‘Ηταν τότε στο Σύνταγμα που σε σταμάτησα, δηλαδή σε γράπωσα από το αριστερό μπράτσο και σου είπα.
σταμάτα, λέγε, είσαι ο Βαρουφάκης.
«εγώ είμαι» μου είπες… «φοιτητής μου ? » με ρώτησες…ατάραχος και γελαστός
σιγά μην είμαι φοιτητής σου,στην ηλικία μου…και ξαναγέλασες…
και συζητήσαμε και μου είπες για την πρόθεση σου να φύγεις στην Αμερική και για τον Παπανδρέου και για την Ξαφά και για τον Κέϊνς που τον αποκήρυξαν ακόμα και οι Εγγλέζοι στην ίδια την έδρα του και για τα μεταπτυχιακά που έστησες και για τους διεφθαρμένους και στρατευμένους Ελληνες καθηγητές των οικονομικών και για τους προδότες πολιτικούς…
και μετά έφυγα, αλλά εσύ συνέχισες να μιλάς σε κάτι κοπέλλες και αγόρια που σε γνώρισαν και μας παρακολουθούσαν να συζητάμε με πάθος…
εγώ ξέρω. γιατί κατάλαβα πολύ περισσότερα, από αυτά που μου είπες εκείνο το απόγευμα.
οι άλλοι δεν σε ήξεραν…
και σε χλεύαζαν…
ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΝΑ ΖΗΣΩ
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΣΑΛΑΚΩΣΕΣ ΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΕΖΙΚΗ «ΠΟΔΙΤΣΑ»
ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΜΑΣΩΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΡΩΤΑ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΑΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ
-Υ.Γ. δεν ήξερα ρε μπαγάσα ότι είσαι και μηχανόβιος…! σήμερα το έμαθα…φαντάσου…
Ανάρτηση από: https://bluebig.wordpress.com
