει να τελειώσει ο Φεβρουάριος και βρισκόμαστε ήδη στο έτος 2021 που συμβολικά θα γιορτάζονταν ως ιδιαίτερη χρονιά. Κι όμως, οι προσδοκίες της κοινωνίας είναι κοντά στις πρόσφατες θερμοκρασίες… Πολύ χαμηλά. Ενδόμυχα, η ανησυχία για το μέλλον είναι μεγάλη.

Το ψέμα και η παντελής έλλειψη ενημέρωσης, κυριαρχούν σε όλα τα επίπεδα. Για την πανδημία, για τα εθνικά θέματα από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο, εν μέσω «διαπραγματεύσεων» κι ενός νέου γύρου έντασης που προαναγγέλλεται, για την πορεία της οικονομίας και τον λογαριασμό που έρχεται.

Παράλληλα, μας σφιχτοδένει ένα λοκντάουν που δεν έχει σχέση με την υγεία μας, μαζί με ένα νέο θεσμικό κατασταλτικό πλαίσιο, που ακυρώνει κάθε βαθμό ελευθερίας. Έχουμε καταπιεί μια «σχεδόν αναστολή» του Συντάγματος, με καταπάτηση ελευθεριών και μια δικτατορία ηλεκτρονική με τη λογοκρισία να εμπεδώνεται παντού.

Από την μονοπολική στην πολυκεντρική Ελλάδα

Τα οικονομικά στοιχεία επί των εξαγωγών αναδεικνύουν τη χωροταξική διάσταση του παρασιτισμού

H καλύτερη παραγωγική κατάσταση της Κεντρικής Μακεδονίας αντικατοπτρίζεται στην μελέτη του Ινστιτούτου Εξαγωγικών Ερευνών και Σπουδών του ΣΕΒΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνει, οι εξαγωγές της Κεντρικής Μακεδονίας ισοδυναμούν με το 19% του ΑΕΠ της περιφέρειας, έναντι 16% της Αττικής, ποσοστό που την κατατάσσει 2η πιο παραγωγική περιφέρεια της χώρας. Το εθνικό ποσοστό των εξαγωγών αντιπροσωπεύει το 18,2% του ΑΕΠ, ενώ το ποσοστό των εξαγωγών προς εισαγωγές διαμορφώθηκε το 2019 στο 76,6%, έναντι 61,6% που είναι ο εθνικός μέσος όρος.  

Κορυφαίος εξαγωγικός κλάδος της περιοχής είναι τα τρόφιμα, με μερίδιο 30,1%. Ακολουθούν τα πετρελαιοειδή (15,7%), η κλωστοϋφαντουργία και η ένδυση (14,1%), τα χημικά και πλαστικά (10,7%), και τα μέταλλα (8%).

Ανοδική τάση για τις εξαγωγές, καταγράφεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, ήταν 4,071 δισ.€ το 2015 στα 5,25 δισ.€ το 2019, με την πιο μεγάλη δυναμική να καταγράφεται στον αγροτοδιατροφικό κλάδο.

Οι προορισμοί των εξαγωγών

Πρώτος προορισμός των εξαγωγικών προϊόντων της Κεντρικής Μακεδονίας είναι τα Σκόπια (12,7%), κάτι που οφείλεται κυρίως στην δυναμική παρουσία των Ελληνικών Πετρελαίων στο γειτονικό κρατίδιο. Ακολουθούν η Γερμανία (9,6%), η Βουλγαράι (8,5%), η Ιταλία (6,2%) η Τουρκία (5,4%), το Ηνωμένο Βασίλειο (5%), η Ρουμανία (3,4%), η Κύπρος (3,4%) η Κίνα (3,2%) και οι ΗΠΑ.

Ράδιο Αρβύλα | ΣΚΑΪ με ΝΔ vs ΣΚΑΪ με Σύριζα | Top Επικαιρότητας (16/2/2021)

Η αιώνια λιακάδα ενός ανέμελου μυαλού

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Δεν σταματά να με εκπλήσσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον τρόπο που σκέφτεται και λειτουργεί.

Και με εκπλήσσει που, συχνά πυκνά, επαναλαμβάνει τα ίδια επικοινωνιακά λάθη. Τελευταίο, το γνωστό πια ενσταντανέ στο Da Capo. Εντάξει, σταματάς να πιεις έναν καφέ και δέχομαι ότι ήταν για δύο λεπτά όπως λένε από το Μαξίμου. Κι εντάξει, δέχεσαι την πρόταση από τη Χριστίνα Κοραή να φωτογραφηθείς (ήταν εκεί μαζί με τον Δημήτρη Τάκη). Οσοι γνωρίζουμε άλλωστε τη Χριστίνα ξέρουμε πως λειτουργεί σε ανάλογες περιπτώσεις, της αρέσουν οι σέλφι και καλά κάνει από πλευρά της.

Ολα καλά έως εδώ και τίποτε το αξιοπερίεργο για τον κ. Μητσοτάκη. Πώς δέχεσαι όμως, πώς δεν προφυλάσσεσαι πιο σωστά και αφήνεις να ανέβει στα social μία ανέμελη φωτογραφία σου, μία ξέγνοιαστη, την ημέρα που δεκάδες χιλιάδες κόσμος ταλαιπωρείται λόγω ακριβώς της ανικανότητας του κράτους του οποίου είσαι «ηγέτης»; Είναι η πρώτη σκέψη που πρέπει να σου έρθει στο μυαλό, αυτόματα θα έλεγα. Το σκεφτόμαστε εμείς οι... απλοί άνθρωποι και φυλαγόμαστε, «μην ανεβάσεις τώρα φωτογραφία» λέμε για πολύ πιο... απλές περιπτώσεις.

Κάτι καλό μας ετοιμάζει...

Πίσω από Brexit, Τραμπ και Μπολσονάρο, το αυταρχικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο!

Του Γιώργου Μητραλιά

Πρωτοτυπώντας έναντι των αναρίθμητων συναδέλφων τους που, εδώ και τέσσερα χρόνια, ανατέμνουν το Brexit με πολιτικούς, κοινωνιολογικούς ή ψυχολογικούς όρους, δυο νεαροί Γάλλοι κοινωνιολόγοι, η Μαρλέν Μπανκέ (Marlène Benquet) και ο Τεό Μπουρζερόν (Théo Bourgeron) είχαν μιαν απλή αλλά φαεινή ιδέα: Να ψάξουν να βρουν ποια υλικά συμφέροντα χρηματοδότησαν την καμπάνια για την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τα ευρήματά τους είναι ιστορικής σημασίας. Όμως, προσοχή: Όχι μόνο επειδή ρίχνουν άπλετο φως στο Brexit ανατρέποντας όλα όσα ακούγαμε και διαβάζαμε για αυτό στα τελευταία τέσσερα χρόνια, αλλά κυρίως, επειδή μας εισάγουν σε μια νέα ιστορική πραγματικότητα που ήδη ταλαιπωρεί αφάνταστα ολάκερη την ανθρωπότητα! Μια πραγματικότητα που έχει για εμβληματικές προσωπικότητες τον Τραμπ, τον Τζόνσον ή τον Μπολσονάρο, και για πολιτική της την συστηματική καταστολή κάθε φωνής που αμφισβητεί το “δικαίωμα” όλων αυτών να λεηλατούν και να καταστρέφουν ατιμώρητα τον πλανήτη και τους κατοίκους του...(1)

Εξετάζοντας λοιπόν τα στοιχεία της Βρετανικής Εκλογικής Επιτροπής, οι δυο ερευνητές μας ανακάλυψαν ότι, αντίθετα από ό,τι λεγόταν, γραφόταν και ήταν περίπου γενικά παραδεκτό, ο χρηματοπιστωτικός τομέας όχι μόνο διχάστηκε αλλά και δεν στήριξε τόσο την παραμονή (Remain) όσο την έξοδο (Leave) της χώρας από την ΕΕ, καλύπτοντας το 57% των εσόδων της καμπάνιας του Leave, έναντι μόνο το 36% εκείνης του Remain! Όμως, τα αποκαλυπτήρια του Brexit επιφύλασσαν και άλλες εκπλήξεις. Και πριν απ’όλα, ότι τα Hedge Funds (αντισταθμιστικά αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου) έριξαν όλο το βάρος τους και σχεδόν το 90% των εισφορών τους υπέρ του Leave, με το 94% της προεκλογικής εκστρατείας του να χρηματοδοτείται από αυτό που οι δύο ερευνητές μας ονομάζουν “δεύτερη χρηματιστικοποίηση” (seconde financiarisation), την ώρα που το Remain είχε την υποστήριξη και χρηματοδότηση της “πρώτης χρηματιστικοποίησης”…

Υπάρχουν και χειρότερα... μάθημα για τζόγο στα Πανεπιστήμια!

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Πριν από λίγες ημέρες "σοβαρή" εφημερίδα του συντηρητικού χώρου πληροφορούσε τους αναγνώστες της για τα επόμενα βήματα που θα γίνουν στην επένδυση στον χώρο του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό. Το άρθρο αποτιμούσε με ορατό άγχος τις εκκρεμότητες που απομένουν ώστε να αρχίσει το βασικό τμήμα της επένδυσης, στην μορφή τουλάχιστον που σήμερα παρουσιάζεται αυτή. Πρόκειται για το καζίνο και τα παραλειπόμενα του.

Με βάση αυτό, ευχόταν η εφημερίδα, η επένδυση θα αποτυπωθεί στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη και θα αρχίσει να ρέει άφθονο το χρήμα! Χρήμα του τζόγου φυσικά, προερχόμενο από την ανεξάντλητη πηγή των αγνώστου προέλευσης κεφαλαίων που πάντοτε αναζητούν μια φιλόξενη δεξαμενή για να "ξεπλυθούν". Γενικώς να συμπεράνουμε ότι όλες οι μαφίες του κόσμου παρακολουθούν εναγωνίως την πρόοδο των έργων στο Ελληνικό!

Σύμφωνα πάντως με τα γραφόμενα στον τύπο, αυτό το καζίνο είναι η πιο μεγάλη επενδυτική ελπίδα της χώρας και πάνω σε αυτή στηρίζονται οι ελπίδες για ανάκαμψη (τύπου V), και συνακόλουθο άλμα της ελληνικής οικονομίας. Υπάρχει φυσικά και μια άλλη μεγάλη επένδυση στα σκαριά, η διεύρυνση της βάσης της Σούδας, αλλά αυτή ενδιαφέρει λιγότερο, καθότι η περιοχή μάλλον έχει πάψει να ανήκει στην ελληνική επικράτεια. Ο οικοδεσπότης που καλεί εκεί τους Έλληνες επισήμους είναι ο Αμερικανός πρέσβης….

Πείτε το πολλές φορές

Το μεγαλύτερο ψέμα που ακούσαμε για το 1821

Του Βαγγέλη Γεωργίου

Με την αλλαγή της χρονιάς, η αρθρογραφία και οι δημόσιες παρεμβάσεις σχετικά με την επέτειο των 200 ετών από την επανάσταση άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Θυμήθηκα μια εκπομπή επετειακή για τα 190 χρόνια από την Επανάσταση, η οποία προβλήθηκε το 2011. Γιατί όμως την θυμήθηκα; Μιλώντας με τον καθηγητή Πολιτικών Επιστημών Γιώργο Κοντογιώργη σκέφτηκα να τον "τσιγκλήσω" φέρνοντας και στη δική του μνήμη εκείνη την εκπομπή και τα περίεργα που ακούστηκαν. Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, άλλωστε, με ολόφρεσκο εντυπωσιακό συγγραφικό του εγχείρημα βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Σε εκείνη την εκπομπή λοιπόν, δύο Έλληνες ακαδημαϊκοί είπαν στο γυαλί -με ειρωνεία- ότι οι υπόδουλοι στους Οθωμανούς Έλληνες λειτουργούσαν ληστρικά, για παράδειγμα ήταν μόνο για να συλλέγουν φόρους. Οπότε, σύμφωνα με αυτούς, το νεοελληνικό κράτος ορθώς αντέγραψε δυτικά πρότυπα καθώς οι Έλληνες δεν είχαν τίποτα από το παρελθόν τους που να αξίζει. Αυτό όμως, για τον Κοντογιώργη, δεν είναι τίποτα άλλο παρά "αλχημείες"!

Γιατί μεγάλο μέρος της ελληνικής διανόησης να κάνει κάτι τέτοιο, αναρωτιέται κανείς; Αυτό συνέβη διότι το ελλαδικό απολυταρχικό κράτος που επιβλήθηκε μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, έπρεπε να νομιμοποιηθεί στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας, όπως εξηγεί ο Κοντογιώργης. Για να το κάνει αυτό έπρεπε να απαξιώσει το δημοκρατικό της κεκτημένο!

Μια (εξόχως) αποκαλυπτική τοποθέτηση…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Τo πρώτο lockdown ξεκίνησε με την (ανομολόγητη είναι η αλήθεια) κυβερνητική θέση «δεν μπορούμε να γεννήσουμε σχολεία», που θα πει «δεν μπορούμε να γεννήσουμε δασκάλους». Ως εκ τούτου, αντί να ψάξουν να βρουν αίθουσες και να διορίσουν δασκάλους για να εξασφαλιστούν υγειονομικά υποφερτές σχολικές συνθήκες, «γέννησαν» νόμο -μέσα στην πανδημία- για περισσότερα (!) παιδιά στις σχολικές αίθουσες. Δεν παρέλειψαν, βέβαια, να απευθύνουν την προτροπή να είναι ανοιχτά τα παράθυρα και τα παιδιά να παίρνουν μαζί τους κουβέρτα όταν κάνει κρύο…

Στο δεύτερο lockdown φτάσαμε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει στις 5/11/2020, την ημέρα, δηλαδή, που ανακοίνωσε τη νέα καραντίνα: «Κάναμε το καλύτερο το οποίο μπορούσαμε. Προφανώς, θα μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι περισσότερο. Δεν ξέρω τι θα ήταν αυτό, γιατί δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορεία από το πουθενά». Οταν έγινε αυτή η δήλωση-απάντηση στις αιτιάσεις για τη σαρδελοποίηση του κόσμου στα ΜΜΜ, είχαν ήδη «γεννηθεί» τα νέα 2.450 αστυνομικά οχήματα με τα οποία εξοπλίστηκε η ΕΛ.ΑΣ. εντός του 2020 και είχαν ήδη προϋπολογιστεί και «γεννηθεί» τα δισεκατομμύρια για τα Rafale. Μερικές «γέννες» είναι δυσκολότερες από άλλες…

Ο καταναλωτής έχει τη δύναμη να βάλει τέλος

Των Ηρακλή Μοσκώφ* και Νίκου Βλαχάκη**

Η σύγχρονη δουλεία, όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο στον 21ο αιώνα, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες απειλές για την Ανθρώπινη Ασφάλεια στον σύγχρονο κόσμο. Αφορά ένα ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού και συνιστά μία από τις πιο σοβαρές δραστηριότητες του οργανωμένου εγκλήματος.

Παράλληλα αποτελεί μία από τις σοβαρότερες καταπατήσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου θίγοντας στον πυρήνα του το πιο θεμελιακό δικαίωμα, αυτό της αυθυπαρξίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων διεθνών οργανισμών, περίπου 40 εκατ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βιώνουν καθεστώς δουλείας.

Από την ύπαρξη του φαινομένου δεν εξαιρείται και η Ελλάδα, με πιο ενδεικτικό παράδειγμα το έγκλημα του 2013 στις καλλιέργειες φράουλας της Μανωλάδας, το οποίο συγκλόνισε την κοινή γνώμη και για το οποίο η χώρα μας καταδικάστηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ενώ οι νομικές συνέπειες αυτής της καταδίκης ήρθησαν μόλις πρόσφατα (άρση επιτήρησης) από το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις σύγχρονης δουλείας, είτε μέσω προσωπικής εμπειρίας είτε μέσω της ειδησεογραφίας. Στον ελληνικό αγροτικό τομέα συναντώνται περιστατικά με τα χαρακτηριστικά της «Μανωλάδας» -ως προς τις εργασιακές συνθήκες παραγωγής των προϊόντων- που μάλλον δεν μπορούν να θεωρηθούν μεμονωμένα.

Πώς ένα ζιζανιοκτόνο αποκαλύπτει τη συνεργασία κυβερνήσεων με βιομηχανικούς κολοσσούς

Όταν το Μεξικό ανακοίνωσε ότι θα απαγορεύσει την ουσία γλυφοσάτη η Bayer θορυβήθηκε και ζήτησε τη βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης η οποία την παρείχε χωρίς δεύτερη σκέψη

Ένα ακόμα κεφάλαιο έρχεται να προστεθεί στην υπόθεση του ζιζανιοκτόνου Roundup. Όπως αποκάλυψε η Guardian η Bayer, ιδιοκτήτρια εταιρία της Monsanto που παράγει το φυτοφάρμακο, συνεργαζόταν με άτομα της αμερικανικής κυβέρνησης με στόχο την πίεση στο Μεξικό.

Οι Μεξικάνοι είχαν ανακοινώσει πως σκοπεύουν να απαγορεύσουν τη γλυφοσάτη, βασικό συστατικό του Roundup. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (υπάγεται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) την έχει χαρακτηρίσει ως συστατικό «πιθανώς καρκινογόνο» για τους ανθρώπους.

Ο γερμανικός κολοσσός φυτοφαρμάκων πιέζει με κάθε τρόπο ώστε να μην σταματήσει η κυκλοφορία του Roundup στο Μεξικό. Την ίδια ώρα διαπραγματεύεται στις ΗΠΑ έναν συμβιβασμό 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων με πολίτες που κατέφυγαν στη δικαιοσύνη υποστηρίζοντας πως ανέπτυξαν λέμφωμα non-Hodgkin από την έκθεση τους σε προϊόντα με γλυφοσατη της Monsanto.

H τακτική πίεσης δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την Bayer και τους ισχυρούς εκπροσώπους και υποστηρικτές των χημικών βιομηχανιών. Κάτι παρόμοιο συνέβη και την Ταϊλάνδη το 2019. Η ασιατική χώρα εξέφρασε την ανησυχία της για την γλυφοσάτη και επιχείρησε να απαγορεύσει το Roundup. Άλλαξε όμως στάση μετά από πιέσεις που δέχθηκε από τις ΗΠΑ.

Πρόληψη...

Επιτελικό κράτος - "Μήδεια": Σημειώσατε 2

Του Σπύρου Γκουτζάνη

Με τις πρώτες νιφάδες του χιονιού φάνηκε η επιχειρησιακή ανεπάρκεια του "επιτελικού κράτους", το οποίο κατέφυγε στην γνωστή συνταγή: απαγορεύσεις και επικοινωνιακή διαχείριση. Στο πλαίσιο αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επισκέφθηκε την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.

Μετά από τις βαρύγδουπες εκφράσεις για «την σύσκεψη υπό τον αρμόδιο υπουργό, με την συμμετοχή του πρωθυπουργού, όλων των αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων που έκαναν αποτίμηση της κατάστασης», ο πρωθυπουργός έδωσε και το σχέδιο αντιμετώπισης: «Τα παιδιά να χαρούν το χιόνι και οι πολίτες να αποφύγουν τις άσκοπες μετακινήσεις». Και κάπως έτσι το πρόβλημα μετατέθηκε ξανά στο πεδίο της ατομικής ευθύνης!

Το πραγματικό μέλημα του Μεγάρου Μαξίμου είναι να μην χρεωθεί πολιτική ευθύνη για τους θανάτους, να αποδοθούν τα προβλήματα στον κακό καιρό και επ' ουδενί στην ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού. Φυσικά, τέτοιας έντασης κακοκαιρία έχει πολλά χρόνια να πλήξει την Αττική και προβλήματα θα υπήρχαν σε κάθε περίπτωση, άλλωστε η Ελλάδα δεν είναι Σουηδία. Ωστόσο, η απόφαση να αποκλειστεί η κυκλοφορία στην Εθνική Οδό την Δευτέρα το απόγευμα, χωρίς καν να το ζητήσει η "Νέα Οδός" που κάνει την διαχείριση, ελήφθη με το πρώτο ελαφρύ πέπλο και είναι χαρακτηριστική της αντίληψης της κυβέρνησης.

Zero Waste - Η αγρότισσα που παράγει χρήσιμα προϊόντα με τη “φιλοσοφία” των Μηδενικών Απορριμμάτων!

Του Δημήτρη Μιχαηλίδη

Zero Waste-Μηδενικά Απορρίμματα

Την τακτική Τρίτη, 23 Φεβ 2021, στις 20.00 ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής Άγιος Γεώργιος θα μεταδίδει live στο facebook την συζήτηση των ΑΓΡΟΤΙΣΣΩΝ με την κα Ελισάβετ-Ειρήνη Μιχαηλίδου για το Zero Waste-Μηδενικά Απορρίμματα. 

Η κα Ελισάβετ Μιχαηλίδου (αγρότισσα, elismadeit@gmail.com, Νέος Σκοπός Σέρρες) έχει ενστερνισθεί την σκοπιμότητα του Zero Waste και μάλιστα ασχολείται επαγγελματικά με την παραγωγή χρήσιμων προϊόντων με βάση την «φιλοσοφία» των Μηδενικών Απορριμμάτων. 

Το κίνημα Zero Waste έχει ως στόχο να υποστηρίξει τους ανθρώπους στην αλλαγή του τρόπου ζωής τους και των πρακτικών τους ώστε αυτές να μιμούνται έναν βιώσιμο και φυσικό κύκλο ζωής, κατά τον οποίο όλα τα απορριφθέντα υλικά θα έχουν σχεδιαστεί με σκοπό να αποτελούν πόρους (πρώτες ύλες) προς χρήση από άλλους ανθρώπους.

Το Zero Waste (Μηδενικά Απορρίμματα) σημαίνει σχεδιασμός και διαχείριση των προϊόντων και διαδικασιών για την συστηματική αποφυγή & εξάλειψη του όγκου και της τοξικότητας των αποβλήτων και των υλικών, τη διατήρηση και την ανάκτηση όλων των πόρων, και τον τερματισμό της καύσης ή ταφής των αποβλήτων.

Video φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών Ναυπλίου για την ψήφιση του νομοσχεδίου Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη

Με ένα σύντομο βίντεο με τον τίτλο «Πνοή Δημοκρατίας», όπως χαρακτήρισε την είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, το Κέντρο Αγώνα Σχολής Καλών Τεχνών Ναυπλίου σχολιάζει την ψήφιση του νομοσχεδίου Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη.

«Η ενδεκάτη Φεβρουαρίου θα μείνει στην ιστορία ως μια ακόμη αποτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ως ένα ακόμα βήμα πίσω, ως την "δόξα" της οπισθοδρόμησης. Εμείς όμως δεν ανήκουμε εκεί», σχολιάζουν σε σχετική ανακοίνωση οι φοιτητές.

Αναλυτικά το βίντεο και η ανακοίνωση:

 

Τα επόμενα θύματα θα είμαστε εμείς

Του Κώστα Γκιώνη

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται ένα βήμα πριν το τέλος του, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να τον τελειώσει. Τα οφέλη των κυβερνώντων πολλαπλά, απ' την μία η οικογένεια θα πάρει την εκδίκηση της και ταυτοχρόνως θα κάνει το χατήρι των αφεντικών της Αμερικανών, από την άλλη θα επιβάλλει μιά χουντοποιήμενη διακυβέρνηση εκμεταλευόμενη την οργή αυτών πού θα βγουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν για την δολοφονία Κουφοντίνα, έτσι ανενόχλητη θα περάσει όλους τους τερατονόμους πού έχει στο συρτάρι της.

 Η τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης όμως είναι άλλη, θα καταφέρει πλέον νόμιμα να καταργεί τους νόμους πού η ίδια ψηφίζει όταν δεν την συμφέρει, χωρίς καμία αντίδραση και το κάνει γιατί απλά μπορεί, γιατί η κοινωνία είναι έτοιμη να καταπιεί τα πάντα, είμαστε άξιοι της πρώτης επίσημης εκλεγμένης χούντας.

 Κατά τ' άλλα θ' αναλωνόμαστε σε ηλίθιες αντιπαραθέσεις πετώντας την μπάλα στη κερκίδα, αν υποστηρίζουμε η όχι την τρομοκρατία, αν θέλουμε ελεύθερο τον Κουφοντίνα, το πόσες δολοφονίες έκανε ο Κουφοντίνας κλπ, το θέμα του Κουφοντίνα και της 17Ν έχει λήξει οριστικά και αμετάκλητα με την καταδίκη τους από την δικαιοσύνη, τελεία και παύλα.