Κατερίνα Γώγου, "A ρε σύντροφε πόσο μας λείπεις..."

...Σύντροφε.

Ο καιρός σκουλήκιασε
...γίνανε πολυεθνικές, δεν μας αφήνουν ν' αγαπήσουμε

Σύντροφε.

Χαφιέδες ανεβαίνουν τα σκαλιά μας
...κι ο κόσμος ήτανε κουρασμένος, κει πάνω χτυπήσανε.
Τα ξέρεις, τι να σου πω.

Κι έπειτα συνεργαστήκανε. Τα ξέρεις, τι να σου πω.
...Εδώ, τα ίδια. Κρύβονται στο καβούκι τους οι άνθρωποι
Τα ΚΚ είναι 2 και χιλιάδες οι ερμαφρόδιτοι
«επαναστάτες».

Έτσι καί λίγο φανείς μπόσικος πέρασες απέναντι.

Μη νοιάζεσαι όμως. Θα τα καταφέρουμε.
Μόνο να, καμιά φορά κουράζομαι εγώ,
δεν εχω και δουλειά, με πιάνει το παράπονο καληώρα,
κι είναι τότε που λείπεις πιο πολύ,
τότε που σε «μαλώνω» γιατί δεν πρόσεχες
και που δεν ντρέπομαι να κλάψω
και να γράφω ποιήματα
Σύντροφε που δεν πρόδωσες
ζούμε την βαρβαρότητα.

Κατερίνα Γώγου, Τρία Κλικ Αριστερά, 1978

Μελοποιημένο ποίημα της Κατερίνας Γώγου -- μελοποίηση: Νίκος Καλλίτσης,
Ερμηνεία: Μάρθα Φριντζήλα -- "Πάνω κάτω η Πατησίων" (βιβλίο με cd),
Εκδόσεις Οδός Πανός, 2012.

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr