Η Ελλάδα κατέχει δραματικές αρνητικές «πρωτιές», όντας στα χαμηλότερα εισοδήματα στην Ευρώπη, μαζί με την Βουλγαρία, στις ακριβότερες τιμές, στο υποτυπώδες κράτος πρόνοιας (στον τομέα της υγείας, παιδείας), στις μεταφορές και υποδομές, με αποκορύφωμα το Έγκλημα των Τεμπών, τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, καθώς και στη κρατική διαφθορά, στο έλλειμμα στην δικαιοσύνη κλπ.
Αλλά το δραματικότερο όλων είναι η πληθυσμιακή συρρίκνωση, λόγω υπογεννητικότητας και μετανάστευσης. Από τη μια πλευρά η «μοντέρνα δυτική (μετα)κουλτούρα» έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία να μην προσπαθεί καν για τη δημιουργία οικογένειας, αφού ο ατομισμός είναι το κυρίαρχο στοιχείο, από την άλλη η οικονομική-παραγωγική καταστροφή μας μέσα στην ΕΕ, της οποίας τα αποτελέσματα εκδηλώθηκαν με τον βιαιότερο τρόπο με την χρεοκοπία της χώρας το 2011 και τη συνακόλουθη Ευρω-κατοχή και τα Μνημόνια που άτυπα συνεχίζονται μέχρι σήμερα, ενώ έχει ξεπουληθεί όλη η χώρα. ¹
Με τι χρήματα να φτιαχτεί σήμερα οικογένεια, όταν ο μισός μισθός, αν υπάρχει, πρέπει να δοθεί για το ενοίκιο;
Αν σκεφτούμε, ότι στην πληθυσμιακή μας συρρίκνωση, αν συνεχιζόταν η πολιτική της ΕΕ των «ανοικτών συνόρων», θα προστίθονταν και η μαζική είσοδος παράνομων μεταναστών και ψευτο-προσφύγων από τρίτες χώρες, τότε σε λίγα χρόνια η Ελλάδα θα είχε σοβαρή εθνολογική αλλοίωση, καταλήγοντας σύντομα να έχει τον μισό της πληθυσμό αποτελούμενο από μη Έλληνες.
Πρόσφατα
είχαμε την καινοφανή, “πρωτότυπη” συμφωνία μεταξύ Μελόνι- Ράμα, για την ίδρυση
δύο “σημείων συγκέντρωσης” μεταναστών στην Αλβανία που θα παραμένουν εκεί έως
ότου κριθεί θετικά ή όχι, η άδεια εισόδου και παραμονής τους στην Ε.Ε. Η
επίτροπος Von der Leyen θεωρεί αυτό το μοντέλο εμπνευσμένο.
Το
πλοίο “Libra” θα φτάσει αύριο μετά από δύο ημέρες ταξιδιού. Το κόστος ταξιδιού
ξεπερνά τις 250 χιλιάδες ευρώ.
Το πρώτο πλοίο λοιπόν του Ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού απέπλευσε για να φέρει
μετανάστες στην Αλβανία με δεκαέξι άτομα! Ένα διήμερο ταξίδι για να μεταφερθούν
από την Ιταλία δέκα Αιγύπτιοι και έξι υπήκοοι Μπαγκλαντές, οι οποίοι, με
αυτοσχέδια σκάφη, είχαν εγκαταλείψει τις λιβυκές ακτές από την Sabrata και την
Zuara και βρέθηκαν να καταλαμβάνουν και να απολαμβάνουν μόνοι τα 80 μέτρα του
“Libra”, ικανού να μεταφέρει έως και 80 ναύτες και περίπου 200 επιβάτες.
Παράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών από την ελληνική ακτοφυλακή CAPTION/NEW YORK TIMES
Βίντεο - ντοκουμέντο που δημοσίευσαν σήμερα, Παρασκευή (19/5) οι New York Times αποκαλύπτει την παράνομη επαναπροώθηση 12 αιτούντων άσυλο ανοιχτά της Λέσβου. Καταπέλτης η δήλωση του αρμόδιου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
"Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση υπερηφανεύεται για την "σκληρή αλλά δίκαιη" μεταναστευτική πολιτική της, οι αναφορές για επαναπροωθήσεις ολοένα και πληθαίνουν", αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και Εξόριστους, με αφορμή το τελευταίο βίντεο-ντοκουμέντο που έφεραν στη δημοσιότητα οι New York Times, σήμερα, Παρασκευή (19/5).
"Η Ελλάδα λέει ότι δεν παρατάει μετανάστες στη θάλασσα. Πιάστηκε επ' αυτοφώρω" είναι ο τίτλος του αποκαλυπτικού δημοσιεύματος των NYT.
Όπως διακρίνεται και στο επίμαχο βίντεο, λίγο μετά το μεσημέρι της 11ης Απριλίου σε έναν μικρό όρμο με ξύλινη αποβάθρα στο νότιο άκρο της Λέσβου, 12 μετανάστες, ανάμεσά τους και ένα βρέφος, αποβιβάστηκαν -συνοδεία των ελληνικών Αρχών- από ένα λευκό βαν χωρίς πινακίδες, στο οποίο βρίσκονταν κλειδωμένοι, εξαναγκάστηκαν να επιβιβαστούν σε ταχύπλοο σκάφος, το οποίο τους μετέφερε σε σκάφος της ελληνικής Ακτοφυλακής και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν καταμεσής του Αιγαίου σε μια φουσκωτή σχεδία θαλάσσης.
Δείτε εδώ καρέ - καρέ την παράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών από την ελληνική ακτοφυλακή:
Παράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών από την ελληνική ακτοφυλακή CAPTION/NEW YORK TIMESΠαράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών από την ελληνική ακτοφυλακή CAPTION/NEW YORK TIMESΠαράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών από την ελληνική ακτοφυλακή CAPTION/NEW YORK TIMESΠαράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών από την ελληνική ακτοφυλακή CAPTION/NEW YORK TIMESΠαράνομη επαναπροώθηση 12 μεταναστών από την ελληνική ακτοφυλακή CAPTION/NEW YORK TIMES
Οι αιτούντες άσυλο μετακινούνταν για χρόνια από χώρα σε χώρα προκειμένου να γλιτώσουν από τον πόλεμο στο Κέρας της Αφρικής. Μόλις είχαν πατήσει το πόδι τους στην Ευρώπη, ελπίζοντας να ξεκινήσουν μια νέα ζωή, όταν μασκοφόροι τους περισυνέλεξαν και τους αφαίρεσαν τα υπάρχοντά τους, όπως αποκαλύπτουν οι NYT.
Στριμωγμένοι στη λέμβο ανοιχτά του πελάγους, προσπαθούσαν να προστατευτούν από τον ήλιο. Η 27χρονη Ναϊμα Χασαν Αντεν ήταν ανάμεσα στους 12 μετανάστες, κρατούσε το 6 μηνών μωρό της και έκλαιγε. "Δεν περιμέναμε να επιβιώσουμε εκείνη την ημέρα", δήλωσε . "Όταν μας έβαζαν στη φουσκωτή σχεδία, το έκαναν χωρίς κανένα έλεος", πρόσθεσε.
"Ο βασανισμός αυτών των ανθρώπων θα μπορούσε να παραμείνει κρυφός, όπως τόσων άλλων αιτούντων άσυλο, των οποίων οι μαρτυρίες για κακομεταχείριση απορρίφθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση. Μόνο που αυτή τη φορά, καταγράφηκε σε βίντεο από έναν ακτιβιστή που το μοιράστηκε με τους New York Times" αναφέρει το ρεπορτάζ.
Έρευνα των NYT επαλήθευσε και επιβεβαίωσε το βιντεοληπτικό υλικό ενώ πήρε συνέντευξη σε 11 από τους αιτούντες άσυλο από τη Σομαλία, την Ερυθραία και την Αιθιοπία, τους οποίους εντόπισε σε ένα κέντρο κράτησης στη Σμύρνη, στις τουρκικές ακτές. Πολλοί φορούσαν ακόμα τα ίδια ρούχα που φορούσαν και στο βίντεο.
Όπως αναφέρεται, έδωσαν λεπτομερείς εξηγήσεις για το τι τους συνέβη, οι οποίες ταυτίζονταν με τα γεγονότα στο βίντεο ενώ το κατά προσέγγιση ύψος και μέγεθος τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών ταίριαζαν επίσης.
"Η πιο καταδικαστική απόδειξη" σε βάρος της Ελλάδας
"Η κυβέρνηση αρνείται μονίμως ότι κακομεταχειρίζεται τους αιτούντες άσυλο και τονίζει ότι επωμίζεται δυσανάλογο βάρος της διαχείρισης των νέων αφίξεων αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη. Όμως το υλικό "μπορεί να είναι η, μέχρι στιγμής, πιο καταδικαστική απόδειξη για την παραβίαση των ευρωπαϊκών και διεθνών κανονισμών από τις ελληνικές αρχές", δήλωσε η Anitta Hipper, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα μετανάστευσης.
"Οι ελληνικές αρχές, όπως ήταν αναμενόμενο, αρνήθηκαν να σχολιάσουν τις αποκαλύψεις, παρά τα επανειλημμένα αιτήματα των NYT και τις δηλώσεις για "ανησυχία" της Ευρωαπαϊκής Επιτροπής. Η Ελλάδα "πρέπει να σεβαστεί πλήρως τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τους κανόνες της Ε.Ε. για το άσυλο και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της διασφάλισης της πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου", πρόσθεσε.
Σημειώνεται ότι οι δημοσιογράφοι των New York Times έδειξαν αυτοπροσώπως το βίντεο-ντοκουμένο σε τρεις ανώτερους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες, περιγράφοντας λεπτομερώς τον τρόπο επαλήθευσής του.
Αργότερα, η αρμόδια Επιτροπή, με γραπτό σχόλιο δήλωσε ότι "ανησυχεί για το υλικό", υπογραμμίζοντας ότι, αν και δεν είχε επαληθεύσει η ίδια το υλικό, θα έθετε το θέμα υπόψη των ελληνικών αρχών. Οι ελληνικές Αρχές αρνήθηκαν τα αιτήματα των δημοσιογράφων για προσωπική συνάντηση, προκειμένου να εξετάσουν το βίντεο.
«Καλύτερα να πεθάνεις αγωνιζόμενος στους δρόμους της πατρίδας εναντίον της νεοαποικιοκρατίας, παρά να πνιγείς στη... Μεσόγειο γιατί θέλεις να πας στη Δύση»
Ο Μακρόν σε μια προσπάθεια να ανατρέψει την πλήρη ταύτιση των Αφρικανικών χωρών με την επιχείρηση ΑποΝαζιστικοποίηση της Ουκρανίας και την πετυχημένη περιοδεία του Λαβρόφ στην Αφρική [βλέπε, 25 Ιούλη 2022, σε: Πλήρης η απομόνωση της Ρωσίας στη διεθνή σκακιέρα!], επιχείρησε μια γελοία -πραγματικά γελοία, όπως την παρουσιάζει η Νατοϊκή αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία ως πετυχημένη-, δική του περιοδεία για να κάμψει τη ρωσική επιρροή στην Αφρική. Ο Kemi Seba (Κέμι Σίμπα), ο "ενοχλητικός άγνωστος" για τους ιμπεριαλιστές, αλλά και τη Νατοϊκή ευρωπαϊκή αριστερά (κοινοβουλευτική κι εξωκοινοβουλευτική), που έχουν "ερωτευτεί" την μετανάστευση και πουλάνε "φιλανθρωπία", δηλαδή τη μεταφορά δούλων στην Ευρώπη για τα συμφέροντα του υπερεθνικού κεφαλαίου, δίνει μια πληρωμένη απάντηση στον επίδοξο νεοαποικιοκράτη Μακρόν:
Το περιστατικό
στη νησίδα του Έβρου και οι μαζικές αφίξεις παράνομων μεταναστών στα Κύθηρα
επαναφέρουν στην επικαιρότητα το μεταναστευτικό πρόβλημα και το πως αυτό
συνδέεται με την ελληνική εθνική ασφάλεια. Αφήνοντας στην άκρη τους
“μεταναστοπατέρες”, αξίζει να εστιάσουμε σε όσους καλοπροαίρετα αντιδρούν σε
τέτοιες ανησυχίες.
Το
βασικό επιχείρημα που προβάλουν είναι ότι η αιτία για τη μαζική παράνομη
μετανάστευση προς την Ευρώπη είναι η επιθετική πολιτική της Δύσης. Τόσο στο
παρελθόν, δια της αποικιοκρατίας, όσο και σήμερα δια των στρατιωτικών
επεμβάσεών της, έχει αποδομήσει πολλές χώρες, από τις οποίες έρχονται οι
μετανάστες. Οι ευθύνες αυτές φυσικά υπάρχουν. Όμως, η σημερινή αντίληψη περί
“ανοιχτών συνόρων” αποτελεί ενιαίο μέγεθος με τις αντιλήψεις που προώθησαν την
Αποικιοκρατία, ενώ οι επιθέσεις εναντίον του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας
υποστηρίχθηκαν εν πολλοίς από τους “μεταναστοπατέρες”. Το επιχείρημα είναι
γνωστό: σ’ αυτές τις χώρες κυβερνούσαν δικτάτορες και έπρεπε να επιβληθεί η
“δημοκρατία” δια των όπλων!
Οι ταχύτατες εξελίξεις στο Αφγανιστάν με την επικράτηση των Ταλιμπάν σηματοδοτούν συγκλονιστικές εξελίξεις, όχι μόνο στην Κεντρική Ασία αλλά και στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνοπτικά, θα μπορούσαμε να συγκεντροποιήσουμε τα συμπεράσματα ως εξής.
Η επικράτηση των Ταλιμπάν δεν αποτελεί μια ήττα μόνο των ΗΠΑ αλλά συνολικά του Δυτικού Κόσμου. Επειδή μάλιστα είναι πολύ «μοδάτες» οι επιθέσεις αναλυτών κατά των Αμερικάνων, χωρίς να είμαστε υποστηρικτές τους, θα μπορούσαμε να αποδώσουμε την ήττα τους σε τέσσερα αίτια:
Την έλλειψη «Αποικιοκρατικής παράδοσης» – δηλαδή Αποικιοκρατίας «Ιστορικού τύπου»– των Αμερικάνων που σημαίνει κραυγαλέος ερασιτεχνισμός και εντυπωσιασμός με χολιγουντιανά χαρακτηριστικά. Οι Αμερικανοί δεν επεμβαίνουν για να «μείνουν» αλλά για να βομβαρδίσουν σε στυλ Συλβέστερ Σταλλόνε και μετρά αυτοϊκανοποιούνται πως είναι «νικητές», «αήττητοι» και φυσικά «στρατιώτες της ελευθερίας». Έχεις την εντύπωση πως επικρατεί ο προϋπολογισμός των χολιγουντιανών ταινιών για διεθνή και εσωτερική κατανάλωση, μαζί με όλη την «αύρα» ηλιθιότητας και κακοήθους κρετινισμού που χαρακτηρίζει σχεδόν όλες τις αμερικάνικες επεμβάσεις έως σήμερα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ελλείψει Διπλωματίας και Διπλωματικής Παράδοσης, οι Αμερικανοί πρώτα «αδειάζουν» τα Βομβαρδιστικά και μετά σκέφτονται μήπως πρέπει να λυθεί το πρόβλημα που δημιουργήθηκε, βασικά με δική τους ευθύνη. Και όλα τα παραπάνω, συνοδευόμενα με μια απίστευτη προπαγάνδα των Μέσων Ενημέρωσης που πρώτα παράγουν «Εικόνες» και μετά από χρόνια μαθαίνουμε πως είναι ψεύτικες, μια καθαρόαιμη απάτη που θυμίζει το «Κοινωνία, εικόνα σου είμαι και σου μοιάζω» της Γαλάτειας Καζαντζάκη! Τέτοια χώρα, τέτοιες εικόνες, τέτοια «Διπλωματία», τέτοια «δημιουργικά» αποτελέσματα έχει. Μόνο τους περίφημους Κορμοράνους του Περσικού Κόλπου που ήταν – υποτίθεται– βουτηγμένοι στο πετρέλαιο και μόνο τα (δήθεν) χημικά όπλα του Σαντάμ να θυμηθούμε αρκεί. Και φυσικά, να μην ξεχνάμε και τον μεγάλο Όσκαρ Γουάλντ που έγραφε προφητικά στα τέλη του 19ου αιώνα πως «Η Αμερική είναι το μοναδικό παράδειγμα της ανθρώπινης Ιστορίας που μια χώρα πέρασε κατευθείαν από την Βαρβαρότητα στην Παρακμή χωρίς να παράξει ποτέ Πολιτισμό». Μεγάλος ο Όσκαρ, μεγάλα και τα αποφθέγματά του!
Ο όρος «βιομηχανικός εφεδρικός στρατός» χρησιμοποιήθηκε και επεξηγήθηκε πρώτη φορά από τον Μάρξ στο «Κεφάλαιο»(1), όταν ανέπτυξε το νόμο της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης. Η συσσώρευση κεφαλαίου (το οποίο είναι τμήμα του όλου πλούτου), είναι η μετατροπή τμήματος της υπεραξίας σε κεφάλαιο, είναι η επανεπένδυση από τον κεφαλαιούχο (και όχι η ατομική του κατανάλωση), ώστε να συνεχιστεί η παραγωγική διαδικασία. Ο εφεδρικός στρατός είναι συνοπτικά οι άνεργοι, οι μισοαπασχολούμενοι, το πρεκαριάτο. Η ουσία του νόμου, η κινητήρια του δύναμη, είναι η δημιουργία αυτού του εφεδρικού στρατού.
«Όσο μεγαλύτερος είναι ο κοινωνικός πλούτος, το κεφάλαιο που λειτουργεί, η έκταση και η ένταση της αύξησης του, επομένως και το απόλυτο μέγεθος του προλεταριάτου και η παραγωγική δύναμη της εργασίας του, τόσο μεγαλύτερος είναι ο βιομηχανικός εφεδρικός στρατός. Η αύξηση της διαθέσιμης εργατικής δύναμης προκαλείται από τις ίδιες αιτίες που προκαλούν την αύξηση της επεκτατικής δύναμης του κεφαλαίου. Επομένως το σχετικό μέγεθος του βιομηχανικού εφεδρικού στρατού αυξάνει μαζί με τις δυνάμεις του πλούτου. Όσο μεγαλύτερος όμως είναι αυτός ο εφεδρικός στρατός σε σχέση με τον εν ενεργεία εργατικό στρατό, τόσο μαζικότερος είναι ο σταθεροποιημένος υπερπληθυσμός που η φτώχεια του είναι αντιστρόφως ανάλογη προς τα βάσανα της δουλειάς του. Τέλος, όσο πιο μεγάλο είναι το εξαθλιωμένο στρώμα της εργατικής τάξης και ο βιομηχανικός εφεδρικός στρατός, τόσο πιο μεγάλος είναι ο επίσημος παουπερισμός» [φτωχολογιά που ζει από επιδόματα, αν ζει…. Pauperismus]. Αυτός είναι ο απόλυτος γενικός νόμος της «κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης («Το Κεφάλαιο» Ι, σ. 667).
Ξέρουμε τους γνωστούς παραμυθάδες της
μετανεωτερικότητας, τους μονίμους ξενόφιλους που παριστάνουν τους φιλόξενους
και τους ανθρωπιστές, τους παγκοσμιόφρονες κατά δήλωση αντιρατσιστές, τους
πιστούς του δικαιωματισμού, τους δημοσιογραφούντες προοδευτικούς με την
μελιστάλαχτη φωνή και το βλαχοκοσμοπολίτικο lifestyle.
Ξέρουμε
τις ανεκδιήγητες ακαδημαϊκές ελίτ με τις δήθεν δημοκρατικές απόψεις που
συνοψίζονται στην απόλυτη προσαρμογή στα πολιτικά και ηθικά κελεύσματα του
διεθνοποιημένου καπιταλισμού. Η πιάτσα των προπαγανδιστών της πολιτισμικής και
οικονομικής παγκοσμιοποίησης, όμως, διαθέτει στα ΜΜΕ της και αρκετούς
"χιουμορίστες".
Ρόλος
και ευθύνη αυτών των τελευταίων είναι η σαρκαστική αποδόμηση, μέσω της
γελοιοποίησης, κάθε φωνής που επιχειρεί να καταγγείλει τα ιδεολογήματα
των "ανοικτών συνόρων". Κατά προέκταση και τον οργανωμένο εποικισμό
ενός μεγάλου τμήματος της δυτικής Ευρώπης από στίφη λίγο ή πολύ εξαθλιωμένων
λαθρο-μεταναστών, οι οποίοι πολιτικώς και πρακτικώς καθοδηγούνται και μετακινούνται
μέσω διαφόρων ΜΚΟ, οι οποίες λειτουργούν ως επιδοτούμενοι σύγχρονοι
"δουλέμποροι".
Τους
λαθρο-μετανάστες αυτούς η κυρίαρχη πολιτική ορθότητα τους βάφτισε με το έτσι
θέλω συλλήβδην "πρόσφυγες", έτσι ώστε να παρακαμφθούν οι όποιες
κοινωνικές ή νομικές ενστάσεις. Οι εν λόγω λαθρο-μετανάστες εμφανίζονται ως
κάτοχοι κάποιων μεταπολιτικών, μη ιστορικώς κεκτημένων ατομικών, ανθρώπινων
δικαιωμάτων.
Αγαπημένε μου πιτσιρίκο, και πάλι καλησπέρα. Η φωτιά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Μόρια δεν άναψε προχθές, μέσα στη νύχτα.
Άναψε μέσα στις λάσπες και καίει εδώ και χρόνια.
Hot spot, πιτσιρίκο, Hot spot!
Αυτό εννοούσαν οι προηγμένοι εθνοσωτήρες,για τα εκτρώματα που έφτιαξαν στη Μόρια, την Αμυγδαλέζα, στον Ελαιώνα, στην Κω, για να στοιβάξουν ανθρώπινες ψυχές, των οποίων το μόνο “έγκλημα” είναι η φυγή από συνθήκες πολέμου, εμφυλίου, διωγμών, τρομοκρατίας και ακραίας φτώχειας.
Η Μόρια, πιτσιρίκο, και η κάθε Μόρια είναι κληρονομιά των προηγούμενων ξεπουλημένων προς τους τωρινούς “φιλελεύθερους”. Τιποτένια, μικροαστά ανθρωπάκια.
Σαν τον Άδωνη Γεωργιάδη που κραυγάζουν για άμεση απέλαση όσων συμμετέχουν στα επεισόδια, παραγνωρίζοντας -εσκεμμένα- πως ό,τι συμβαίνει είναι αποτέλεσμα της πολιτικής “να τους κάνουμε τον βίο αβίωτο” που προωθούσαν τόσα χρόνια μαζί με τα ακροδεξιά κολλητάρια τους.
Του Σταύρου Χριστακόπουλου Σε όλη τη διάρκειά της η κρίση του κορωνοϊού, η πανδημία που αυτός προκάλεσε και η κορύφωση της τουρκικής επιθετικότητας «καθρέφτισαν» το είδος του κράτους που διαθέτουμε. Ενός κράτους που λειτουργεί στο μίνιμουμ, που στερείται αξιόπιστων θεσμών και που πάντα έχει ανάγκη από αρκετή τύχη και από ήρωες οι οποίοι θα σώσουν – έστω την τελευταία στιγμή – ό,τι, με βάση τις πιθανότητες, δύσκολα θα μπορούσε να σωθεί.
Η πανδημία και η υβριδική επίθεση στον Έβρο με ελεγχόμενους και κατευθυνόμενους από την Άγκυρα μετανάστες ήλθαν την ίδια περίοδο – πρώτα η Covid-19 και ύστερα το μεταναστευτικό. Οι αρχές στον Έβρο έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους παρότι πολλοί – δυστυχώς και εντός Ελλάδος – επιχείρησαν να τις συκοφαντήσουν και να δυσχεράνουν το έργο τους παίζοντας, συνειδητά ή ασυνείδητα, το παιχνίδι της Τουρκίας.
Του Απόστολου Αποστολόπουλου Το παγκόσμιο γεγονός της μετανάστευσης είναι πολλαπλής χρήσης και ερμηνείας ανάλογα με την οπτική, τα κίνητρα και τους υποκινητές. Άλλο οι μετανάστες-εισβολείς στον Έβρο κι άλλο οι μετανάστες εργάτες, συλλέκτες φράουλας στη Μανωλάδα. Για τον Έβρο μιλάμε ακόμα γιατί η απειλή δεν έχει τελειώσει και δεν είναι καθ’ αυτό οι μετανάστες, αλλά οι Τούρκοι. Οι Αφρικανοί και άλλοι στη Μανωλάδα που κοψομεσιάζονται να μαζεύουν τις φράουλες για "δυο δεκάρες" μεροκάματο ξεχάστηκαν.
Αν, όμως, οι μαύροι της Μανωλάδας έφευγαν ξαφνικά, οι Έλληνες "αγρότες" θα έπρεπε να γυρίσουν στα χωράφια, ύστερα από πολλά χρόνια, κι εμείς στις πόλεις θα πληρώναμε τις φράουλες χρυσάφι. Γράφτηκε στο διαδίκτυο προ ημερών ότι πολλοί αγρότες πήγαν ξανά στο χωράφι, ύστερα από 30 χρόνια που τα δούλευαν ξένοι (Αλβανοί μετανάστες που «δεν θα γίνουν Έλληνες ποτέ», το θυμόμαστε το "πανέξυπνο" σύνθημα). Οι Αλβανοί μετανάστες νοίκιασαν χωράφια Ελλήνων, τα δουλεύουν και ζούνε μια χαρά, συνολικά γύρω στις 150.000 ελληνοποιημένοι.
Αυτοί δουλεύουν και τα αφεντικά-"αγρότες" πάνε στο καφενείο για ούζο και μετά απ’ ευθείας στις κάλπες, ως Ηρακλείς της Δημοκρατίας και εισπράκτορες των ευρωπαϊκών επιδομάτων! Τα ίδια με τους ψαράδες. Οι Φούρνοι ήταν κάποτε "ψαρομάνα" της Ελλάδας. Τώρα, έμειναν λιγότεροι από τους μισούς ψαράδες, αλλά φτιάχτηκε ξενοδοχείο. Μερικοί έβαλαν και την άσπρη πετσέτα στο χέρι και περιμένουν τους τουρίστες, μάλλον μάταια για φέτος.
Γιατί “οι ΜΚΟ ανθούν εκεί όπου η “κανονική” οικονομία μαραζώνει”;
Ποια η εμπειρία από “τα προγράμματα ενοικίασης σπιτιών σε αιτούντες άσυλο που λειτουργούν διάφορες ΜΚΟ” στην Θεσσαλονίκη; Τι σημαίνει “η αυτονόμηση των ΜΚΟ από τοπικές κοινωνίες”;
Πως ερμηνεύεται η άποψη για “ιδεολογική επιρροή, πολιτική ισχύ,και οικονομική δύναμη που είναι οι τρεις κυριότερες παράμετροι της “soft power” που διαχειρίζεται ο εργαλειοποιημένος ανθρωπισμός”;
Γιατί η Αρουράντι Ρόι, συγγραφέας και μέλος οργανώσεων εναντίον της παγκοσμιοποίησης διατύπωνε το 2004 την άποψη για “ΜΚΟ-ποίηση ”της αντίστασης” και για “εξουδετέρωση της πολιτικής αγανάκτησης ” από την δράση ΜΚΟ;
Σ’αυτά και άλλα ερωτήματα επικεντρώθηκε η παρέμβαση (Ηχητικό ΕΔΩ) του Γιώργου Ρακκά πολιτικού επιστήμονα και δημοτικού συμβούλου της παράταξης “Μένουμε Θεσσαλονίκη” στην εκπομπή “ό,τι πεις εσύ” (Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων.
Ακολουθεί σχετικό άρθρο του για την ιστοσελίδα του δημοτικού ραδιοφώνου Ιωαννίνων
Η «πολιτική της συμπόνοιας» δεν διαθέτει μόνο ‘κήρυκες’, ιδεολογικούς και μηντιακούς θεράποντες, αλλά συντηρεί μια ολόκληρη οικονομία, εκείνη των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Κάποτε, τις δεκαετίες του 1970, ίσως και του 1980, θα ήταν εντελώς άδικο το να αποκαλέσει κανείς τις ΜΚΟ ως «αγορά του ανθρωπισμού». Το πνεύμα του εθελοντισμού και της προσφοράς ήταν κυρίαρχο σε αυτές –η δε επαγγελματοποίησή τους φάνταζε ένα μικρό, μακρινό σύννεφο μόνο σε έναν κατά τα άλλα φωτεινό ουρανό.
Αν η Deutsche Bank άνοιγε υποκατάστημα στα Ψαρά, δεν θα ήταν κάτι παράξενο; Ποιοι συνειρμοί, αλήθεια, θα δημιουργούνταν; Το γεγονός ότι ένας οργανισμός με ετήσιο προϋπολογισμό κοντά στα 4 δισ. δολάρια (περισσότερο από τα μισά προέρχονται από δωρεές ΗΠΑ 1.450.360.238 δολάρια, Γερμανία 476.918.668 δολάρια, ΕΕ 436.036.986 δολάρια – προϋπολογισμός 2017) ανοίγει “υποκαταστήματα” σε πέντε ακριτικά ελληνικά νησιά πρέπει να μας χαροποιήσει;
Ειδικά όταν κανένας δεν γνωρίζει ποιες είναι οι διαδικασίες που ακολουθούνται, ποιοι δίνουν τις εντολές και ποιος ασκεί τον έλεγχο και τη διοίκηση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου για το μεταναστευτικό. Η FRONTEX, το Λιμενικό, η Ελληνική Αστυνομία, η Ύπατη Αρμοστεία, οι ΜΚΟ, οι μεταφραστές, το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, η Υπηρεσία Ασύλου, οι Ένοπλες Δυνάμεις, ή οι δικηγόροι;
Λέγεται ευρέως ότι ο κεντρικός έλεγχος ασκείται από την Ύπατη Αρμοστεία. Πιθανόν, διότι το ελληνικό κράτος της έχει προσφέρει θεσμικές αρμοδιότητες. Έχει παρουσία εντός των κέντρων φιλοξενίας στα νησιά και διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών κονδυλίων που υποτίθεται ότι είναι βοήθεια προς την Ελλάδα για το μεταναστευτικό.
Η αποχώρηση των μεταναστών από τα ελληνικά σύνορα, είτε εξαιτίας του κορονοϊού, επειδή αυτός αποδυνάμωσε το επιχείρημα της ελεύθερης διακίνησή τους, είτε γιατί η Τουρκία ικανοποιήθηκε οικονομικά από την Ευρώπη, όπως διατείνεται ένα μέρος του γερμανικού τύπου, είναι προσωρινή. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, θα τους ξαναφέρουν, όσους βέβαια καταφέρουν να γλυτώσουν από την αντικορονοϊκή πολιτική της ερντογανικής παρέας.
Αυτό το κείμενο είναι μια κριτική στα εθνικά αντανακλαστικά ομάδων της ελληνικής Αριστεράς, με αφορμή τη στάση τους στη λεγόμενη «μεταναστευτική κρίση».
Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, σε πρόσφατο κείμενό της, αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό με το «σύνθετο χαρακτήρα του ως ανθρωπιστικό, ταξικό και διεθνές ζήτημα», αλλά όχι και... εθνικό. Γιατί αυτή η πρεμούρα ενάντια σε ό,τι είναι εθνικό; Γιατί οι μετανάστες, τους οποίους κινητοποιεί και διακινεί η Τουρκία, μαζί με κάποιους εμπόρους ψυχών, εργαλειοποιούνται και από παρέες Αριστερών; Αφού το μεταναστευτικό είναι «αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης» (Ιδρυτικό Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ, 2019), μήπως οι διακηρύξεις περί ‘’ελεύθερης διακίνησης’’ δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να διευρύνουν την ασύδοτη διακίνηση κεφαλαίων και εργατικής δύναμης, που, πρωτίστως, αντιστρατεύεται τον εθνικό τους έλεγχο;
Υπάρχουν δύο μορφές εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού. Η νεοφιλελεύθερη, του δυτικού ιμπεριαλισμού και η του τουρκικού ιμπεριαλισμού.
Η καταδίκη των ενεργειών του Ερντογάν και του καθεστώτος του από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία συντάχθηκε, παραδόξως για πάρα πολλούς, με την Ελλάδα, εκφράστηκε με ποικίλους τρόπους. Τόσο με την έλευση των ανώτερων αξιωματούχων της ΕΕ στα σύνορα του Έβρου, μαζί με τον Έλληνα πρωθυπουργό, όσο και έμπρακτα με την αποστολή δυνάμεων της Frontex στα ελληνικά σύνορα.
Αυτή όμως η απρόσμενη για πολλούς κινητοποίηση, που μετέβαλε επί τέλους για πρώτη φορά τα ελληνικά σύνορα σε όντως ευρωπαϊκά σύνορα, ανησύχησε και θορύβησε πολλά διεθνή και εγχώρια κέντρα. Κατ’ εξοχήν δε το διεθνές δίκτυο του μεγαλοχρηματιστή «φιλανθρώπου» Τζωρτζ Σόρος, την Open Society –παράρτημα της οποίας είναι στην Ελλάδα η οργάνωση Solidarity Now– που ασχολείται προνομιακά με το μεταναστευτικό και έχει ως διακηρυγμένο στόχο μια «πολυπολιτισμική» κοινωνία, μέσω της ανάμειξης των πληθυσμών.
Αυτό το δίκτυο είναι εξαιρετικά ισχυρό, διότι έχει μεγάλη διείσδυση σε όλη την ευρωπαϊκή και αμερικανική κεντροαριστερά και κεντροδεξιά. Τωόντι, ο Τζωρτζ Σόρος ανήκει σε εκείνη την πτέρυγα του διεθνούς κατεστημένου που θεωρεί πως η Τουρκία πρέπει να συγκρατηθεί στα πλαίσια της Δύσης, με κάθε τίμημα, να αποφευχθεί η προσέγγισή της με τη Ρωσία και να επαναπροσεγγίσει το Ισραήλ. Γι’ αυτό, παρότι εβραϊκής καταγωγής, βρίσκεται στα μαχαίρια με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπένζαμιν Νετανιάχου.
Από παλιά, πριν ακόμη ο Λένιν γράψει
τον "Αριστερισμό", η Αριστερά περιφρονούσε τις ποικίλες
αριστερίστικες ομάδες, όχι ως μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά ως οργανώσεις οι οποίες
αδυνατούσαν να σκεφτούν πολιτικά. Βαθύτερος λόγος αυτής της πολιτικής περιφρόνησης
ήταν και παραμένει τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, το γεγονός πως ενώ αρκετοί από
αυτούς ενδιαφέρονται πράγματι για τα κοινωνικά ζητήματα, αδυνατούν ωστόσο να
αντιληφθούν που βρίσκεται το κέντρο βάρους του κάθε κοινωνικού φαινομένου. Είτε
πρόκειται για κρίση οποιουδήποτε τύπου είτε για κάποια έκρυθμη κατάσταση που
χρήζει άμεσης πολιτικής διαχείρισης.
Έτσι, αυτό που
εκφραζόταν δημόσια σαν σκέψη και καθοδηγούσε τη δράση των εν γένει
αριστεριστών, ήταν, από γενέσεως Αριστεράς και παραμένει στους δικαιωματιστές,
η βουλησιαρχία και ο απολιτικός λόγος. Η πολιτική ανάλυση και θέση (πρόταση)
υποκαθίσταται από ιδεολογικά στερεότυπα, ενώ το αναγκαία πρακτέο από
δεοντολογική αοριστολογία.
Πρόκειται, δηλαδή, για
την υποκατάσταση της πραγματικότητας και της αναγκαίας διαχείρισής της,
κυριολεκτικά με λόγια του αέρα. Στις καλύτερες περιπτώσεις της αριστερίστικης
ρητορείας ακούμε (συχνά στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ "Στο Κόκκινο") να
προβάλλουν ένα τριτεύουσας σημασίας πραγματικό χαρακτηριστικό σαν να ήταν το
κύριο.
Δεν μπορούσαν οι πανεπιστημιακοί «μαϊντανοί» της παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς» να μην βγουν για να υπερασπιστούν δήθεν τα δικαιώματα των προσφύγων στην ανακοίνωση που δημοσίευσε η γνωστή φυλλάδα του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος ολοκλήρωσε την οικονομική καταστροφή και εμβάθυνε την εξάρτηση της χώρας στην επάρατη τετραετία του). Δηλαδή, να υπερασπιστούν τα «δικαιώματα» των παράνομων μεταναστών που δημιούργησε η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, για την οποία βέβαια δεν έχει καμιά ευθύνη ο Ελληνικός λαός που είναι, μέσω της σύνδεσης της χώρας με την ΕΕ, –για την οποία ένταξη στην ΕΕ και την ανάγκη άμεσης εξόδου από αυτή δεν λένε κουβέντα στην ανακοίνωσή τους– ένα από τα μεγαλύτερα θύματά της.
Οι άθλιοι αυτοί τρόφιμοι κρατικών κονδυλίων και κονδυλίων της ΕΕ έφτασαν να χαρακτηρίζουν ουσιαστικά τα κινήματα για την εθνική κυριαρχία στη Βρετανία (Brexit), τη Γαλλία (Κίτρινα Γιλέκα) στην Ιταλία κλπ σαν μια «μια αχαλίνωτη ξενοφοβική και ρατσιστική υστερία, υποκινούμενη από ευρύ φάσμα δεξιών, ακροδεξιών, φασιστικών δυνάμεων». Οι δυνάμεις δηλαδή για την εθνική κυριαρχία που έχουν φουντώσει σε όλο τον κόσμο και γκρεμίσει στα τάρταρα της ασημαντότητας μια άθλια «αριστερά» που συμπλέει με τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως ακροδεξιές και φασιστικές, έστω και αν πλαισιώνονται από τα εργατικά στρώματα σε Βρετανία, ΗΠΑ κλπ, που φαίνεται για την «Αριστερά» αυτή έπαυσαν ν’ αποτελούν το επαναστατικό υποκείμενο, που προφανώς αντικαταστάθηκε από τους «βολεψάκηδες μεσοαστούς» σαν τους ίδιους που αποτελούν σήμερα την «Αριστερά», η οποία φυσικά καταρρέει παντού.
