Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2024

Το blog του Βύρωνα σας εύχεται...


Καλά Χριστούγεννα

Αντίστροφα γενέθλια ή: μια πασχαλινή εικόνα των Χριστουγέννων!

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Εκκλησιαστική εικόνα, δηλαδή εικόνα που αφορά την χριστιανική λατρεία, είναι η απεικόνιση κάποιας μορφής (του Χριστού, της Παναγίας ή αγίων) με οιονδήποτε τρόπο, αρκεί η εν λόγω μορφή να είναι αναγνωρίσιμη – κι έτσι να δηλώνεται η ταυτότητα του συγκεκριμένου προσώπου. Αυτό σημαίνει ότι οι εικόνες μπορούν να φτιαχτούν με οιαδήποτε τεχνοτροπία, παραδοσιακή ή μοντέρνα*. Εδώ ωστόσο θα σταθώ στις εικόνες του βυζαντινού τρόπου, οι οποίες κατεξοχήν βρίσκονται σήμερα στις εκκλησίες.

Ο βυζαντινός τρόπος αποτελεί πλούσια εικαστική γλώσσα. Γλώσσα φτιαγμένη όχι με ήχους ή με γράμματα, αλλά με σχήματα και χρώματα. Εδώ λοιπόν θα στήσω αυτί (για την ακρίβεια: θα στήσω μάτι) σε κάτι που έχει να μας πει η βυζαντινή εικόνα της Γέννησης του Χριστού. Είναι σπουδαία προίκα το ότι ο άνθρωπος δύναται να στήνει αυτί (ή: να στήνει μάτι). Αν παραπετάξει αυτή του την προίκα, τότε χάνονται νοήματα, όπως για παράδειγμα χάνεται ένα τραγούδι όταν συναντά ντουβάρι αντί για αυτιά, όπως χάνεται η ευκαιρία για προβληματισμό όταν προσκρούσει σε αντιθρησκευτικό φανατισμό, όπως χάνεται η δυνατότητα για φως όταν η θρησκοληψία χρησιμοποιεί τις εικόνες σαν μαγικά αντικείμενα…


Αν λοιπόν παρατηρήσουμε την βυζαντινή εικόνα των Χριστουγέννων, θα εντοπίσουμε κάποια στοιχεία που θυμίζουν… πλαστογραφίες! Σύμφωνα με τα ευαγγέλια η γέννηση του Χριστού έγινε σε στάβλο και η Παναγία απίθωσε το νεογέννητο σε παχνί ζώων. Στην εικόνα όμως βλέπουμε σπηλιά, κι αντί για παχνί βλέπουμε μια κτιστή κατασκευή σαν τάφο, με τις φασκιές να θυμίζουν σάβανα! Μπορεί λοιπόν να παραπονεθεί κανείς ότι η εικόνα αυτή δεν αποτυπώνει με ακρίβεια ό,τι έγινε, δηλαδή ότι δεν λειτουργεί σαν φωτογραφία.

Γιατί άραγε αυτές τις αλλαγές; Ο βυζαντινός τρόπος βέβαια διαμορφώθηκε σε μακρά πορεία διαλόγου με την γύρω του κοινωνική συνάφεια, αλλά εδώ θα κάνω μόνο μερικές επισημάνσεις που αφορούν το νόημα της γιορτής.

Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2023

Δίχως το «Αχ!»…, Χριστούγεννα λειψά!

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Μια ιδιαίτερη σοφία φωλιάζει στο εορτολόγιο, δηλαδή στη σειρά με την οποία είναι βαλμένες οι εκκλησιαστικές γιορτές – και στον τρόπο με τον οποίο αυτές κουμπώνουν μεταξύ τους. Αλλά είναι σοφία που χρειάζεται να κάνεις κόπο για να την ανακαλύψεις. Δεν βρίσκεται ούτε στην κρούστα της γκλαμουριάς, ούτε στους ζογκλέρ και τους ξυλοπόδαρους, ούτε σε μια θρησκευτικότητα δίχως στοχασμό. Απαιτεί διάθεση για ψάξιμο…

Το εορτολόγιο μας ψιθυρίζει πρώτα απ’ όλα ότι κάθε γιορτή δεν είναι ένα ξέμπαρκο event. Οι γιορτές είναι οδοδείκτες, γιατί νοούν την ζωή ως οδοιπορία η οποία θέλει να έχει νόημα. Και να μην είναι στριφογύρισμα σε μιαν έρημο δίχως ήλιο και άστρα, όπου δηλαδή κανένας προσανατολισμός δεν έχει νόημα και τίποτα δεν οδηγεί πουθενά.

Στις 25 Δεκεμβρίου
 λοιπόν έχουμε τη γιορτή των Χριστουγέννων. Αργία για όλους: και για όσους δηλώνουν πιστοί και για όσους δηλώνουν άθεοι. Είναι σπουδαίο πράγμα η κοινή γιορτή, γιατί έτσι η κοινωνία ζει ως κοινωνία, δηλαδή έχει την δυνατότητα ενός ραντεβού όλων με όλους. Πράγμα ολότελα αντίθετο από την μεταμοντέρνα αποδόμηση, που θέλει όλες τις μέρες εργάσιμες και τα ρεπό ατομικά, με το ρεπό του ενός σε διαφορετική μέρα απ’ το ρεπό του άλλου. Κι όσον αφορά το μεταφυσικό περιεχόμενο της γιορτής, βεβαίως υπάρχει δια-φωνία μεταξύ πιστών και μη πιστών. Τι πιο φυσικό; 


Εδώ όμως μιλώ για μια συμ-φωνία: Για το γιορτινό αντάμωμα όλων με επίκεντρο την χαρά. Χαρά από καθαυτό το αντάμωμα, μα και από την διάχυτη αίσθηση, ότι χρειαζόμαστε μια νέα γέννα που υπόσχεται ειρήνη και δικαιοσύνη. Θυμίζω ότι η υμνολογία μιλά για «επί γης ειρήνη» και για «ήλιο της δικαιοσύνης». Ναι, έχει Βιβλική προέλευση το επίκαιρο πολιτικό σύνθημα «Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη». Η ειρήνη είναι καρπός της δικαιοσύνης, είχε πει ο προφήτης Ησαΐας. Για μένα ως πιστό, αυτά έχουν νόημα αδιαιρέτως μεταφυσικό και κοινωνικό. Αλλά κι αν κάποιοι νοούν μόνο συμβολικά αυτά που για μένα είναι κυριολεκτικά, και πάλι το αντάμωμά μας ισχύει. Η γιορτή της 25ης Δεκεμβρίου στήνεται γύρω από την χαρά.

Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2023

Χριστούγεννα με Φ.Κόντογλου: «Το παραπάνω απ’ ότι έχει κανένας ανάγκη, το κλέβει από τον άλλον»

Ο Δρ Δημήτρης Σταθακόπουλος μας έσωσε για πάντα από τη ρουτίνα των τυπικών ευχών για τα Χριστούγεννα. Το κείμενο του Φώτη Κόντογλου που μας καλεί να διαβάσουμε, είναι νομίζουμε απόλυτα ταιριαστό με το πνεύμα της ημέρας.

Φώτης Κόντογλου, από το βιβλίο «Χριστού Γέννησις. Το φοβερόν Μυστήριον» (εκδ. Αρμός, σελ 14): * Οτι πιό ανθρωπιστικό και προοδευτικό , γραμμένο από έναν που σήμερα “ανοήτως” θα λέγαμε συντηρητικό ελληνο-χριστιανό :

“Το παραπάνω απ’ ότι έχει κανένας ανάγκη, το κλέβει από τον άλλον. «Μακάριον το διδόναι μάλλον, ή λαμβάνειν».

«Αδέρφια μου. Φυλάξτε τα ελληνικά συνήθειά μας, γιορτάστε όπως γιορτάζανε οι πατεράδες σας, και μη ξεγιελιώσαστε με τα ξένα κι άνοστα πυροτεχνήματα. Οι δικές μας οι γιορτές αδελφώνουν τους ανθρώπους, τους ενώνει η αγάπη του Χριστού. Μην κάνετε επιδείξεις.

«Ευφράνθητε εορτάζοντες ……………. σαν γυρίσετε ( από την εκκλησία  εννοεί) εις το αρχοντικόν σας, ευθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε το φαγητόν σας …………. Δώστε και κανενός φτωχού όστις να υστερήται».

Χριστού - Γέννα!

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Ο Θεός κατέβηκε, ήρθε η ώρα να θεωθεί ο άνθρωπος!

Το παράδοξο γεγονός όπου ο Θεός Λόγος «εφανερώθη εν σαρκί», έλαβε σώμα, έγινε άνθρωπος γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα.
Τι πιο παράδοξο όταν ο Αιώνιος και Άναρχος και Απρόσιτος και Ακατάληπτος Θεός,
από φιλανθρωπία, κατέβηκε στον κόσμο μας και έλαβε «σάρκα» και έγινε άνθρωπος, γεννήθηκε ως άνθρωπος με ψυχή και σώμα και νου και θέληση και ζωή ανθρώπινη.
Τώρα Αυτός ο ίδιος γίνεται κτίσμα, γίνεται «δημιούργημα», γίνεται «άνθρωπος».

«Ο αεί Ων», ο Άναρχος και Άκτιστος, τώρα ο Ίδιος γεννάται και γίνεται κτίσμα: «Ο Ων γίνεται, ο Άναρχος άρχεται» (Ακολουθία των Χριστουγέννων). Ο Δημιουργός και Κτίστης γίνεται δημιούργημα και κτίσμα, ο Αόρατος όραται και ψηλαφάται, ο Ασώματος λαμβάνει σώμα (στιχηρά των Χριστουγέννων).

Και γιατί συμβαίνει το μυστήριο γεγονός;
Ο Θεός κατέβηκε μέχρι τον άνθρωπο, ώστε ο άνθρωπος να υψωθεί μέχρι το Θεό· ο Θεός μετέσχε της δικής μας ανθρώπινης φύσεως, για να μετάσχει
και ο άνθρωπος της θείας· ο Θεός έγινε Υιός ανθρώπου, για να γίνει ο άνθρωπος Υιός του Θεού· ο Θεός ενανθρωπίζεται για να θεωθεί ο άνθρωπος.

Και ο δρόμος άνοιξε, γίνονται όλα απλά με μια προϋπόθεση, να πιστέψεις σε τούτο το μυστήριο της Θεού - γέννας! 

Με τον τρόπο του Ντοστογιέφσκι!
είναι γνωστό το γράμμα του Ντοστογιέφσκι στον Φονβίζιν (το 1854), που λέει παράδοξα: «Αν η αλήθεια, ας υποθέσωμε, θα απέκλειε τον Χριστό, εγώ θα έμενα με τον Χριστό κι όχι με την αλήθεια».

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022

Πανεπιστήμια της Δύσης απαγορεύουν την λέξη «Χριστούγεννα» – Αφρίζουν με τον χριστιανισμό οι «politically correct» νεοφασίστες!

 Στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον της Αγγλίας αποτρέπεται η λέξη «Χριστούγεννα» - Το ίδιο επιχειρούν και οι «βρώμικες» Βρυξέλλες - Λύσσα εναντίον κάθε τι χριστιανικού!

Του Ελευθέριου Ανδρώνη

Απαγορευμένα τα Χριστούγεννα: Δεν κρύβουν τις προθέσεις τους πλέον τα διάφορα «κατευθυντήρια» για το σχέδιο αποχριστιανοποίησης του Δυτικού κόσμου, με όλο και περισσότερου φορείς που νέμονται την εξουσία να επιχειρούν να εξαλείψουν οτιδήποτε παραπέμπει στον Χριστιανισμό.

Ένα χρόνο μετά την αποκάλυψη για εσωτερικό έγγραφο της Κομισιόν που ζητούσε σε αξιωματούχους και προσωπικό να μην χρησιμοποιείται η λέξη «Χριστούγεννα» (άλλα να προτιμάται η λέξη «γιορτές») και να μην επιλέγονται λέξεις που προσδίδουν το βιολογικό φύλο, έρχεται μια αποκάλυψη της Daily Mail για εσωτερικό έγγραφο που μοιράστηκε στο προσωπικό του Πανεπιστημίου του Μπράιτον στην Βρετανία, στο οποίο – μεταξύ άλλων ανεκδιήγητων οδηγιών – παρουσιάζει την λέξη «Χριστούγεννα» ως… ανάρμοστη και προκλητική για τα άτομα άλλων θρησκειών!

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η Daily Mail, στο προσωπικό του Πανεπιστημίου Μπράιτον εστάλη ένα έγγραφο εννέα σελίδων με διάφορες φράσεις που πρέπει να αποφεύγονται. Σε αυτές τις οδηγίες συμπεριφοράς σημειώνεται πως οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να λένε «Χριστούγεννα», άλλα να προτιμήσουν να λένε… «χειμερινή περίοδος κλεισίματος», διότι – σύμφωνα με το έγγραφο πάντα – η λέξη «Χριστούγεννα» είναι πολύ «χριστιανοκεντρική».

Επίσης γίνεται σύσταση στο προσωπικό να μην ρωτά τους μαθητές «ποιο είναι το χριστιανικό σας όνομα», άλλα να λένε «ποιο είναι το μικρό σας όνομα» ή «ποιο είναι το όνομα σου». Σε άλλη οδηγία επισημαίνεται πως πρέπει να αποφεύγονται εκφράσεις όπως «χριστιανική χώρα» και να προτιμάται η περιγραφή «μια κατά πλειοψηφία χριστιανική χώρα».

Καλά Χριστούγεννα

Το Blog του Βύρωνα σας εύχεται
 Καλά Χριστούγεννα,

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2022

Χριστός γεννάται - Καλή Ανάσταση!

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Αναπλ. Καθηγητής της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδηµίας Αθήνας,  

Διευθυντής του περιοδικού «Σύναξη»

Για ποιον λόγο επιμένω ότι η πληρέστερη ευχή για τα Χριστούγεννα είναι "Χριστός γεννάται - Καλή Ανάσταση", το ψηλαφώ στο κείμενό μου που ακολουθεί, με τίτλο: «Χριστούγεννα. Ανάσα από το μέλλον». Σε όσα λέω εκεί, ας προσημειώσω τα εξής:

Η ευχή "Χριστός γεννάται - Καλή Ανάσταση" είναι βεβαίως ευχή που αποτυπώνει την χριστιανική πίστη (και γι’ αυτό είναι ακαταλαβίστικο άκουσμα, ακόμα και για… θρησκευόμενους). Συνεπώς δεν την θεωρώ ευχή καθολικής "χρήσης". Όμως θεωρώ καθολική πραγματικότητα το ότι στις 25 Δεκεμβρίου έχουμε τη γιορτή των Χριστουγέννων. Ούτε τη γιορτή του Ρούντολφ, ούτε του Συναχωμένου από τους επτά νάνους, ούτε του magic της ξεκαπίστρωτης αγοράς. Τα Χριστούγεννα τα λέμε όλοι Χριστούγεννα, είτε τα δεχόμαστε μεταφυσικά είτε όχι. Γιατί; Για να είναι κοινωνία η κοινωνία. Ναι, κοινωνία! Κοινωνία και πιστευόντων και μη πιστευόντων και αλλοπίστων και αγνωστικιστών - πάντως κοινωνία, και όχι περίκλειστες ατομικότητες σαν σωρός αρακά (όπως την Πρωτομαγιά την λένε όλοι Πρωτομαγιά -ακόμα κι αν τη νοηματοδοτούν διαφορετικά, και τον Ιούλιο τον λένε όλοι Ιούλιο - είτε σιχαινόμαστε τον Ιούλιο Καίσαρα είτε όχι). Δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο, μεθαύριο, σε διακόσια χρόνια κλπ. Μιλώ για το σήμερα και για την κοινωνία την χειροπιαστή: αυτήν που την λιανίζουν όσοι προορίζουν τον αρακά για την αδηφάγα χύτρα τους. Καλά Χριστούγεννα σε όλους, λοιπόν!

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2022

Το παράλογο του πόνου των αθώων

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Στις 29 Δεκεμβρίου οι Χριστιανοί εορτάζουν τα αθώα θύματα της ιστορίας, αυτά που βιώνουν την ασύλληπτη οδύνη: το αδιανόητο άδικο και το παράλογο. Γιατί το κακό είναι εξ ορισμού παράλογο, αβυσσαλέα και απάνθρωπα παράλογο. Δεν ρωτά, δεν παίρνει την άδεια κανενός, δεν νοιάζεται για το δίκιο...

Στις 29 Δεκεμβρίου, μέσα στην ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων, το εκκλησιαστικό εορτολόγιο ζητά από τους πιστούς να μην αράξουν σε ψευδοΧριστούγεννα, να μην αράξουν δηλαδή σε έναν εορτασμό απονευρωμένο από τη ρήξη με το κακό και τ’ άδικο.

Στις 29 Δεκεμβρίου τιμώνται τα βρέφη, τα οποία, σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Ματθαίου, σφάχτηκαν με εντολή του βασιλιά Ηρώδη στην προσπάθειά του να εξοντώσει τον Ιησού. Η Εκκλησία έχει δεχτεί τα βρέφη αυτά ως τους πρώτους μάρτυρες, ως άγιούς της. Δεν θα μπω στη συζήτηση για τη ιστορικότητα της αφήγησης. Θα κοντοσταθώ σε συγκλονιστικά νοήματά της:

Τα βρέφη δεν επιλέγουν ιδεολογικό προσανατολισμό. Τα βρέφη είναι ο κορυφαίος συμβολισμός ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΦΤΑΙΧΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΦΗΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ. Τα βρέφη του Ευαγγελίου δεν είναι άγια επειδή δήλωσαν Χριστιανοί. ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑΣ. Ανοίγει γενναία μια ευρεία προοπτική για τους αθώους, πέρα από κάθε θρησκευτικό, εθνικό, ιδεολογικό προσανατολισμό...

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2021

Η οργή των Χριστουγέννων…

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Ο κύριος Σίγμα ήταν ανάμεσα σε εκείνους που ένιωθαν και νιώθουν τη «μελαγχολία των Χριστουγέννων» – από παιδάκι ένιωθε έτσι, σήμερα μεσήλικας πλέον, νιώθει αυτό που ο ίδιος θα ονόμαζε οργή των Χριστουγέννων.

 

 

Ο κύριος Σίγμα οργίζεται με τους πλούσιους, τις Εταιρείες κι όλους εκείνους που δημιουργούν φτωχούς, αλλά τις γιορτές τους λυπούνται και θέλουν να τους βοηθήσουν. Ο κύριος Σίγμα εξοργίζεται με όλην αυτήν την υποκριτική φιλανθρωπία. Η οποία μάλιστα εκδηλώνεται με γκλαμουριές, διαφήμιση και αυτοπροβολή.

 


Το σύστημα, ο καπιταλισμός, δηλαδή τα πρόσωπα που τον ελέγχουν, οι Δυνατοί, οι αστοί, οι ελίτ, δημιουργούν φτωχούς με το κοντάρι, με το μεγακοντάρι, φτωχαίνουν τους φτωχούς, παράγουν συνεχώς νέους φτωχούς, εξαθλιώνουν έθνη και λαούς, αλλά όλα κι όλα, κάθε φορά στις γιορτές δείχνουν στα θύματά τους το ανθρώπινο πρόσωπο του θύτη.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2021

Στο όνομα της «ουδετερότητας» κινδυνεύουν και τα Χριστούγεννα


Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Αντιγράφουμε από την kathimerini.gr, στις 1-12-2021:

[«Σε στροφή 180 μοιρών υποχρεώθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ανακάλεσε εσωτερικό έγγραφο με οδηγίες για τη δέουσα εσωτερική επικοινωνία των στελεχών της, καθώς κατηγορήθηκε ότι προσπαθεί να… ακυρώσει τα Χριστούγεννα και ότι εξαπολύει επίθεση κατά της «κοινής λογικής».

Πρόκειται για έναν οδηγό 30 σελίδων με σκοπό τη χρήση πιο ουδέτερης γλώσσας εντός της Κομισιόν σε ό,τι αφορά το φύλο, η οποία να είναι πιο φιλική στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, και η οποία παρουσιάστηκε από την Επίτροπο για την Ισότητα, Χελένα Ντάλι, στα τέλη Οκτωβρίου. Το εσωτερικό έγγραφο περιήλθε στην κατοχή της ιταλικής ταμπλόιντ “il Giornale”, κάτι που πυροδότησε αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και από ανώτατο αξιωματούχο του Βατικανού, ακροδεξιούς πολιτικούς και πρώην Επίτροπο της Ε.Ε.. Ως αποτέλεσμα, η κ. Ντάλι αναγκάστηκε να κάνει πίσω, αναφέρει το Politico. «Υπήρξαν ανησυχίες σε ό,τι αφορά ορισμένα παραδείγματα που αναφέρονταν στις κατευθυντήριες γραμμές για την χωρίς αποκλεισμούς επικοινωνία, η οποία όπως συνηθίζεται σε τέτοιες οδηγίες, είναι μια εργασία σε εξέλιξη», ανέφερε στο Twitter η Μαλτέζα Επίτροπος. «Εξετάζουμε αυτές τις ανησυχίες με σκοπό να τις λάβουμε υπόψη μας στην αναθεωρημένη εκδοχή των οδηγιών».

Το επίμαχο έγγραφο

Το έγγραφο είναι μέρος ενός σχεδίου που υποστήριξε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για τη θέσπιση μιας «Ένωσης της Ισότητας». Στο πλαίσιο αυτό και προκειμένου να διασφαλιστεί ότι «όλοι εισπράττουν εκτίμηση και αναγνώριση σε όλες τις εργασίες μας ανεξαρτήτως φύλου, φυλής ή εθνικότητας, θρησκείας ή πίστης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού», το έγγραφο περιείχε μερικές οδηγίες όπως:

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2021

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

Τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα για τους πιστούς και τι για όσους δεν πιστεύουν;

Στα Άκρα | Θανάσης Παπαθανασίου, Γιώργος Κόρδης

ΚΛΙΚ στην φωτογραφία για να δείτε την εκπομπή...

Τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα για τους πιστούς και τι για όσους δεν πιστεύουν;

Ποιο είναι το νόημα της ενανθρώπισης του Θεού;
Πρόκειται απλώς για μία επίσκεψή του στον κόσμο;
Γιατί ο Χριστός γεννήθηκε μέσα σε μία σπηλιά, ανάμεσα σε χνώτα ζώων και τα πρώτα δώρα που τού προσεφέρθησαν ήταν από ξένους, τους τρεις Μάγους;
Κινδυνεύει η ελευθερία του ανθρώπου από τον περιορισμό στις δύο διαστάσεις και τις δύο αισθήσεις (όραση-ακοή) της εικονικής πραγματικότητας κατά τη ραγδαία εξάπλωση της τεχνολογίας, που βιώνουμε εν μέσω της πανδημίας;

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2020

Ο "ψυχοπαθής δικτάτορας Κιμ κατάργησε τα Χριστούγεννα στην κομμουνιστική Κορέα"!

Του Νίκου Κλειτσίκα

«(...) Όλα όσα σας λένε για τη Βόρειο Κορέα είναι ένα ψέμα... (...)»
 Ernesto Che Guevara

Στην "πολιτισμένη" δύση και κυρίως στην Ελλάδα, ο πολίτης θεωρεί δεδομένο πως στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, τη λεγόμενη Βόρεια κομμουνιστική Κορέα, εκτός από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ελεύθερα ναρκωτικά, τα καταναγκαστικά έργα... ο "ψυχοπαθής δικτάτορας Κιμ" έχει απαγορεύσει τα Χριστούγεννα.

Η παραδοσιακή δεξιά δεν παραξενεύει γι' αυτές τις προπαγανδιστικές απάτες, μιας κι εκεί η αποικία Ελλάδα έστειλε υπό αμερικανική Διοίκηση Έλληνες (1950-1955), για τα "ιδεώδη της ελευθερίας" και με τις κορόνες του "χρέους προς την πατρίδα", για να υπερασπιστούν τους λακέδες των ιμπεριαλιστών από τον "κόκκινο κίνδυνο".

Βέβαια "η επιστροφή στην πατρίδα" με τα φέρετρα των Ελλήνων στρατιωτών, που πολέμησαν για λογαριασμό των Αμερικανών, επέστρεψαν και τα ανέμεναν μάνες, γυναίκες, αδελφές. Κανένας μέχρι σήμερα δεν ανέλαβε τις ευθύνες για εκείνο το έγκλημα. Όπως φυσικά κανένας δεν ανέλαβε τις ευθύνες για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν σε βάρος του μαρτυρικού λαού της Κορέας, τις σφαγές γυναικόπαιδων, πυρπολήσεις εγκύων γυναικών και νηπίων σε σπηλιές που είχαν καταφύγει για να σωθούν, γερόντων του μαρτυρικού Κορεάτικου λαού.

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

Χριστουγεννιάτικα κάλαντα του 1944

 Δεν είναι λίγες οι φορές που ο λαός μας με αφορμή ένα γεγονός, και συγκεκριμένα στην προκειμένη περίπτωση των γιορτασμό των Χριστουγέννων, επιλέγει να κάνει έμμετρα μια ολόκληρη πολιτική ανάλυση, όπως συμβαίνει με τα κάλαντα που ακούστηκαν το 1944.

Έφτασαν τα Χριστούγεννα που τα προσμέναμ’ όλοι
για να χαρούμε ελεύθεροι, στης Αθηνάς την πόλη,
δίχως των Ούννων ο βραχνάς, τα στήθια να πλακώνει,
δίχως το βόλι του εχθρού, νεκρούς να μας ξαπλώνει.

Έφτασαν τα Χριστούγεννα, μ’ αντίς χαρά κι ειρήνη,
στο βράχο της Ακρόπολης, κανόνια ο Σκόμπυ στήνει.
Αεροπλάνα, όλμοι, τανκς, καυτό μολύβι σπέρνουν,
που σε γυναίκες και παιδιά φριχτό θάνατο φέρνουν.

Κι όμως δεν είναι Γερμανοί, είναι οι σύμμαχοί μας,
που τους υποδεχτήκαμε θερμά, με την ψυχή μας,
σαν ήρθαν στην Ελλάδα μας, την ιερή κι αιώνια,
που πολεμήσαμεν πιστά, μαζί τους τόσα χρόνια.

Μ’ αντί να ξεφορτώσουνε τρόφιμα στην Αθήνα,
που τόσα χρόνια ηρωικά, πάλευε με την πείνα,
ξεφόρτωσαν στρατεύματα, κανόνια, όπλα, σφαίρες,
για να χτυπήσουν το λαό, τις άγιες τούτες μέρες.

Χριστούγεννα. Ανάσα από το μέλλον.


Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου, Δρ. Θεολογίας, Αν. Καθηγητή της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδηµίας Αθήνας, Διευθυντή του περιοδικού «Σύναξη»

Η καρδιά μας λαχταρά την ελπίδα. Φαίνεται κοινότοπο, μα πρόκειται για τη μεγαλύτερη παραδοξότητα. Γιατί; Διότι η ελπίδα είναι το μόνο που όταν το έχουμε δεν το κατέχουμε! Η ελπίδα είναι από τη φύση της ου-τοπική. Είναι η λαχτάρα για το μη πραγματοποιημένο, για κάτι που δεν βρίσκεται ούτε εδώ, ούτε τώρα. Παρούσα εδώ και τώρα είναι η λαχτάρα μου. Όχι η πραγματοποίησή της. Αυτή ανήκει στο μέλλον. «Η ελπίδα», είχε πει ο Έρνστ Μπλοχ, «είναι το αντίθετο της ασφάλειας. Είναι το αντίθετο της αφελούς αισιοδοξίας. Η έννοια της διακινδύνευσης ενυπάρχει πάντα μέσα της». Άρα, πώς βιώνω αυτό που μοιάζει αβέβαιο και φευγαλέο; Με την πίστη!

Πώς να το κάνουμε; Η πίστη δεν είναι μόνο των θρησκευόμενων. Πίστη, ελπίδα και όραμα είναι όψεις μιας θεμελιώδους δυνατότητας, η οποία κάνει άνθρωπο τον άνθρωπο. Είναι η συγκλονιστική δυνατότητα να μην υπάρχεις σαν αντικείμενο ριγμένο στον κόσμο όπως λάχει, αλλά ως ανήσυχη ύπαρξη, διψασμένη για κάτι που ξεπερνά το παρόν και την τωρινή μορφή του κόσμου. Είναι η δυνατότητα να μην καταπιείς τη ζωή αμάσητη, αλλά να της βάλεις ερωτηματικά και να λαχταρήσεις κάτι πέρα κι από σένα τον ίδιο. Έτσι, και η αφοσίωση ενός άθεου ανθρωπιστή στο όραμά του είναι περίπτωση πίστης. Να το πω αλλιώς: Παρόλο που το όραμά σου, το περιεχόμενο της ελπίδας σου είναι ολοζώντανο και σπαρταριστό για σένα, αποκλείεται να αναλυθεί χημικά ώστε να γίνει αναμφισβήτητο από όλους και –συνεπώς– υποχρεωτικό για όλους! Ελπίδα, πίστη, όραμα, όλα είναι συντεταγμένες του τανύσματος προς την ελευθερία, προς κάτι που θα συναρπάσει την ύπαρξή μου, κι όχι κάτι που μου έχει φορτωθεί θέλω-δεν-θέλω, όπως τα στοιχεία του DNA μου.

Το κάνω πιο προσωπικό. Τι σημαίνει για μένα, ως Χριστιανό, η ελπίδα, και πώς σχετίζεται με τα Χριστούγεννα;

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2019

Τι μού έφερες;

Γράφει ο Δρ Πολύβιος Ν. Πρόδρομος Καθηγητής Νεοελληνικών


Φορτισμένο συναισθηματικά με έναν επιτηδευμένο τρόπο το χριστουγεννιάτικο διαφημιστικό σποτάκι μεγάλης εταιρείας παιχνιδιών. Πατέρας ναυτικός, που βρίσκεται μακριά από την οικογένειά του, μιλάει με τον γιο του στο τηλέφωνο. Ο μικρός δε λέει πόσο του λείπει, ειδικά αυτές τις μέρες, αλλά τον ρωτάει τι δώρο του έχει πάρει...  Και ο καλός πατέρας τού απαριθμεί πόσα πολλά παιχνίδια τού έχει αγοράσει… Εξαγορά συναισθημάτων.
Θυσία τα συναισθήματα και η ανθρώπινη παρουσία σε μιά οικονομιστική αντίληψη. Τονίζουμε την αγοραστική μας δεινότητα, για να κρύψουμε τις ατέλειές μας στην άσκηση των γονεικών μας καθηκόντων.
Πολύ συχνά, ειδικά στις μέρες των γιορτών, κυριευόμαστε από το καταναλωτικό «σύνδρομο». Δεν δίνουμε σημασία στις συναισθηματικές ανάγκες των μελών της οικογένειάς μας και έτσι η οικογενειακή ατμόσφαιρα των γιορτών χάνεται.