Παραμονή Πρωταπριλιάς!

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

«Αντιαθλητικό» φάουλ στην Πύλα - Ποιος ήταν ο χορηγός της τ/κ ομάδας.

Μεγάλη συζήτηση αλλά και προβληματισμό είχε προκαλέσει η απόφαση για διεξαγωγή του δικοινοτικού ποδοσφαιρικού αγώνα ανάμεσα στη Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου και στη Mağusa Türk Gücu στην Πύλα, ο οποίος, σύμφωνα με πολιτικά κόμματα και διοργανωτές, «έστειλε το μήνυμα της επανένωσης». Αυτό όμως που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο ήταν ο χορηγός πάνω στις φανέλες της τ/κ ομάδας, ο οποίος είναι η εταιρεία «Northen Land». Ανατρέχοντας κάποιος στην ιστοσελίδα της εν λόγω εταιρείας, διαπιστώνει ότι πρόκειται για κατασκευαστικό όμιλο που δίνει επίσης συμβουλές σε αγοραστές ‘‘τίτλων ακινήτων’’ στην «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου», όπως αποκαλεί το ψευδοκράτος. Η εταιρεία έχει έδρα στα κατεχόμενα και το Ηνωμένο Βασίλειο και κατασκευάζει έργα στην επαρχία της κατεχόμενης Αμμοχώστου.

Πλειστηριάζουν σπίτια, εκποιούν οράματα…

"H κυβέρνηση που θα τα καταργούσε με «ένα νόμο και ένα άρθρο», πρόσθεσε στα δυο πρώτα ένα τρίτο, υπογράφοντας και εφαρμόζοντας ό,τι της ζητήθηκε. Μας «έβγαλε» λοιπόν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα μας «έβγαζε» αν προλάβαινε, η κυβέρνηση των Σαμαρά- Βενιζέλου. "

Του Γιώργου Χελάκη

Νωρίς το μεσημέρι της Πέμπτης, αξιωματούχος της Ευρωζώνης είχε δηλώσει από τις Βρυξέλλες ότι η Ελλάδα δεν έχει εκπληρώσει ακόμα τις προϋποθέσεις για να πάρει τα 970 εκατ. ευρώ.

Ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους, ο αξιωματούχος τόνισε πως οι διαβουλεύσεις μεταξύ των ελληνικών αρχών και των θεσμών συνεχίζονται και πως παραμένουν ανοικτά θέματα σε σχέση με το διάδοχο σχήμα του νόμου Κατσέλη, τα οποία σχετίζονται κυρίως με τα επιχειρηματικά δάνεια.

 «Εγκειται στους θεσμούς να πουν αν έχουν εκπληρωθεί οι προϋποθέσεις για την εκταμίευση. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει αυτό. Υπάρχει όμως, ακόμα λίγος χρόνος», κατέληξε ο αξιωματούχος.

  Ο χρόνος αφορά στην συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ που θα γίνει στις 5 Απριλίου. Να τι έγινε λίγο αργότερα: Οι κύριοι Τσακαλώτος και Δραγασάκης κινητοποιήθηκαν και άλλαξε η ρύθμιση για τα επιχειρηματικά δάνεια.

 Από τα 130.000 ευρώ, πέφτει στα 100.000 ευρώ, το ποσό του επιχειρηματικού δανείου που μπορεί να υπαχθεί στις ρυθμίσεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Η παγίδα της παγκοσμιοποίησης

Της Analyst Team

Στις κατ’ επίφαση Δημοκρατίες της Δύσης, η αληθινή εξουσία ανήκει αφενός μεν στους πολυεθνικούς ομίλους, αφετέρου στις πολύ πιο ισχυρές χρηματαγορές – όπου εάν η κυβέρνηση μίας χώρας δεν υποτάσσεται στους κανόνες της οικονομικής απορρύθμισης (=ασυδοσίας του Κεφαλαίου) που της επιβάλλονται ή δημιουργεί ελλείμματα στον προϋπολογισμό της προς όφελος των Πολιτών της, οι αγορές αυξάνουν τα επιτόκια δανεισμού της, ανατρέποντας την μέσα σε λίγες εβδομάδες.

«Όλα τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, τόσο τα αριστερά, όσο τα κεντρώα και τα δεξιά, οι φιλελεύθεροι και οι κομμουνιστές, έχουν πέσει στην παγίδα των οργανωμένων, πανίσχυρων πλέον ελίτ, μέσω της διεθνιστικής ασύδοτης παγκοσμιοποίησης – χωρίς καν να κατανοούν πως έχουν επωμισθεί οι ίδιοι τη μετατροπή τους σε λιγότερο ή περισσότερο εξαθλιωμένους σκλάβους μίας νέας, παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα αυταρχικά καθεστώτα – τα οποία ασφαλώς δεν είναι η επιζητούμενη λύση.»

Ανάλυση

 «Η παραφροσύνη, η παράνοια, είναι πολύ πιο σπάνια για τους ανθρώπους ως επί μέρους άτομα – αλλά για ομάδες ανθρώπων, για πολιτικά κόμματα και για τους λαούς σχεδόν ο κανόνας. Εν τούτοις, η συλλογική παράνοια είναι δύσκολο να αναγνωριστεί, να διαπιστωθεί – επειδή όλοι τη συμμερίζονται, οπότε εμφανίζεται σαν να είναι η αλήθεια», είχε γράψει ο F. Nietzsche, ο γνωστός γερμανός φιλόσοφος πολλές δεκαετίες πριν.

Κόκκαλης σκέτο

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Τα παπαγαλάκια του Μαξίμου κρώζουν θορυβωδώς ενάντια στην περιβόητη «οικογενειακή ευθύνη». Αποσυνδέουν τον υιό από τον πατέρα, αλλά ταυτόχρονα τον συνδέουν πονηρά με τον παππού, τον γιατρό Πέτρο Κόκκαλη. Ποια είναι όμως η ουσία; Τόσο στο συμβολικό επίπεδο, όσο και στο πραγματικό.

Το όνομα «Κόκκαλης» δεν συνδέεται σήμερα με την ανιδιοτέλεια ενός σημαντικού επιστήμονα, ο οποίος σε μια δύσκολη στιγμή για τον λαό και τη χώρα έκανε δύσκολες επιλογές πλάι στο λαϊκό κίνημα. Στο άκουσμά του, το μυαλό όλων πηγαίνει στη διαπλοκή που βασιλεύει τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα.

Καλά αυτοί που φεύγουν… οι άλλοι που έρχονται…!!!

Γιατί ο διχασμός είναι συστατικό στοιχείο του Ελληνισμού

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Η διχόνοια και η εσωτερική συχνά αιματηρή σύγκρουση αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί την σταθερά του ελληνικού κόσμου από τις καταβολές του μέχρι τις ημέρες μας. Μια απλή ματιά την ιστορία αποκαλύπτει ότι οι περίοδοι των διχασμών της ελληνικής κοινωνίας είναι βαθύτερες και μακρύτερες από ό,τι εκείνες της συνοχής της. Υπό μια άλλη έννοια, το γεγονός αυτό δύναται να συνεκτιμηθεί ως ένα θεμελιώδες τεκμήριο της ελληνικής ιστορικής συνέχειας, το οποίο, όσο και αν μεταλλάχθηκε καθοδόν, ποτέ δεν έπαψε να προβάλει ως το διακριτικό γνώρισμα του εσωτερικού βίου των Ελλήνων αλλά και ως ιδιώνυμο στοιχείο της σχέσης του με τους «άλλους». 

Πώς εξηγείται ακριβώς η ιδιαιτερότητα αυτή του ελληνικού κόσμου; Χωρίς αμφιβολία οφείλεται πρωτογενώς στον τρόπο της ιστορικής του συγκρότησης. Ο ελληνισμός δομήθηκε εξαρχής ως κοσμοσύστημα με ανθρωποκεντρικό πρόσημο, δηλαδή σε πολεοτικές κοινωνίες εν ελευθερία, όχι ως ενιαία πολιτειακή οντότητα. Αποτέλεσε κυριολεκτικά ένα έθνος κοσμοσύστημα, όχι ένα έθνος κράτος. Το πολιτικό πρόταγμα του έθνους, στο πλαίσιο αυτό, ανέλαβαν να εκφράσουν οι πόλεις, κατά τον τρόπο της συνέργειας, και όχι μια ενιαία κρατική οντότητα. Μέχρι το τέλος της τουρκοκρατίας, η θεμελιώδης κοινωνία των Ελλήνων, που σηματοδοτούσε την πολιτειακή τους ελευθερία, ήταν η πόλις / το κοινό, όχι ένα εδαφικά εκτεταμένο κράτος. 

Με τον τρόπο του Τζιμάκου…

Εκλογομαγειρέματα 2019…

Νέα επεισόδια πολλαπλής ρευστοποίησης

Του Ρούντι Ρινάλντι

Μια ιδιότυπη, παράξενη προεκλογική περίοδος

Δεν είναι πρώτη φορά που μαζεύονται πολλές εκλογικές διαδικασίες. Ας μην πάμε στο μακρινό 1989-90. Από τον Μάιο του 2014 ως τον Σεπτέμβριο του 2015, στήθηκαν 6 κάλπες. Ευρωεκλογές, δημοτικές και περιφερειακές μαζί το 2014, δημοψήφισμα και δυο φορές εθνικές το 2015.

Τώρα, θα έχουμε πάλι 3 ταυτόχρονες εκλογικές διαδικασίες (ευρωεκλογές, περιφερειακές, δημοτικές) σε 4 κάλπες (συν τα συμβούλια). Με δύο ουρές, γιατί δεν θα βάλουν τέσσερις σε κάθε αίθουσα. Παραγγέλθηκαν εξτρά κάλπες και παραβάν, και τώρα διαπιστώνουν ανεπάρκεια σε δικαστικούς αντιπροσώπους και εφορευτικές. Βέβαια υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να προστεθεί και η διαδικασία των βουλευτικών εκλογών τον Μάιο ή να γίνουν αυτές ένα μήνα μετά, τέλη Ιουνίου.

Η τρικυμία του φραπέ και ο πολιτικός της συμβολισμός

Του Μάνου Στεφανίδη

Οι εθνικές ψυχώσεις μας: κινητά και φραπέδες. Κυκλοφορούμε κρατώντας ένα πλαστικό κύπελλο και σκαλίζοντας ένα κινητό. Λες και φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας. Ο φραπές γίνεται άλλοθι ευχαρίστησης, σωσίβιο στο πέλαγο της καθημερινότητας που τη μαστίζει η κρίση. Η παρουσία του φραπέ ακόμα και στα περίπολα της αστυνομίας πείθει ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα από αφέψημα, μια συνήθεια κοινωνική, μια “πόζα”, όπως θα ‘λεγε ο Richard Ellman, ή ένα habitus κατά Bourdieu (προδιάθεση). Ούτε πάλι πρόκειται για απλή εξάρτηση (όπως φερ’ ειπείν η μανία των νέων με τα κοκα-κολούχα). Κατά τη γνώμη μου ο φραπές είναι το σύμβολο μιας άρνησης. Ο φορέας του ο φέρων το πλαστικό κυτίο, δηλώνει ότι απέχει, ότι τώρα διακόπτει, έστω κι αν  εργάζεται ή αν τώρα οφείλει να εργάζεται. Είναι στάση, κυριολεκτικά, ζωής. Γι αυτό και επιχωριάζει στις δημόσιες υπηρεσίες, όπου ως γνωστόν όταν δεν θάλλει η μίζα, ανθεί η λευκή απεργία. Πίνω φραπέ και μάλιστα κουβαλάω το πλαστικό ποτηράκι παντού, στο δρόμο, το λεωφορείο, στο αμφιθέατρο, στη διαδήλωση (συχνά μετά κομβολογίου!), σημαίνει “είμαι και δεν είμαι εδώ”, “θα ήθελα να ήμουν αλλού”, “ανήκω αλλού”, “εκπροσωπώ την ελάσσονα προσπάθεια, την συνεχή σχόλη, τις αδιάκοπες διακοπές”. Εν τέλει, ο φραπές αναδεικνύεται σε αλληγορία της χαράς της ζωής και σε ό, τι απελευθερώνει τον χρήστη από οποιαδήποτε υποχρέωση ή καταναγκασμό. Είναι η σημαία της ιδιότυπης, ιδιόχρηστης ελευθερίας μικροαστικού τύπου που φοριέται και σαν εσάρπα ή κασκόλ. Αυτή η ακηδία, ο γενικός συμψηφισμός και η γενική παραίτηση μας έφεραν ως εδώ. Που μας καθόρισαν οντολογικά μέσα από το “καταναλώνω άρα υπάρχω”, καταργώντας στην πράξη την όποια συλλογικότητα.

Το τέλος των «προοδευτικών» κυβερνήσεων στην Λατινική Αμερική

Του Κώστα Μελά

Βρισκόμαστε ουσιαστικά στην τελική φάση της λεγόμενης «εποχής των προοδευτικών κυβερνήσεων» των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Μια εποχή που αρχίζει, σχεδόν με τρόπο αναπάντεχο, με τη νέα χιλιετία μετά από μια τριακονταετία πολιτικοστρατιωτικών δικτατοριών που ταλάνισαν την περιοχή τις δεκαετίες 1950-60-70 και τη σταδιακή  επιστροφή σε ανολοκλήρωτες μορφές δημοκρατίας τις επόμενες δύο δεκαετίες. Οι προοδευτικές κυβερνήσεις, με τις εθνικές ιδιαιτερότητες σε κάθε χώρα άρχισαν να εγκαθιδρύονται στην εξουσία στις χώρες της Λατινικής Αμερικής: Βενεζουέλα (η πρώτη το 1999), Βραζιλία, Αργεντινή, Χιλή, Βολιβία, Ουρουγουάη, Ισημερινός, Παραγουάη, Νικαράγουα, Παναμάς, Γουατεμάλα, Ονδούρα και Σαλβαντόρ (τελευταία το 2014). Κάθε μια ξεχωριστά επιχείρησαν να φέρουν στο επίκεντρο της πολιτικής τους το σεβασμό στους δημοκρατικούς κανόνες, την ανάπτυξη των οικονομιών σε συνδυασμό τη στήριξη του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Όλες μαζί επιχείρησαν με τη συνεργασία σε πολιτικό αλλά και σε οικονομικό επίπεδο ( αυξημένος ρόλος στη Mercosur)  να προχωρήσουν σε ολοκλήρωση των οικονομιών τους έτσι ώστε, ως σύνολο πλέον, να βρεθούν σε μια καλύτερη θέση στον παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος.  

Αγώνας Εθνικοαπελευθερωτικός! Μην αλλάζεις απλώς μαριονέτες - Κόψε τα σκοινιά!

Μην αλλάζεις απλώς μαριονέτες - Κόψε τα σκοινιά!

Extra pauperes nulla salus.

Η αποστολή και τα διλήμματα της Εκκλησίας μπροστά στο μάτι της βελόνας.

Εισήγηση στην στρογγυλή τράπεζα «Πλούσιοι και φτωχοί στην Καινή Διαθήκη, τον πρώιμο μοναχισμό και το Βυζάντιο» (Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, Τομέας Ιστορίας, Δόγματος και Διαχριστιανικών Σχέσεων), Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019.

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου  

Δρ. Θεολογίας, ΕΔΙΠ στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας, 

αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη».      

                                                                                                                                    

Το 1935 ο Μπέρτολντ Μπρεχτ  μας χάρισε το ποίημα «Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει». Με το ποίημα αυτό, ως γνωστό, ο Μπρεχτ διατύπωσε υπό τύπον ερωτήσεων την εξής απλή διαμαρτυρία: Πίσω από πολλά έργα υψηλού πολιτισμού (πίσω από την επτάπυλη Θήβα, από το Σινικό τείχος, από τις αψίδες της Ρώμης, από τα παλάτια του Βυζαντίου) υπάρχει κάτι πραγματικό, αλλά αθέατο: Ο κόπος και ο πόνος των φτωχών, οι οποίοι έστησαν αυτά τα έργα, κι όμως, όχι απλώς μένουν ανώνυμοι, αλλά ούτε καν υπάρχουν στον οπτικό ορίζοντα του ανθρώπου που θαυμάζει αυτά τα επιτεύγματα.

 

Κι αν άραγε ο Μπρεχτ συναντούσε τον άγιο Ισίδωρο Πηλουσιώτη, στα τέλη του 4^ου αιώνα;

Χώροι εποπτευόμενης χρήσης

Ο «ελάχιστος εαυτός» και η διαχείριση ως «όραμα»

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου από την Ρήξη φ. 151

Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης (Χ.Ε.Χ), όπου χρήστες υψηλού κινδύνου θα κάνουν ασφαλή χρήση ουσιών, με την επίβλεψη προσωπικού και ιατρικής υποστήριξης στην περίπτωση υπερβολικής δόσης ή επιπλοκών λόγω της χρήσης.

Χρήστες υψηλού κινδύνου είναι οι χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών, συνήθως άστεγοι, με πολλαπλά προβλήματα υγείας και με αδύναμο κίνητρο για θεραπεία.
Οι Χ.Ε.Χ (αγγλιστί Shooting rooms ή shooting galleries) αποσκοπούν στη μείωση των επικίνδυνων συμπεριφορών του εξαρτημένου, όπως η από κοινού χρήση σύριγγας, η μείωση της μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών (HIV, η ηπατίτιδα C, κ.α) και η βελτίωση της δημόσιας υγείας με τη μείωση της χρήσης στους δρόμους της Αθήνας. Πάγιο αίτημα της αυτοδιοίκησης, τα τελευταία χρόνια.
Οι εξαρτημένοι εγγράφονται σε ένα ειδικό μητρώο και το νομοσχέδιο εξασφαλίζει ότι η κατοχή και η χρήση ναρκωτικών ουσιών εντός των χώρων δεν αποτελεί αδίκημα.

Δημήτρης Μάρτος. Με το όραμα της πόλης και του πολίτη

Συνέντευξη στη Δήμητρα Σμυρνή

Αρχιτέκτονας, πολεοδόμος, συγγραφέας, με συμμετοχή σε πολιτικούς και εθνικούς αγώνες από τα φοιτητικά του χρόνια, ο Δημήτρης Μάρτος είναι από κείνους τους ανθρώπους, που η ανησυχία τους για τα κοινά αποτελεί πηγή στοχασμού και  έκφρασης λόγου προσωπικού, που κατατίθεται με τόλμη.

Σεμνός και αθόρυβος στην προσωπική του ζωή, εκφράζεται εδώ και πολλά χρόνια κυρίως μέσα από τα βιβλία του, όπου η αγωνία για τον τόπο του παρουσιάζεται  ανάγλυφα.

Ο Δημήτρης Μάρτος μιλά στη faretra.info για την επιστημονική και πολιτική του διαδρομή, μιλά για το ελλαδικό και διεθνές πολιτιστικό και πολιτικό τοπίο, που διαμορφώνει τον σημερινό Έλληνα, για την πόλη του τη Βέροια, κάνοντας διαπιστώσεις και προτάσεις με γνώση αλλά και βαθιά αγάπη γι' αυτήν, δίνοντας τελικά το πορτρέτο του πολίτη και της πόλης, όπως εκείνος το οραματίζεται, σε μια Ελλάδα που έχει χάσει τη μνήμη και την ταυτότητά της.

Τούβλα από εκεί, μπάζα από εδώ...

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους!

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Toύρκους δεν προσκυνάω... δεν προσκυνώ τους άρχοντες και τους κοτζαμπασήδες

Ο Θούριος του Ρήγα Φερραίου Βελεστινλή - Νίκος Ξυλούρης

O Θούριος του Ρήγα είναι ο πιο διαδεδομένος προεπαναστατικός πατριωτικός ύμνος. Στους σαράντα πρώτους στίχους του εξαίρεται η ιδέα της ελεύθερης ζωής και αντηχεί το προσκλητήριο της επανάστασης σε όλους τους βαλκανικούς λαούς και ιδιαίτερα στους Έλληνες, οι οποίοι δεσμεύονται με ιερό όρκο ότι θα αγωνιστούν, για να ελευθερώσουν το σκλαβωμένο γένος τους.

Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821

Ο διχασμός του καθεστώτος

Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Έχει περάσει η εποχή, μάλλον ανεπιστρεπτί, όπου ήσουν ότι δηλώσεις, όπως έλεγε ο Τσαρούχης, ένας αναρχοαυτόνομος αυτοπροσδιορισμός, δηλωτικός, σήμερα, αντικαθεστωτικού φρονήματος. Επειδή οι κρατούντες θέλουν να προσδιορίζουν αυτοί ποιος είσαι, κρίνοντας πράξεις και ιδέες κατά το γούστο τους. Ατρόμητοι ενώπιον του γελοίου οι κυβερνώντες και κομματικοί του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησαν τους διαδηλωτές-ψηφοφόρους τους ότι είναι φασίστες.

Στη Γαλλία, πρώτοι, κατηγόρησαν τη Λεπέν, με το επιχείρημα «κινδυνεύει η Δημοκρατία». Στο  ευρωιερατείο  γενίκευσαν εναντίον κάθε αντιφρονούντα (Όρμπαν, Σαλβίνι) και στην Αθήνα  πιθήκισαν, ως συνήθως, τις  διδαχές εξ Ευρώπης. Ελλείψει κομμουνιστών έβγαλαν από τη ναφθαλίνη τον φασισμό.  Σύμφωνα με το  δόγμα των ελίτ, «είσαι αυτό που λέμε εμείς  ότι είσαι». Αλλιώς είσαι στιγματισμένος, ρυπαρός και απόβλητος.

Για όσο καιρό το καθεστώς εξασφάλιζε το  τυπικό «ψωμί και ελευθερία» μπορούσε να επιβάλλει την άποψή του χωρίς πρόβλημα. Η άνοδος των αντισυστημικών δυνάμεων στην Ευρώπη φανερώνει την αδυναμία του καθεστώτος να εξασφαλίσει αυτό που έχει υποσχεθεί: δημοκρατία, ευημερία και ασφάλεια. Η πτώχευση της δημοκρατίας, η εκτεταμένη διαφθορά, η περιφρόνηση της λαϊκής ψήφου, και η ανασφάλεια από την επιταχυνόμενη φτώχεια ταυτόχρονα με τη ραγδαία αύξηση της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, είχαν συνέπειες. Ο κόσμος έπαψε να είναι υπάκουος. Το κρίσιμο είναι ότι όλο και περισσότεροι έπαψαν να φοβούνται το σκιάχτρο του φασισμού που οι ελίτ κουνάνε εμπρός του. Βλέπει ο κόσμος ότι αυτοί που φωνάζουν «λύκος στο μαντρί» είναι αυτοί που ουρλιάζουν  μέρα μεσημέρι με προληπτικές συλλήψεις στην Ελλάδα μην τυχόν και ενοχληθούν οι κυβερνώντες ή με την ασυγκράτητη βία των «δυνάμεων της Τάξης» εναντίον των διαδηλωτών στο Παρίσι.

Να το χέσω και αυτόν, και τον Βεζύρην σας, και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα...

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια.

«Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι… Ο ελληνικός λαός δε θάκανε την επανάσταση για ν’ αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοτσαμπάσηδες. Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια. Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει το σύμμαχο των κοτσαμπάσηδων.

Γερμανοί με λαοκρατία μόνο

Ανάρτηση από: Η Πλέμπα

Σχέδιο δράσης

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

Ερώτηξις

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

Δικαιωματιστές, το υβρίδιο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης

Του Στάθη

Δικαιωματιστής. Ανοίγω το λεξικό Μπαμπινιώτη δεν τη βρίσκω. Ανοίγω το Λεξικό Δημητράκου, με μουτζώνει (το Λεξικό). Δεν μπορεί, λέω. Πιθανόν να είναι μια λέξη ομηρική. Η ίσως μεσαιωνική (όταν η ελληνική κατά τους εθνομηδενιστές είχε πάψει να ομιλείται). Κάνω βουτιά στο LIDDELL και SCOTT, άνθρακες ο θησαυρός, η λέξη «δικαιωματιστής» δεν είναι αποθησαυρισμένη πουθενά. Πόσω μάλλον η λέξη «δικαιωματίστρια». 

Η λέξη δεν υπάρχει στα λεξικά, αλλά υπάρχει γύρω μας (μάλιστα, κατά μια έννοια, μας πολιορκεί). Και είναι βέβαιον ότι έστω με βαριά καρδιά ο κ. Μπαμπινιώτης θα τη συμπεριλάβει στην επόμενη εμπλουτισμένη έκδοση του Λεξικού του. Οι Liddell και Scott τη γλύτωσαν. Τι έννοια έχει εκλάβει στις ημέρες μας η λέξη δικαιωματιστής; Μια λέξη του σωλήνα, αλλά αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Άλλωστε πλήθος λέξεων της σημερινής καθομιλουμένης κοινής, δημιουργήθηκαν στα γραφεία των φιλολόγων της πρώτης μετεπαναστατικής περιόδου. Όταν το νεαρό κράτος δημιούργησε τον εαυτόν του.

Εμπαιγμός με το μανδύα του ανθρωπισμού

Νέο Ν/Σ για τα ναρκωτικά "Χώροι εποπτευόμενης χρήσης" 

Της Κατερίνας Μάτσα*

Τι καινούργιο φέρνει στον χώρο των εξαρτήσεων το νέο νομοσχέδιο (Ν/Σ - σκούπα) που κατατέθηκε στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα; 

Φέρνει βασικά τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης για τους ενδοφλέβιους χρήστες ναρκωτικών. Τους περιγράφει ως χώρους, όπου θα μπορούν οι χρήστες να κάνουν ελεύθερα χρήση, παρουσία προσωπικού, αφού θα έχουν καταγραφεί στους σχετικούς καταλόγους και θα έχουν αποκτήσει την κάρτα τους! 

Έτσι η χρήση, με βάση τη λογική του Ν/Σ, θα είναι ασφαλής, δεν θα πεθάνουν δηλαδή εκεί μέσα από υπερβολική δόση, αφού θα υπάρχει επιτόπου το εκπαιδευόμενο προσωπικό για να τους επαναφέρει! Βέβαια το Ν/Σ δεν προβλέπει τίποτα για την παράλληλη χρήση απ' το στόμα ή απ' τη μύτη όλων των άλλων ουσιών, νόμιμων και παράνομων πριν μπουν και αφού βγουν από τους ΧΕΧ, στα πλαίσια της πολυτοξικομανίας τους! 

Οι περισσότεροι υποψήφιοι δήμαρχοι της Αθήνας στη σχετική δημόσια συζήτηση επικρότησαν το μέτρο. Θεωρούν, ίσως, ότι έτσι θα "καθαρίσουν" την Αθήνα από τις πιάτσες των τοξικομανών, θα αναβαθμιστεί το κέντρο της πόλης και θα δίνει μια πιο ευπρεπή εικόνα, συγκεντρώνοντας τα ανθρώπινα "σκουπίδια" σ' αυτούς τους ειδικούς χώρους. 

Ελεύθεροι...

Ανάρτηση από: https://i-kyr.gr

Έβαλαν χειροπέδες σε 90χρονη που πουλούσε παντόφλες στη λαϊκή!

Ανεργία...

Μεγάλη ευκαιρία

Μπαίνει μια μέρα ένας άνεργος μέσα σε ένα μαγαζί και ρωτάει τον ιδιοκτήτη αν υπάρχει δουλειά.
- Βεβαίως και υπάρχει μια θέση. Κάθε εβδομάδα θα πρέπει να έρχεσαι τρεις μέρες και να είσαι εδώ δύο... ώρες.

 Ο μισθός σου θα είναι 2500 ευρώ τον μήνα, με εταιρικό αυτοκίνητο, κινητό και μία ξανθιά μοντέλο γραμματέα. 

ΑΕΙ, παραμάγαζα της κυβέρνησης

Του Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη

Εμείς ξέραμε ότι τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα είναι αυτοκέφαλα, αυτεξούσια και δεν υπόκεινται στην εξουσία της κάθε κυβέρνησης. Ξέραμε επίσης, ότι εκεί υπάρχει ένα άσυλο, που επιτρέπει στον καθένα να εκφράζει τις απόψεις του, που ενδεχομένως δεν μπορεί να εκφράσει αλλού. Μάθαμε τώρα ότι τα πανεπιστήμια είναι όργανα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης και μάλιστα με υπουργικές εντολές!

Το τελευταίο κρούσμα της ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ από την κυβερνητική και κομματική πολιτική ήρθε από το Πάντειο. Το οποίο ακύρωσε προγραμματισμένη από καιρό εκδήλωση της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Ελλάδαςμε θέμα τα 28 χρόνια ανεξαρτησίας του Ναγκόρνο Καραμπάχ, με εντολή του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Παιδείας!

Το θέμα είχε σαν επίκεντρο τις διάφορες απόψεις για το status quo στη περιοχή του Καυκάσου, με τη συμμετοχή καθηγητών διεθνούς δικαίου και από το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο!

«Κάθε καταιγίδα ξεκινάει με μια απλή σταγόνα»

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Ο Ιταλός αναρχικός Lorenzo Orsetti (γνωστός ανάμεσα στους συμπολεμιστές του ως Tekoser) σκοτώθηκε τη Δευτέρα στο Baghouz της Συρίας όπου μαχόταν με τους Κούρδους κι Άραβες του SDF/YPG/YPJ ενάντια στον τελευταίο θύλακα που έχει απομείνει στο ISIS. Είχε φροντίσει να αφήσει το ακόλουθο γράμμα σε περίπτωση –που θεωρούσε πολύ πιθανή– να σκοτωθεί:

"Γεια σας.

Αν διαβάζετε αυτή την στιγμή αυτό το μήνυμα είναι σημάδι πως δεν είμαι πια σε αυτόν τον κόσμο. Μην λυπηθείτε παρά μόνον λιγάκι γιατί εμένα δεν με λυπεί· δεν μετανιώνω για τίποτα, είμαι νεκρός επειδή έκανα αυτό που θεωρούσα σωστό, υπερασπιζόμενος τους πιο αδύναμους και παραμένοντας πιστός στις ιδέες μου για δικαιοσύνη, ισότητα και ελευθερία. Επομένως, παρόλο που έφυγα νωρίς, η ζωή μου μπορεί να θεωρηθεί μια επιτυχία και είμαι σχεδόν σίγουρος πως έφυγα με το χαμόγελο στα χείλη. Δεν θα μπορούσα να έχω επιθυμήσει κάτι περισσότερο.

Σας εύχομαι το καλύτερο δυνατό και ελπίζω (αν δεν το έχετε ήδη κάνει πράξη) να αποφασίσετε να δώσετε την ζωή σας για τον πλησίον σας, γιατί μόνον έτσι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος. Μόνον νικώντας τον ατομισμό και τον εγωισμό μέσα μας μπορούμε να κάνουμε την διαφορά. Οι καιροί είναι δύσκολοι, το ξέρω, αλλά μην αφήνεστε στην παραίτηση, μην εγκαταλείπετε την ελπίδα· ποτέ! ούτε για μια στιγμή.

Αν θέλει το έθνος να πεθάνει, ας πεθάνει

Του Στάθη

 Αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι το χορός του Ζαλόγγου δεν έγινε ποτέ, κι ας τον περιγράφει κι ας τον υμνεί ο Σολωμός, αν δεν μας νοιάζει ότι ο Μακρυγιάννης ήταν ήρωας και μας νοιάζει ότι ήταν αλκοολικός, αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν σφαγέας, το έθνος αυτό θα πεθάνει.

  Και εάν το έθνος θέλει να πεθάνει, ας πεθάνει.

  Όταν στα σχολεία διδάσκουμε την Ιστορία διαμελισμένη, όταν τα παιδάκια εξ απαλών ονύχων μαθαίνουν τη γλώσσα μας μέσα από σχολικά ανθολόγια με συνταγές μαγειρικής ή από διαφημιστικά κείμενα κι όχι από τον λογοτεχνικό μας θησαυρό, όταν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές έχουν απεργήσει για όλα τα άλλα εκτός από το περιεχόμενο των σπουδών, τότε αυτή η χώρα πάει για προτεκτοράτο, πήγε κι έφθασε.

  Όταν στα ΑΕΙ λυσσομανάει ο εθνομηδενισμός, όταν τα μπροστοκρίαρα του εθνομηδενισμού έχουν το λύειν και το δεσμείν, όταν κάνουν κουμάντο σε καριέρες και ακολουθούνται από χαμερπείς γλείφτες, όταν η ιδεολογική γλίτσα γίνεται βία και τρομοκρατία, τότε το έθνος πεθαίνει. Και αν αυτό το έθνος θέλει να πεθάνει, ας πεθάνει.

Η κακομοιριά ως εξωτερική πολιτική

Του Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη

Τα ανησυχητικά νέα είναι τρία. Το πρώτο είναι ότι υπουργός Εξωτερικών είναι ο κ Κατρούγκαλος. Το δεύτερο ότι δηλώνει πως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την Τουρκία από τα ενεργειακά αποθέματα της Αν. Μεσογείου. Το τρίτο ότι μ αυτές τις θέσεις συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για επίλυση του Κυπριακού. Που δεν είναι άσχετες από το παζάρι για την ενέργεια.

Οι Έλληνες δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι η αρχή για την κορύφωση των σημερινών τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο ήταν η δήλωση Σημίτη και η υπογραφή της Λισσαβώνας, όπου, χωρίς κανένα αντάλλαγμα και με δεδομένη την αμφισβήτηση των Ιμίων, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε ότι και η Τουρκία έχει δικαιώματα στο Αιγαίο. Έτσι! Μόνο για καλόπιασμα.

Η αφροσύνη εκείνης της κίνησης έγκειται στο ότι δεν δίνεις σε έναν εγνωσμένο τραμπούκο, όπως είναι η Τουρκία, τροφή για διεκδικήσεις. Το ήξεραν όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί. Και όποιοι το παρέβλεψαν έφεραν δεινά στη χώρα. Ο Σημίτης, όμως, όπως σωστά κατέγραψε ο ναύαρχος Λυμπέρης, δεν ήταν ένας απλός πρωθυπουργός. Ήταν ένας φοβισμένος ηττοπαθής. Ακριβώς όπως είναι και ο Τσίπρας. Η πολιτική ιστορία και των δύο το έχει αποδείξει. Δεν αντιστάθηκαν, δεν είπαν όχι σε κανέναν.

Πυρ… Γυνή… και Θάλασσα

Ανάρτηση από: https://i-kyr.gr

Ένα έθνος επιδοματούχων

Κάνατε δήλωση για το επίδομα ενοικίου; Για το επίδομα παιδιού; Εχετε κάνει αίτηση για το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ ή το επίδομα στέγασης; Για κοινωνικό τουρισμό; Αν στα χρόνια της επί πιστώσει ευημερίας αναπτύχθηκε το μοντέλο των διορισμών και των παροχών, στα χρόνια της χρεοκοπίας αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς το μοντέλο των επιδοματούχων Ελλήνων.

 Η παροχολογία αντικαταστάθηκε από την επιδοματολογία. Για την ελληνική πολιτική τάξη ισχύει η γνωστή φράση του Ταλεϊράνδου: «Δεν έμαθαν τίποτα, δεν ξέχασαν τίποτα». 

Καμία Ελπίδα Για Την Αθήνα...

Του Μάνου Βουλαρίνου

Η ελπίδα για οποιαδήποτε αλλαγή προς το καλύτερο είναι φρούδα.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι όσο οι ψηφοφόροι μένουν ίδιοι και απαράλλαχτοι, οι επιλογές τους δεν πρόκειται να φέρουν μεγάλες αλλαγές. Κατά συνέπεια, δεν είχα καμία ψευδαίσθηση ότι η (μάλλον βέβαιη) εκλογή Μπακογιάννη στη θέση του Δημάρχου της Αθήνας θα έφερνε καμία μεγάλη αλλαγή στην πιο ταλαιπωρημένη και εγκαταλειμμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης. 

Ήλπιζα, όμως, ότι θα μπορούσε να γίνει η αρχή μικρών αλλαγών που, κάποια στιγμή, θα φέρουν και τις μεγάλες. Και φυσικά έκανα λάθος.

Η πρώτη απόδειξη του λάθους μου ήταν το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του που έχει τον ευφάνταστο τίτλο «Αθήνα Ψηλά». Το ψηφοδέλτιο που κοσμείται από την παρουσία του  Γιούρκα του Σεϊταρίδη, της Κατερίνας Γκαγκάκη και του Πουρουπουπού (όπως είναι γνωστός στους φιλάθλους ο αθλητικός συντάκτης, σπορτκάστερ και για ένα διάστημα υπεύθυνος επικοινωνίας της ΕΠΟ, Παύλος Παπαδημητρίου). Το ψηφοδέλτιο που δείχνει ότι ο, δήθεν διαφορετικός, Μπακογιάννης ακολουθεί το χειρότερο κομμάτι της πεπατημένης και επιλέγει έναν ποδοσφαιριστή και δυο τηλεπερσόνες προκειμένου να προσελκύσει ψηφοφόρους. Έναν ποδοσφαιριστή και δυο τηλεπερσόνες των οποίων την έγνοια για τον δήμο της Αθήνας δεν τη συνάντησα ποτέ σ’ αυτό που ονομάζεται δημόσια σφαίρα, αλλά, από την άλλη, δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα να εξέθεταν τις αγωνίες για την πρωτεύουσα στον στενό τους κύκλο και από εκεί να τις έμαθε και ο διάδοχος του Καμίνη.

Η διάσπαση του Ολυμπιακού θυμίζει την διάσπαση του ΚΚΕ

Του πιτσιρίκου

Σοκ έχει προκαλέσει στους οπαδούς του Ολυμπιακού ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον Βαγγέλη Μαρινάκη και στον Σωκράτη Κόκκαλη -με αφορμή την πιθανή κάθοδο του Πέτρου Κόκκαλη στις ευρωεκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ-, αφού υπάρχει ο κίνδυνος να διασπαστεί ο Ολυμπιακός.

Μέχρι σήμερα, η διάσπαση ήταν χαρακτηριστικό της Αριστεράς -όπου πέντε αριστεροί έφτιαχναν έξι κόμματα- αλλά βλέπουμε τώρα πως η διάσπαση μεταφέρεται και στον χώρο του ποδοσφαιρικών ομάδων.

Το ενδεχόμενο να διασπαστεί ο Ολυμπιακός θυμίζει τις μέρες του ’68, όταν διασπάστηκε το ΚΚΕ και οι Έλληνες κομμουνιστές ένιωσαν να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους αλλά, ευτυχώς, μετά ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ και οι περισσότεροι πήγαν εκεί και χόρτασαν σοσιαλισμό και σκυλάδικα.

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν στις εκλογές, αφού δεν ξέρουν αν πρέπει να ακολουθήσουν την γραμμή Μαρινάκη ή την γραμμή Κόκκαλη.

Die Zeit: Η Αμερική Εξετάζει Σοβαρά Εναλλακτικές Λύσεις Στον Καπιταλισμό...

«Πρόσφατα, κάτι συνέβη στη Νέα Υόρκη, για το οποίο πιθανότατα θα μιλανε για δεκαετίες, πιθανότατα ως την αρχή της εξέγερσης» γράφει η γερμανική Die Zeit και εξηγεί: Πρόσφατα, η Amazon, μια από τις πιο μεγάλες εταιρείες στον κόσμο, ήθελε να χτίσει τη δεύτερη έδρα της στο Κουίνς της Νέας Υορκης.

 
Ο ιδρυτής της Amazon, Τζέφ Μπέζος, είχε υποσχεθεί δισεκατομμύρια σε επενδύσεις, 25.000 νέες θέσεις εργασίας, φρέσκο χρήμα, αστική ανάπλαση και μια ανερχόμενη οικονομία. Ακόμη και τα Queensbridge Houses, ένα τεράστιο συγκρότημα κοινωνικών κατοικιών δίπλα, θα επωφεληθεί από την Amazon δήλωσε ο δήμαρχος Μπιλ ντε Μπλάζιο.

 Οι επιχορηγήσεις ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα ήταν χρήσιμες για την επίλυση της τοπικής πολιτικής- αλλά και την καταστροφή των υφιστάμενων γειτονιών, ακόμη και αν δεν είναι οι πλέον εμφανείς.

 Ωστόσο, μετά από τρεις μήνες έντονων διαμαρτυριών από τους κατοίκους της περιοχής, τους ακτιβιστές και τους τοπικούς πολιτικούς, η ηλεκτρονική εταιρεία ταχυδρομικών παραγγελιών αποφάσισε κάτι που δεν περίμεναν ούτε οι πιο αισιόδοξοι αντίπαλοι: η Amazon εγκατέλειψε τα σχέδια της στα μέσα Φεβρουαρίου. Η εταιρεία κατηγόρησε την αντιπολίτευση «ορισμένων τοπικών παραγόντων και πολιτικών» για την απόρριψη των σχεδίων της. Οι έρευνες έχουν δείξει, σύμφωνα με την Amazon, ότι «το 70% των Νεουρκέζων υποστήριζαν τα σχέδιά μας και τις επενδύσεις μας».

Πειραματισμοί

Ανάρτηση από: https://iskra.gr

Γιώργος Κοντογιώργης: Μια πολιτική απάτη που διαρκεί δύο αιώνες

Η εμβάπτιση της αιρετής μοναρχίας ως δημοκρατίας, οι γυρολόγοι διανοητές της ολιγαρχίας και η αντισυμβατική πολιτική συμπεριφορά των κοινωνιών.

Περί Νόμπελ

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

Δεν έχουμε τη στήριξη κανενός κόμματος, κανενός μηχανισμού, άλλωστε δεν τη ζητήσαμε από κανένα

Κοσμάς Τσιάκαλος

"Δεν συμβιβαζόμαστε με τη μιζέρια και τη διαχείριση της φτώχειας, δεν παραιτούμαστε, δεν κάνουμε βήμα πίσω. Διεκδικούμε, αγωνιζόμαστε για ένα βήμα μπροστά. Γινόμαστε μέρος της αλλαγής που θέλουμε για την πόλη μας. Ο αγώνας είναι δύσκολος. Δεν έχουμε τη στήριξη κανενός κόμματος, κανενός μηχανισμού, άλλωστε δεν τη ζητήσαμε από κανένα"  

Διακήρυξη Πρωτοβουλίας Πολιτών Βύρωνα

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Ο Βύρωνας, η πόλη μας, βρίσκεται σήμερα σε οριακό σημείο από πλευράς οικονομικών δυνατοτήτων, υποδομών, στελέχωσης υπηρεσιών και παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους κατοίκους.

Η κατάσταση των δημοτικών υποδομών –σχολεία, αθλητικές εγκαταστάσεις, κοινόχρηστοι χώροι, πλατείες, παιδικοί σταθμοί– δεν είναι ικανοποιητική, δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και, σίγουρα, δεν συνάδει με τους στόχους που όλοι πρέπει να έχουμε για μια πόλη ανθρώπινη και λειτουργική. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: η σφράγιση από την Πολεοδομία Αθηνών του 4ου Δημοτικού Σχολείου Βύρωνα («Χαραλαμπόπουλου») το Μάρτιο του 2018, οι μεγάλες υλικοτεχνικές ελλείψεις στα σχολεία της πόλης, ο ανεπαρκής αριθμός βρεφονηπιακών σταθμών, η εγκατάλειψη και υποβάθμιση του δημόσιου χώρου (πλατείες, πεζοδρόμια, χώροι αναψυχής), η καταπάτηση των κοινόχρηστων χώρων από ιδιωτικά συμφέροντα εις βάρος της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας των πολιτών και τόσα άλλα.