Οι ξεχασμένοι ήρωες…

Εγώ ο Άγνωστος Στρατιώτης ...

Του Βασίλη Λάμπογλου

Εγώ ο Άγνωστος Στρατιώτης ...θέλω να σας πω ότι είμαι ένας από αυτούς που τον έλεγαν πριν 200 χρόνια κλέφτη και αρματωλό.

Είμαι αυτός που έδωσε όλη του τη περιουσία για την επανάσταση, ξεκληρίστηκε όλη του η  οικογένεια, πέρασε από στημένα δικαστήρια, έχασε αγαπημένους του, λαβώθηκε σε σώμα και ψυχή, προδόθηκε  από τους κοτζαμπάσηδες, ζητιάνεψε για μια μπουκιά ψωμί και θάφτηκε άγνωστος και άγνωρος...

Για να έλθετε εσείς να μοιραστείτε τα δάνεια που σας πρόσφεραν οι Εγγλέζοι για να σας ελέγχουν, εσείς που πάντα ήσασταν πιστοί στους Σουλτάνους, εσείς που στήσατε 2 εμφυλίους σε Μωριά και Ρούμελη, εσείς που δεχόσασταν βασιλιάδες που βόλευαν τα αφεντικά σας.

Εγώ ο Άγνωστος Στρατιώτης είμαι αυτός  που μαζί  με τον λαό  στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 στο ίδιο μέρος που σήμερα κείμαι, απαίτησαν το ελάχιστο απ' όσα μου στερούσαν Βασιλείς, Δραγομάνοι, "ευεργέτες "...

Εγώ ο Άγνωστος Στρατιώτης είμαι αυτός που πολέμησε Βρετανούς στη Ζάκυνθο, Οθωμανούς στη Δομοκό, Βούλγαρους στον Αξιό, Τούρκους στην Ανατολική Θράκη.

Και σαν εγώ παρέμενα άταφος και "ανέστιος" εσείς κάνατε 2 κυβερνήσεις και χωρίζατε την Ελλάδα, Γάλλοι στρατιωτικοί σας λοιδορούσαν στον Πειραιά και στα Ανάκτορα, πληρώνατε αποζημιώσεις και ζητάγατε συγγνώμη από Βρετανούς διπλωμάτες, στρέφατε τη πλάτη στις εκκλήσεις των Ελλήνων της Μακεδονίας, στέλνατε αθώους να αφήσουν τα κόκαλα τους στη Κριμαία, ανεχόσασταν Βασιλικά τερτίπια που οδηγούσαν τη χώρα σε ήττες και συρρίκνωση των εδαφών.

Τεράστια η πνευματική και ηθική συνεισφορά του Ευτύχη Μπιτσάκη

Το πολιτικό μνημόσυνο του μεγάλου μαρξιστή διανοητή, επιστήμονα και αγωνιστή της κομμουνιστικής Αριστεράς θα γίνει την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου στις 6.30 μ.μ. στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, σταθμός Συγγρού-Φιξ του μετρό.

Του Βασίλη Μπρούμα

«Αχ ομορφιά κι αν δεν μου παραδόθηκες ολόκληρη ποτέ /
κάτι κατάφερα να σου υποκλέψω»
Οδυσσέας Ελύτης

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης ανήκει στους μεγάλους διανοητές και συγγραφείς που μπορούν να μας πλουτίσουν πνευματικά και ηθικά. Μία από τις διαυγέστερες φωνές στην Ελλάδα και την Ευρώπη με παγκόσμια ακτινοβολία, προτρέποντάς μας πάντα να στοχαστούμε τις σκοτεινές ρωγμές, αλλά και τις φωτεινές δυνατότητες του καιρού μας. Μας υπενθυμίζει πως το μεγαλείο του ανθρώπου είναι η σκέψη του. Μας άσκησε στην ικανότητα για επιχειρηματολογία και τεκμηρίωση, που είναι η βαθύτερη ουσία της σκέψης.

Βάθυνε τους ρηχούς μας καιρούς. Δεν φόρεσε ποτέ μάσκα, είχε πάντα μπροστά του την οικουμενική εικόνα του κόσμου και όχι τη μικρή, την ατομική, την προσωπική, την εθνική. Δεν βρέθηκε ποτέ με το ρεύμα της πλειοψηφίας ή της εξουσίας γιατί δεν έχουν θέση εκεί οι καλοί διανοούμενοι. Από τους σπουδαίους που παίρνουν στις πλάτες τους τον αμήχανο κόσμο. Που δίνουν στους πολίτες μπόι και πίστη στο μέλλον. Δεν διανοήθηκε ποτέ να απογοητευθεί.

Σκλαβιά...

Τζον Ρηντ: Ο δημοσιογράφος που έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση

«Ο Τζον Ρηντ έδωσε μια πιστή και ζωντανή απεικόνιση των γεγονότων που είχαν για τον κόσμο τεράστια σημασία. Το έργο του θα μείνει για πάντα το καλύτερο βιβλίο για την Οκτωβριανή Επανάσταση» - Β. Ι. Λένιν.

Της Σεμίνας Διγενή

Στις 19 Οκτωβρίου 1920, σε ένα νεκροταφείο της Μόσχας, δίπλα στα τείχη του Κρεμλίνου, ανάμεσα στους ήρωες της Οκτωβριανής Επανάστασης θάφτηκε ένας Αμερικανός, απόφοιτος του Χάρβαντ.

Ονομαζόταν Τζον Ρηντ. Ηταν μόλις 33 ετών, μα είχε ήδη προλάβει να καταγράψει, με την οξυδέρκεια του μάρτυρα και τη φλόγα του επαναστάτη, ένα γεγονός που άλλαξε τον 20ό αιώνα. Το έργο του, «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο», το 1919, δεν είναι απλώς δημοσιογραφία, είναι η ζώσα καρδιά της Ιστορίας.

Πριν απ' αυτό, όμως, το 1914 δημοσίευσε ένα άλλο βιβλίο, «Το Επαναστατημένο Μεξικό», υποστηρίζοντας τον επαναστατικό αγώνα του μεξικανικού λαού και καταδικάζοντας την ανάμειξη των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Το 1916 δημοσίευσε το βιβλίο «Ο πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη», όπου αποκάλυψε τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου. Ως πολεμικός ανταποκριτής τον Αύγουστο του 1917 πήγε στη Ρωσία, συναντήθηκε πολλές φορές με τον Λένιν, συνδέθηκε με τους μπολσεβίκους και χαιρέτισε θερμά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Το βιβλίο του απέκτησε παγκόσμια φήμη και εκτιμήθηκε πολύ από τον Β. I. Λένιν, που του έγραψε και την εισαγωγή.

Ο Ρηντ δεν έγραψε ως παρατηρητής, αλλά ως μέτοχος. Ηταν παρών στις οδομαχίες της Πετρούπολης, στα Σοβιέτ, όταν η εξουσία άλλαζε χέρια, και στα εργοστάσια, όπου ο προλετάριος σήκωνε για πρώτη φορά το κεφάλι στην εξουσία.

Αυτό όμως που έκανε το βιβλίο του αθάνατο δεν ήταν μόνο η αντικειμενικότητα, η λεπτομερής περιγραφή των γεγονότων και η συλλογή ντοκουμέντων, αλλά η αφοσίωση στην αλήθεια της τάξης.

Ρεντίκολο και ρεντίκολα

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την ελληνική εξωτερική πολιτική, ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε πως «φροντίζω αυτή η χώρα να μην είναι πια το ρεντίκολο της Ευρώπης», συμπληρώνοντας «όπως ήταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ». Ο ίδιος, γνήσιο τέκνο μιας επιθετικής εκδοχής των «μενουμευρωπαίων», μετά από 6 χρόνια αυτοδύναμης διακυβέρνησης της χώρας –και με διαλυμένη, ανύπαρκτη αντιπολίτευση– δεν μπορεί αντιληφθεί (ή δεν τον νοιάζει πραγματικά) το πόσο έχει γίνει η χώρα σούργελο και πόσο διαλυμένη είναι. Δηλαδή πόσο υποβαθμίστηκε, πόσο διαλύθηκε εσωτερικά, και πόσο ανυπόληπτη έχει καταστεί στο εξωτερικό.

Με τον όρο «ρεντίκολο» χαρακτηρίζεται κάποιος ή κάτι που γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας, γελοιοποίησης ή περιφρόνησης. Η λέξη προέρχεται από το ιταλικό «ridicolo», που σημαίνει γελοίος, αστείος. Χρησιμοποιείται όταν ένας πολιτικός, κόμμα ή θεσμός έχει χάσει την αξιοπιστία και το κύρος του στα μάτια του κοινού, με αποτέλεσμα να γίνεται αντικείμενο ειρωνείας ή περιφρόνησης· δεν σημαίνει απλώς ότι έκανε ένα λάθος, αλλά ότι εκτέθηκε τόσο πολύ, ώστε κανείς δεν τον παίρνει πια στα σοβαρά. Υπονοεί έλλειψη σοβαρότητας, κύρους και αξιοπιστίας.

Ο τρόπος που ο κ. Μητσοτάκης επιζητούσε να λάβει ένα χαμόγελο ή μια χειραψία από τον Τραμπ (θα το θυμάστε), αλλά και η βαθιά υπόκλιση του κ. Γεραπετρίτη στον Ερντογάν, δείχνουν ορισμένα πράγματα (για όποιον θέλει να δει). Το καθεστώς της εξάρτησης, της υποτέλειας, του μεταπρατισμού φοράει πανάκριβα κουστούμια και τουαλέτες, επιδεικνύει χωρίς ντροπή τη χλιδή και εξυμνεί τον πλούτο (ως μέγιστο αγαθό) την ίδια στιγμή που –από τη φύση του– επιδεικνύει την πιο ραγιάδικη, την πιο εξευτελιστική στάση απέναντι στους ισχυρούς πάτρωνες. Και ταυτόχρονα παρουσιάζεται ως η επιτομή της σοβαρότητας και τεχνοκρατίας, απέναντι σε «λαϊκισμό», «τεμπελιά» και «ανευθυνότητα».

Ζήτω το 13ωρο!

Το 13ωρο σε έναν εργοδότη έγινε νόμος του κράτους, συνεχίζοντας το έργο που με σπουδή επιτελεί η κυβέρνηση για ξήλωμα αργά και σταδιακά όσων κατακτήσεων στην εργασία έμειναν όρθια

Της Αναστασίας Γιάμαλη

Εφεξής, το 13ωρο σε έναν εργοδότη θα είναι νόμιμο. Αυτό προβλέπει ο νόμος πλέον, υπό τον ευφάνταστο κι αποπροσανατολιστικό τίτλο «Δίκαιη Εργασία για όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας- Στήριξη στον εργαζόμενο- Προστασία στην Πράξη». Για να μην υπάρχουν απορίες και για να μην είμαστε αχάριστες κι αχάριστοι εμείς που ζούμε από τη δουλειά μας, με την πρόβλεψη για 13ωρη εργασία, θα μπορούμε να δουλεύουμε και να πλουτίζουμε περισσότερο, έτσι θέλει να μας πείσει η υπουργός κι οι εργοδοτικές οργανώσεις. Για μας το κάνουν, τους το ζητήσαμε λένε και «για να ασπρίσει η μαύρη εργασία» φυσικά. Προς επίρρωσιν, η υπουργός χρησιμοποίησε τα αιτήματα μόλις δύο ενώσεων εργαζομένων στον τουρισμό σε Ηράκλειο και Ρόδο και μίας ασφαλιστικής ένωσης. Θαύμα.

Λίγο λίγο ξηλώνουν το πουλόβερ

Η αλήθεια είναι πως τρία μνημόνια και 6 χρόνια γαλάζιας διακυβέρνησης είχαν αφήσει κάποιες κατακτήσεις και προστασίες των εργαζομένων στη θέση τους, κι είναι σειρά της κυρίας Κεραμέως να τις ξηλώσει κι αυτές για να είμαστε πιο ευέλικτοι και πιο ανταγωνιστικοί. Δεν το κάνει επίτηδες. Οι γαλάζιοι προκάτοχοι της ήταν που κατάργησαν τον βάσιμο λόγο απόλυσης και τη δυνατότητα των εργαζομένων να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία, την αντικατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με ατομικές συμφωνίες, τις κατά παραγγελία των αφεντικών συμβάσεις εργασίας, με τις οποίες ο εργαζόμενος τίθεται σε εργασιακή ετοιμότητα για όποτε και όσο τον χρειάζεται η επιχείρηση ακόμη και για κάποιες ώρες ή λίγες ημέρες. Ενώ για το επιχείρημα του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων που συμπυκνώνεται στο «πως κάνετε έτσι, το 13ωρο σε δύο εργοδότες επιτρέπεται και τώρα», η αλήθεια είναι πως και το 13ωρο σε δύο εργοδότες είναι επίσης έργο της κυβέρνησης της ΝΔ [νόμος Γεωργιάδη (Ν. 5053/2023)].

Πρέπει να στήσω μια πόλη. Και πρέπει να την ονομάσω ''Ρωμανία''

Αρχίν΄ αχειλάκι μου και συ γλώσσα ΄πηρέτα
και συ καημένε λογισμέ όσα κι αν ξεύρεις πέ'τα του λαού μας

Του Δημήτρη Βασιλειάδη                     

  

  Από σκόρπιες σκέψεις, ίσως ανώριμες ακόμα, κι όχι συγκροτημένες, είναι χτισμένο το κειμενάκι που θα διαβάσεις παρακάτω. Προϊόν μάλλον της λαχτάρας μου να ειπωθούν καθαρά, κι από ένα χρέος προς το δάσκαλό μου, το Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

    Πάει καιρός που βασανίζει τις σκέψεις μου ένα μεγάλο κατόρθωμα του λαού μας. Ένα από ΄κείνα με τα οποία πρωταντίκρυσε την ιστορία και το απόθεσε, το κληροδότησε -μαζί με άλλα πιο γνωστά- πρόσφορο στην ανθρωπότητα. Μιλώ για τη ''δημιουργία μια πόλης''. 

  Είμαστε ίσως ο μοναδικός λαός που έσπειρε στη διαχρονία του, σε ένα τεράστιο χώρο του πλανήτη, πόλεις (Μεσόγειο, Ασία). Και μιλώ για τη γέννηση μιας πόλης όχι απλά ως οικιστικό φαινόμενο, αλλά ως ένα φαινόμενο που πηγάζει απ΄ την ανάγκη του ανθρώπου για πολιτική και πολιτισμό και εκβάλλει πάλι σ΄ αυτά τα δύο, που υπάρχουν αναγεννημένα και μορφοποιημένα πια, απ΄ την ίδια την πόλη. Το μέγεθος του κατορθώματος  αυτού, του λαού μας, διέλαθε της προσοχής μας, μπορώ να πω πως ξεχάστηκε -για να μη πω πως αγνοήθηκε σαν κάτι το ασήμαντο.

   Και όμως, ο λαός μας είναι δεμένος πεπρωμένα -που θα ΄λεγε κι ο Παπαδιαμάντης- μ΄ αυτό το πολιτικό και πολιτισμικό φαινόμενο σε όλα τα επίπεδα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη σκέψη των μεγάλων στοχαστών και φιλοσόφων του λαού μας.... Να φανταστείς, πως ακόμα και στη επιμνημόσυνη δέηση, η ψυχή του νεκρού, μαζί και όλο το εκκλησίασμα προσεύχεται στο Θεό ''να κάνει το νεκρό Πολίτη του Παραδείσου'' (...Παραδείσου πάλιν ποιών πολίτην με). Ο υμνωδος εδώ, θεωρεί τον Παράδεισο ως την τελειότερη πόλη (ο λαός μας όχι λίγες φορές το θηλυκοποιεί και τον αποκαλεί ''η Παράδεισος'', ίσως γιατί το θηλυκό είναι η ανώτερη μορφή της ομορφιάς και της αρμονίας) και θεωρεί προνόμιο μεγάλο να είναι κάποιος Πολίτης της. Κατά τον αη-Γιάννη το Χρυσόστομο, μετά την Ανάσταση, ''...η ζωή πολιτεύεται'', αποκτά όντως υπόσταση δηλαδή... Τέλος πάντων, θέλω να πω μ΄ όλ΄ αυτά, πως στην παράδοση του λαού μας η πόλη ως φαινόμενο, αποκτά άλλη υπόσταση.    

18 Οκτωβρίου 1981...

Αθεράπευτα νοσταλγός της πολιτικής Σημίτη ο Νίκος Ανδρουλάκης!

Του Γιώργου Τασιόπουλου 

Τη διπλωματία Σημίτη υπέδειξε στην ομιλία του στη Βουλή, προτείνοντας στον πρωθυπουργό την επιστροφή στα Συμπεράσματα του Ελσίνκι (1999) που αποτέλεσε συνέχεια της  Συμφωνίας της Μαδρίτης (1997).

Για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, "είναι μονόδρομος όπως είπε" η πρότασή του για ένα "νέο Ελσίνκι", χαρακτηρίζοντας το Ελσίνκι του 1999, την πιο μεγάλη επιτυχία της Μεταπολίτευσης.

Θυμίζουμε ότι στη Μαδρίτη, μετά τη ντροπή των Ιμίων, αναγνώριζε:

"Σεβασμό στα νόμιμα, ζ ω τ ι κ ά* συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους".

Δεσμευόμενη μάλιστα η χώρα μας ότι δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες. Κάτι που τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για την Τουρκία σήμαινε, όπως έχουν επισημάνει αναλυτές και διπλωμάτες, και δέσμευση για μη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Ακόμη και 22 βουλευτές του τότε ΠΑΣΟΚ εξέφρασαν με ανακοίνωση τους τις έντονες επιφυλάξεις τους, εκτιμώντας ότι  «με τη συμφωνία διολισθαίνουμε σταδιακά σε επιλογές οι οποίες συνεπάγονται αναγνώριση των τουρκικών αξιώσεων, νομιμοποίηση του επεκτατικού καθεστώτος της Άγκυρας και εξαγνισμό της πολιτικής της»

Το κράτος έχει συνέχεια

Υπερήφανος, κυνικός ραδιούργος Πινόκιο…

Του Ρούντι Ρινάλντι

Υπερήφανος για το «Όχι» που μετέτρεψε σε «Ναι»…

Υπερήφανος που υπόγραψε (μαζί με όλους τους άλλους) το 3ο Μνημόνιο για να σώσει την Ελλάδα…

Υπερήφανος που έφερε την συμφωνία των Πρεσπών κατά απαίτηση ΗΠΑ και Γερμανίας.

Υπερήφανος που «έβγαλε» την χώρα από τα Μνημόνια (πρόκειται για το μεγαλύτερο ψέμα της μεταπολίτευσης που το επαναλαμβάνουν όλοι οι συστημικοί).

Υπερήφανος που άνοιξε πλήρως το δρόμο στην αυτοδυναμία της ΝΔ.

Υπερήφανος που αμαύρωσε την έννοια της «αριστεράς».

Υπερήφανος που άφησε να διαλυθεί το κόμμα του, μετά από τόσες ραδιουργίες που έκανε.

Υπερήφανος που φέρει το στίγμα της αναξιοπιστίας από το οποίο δεν μπορεί να απαλλαγεί.

Υπερήφανος που «ξεπλυμένος» τώρα θέλει έναν «δημοκρατικό καπιταλισμό». 

Μαγκιά του!

Αλλά σαν ένας σύγχρονος εντελώς κυνικός Πινόκιο, χωρίς καμία αθωότητα της συμπαθούς μαριονέτας -του συγγραφέα Κάρλο Κολόντι- που από ντροπή όποτε έλεγε ψέματα μεγάλωνε η μύτη του, τώρα, μετά από 2 χρόνια σιωπής μέσα στην βουλή,  δηλώνει πως «η Ελλάδα χρειάζεται σοκ εντιμότητας, δικαιοσύνης, δημοκρατίας». Τώρα δηλώνει πως η παραίτησή του από βουλευτής: «Είναι μια αντισυμβατική πρωτοβουλία με κίνητρα ηθικά. Ήθελα πριν απ’ όλα να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου, με τη συνείδησή μου. Δεν ήθελα πια να απολαμβάνω προνόμια, όταν αισθανόμουν ότι δεν είχα καμιά δυνατότητα να ανταποκριθώ στις προσδοκίες όσων με εμπιστεύτηκαν. Αλλά και κίνητρα πολιτικά. Αποφάσισα να απελευθερωθώ από δεσμεύσεις, αξιώματα και μηχανισμούς. Να βγω έξω από το πολιτικό σύστημα που, κατά τη γνώμη μου, ως έχει, δεν μπορεί τίποτα πια να δώσει στην κοινωνία και την πατρίδα».

Απόλυτη εμπιστοσύνη...

Επιτροπή Νόμπελ: Ούτε αξιοπρέπεια, ούτε χιούμορ

Του Θέμη Τζήμα

Η Επιτροπή θέλησε να μας δείξει ότι δεν διαθέτει τίποτα από τα δύο με τη Μαρία Κορίνα Ματσάδο της Βενεζουέλας.

Αν η Επιτροπή Νόμπελ είχε αξιοπρέπεια θα έδινε το Νόμπελ Ειρήνης σε κάποιον που να το αξίζει. Θα το έδινε είτε σε ακτιβιστές υπέρ της ειρήνης για την Παλαιστίνη ή στην ίδια την παλαιστινιακή αντίσταση. Αν είχε χιούμορ θα το έδινε στον Τραμπ, ο οποίος αν μη τι άλλο έχει εμπλακεί σε πραγματικούς και σε φανταστικούς πολέμους ως (φανταστικός) ειρηνοποιός.

Η Επιτροπή όμως θέλησε να μας δείξει ότι δεν διαθέτει τίποτα από τα δύο, εξ ου και το Νόμπελ δόθηκε στην κα Μαρία Κορίνα Ματσάδο, της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα.

Είναι πολύ ενδιαφέρον πρώτον, ότι το Νόμπελ Ειρήνης δόθηκε για λόγους οι οποίοι δεν σχετίζονται καν με την ειρήνη. Όπως η ίδια η Επιτροπή αναφέρει:

Της απονέμεται το Νόμπελ Ειρήνης για το ακάματο έργο της στην προώθηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού της Βενεζουέλας και για τον αγώνα της για μια δίκαιη και ειρηνική μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία.

Ακόμα και αν υποτεθεί ότι όλα αυτά είναι αληθή, δεν έχουν μεγάλη σχέση με την ειρήνη. Στη Βενεζουέλα δεν διεξάγεται εσωτερικό σύγκρουση και δεν λαμβάνει χώρα κανένας πόλεμος. Για την ακρίβεια, ακόμα και για όσες και όσους θεωρούν τη Βενεζουέλα δικτατορία, δεν υφίσταται καμία διαδικασία μετάβασης από το παρόν πολιτικό σύστημα σε κάποιο άλλο. Το μόνο το οποίο υπάρχει είναι μια απειλή πολέμου από τις ΗΠΑ προς τη Βενεζουέλα, με υπερσυγκέντρωση ναυτικών δυνάμεων των πρώτων εναντίον της δεύτερης, με υπονοούμενο στόχο τη μελλοντική αλλαγή καθεστώτος. Άρα ακόμα και από πραγματολογικής άποψης είναι δύσκολο να εντοπίσουμε το σημείο επαφής της επιτροπής Νόμπελ με τα όσα γράφει για την κα Ματσάδο.

Απάντηση του NewRussia.gr στις αντιδράσεις για τις δηλώσεις Ζαχάροβα

👆Επειδή, δεχθήκαμε μηνύματα από μέλη μας για να απαντήσουμε στις χθεσινές δηλώσεις της κ. #Zakharova, περί Ελσίνκι και Συμφωνίας των Πρεσπών, θα θέλαμε να σχολιάσουμε ως εξής:

✔Αρχικά, γνωρίζουμε όλοι ότι δεν μπορεί να υπάρχει δράση χωρίς αντίδραση.

📌Και η αλήθεια είναι ότι από το 2009 και έπειτα οι σχέσεις 🇷🇺Ρωσίας- 🇬🇷Ελλάδας σταδιακά είχαν πτωτική πορεία και έφτασαν στο χαμηλότερο επίπεδο, που βρίσκονται σήμερα!

Η 🇷🇺Ρωσία δεν αντέδρασε, όταν καταπατήθηκαν οι στρατηγικές συμφωνίες με τους ενεργειακούς αγωγούς, που υπέγραψαν σε διακρατικό επίπεδο ο πρόεδρος της 🇷🇺Ρωσικής Ομοσπονδίας, κ. #Putin και ο τότε πρωθυπουργός της🇬🇷 Ελλάδας, κ. Κώστας Καραμανλής.

👉Στη Συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Μητσοτάκης τηρεί απαρέγκλιτα το αξίωμα ότι η υπογραφή της χώρας σε διεθνές επίπεδο, δεν πρέπει να αμφισβητείται.

⚡Στις ενεργειακές συμφωνίες δεν υπήρχε η υπογραφή της χώρας;❓

⚡Το 2014 η τότε ελληνική κυβέρνηση άσκησε εμπάργκο στη 🇷🇺Ρωσία, ενώ θα μπορούσε να ασκήσει βέτο.

Δεν το έπραξε!

⚡Το 2018 ο κ. Κοτζιάς προχώρησε στην απέλαση δύο🇷🇺 Ρώσων διπλωματών που υπηρετούσαν στην🇬🇷 Αθήνα, αλλά και την απαγόρευση εισόδου στη χώρα ακόμη δύο Ρώσων. 

⚡Είχε προηγηθεί η καταγγελία πως οι απελαθέντες🇷🇺 Ρώσοι διπλωμάτες προσπαθούσαν να προκαλέσουν αντιδράσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Όλη αυτή η διαδικασία επέφερε ένα σκληρό πλήγμα στις ελληνορωσικές σχέσεις.

✔Και πάμε και στο 2022.

📌Από την πρώτη στιγμή της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης η ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε αναφανδόν υπέρ της🇺🇦 Ουκρανίας.

🔥Από τις πιο σοκαριστικές στιγμές, που έζησε ο 🇬🇷ελληνικός λαός ήταν η εικόνα του Μιχαήλ, μαχητή του νεοναζιστικού τάγματος Αζόφ, μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, μετά από την ομιλία του Β. Ζελένσκι, ο οποίος και τον παρουσίασε μαζί με έναν άλλο Ουκρανό μαχητή

«🔥Εγώ γεννήθηκα στη Μαριούπολη και συμμετέχω στην άμυνα της πόλης από τους Ρώσους ναζιστές. Δεν θα μιλήσω για τις δυσκολίες που έχουμε στην άμυνα, συμμετέχοντας στην 🇺🇦ουκρανική άμυνα μέσα από το τάγμα Αζόφ. », δήλωσε τότε υπερήφανα ο Μιχαήλ στους🇬🇷 Έλληνες βουλευτές και στον 🇬🇷ελληνικό λαό!

Πάνος Ρούτσι. 20η μέρα απεργίας πείνας έξω από τη Βουλή

Υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της ψυχής σου

Γεωψυχιατρική ή αλλιώς, πως η παράνοια εναντίον της Ρωσίας οδηγεί τάχιστα σε πόλεμο

Του Ηλία Παπαναστασίου

 

Διαβάζουμε στον ηλεκτρονικό τύπο

« Ταχύτατες εξελίξεις των τελευταίων ημερών! Η ρητορική του Trump του Αμερικανού Προέδρου άλλαξε… και εκεί που ήθελε ειρήνη… τώρα απαιτεί από το ΝΑΤΟ να καταρρίπτουν ρωσικά αεροπλάνα εάν παραβιάσουν τον εναέριο χώρο του ΝΑΤΟ. Μιλώντας στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Trump μπέρδεψε πολλούς. Ενώ αποκάλεσε την Ρωσία ισχυρή στρατιωτική δύναμη…. μετά την αποκάλεσε χάρτινη τίγρη. Ενώ τόνισε ότι η Ουκρανία θα χάσει εδάφη… λίγο πιο μετά τόνισε ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει όλα τα εδάφη που έχασε.
Ενώ τόνιζε ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα… τώρα αναφέρει ότι θα απαιτηθεί πολύς καιρός για να τερματιστεί ο πόλεμος… Για πολλούς αξιωματικούς της Δύσης η αναφορά Trump ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακαταλάβει εδάφη σημαίνει ότι με μαθηματική ακρίβεια καταδικάστηκε σε θάνατο.

Ως προς τα πραγματικά γεγονότα στο μέτωπο… η κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία είναι δραματική για τον Ουκρανικό στρατό. Έχασαν οι Ουκρανοί ήδη το 65% του Kupyansk και οι Ρώσοι ανακοίνωσαν ότι έχουν μεγάλα σχέδια για το Kharkiv, όπως την κατάληψη της πόλης Izyum. To Lyman κινδυνεύει, ενώ μπήκαν οι Ρώσοι στο Siversk. Οι Ρώσοι περικυκλώνουν με μεγάλη μαεστρία τις πόλεις φρούρια Slovyansk και Kramatorsk. Για να πετύχουν αυτούς τους στόχους οι Ρώσοι χρειάζονται 14 με 16 μήνες μαχών ακόμη» (Βanking news)

Προηγήθηκε με δηλώσεις της προ μηνών η Κάγια Κάλλας εκπρόσωπος της Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδού τι έλεγε η «διαταραγμένη» Κάλλας

Δεν είναι πρόταση ειρήνης, αλλά τελεσίγραφο παράδοσης

Ο στόχος είναι ΕΝΑΣ να μην υπάρξει ποτέ ξανά παλαιστινιακή αντίσταση.

Του Θέμη Τζήμα

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ παρουσίασε το σχέδιό του 20 σημείων για την ειρήνη στη Γάζα. Εμφάνισε το συγκεκριμένο σχέδιο κατόπιν πολλαπλής πίεσης: της πίεσης από την αντίσταση η οποία συνεχίζεται ακόμα, εναντίον των γενοκτονικών, σιωνιστικών δυνάμεων. Της πίεσης από την ίδια τη βάση του Τραμπ, ή τουλάχιστον από μεγάλο μέρος της κυρίως μεταξύ των νεότερων, εναντίον της πολιτικής του η οποία στηρίζει αναφανδόν τη συντελούμενη γενοκτονία. Της πίεσης προς τον Νετανιάχου από τους συγγενείς των ομήρων, οι οποίοι βλέπουν ότι το κράτος τους σκοτώνει τους δικούς του πολίτες, άμεσα και εμμέσως.

Το σχέδιο υποτίθεται ότι έχει τη σύμφωνη γνώμη ορισμένων μουσουλμανικών και αραβικών κρατών. Λέμε υποτίθεται διότι παρότι αυτό διαφαίνεται, φήμες θέλουν ορισμένους εκ των ηγετών αυτών να είναι δυσαρεστημένοι εξαιτίας μεταβολών της τελευταίας στιγμής κατόπιν επέμβασης του Νετανιάχου. Σε κάθε περίπτωση μένει να φανεί πόσο πραγματικές και έντονες οι εν λόγω αντιδράσεις είναι. Δεν είναι ωστόσο αυτό το μείζον ζήτημα. Δεν μπορεί να αναμένει κανείς το οτιδήποτε από κράτη τα οποία εδώ και τόσο καιρό εξασκούνται σε ρητορικές ακροβασίες αλλά δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στην πράξη στους Παλαιστινίους.

Το πραγματικά σημαντικό ζήτημα είναι το προτεινόμενο σχέδιο αυτό καθ’ αυτό.

Σημείο 1: «Η Γάζα θα είναι μια αποριζοσπαστικοποιημένη ζώνη χωρίς τρομοκρατία και δεν θα αποτελεί απειλή για τους γείτονές της».

Με άλλα λόγια, κάθε αντιστασιακή οργάνωση αλλά και ιδεολογία θα διωχθεί και θα καταδιωχθεί, μέσα μάλιστα σε ένα πλαίσιο ασάφειας, τόσο χρονικής, όσο και ως προς τα μέσα. Όποτε, το Ισραήλ ή οι ΗΠΑ θα εντοπίζουν κατά τη γνώμη τους ριζοσπαστισμό κάποιους είδους ή ό,τι θεωρούν τρομοκρατία, είτε οι αρχές που θα επιβληθούν στη Γάζα είτε και το ίδιο το Ισραήλ (αλά Δυτική Όχθη όπως ήδη ξέρουμε) θα μπορούν να παρεμβαίνουν και να καταδιώκουν.

Free Palestine

13 ώρες…

Τέμπη: Συγκεντρώσεις αλληλεγγύης για τον Πάνο Ρούτσι σε όλη τη χώρα – Πανελλαδικό αίτημα να γίνουν δεκτά τα αιτήματά του

Συγκέντρωση αλληλεγγύης για τον Πάνο Ρούτσι θα πραγματοποιηθεί στο Σύνταγμα αλλά και σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας σήμερα, Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου στις 18.30.

Το βασικό σύνθημα της συγκέντρωσης είναι «Οι ζωές τους κινδυνεύουν και η εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης τους σκοτώνει». Ο Πάνος Ρούτσι  βρίσκεται στη 14η ημέρα απεργίας πείνας και ζητά να γίνει εκταφή της σορού του γιού του Ντένι, ο οποίος έχασε τη ζωή του στην τραγωδία των Τεμπών. Το αίτημά του έχει γίνει δεκτό κατά το… ήμισυ καθώς θα έγινε δεκτό μόνο για ταυτοποίηση.

Στις συγκεντρώσεις ο κόσμος απαιτεί από την κυβέρνηση:

• Να ικανοποιήσει το αίτημα για εκταφή των θυμάτων
• Πραγματική έρευνα με τη συμμετοχή των οικογενειών
• Τιμωρία όλων των υπευθύνων για το έγκλημα των Τεμπών

Χειραψία. Όταν σφίγγουν τα καθαρά χέρια

Νετανιάχου στην συνέλευση του ΟΗΕ

Μαρία Καρυστιανού: Τι μεγάλη πρωτοτυπία!

Η «δικαιοσύνη» ακολούθησε και συμπορεύτηκε με την προαναγγελία του Υπουργού Δικαιοσύνης. 

Απόλυτα αναμενόμενο, αφού είναι στενότατη η σχέση τους από την αρχή της υπόθεσης μας. Μετά από 12 ημέρες απεργίας πείνας του ΠΑΤΕΡΑ, αποφάσισαν να αποδεχθούν το ένα από τα δύο αιτήματα του Πάνου Ρούτσι, ενώ για τους άλλους συγγενείς…. θα το σκεφτούν και άλλο… Αποφάσισαν το πιο θεωρητικά, ασφαλές για αυτούς. Την εκταφή για έλεγχο DNA! Και όχι βέβαια για τοξικολογικές, τις οποίες από την αρχή ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ !! Δηλαδή θα ξεθάψουν τους ανθρώπους μας μόνο για DNA και ΔΕΝ θα κάνουν τους ελέγχους που ήταν υποχρεωμένοι εξαρχής να κάνουν !!!!! Όλοι καταλαβαίνουμε το γιατί. Γιατί ΤΡΕΜΟΥΝ την αλήθεια που είναι θαμμένη μαζί με τα παιδιά μας. Μεγαλύτερη ομολογία ενοχής δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

ΟΗΕ (Νέα Υόρκη) – Οβάλ Γραφείο (Ουάσινγκτον), έτος 2025…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Ξεκινάμε από τις «επιτυχίες» της ελληνικής κυβέρνησης, και προσωπικά του Μητσοτάκη: Κατόρθωσε να συναντήσει τον κ. Χριστοδουλίδη (πρόεδρο Κύπρου), τον πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον «κύριο» Τζολάνι (πρώην τζιχαντιστή και νυν «πρόεδρο» της Συρίας), ενώ πήγε και σε μια συνεστίαση της ομογένειας. Βαρυσήμαντα επιτεύγματα. Ούτε ένα βλέμμα από τον Τραμπ (ούτε καν σε δείπνο που διαφήμιζαν), και ούτε μια συνάντηση «ολίγων λεπτών» με τον Σουλτάνο στο σεράι «Σπίτι της Τουρκίας». C’est la vie κύριε Μητσοτάκη (συ είπας). Αλλά «έχασε η Βενετιά βελόνι» (για να μην πούμε για την φοράδα στο αλώνι) με αυτές τις «επιτυχίες»…

Υπήρξαν πολύ σημαντικά γεγονότα τις τελευταίες μέρες, και στον ΟΗΕ και στο Οβάλ Γραφείο. Παρά την ισοπέδωση της Γάζας, συμβαίνει ένα παράδοξο: Το Παλαιστινιακό βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς σκηνής περισσότερο και πιο έντονα από ποτέ. 156 χώρες ήδη αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης (όχι, η Ελλάδα δεν συγκαταλέγεται σ’ αυτές), μεταξύ των οποίων και στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ και μέλη του ΝΑΤΟ όπως η Γαλλία, η Αγγλία, ο Καναδάς, η Αυστραλία. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ απείχαν από τη σχετική συζήτηση και τις αποφάσεις του ΟΗΕ.

Πρόκειται για ένα σημάδι έντονο της μετα-αμερικανικής εποχής που έχει ήδη ξεκινήσει. Αλλάζουν οι συσχετισμοί. Αλλά όχι ομαλά. Η επιθετικότητα του Τραμπ και ο αχαλίνωτος ισραηλινός τραμπουκισμός επιχειρούν να αντιστρέψουν αυτή τη φθίνουσα πορεία. Ο Τραμπ έβρισε τον ΟΗΕ, βρίζει την Ευρώπη, κατηγορεί όποιους αναγνωρίζουν το κράτος της Παλαιστίνης σαν φίλους της Χαμάς. Χάνεται η ψυχραιμία, προετοιμάζεται η κλιμάκωση της επιθετικότητας. Τώρα δια στόματος Τραμπ η Ουκρανία μπορεί να διεκδικήσει ξανά όλα της τα εδάφη (άρα να συνεχιστεί ο πόλεμος – που δεν έπρεπε να γίνει, όπως έλεγε μέχρι πρότινος ο ίδιος), και μπορούν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ να καταρρίπτουν ρώσικα αεροσκάφη αν αυτά παραβιάζουν τον εναέριο χώρο Δυτικών χωρών. Τόσο απλά.

Ρ. Ρινάλντι : Σε υπαρξιακή κρίση οι κοινωνίες, σύγχιση και πόλεμος μεταξύ "φυλών" από το σύστημα...

 

Ο Ρούντι Ρινάλντι, διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας "Δρόμος της Αριστεράς" και από τους βασικούς διαμορφωτές του 2ου Συνεδρίου για το "Υπαρξιακό Ζήτημα της Ελλάδας στην τροχιά του 21ου αιώνα", με το πολιτικό- επιστημονικό συνέδριο που πραγματοποιείται στις 21-22-23 Νοεμβρίου στη Λεόντειο Σχολή των Αθηνών με κεντρικό τίτλο "Η Ελλάδα που χάνεται, η Ελλάδα που θέλουμε" , μίλησε σήμερα στον 98.4 για την υπαρξιακή κρίση των κοινωνιών σε μια περίοδο "γυμνής μετάβασης" σε μια νέα πραγματικότητα που φτιάχνεται για τους λαούς, χωρίς αυτούς. Είτε οι απόψεις Τράμπ, είτε η ιδεολογία woke, απλά τροφοδοτούν η μία την άλλη , όπως στο μεταναστευτικό, με κοινή συνισταμένη την σύγχιση και τον πόλεμο μεταξύ "φυλών", την ώρα που οι οικονομίες πολέμου , ιδίως στη Δύση σηματοδοτούν βίαιες λύσεις ως επιβράδυνση της ανάδυσης ενός κόσμου όπου οι ΗΠΑ θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο , όχι όμως παγκόσμια κυριαρχία. 

Ευτυχώς μας έχει μείνει …ο Τζολάνι! Ο πρωθυπουργός δεν μιλά με τον Τραμπ, πολεμά τον Πούτιν και βάζει απέναντι και την Κίνα!

Του Πάρη Καρβουνόπουλου

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να μην είδε τον Ερντογάν , είδε όμως τον τζιχαντιστή Τζολάνι. Η φωτογραφία με τη θερμή χειραψία και τα χαμόγελα δεν πολυεμφανίστηκε στα μέσα ενημέρωσης. Δεν υπάρχει επίσης κάποια ενημέρωση που να λέει ότι ο πρωθυπουργός του έθεσε το ζήτημα των σφαγών ελληνορθόδοξων πληθυσμών ,από την ημέρα που κατέλαβε την εξουσία στη Συρία. Η φωτογραφία δεν δείχνει ότι έγινε τέτοια συζήτηση. Ο κ. Μητσοτάκης είδε τον τζιχαντιστή Τζολάνι ,άγνωστο γιατί…

Όμως δεν είναι η συνάντηση με τον Τζολάνι, η μοναδική θλιβερή στιγμή της παρουσίας του Έλληνα πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη ,όπου βρίσκεται για τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι είναι «ιδιαίτερα χαρούμενος που πριν από λίγες ημέρες η Chevron, μετά την Exxon Mobil, υπέβαλε επίσημη προσφορά για την εξερεύνηση υπεράκτιων κοιτασμάτων νότια της Κρήτης. Πρόκειται για μια κίνηση που αφενός επιβεβαιώνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αφετέρου επαναβεβαιώνει την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι διεθνείς επενδυτές στις δυνατότητες της χώρας μας.»

Δεν περιμέναμε ότι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα θα επιβεβαιώνονταν από επιχειρηματικούς κολοσσούς! Την επόμενη φορά που θα βγάλει ο Ερντογάν το στόλο του στο Αιγαίο ή στην Κύπρο να τηλεφωνήσουμε στη Chevron και στην Εχχοn…

Δολοφονίες…

Τέμπη: Ανόρθωση του ταπεινωμένου περί δικαίου αισθήματος

Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

 

Μετά την καταστροφή του αποδεικτικού υλικού, καθώς και την άρνηση εκταφής των σωρών, ώστε να διαπιστωθεί η πραγματική αιτία θανάτου των θυμάτων των Τεμπών, είναι εμφανές ότι το καθεστώς επιδιώκει μια «γρήγορη και εύκολη» δικαστικού τύπου διεκπεραίωση και κλείσιμο της «υπόθεσης των Τεμπών». Με καφκικού τύπου διαδικασίες και νομικίστικες απαντήσεις επιχειρείται το, «όπως όπως και στα γρήγορα», κουκούλωμα του εγκληματικού, τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Στο όλο παιχνίδι της συγκάλυψης, πρωτοστατεί η καθεστωτική δημοσιογραφία και το πινγκ - πονγκ των τηλεοπτικών, πανελίστικων, «ομιλούντων κεφαλών» που επιχειρούν να ξεπλύνουν την κόπρο του Αυγείου. Χέρι - χέρι βέβαια με επαγγελματίες πολιτικάντηδες, από εκείνους που εξέθρεψαν οι κομματικοί σωλήνες και που έκαναν πολιτική καριέρα επειδή ο κομματικός μηχανισμός στον οποίο υπηρέτησαν τους ανέδειξε ως «κάτι». Όλοι αυτοί συστηματικά μπαζώνουν οτιδήποτε θεωρούν ότι «είναι για τα μπάζα»: τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την κοινή λογική, την αλήθεια, την ελευθερία. Ζώντες και νεκρούς. Τελικά, τον ίδιο τον λαό.

Εντούτοις, για όλο τον λαό που συμπαραστέκεται ηθικά και πρακτικά στον αγώνα των συγγενών για την απόδοση δικαιοσύνης, η δίκη που οργανώνει το καθεστώς με τους δικούς του όρους, δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Ας απαιτήσουμε λοιπόν πρώτα απ΄ όλα , την «δίκη των δικαστών», δηλαδή την παραπομπή όλων των δικαστικών λειτουργών που συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα στην συγκάλυψη και που λειτουργούν βάσει των οδηγιών που τους δίνονται από τη μαφιοποιημένη ολιγαρχία που διακατέχει την εξουσία στη χώρα μας. Από ποιους θα μπορούσε να γίνει άραγε μια τέτοια δίκη; Πρώτα από όλα, από τους σοβαρούς και μη επίορκους δικαστές που συνεχίζουν να υπάρχουν σε αυτή την χώρα και προασπίζονται την πραγματική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Άλλωστε, όπως είχε πει ο Σαιν Ζυστ: «Οι νόμοι μπορεί να είναι δημοκρατικοί και ενδεχομένως επαναστατικοί. Αυτοί που τους εφαρμόζουν δεν είναι.»

Ένας ολοκληρωμένος έρωτας, ένας Άγιος...

"Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ" 

Του Γιάννη Τοπαλίδη 

ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ, 

ΈΝΑΣ ΑΓΙΟΣ, 

ΕΝΑΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΈΝΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌΣ - ΠΟΙΗΤΉΣ ΚΑΙ ΥΜΝΟΓΡΆΦΟΣ.

Όσοι αδιαφορήσετε για την παρακάτω διήγηση θεωρώντας την παπαδίστικη, απλά θα χάσετε, διαιωνίζοντας την αμάθειά σας, τις προκαταλήψεις σας και την κακή διάθεση έναντι του πραγματικού έρωτα.

Χθες βράδυ ο παπάς μας,  μάς κάλεσε σε αγρυπνία (εσπερινός όρθρος και θεία λειτουργία) για να γιορτάσουμε την Παναγία Μυρτιδιώτισσα, την Αγία Θέκλα και τον Άγιο Σιλουανό Αθωνίτη. 

Θα σταθώ στον τελευταίο και πιο πρόσφατα αγιοκαταταχθέντα μοναχό Σιλουανό. 

Βιογράφος του Σιλουανού είναι ο γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ένας Ρώσος λόγιος ελληνομαθής Αγιορείτης ο οποίος έφτιαξε ένα πρωτοποριακό μοναστήρι στο Έσσεξ της Αγγλίας, τη μονή Τιμίου Προδρόμου. Μοναστήρι ορθόδοξο περίπου μικτό. Με καλόγερους και καλόγριες κυρίως Βρετανικής καταγωγής. Στις πρώτες σελίδες του συναξαριακού βιβλίου του Αγίου Σιλουανού, ο γέροντας Σωφρόνιος λέει ότι ο Σιλουανός, πριν μονάσει, αγάπησε ένα κορίτσι στη Ρωσία και προχώρησε μαζί του σε σχέση. Μάλιστα λέει κατά λέξη "έκαναν μαζί το συνηθισμένο", εννοώντας ότι ολοκλήρωσαν σωματικά τον έρωτά τους... 

Ώπα! Σέξ και αγιότητα;;; 

Ναι. Μάλιστα ο Άγιος Σιλουανός, έφυγε από τη σχέση για να γίνει μοναχός στην Ελλάδα, στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος (Ρωσικό) Αγίου Όρους, όπου συχνά θυμόταν το κορίτσι με το οποίο είχε σχέση και προσευχόταν γι' αυτήν πολύ, επειδή την εξέθεσε. Όταν έμαθε ότι παντρεύτηκε, είχε χαρεί πάρα πολύ. 

Σκέψη πρώτη: επιτέλους... Ένας φυσιολογικός άνθρωπος στη χορεία των Αγίων. Όχι πλατωνιστής. Αλλά άγιος με όλη την οσιακή σημασία της λέξης. 

Ο Γκεόργκι Ντιμιτρόφ και ο εθνικός μηδενισμός ( national nihilism)

Του Δημήτρη Μπελαντή 

Ορισμένες φορές στην συζήτηση για την εθνική ταυτότητα και την σχέση  εργαζομένων και έθνους, δίνεται η εντύπωση ότι ο όρος "εθνομηδενισμός" ή "εθνικός μηδενισμός" αποτελεί πρόσφατη κατασκευή κάποιων εθνικιστικών κύκλων ή ακόμη της Ακροδεξιάς. Συνεπώς, όποιος υπερασπίζεται την πατρίδα από αριστερή σκοπιά είναι τραμπικός, εθνικιστής κλπ 

Και όμως, όχι !!!  

Ο όρος "εθνικός μηδενισμός" ανήκει ιστορικά στον Γκεόργκι Ντιμιτρόφ για πολλά χρόνια ηγέτη του ΚΚ Βουλγαρίας, διεθνή ηγέτη του αντιφασισμού, και επίσης για κάποιο διάστημα ηγέτη της Κομμουνιστκής Διεθνούς.

Στην Εισήγησή του στο Έβδομο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς ( Αύγουστος 1935, Μόσχα), όπου εγκαινιάσθηκε η στρατηγική του Λαϊκού  Μετώπου κατά του Φασισμού, ο Ντιμιτρόφ είπε μεταξύ άλλων, στο υποκεφάλαιο " Η ιδεολογική πάλη κατά του φασισμού" τα ακόλουθα πολύ ενδιαφέροντα:

"Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε οι ασυμφιλίωτοι αντίπαλοι, από θέση αρχής του αστικού εθνικισμού σε όλες του τις μορφές. Αλλά δεν είμαστε υποστηρικτές του εθνικού μηδενισμού (national nihilism) και ποτέ δεν θα έπρεπε να ενεργούμε με αυτόν τον τρόπο. Το καθήκον να  εκπαιδεύουμε  τους εργάτες και όλους τους εργαζόμενους στο πνεύμα του  προλεταριακού διεθνισμού αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη "καθήκοντα" κάθε κομμουνιστικού κόμματος. Αλλά κάθε ένας που ισχυρίζεται ότι αυτό του επιτρέπει, ή τον υποχρεώνει κιόλας, να περιφρονεί όλα τα εθνικά  συναισθήματα των πλατιών μαζών του εργαζόμενου λαού βρίσκεται πολύ μακριά από τον γνήσιο μπολσεβικισμό, και δεν έχει αντιληφθεί τίποτε από τις διδαχές του Λένιν για το εθνικό ζήτημα.