Κυκλοφορεί κι ένα βίντεο με τον ακροδεξιό τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανό-υπουργό του Μητσοτάκη να καμαρώνει ότι ξένες επιχειρήσεις στήνουν παραρτήματα στην Ελλάδα, γιατί βρίσκουν επιστημονικά καταρτισμένο και εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό σε τιμές σημαντικά χαμηλότερες απ’ αυτές που βρίσκουν στο εξωτερικό.
Με απλά λόγια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται σε ρόλο δουλέμπορου που πουλάει στο διεθνές κεφάλαιο φτηνό εργατικό δυναμικό. Μ’ αυτόν τον τρόπο τιμά τις παραδόσεις του κομπραδορισμού (μεταπραττισμού), που χαρακτηρίζei την ελληνική αστική τάξη από τότε που υπάρχει (τυπικά) ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.
Με τέτοιο επίπεδο μισθών και μεροκάματων, πώς να μη στενάζει ο ελληνικός λαός υπό το βάρος της ακρίβειας; Οταν δίνουν αύξηση μόλις 5% στον κατώτατο μισθό και ο επίσημος πληθωρισμός (που είναι υποτιμημένος) «τρέχει» με 10,2% στο πρώτο τετράμηνο, όταν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν δίνεται καμιά αύξηση, όπως και στους μισθούς που είναι πάνω από τον κατώτατο, όπως και στις συντάξεις, τότε μιλάμε για βίαιη φτωχοποίηση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζόμενων στρωμάτων.
Αυτή η φτωχοποίηση, όμως, δεν έρχεται μετά από μια περίοδο σχετικής «ευημερίας», σχετικά ψηλών μισθών και συντάξεων και χαμηλής ανεργίας. Ερχεται μετά την περίοδο των Μνημονίων. Δε χρειάζεται να θυμίσουμε τι συνέβη από το 2010 και μετά. Αρκεί να θυμίσουμε μόνο ότι το 2009 ο κατώτατος μισθός ήταν 751 ευρώ (μεικτά πάντα) και σήμερα, δεκατρία χρόνια αργότερα, είναι ακόμα 714 ευρώ! Kαι πως η επίσημη (δηλαδή υποτιμημένη) ανεργία ξεπέρασε το 20%.
Μ’ άλλα λόγια, έχουμε να κάνουμε με ένα δεύτερο κύκλο φτωχοποίησης, μετά απ’ αυτόν της περιόδου των Μνημονίων. Ενα δεύτερο κύκλο χωρίς ορατό τέλος. Οχι μόνο λόγω της κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού, που βαδίζει ολοταχώς σε νέα ύφεση (ήδη αστοί οικονομολόγοι κάνουν λόγο για κίνδυνο «στασιμοπληθωρισμού»), αλλά και επειδή τα Μνημόνια τυπικά μεν ολοκληρώθηκαν, όμως η μνημονιακή επιτήρηση παραμένει.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του επαναλαμβάνουν μονότονα ότι «δεν υπάρχει άλλος δημοσιονομικός χώρος». Πώς «αξιοποίησαν», όμως, το «δημοσιονομικό χώρο» που είχαν ως τώρα στη διάθεσή τους;
- Εδωσαν μήπως αυξήσεις στους μισθούς των δημόσιων υπάλληλων και των εργαζόμενων σε επιχειρήσεις της λεγόμενης Γενικής Κυβέρνησης, που παραμένουν καθηλωμένοι μετά τα τεράστια πετσοκόμματα της περιόδου των Μνημονίων; Οχι.
- Εδωσαν μήπως αυξήσεις στις συντάξεις; Οχι.
- Προχώρησαν μήπως σε μειώσεις των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ και Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης), που επηρεάζουν άμεσα το επίπεδο των τιμών; Οχι.
Τι έκαναν; Πήραν ένα μικρό μέρος από την υπεραπόδοση των έμμεσων φόρων (μιλάμε για πάρα πολλά λεφτά και μόνο από τον ΦΠΑ που εφαρμόζεται στις αλματωδώς αυξανόμενες τιμές των καυσίμων) και μοίρασαν φιλανθρωπικά φιλοδωρήματα (δείτε εδώ και εδώ).
Τώρα, χτυπούν ξανά τα καμπανάκια στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με το Politico, που επικαλείται τρεις ευρωπαίους αξιωματούχους, την περασμένη Τετάρτη το Κολλέγιο των Κομισάριων της ΕΕ αποφάσισε να παρατείνει και για το 2023 την αναστολή των δημοσιονομικών κανόνων, αλλά παράλληλα να εφαρμόσει αυστηρότερη εποπτεία στις υπερχρεωμένες χώρες, στην πρώτη θέση των οποίων φιγουράρει η Ελλάδα. Αυτή θα είναι η εισήγηση της Κομισιόν προς το Συμβούλιο των Υπουργών, που θα πάρει τις τελικές αποφάσεις.
Το Politico έχει και μερικές… γαργαλιστικές περιγραφές για την αντιπαράθεση ανάμεσα στον «ήπιο» κομισάριο Οικονομίας Πάολο Τζεντιλόνι (τον φίλο του Τσίπρα) και στον «σκληρό» εκτελεστικό αντιπρόεδρο της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις. Ο Ντομπρόβσκις, οπαδός της «μονεταριστικής ορθοδοξίας» και… πιστός φίλος της Γερμανίας (γι’ αυτό κρατάει το ίδιο πόστο από την εποχή του Γιούνκερ, συνεχίζοντας και με την Ούρσουλα), ήθελε -λέει- επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία από το 2023, ενώ ο ιταλός σοσιαλδημοκράτης Τζεντιλόνι ήθελε -λέει- παράταση της αναστολής και για το 2023, διότι την κρίση της πανδημίας έχει διαδεχτεί η κρίση της Ουκρανίας.
Τελικά -πάντα σύμφωνα με το Politico- κατέληξαν σε συμφωνία για παράταση της αναστολής και για το 2023, με παράλληλη εφαρμογή αυστηρής επιτήρησης στις υπερχρεωμένες χώρες, ώστε να μην… εξοκείλουν δημοσιονομικά και επιβαρύνουν περαιτέρω το χρέος τους.
Δηλαδή, μπορεί για χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία κ.ά. να επιτραπεί να εμφανίσουν ελλείμματα μεγαλύτερα από το 3% του ΑΕΠ, αλλά για την Ελλάδα ο στόχος θα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2% του ΑΕΠ, ώστε να μην επιβαρυνθεί το χρέος, το οποίο μπορεί να έπεσε ως ποσοστό, λόγω της αύξησης του ΑΕΠ το 2021, όμως η εξυπηρέτησή του πλέον γίνεται πιο ακριβή, καθώς η απόδοση των ελληνικών δεκαετών ομολόγων σκαρφάλωσε πάνω από το 3,5%, ποσοστό σχεδόν διπλάσια από το μέσο επιτόκιο του ελληνικού χρέους.
Θα δούμε τι ακριβώς θα εισηγηθεί η Κομισιόν τη Δευτέρα και ποιες θα είναι οι πρώτες αντιδράσεις στο Συμβούλιο Υπουργών (Ecofin) την Τρίτη 24 Μάη, όμως το κλίμα είναι… «σφιξιματικό». Το προανήγγειλε ο ίδιος ο «ήπιος» Τζεντιλόνι, δυο μέρες προτού συγκληθεί το Κολλέγιο των Επιτρόπων. «Γενικά μπορώ να πω ότι η Ελλάδα και όλα τα κράτη-μέλη με υψηλό χρέος θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά στη μείωση του επιπέδου του χρέους και στον περιορισμό των τρεχουσών δαπανών που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό», δήλωσε ο επίτροπος Οικονομικών την περασμένη Δευτέρα. Και τόνισε με νόημα: «Αυτή είναι μια αρχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από όλα τα κράτη-μέλη με υψηλό χρέος».
Αυτά έχουν κατά νου οι Σκυλακάκηδες, όταν δηλώνουν ότι «δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για άλλα μέτρα στήριξης επιχειρήσεων και νοικοκυριών». Είναι, φυσικά, πρόκληση να ταυτίζονται επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Εκτός αν με τον όρο επιχειρήσεις εννοούν τους… ταξιτζήδες, στους οποίους με τα χίλια ζόρια έδωσαν ένα ψευτοεπίδομα για τα καύσιμα, που δε φτάνει ούτε για μια εβδομάδα.
Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις «τρώνε τον αγλέουρα». Οχι μόνο άμεσα, από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα διάφορα «ταμεία» (από το ΕΣΠΑ μέχρι το Ταμείο Ανάκαμψης), όχι μόνο μέσα από τα δουλεμπορικά προγράμματα του ΟΑΕΔ για τους ανέργους, μέσω των οποίων εξασφαλίζουν τζάμπα ή πάμφθηνη εργατική δύναμη, αλλά και μέσω της καθήλωσης των εργατικών μισθών, της αποσάθρωσης των εργασιακών σχέσεων, που αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών (που σημαίνει μικρότερες «ανταποδοτικές» συντάξεις για τους εργάτες) κτλ.
Οταν λένε ότι «δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για άλλα μέτρα στήριξης», εννοούν ότι δε θα δώσουν ούτε τα φιλανθρωπικά φιλοδωρήματα που δίνουν μέχρι τώρα. Μπορεί να τα ξαναδώσουν (μειωμένα), μπορεί και όχι. Θα εξαρτηθεί από την άδεια που θα τους δώσει η Κομισιόν, από την οποία είναι υποχρεωμένοι να ζητούν έγκριση για κάθε δαπάνη. Κι αν πάνε για εκλογές το φθινόπωρο, κάτι «ψιλά» πρέπει να μοιράσουν. Μπορεί να τα έχουν και κρατημένα στην καβάτζα γι’ αυτό το λόγο.
Αυτό, όμως, είναι το ζητούμενο; Να μοιράσει ο Μητσοτάκης μερικά λίτρα βενζίνη ή καναδυό κατοστάρικα στα πιο εξαθλιωμένα στρώματα του πληθυσμού; Ελυσαν κανένα πρόβλημα αυτά που μοίρασε μέχρι τώρα, προσπαθώντας να ασκήσει κοινωνική δημαγωγία; Ξέρουμε όλες και όλοι πολύ καλά ότι η ακρίβεια είναι ένας καθημερινός βραχνάς για όλους μας. Και τα φιλανθρωπικά φιλοδωρήματα δεν έφτασαν ούτε για «ζήτω».
Από την άλλη, αν υποταχτούμε στη λογική των φιλανθρωπικών φιλοδωρημάτων, θα είναι σαν να παραδεχόμαστε την ήττα μας και από εργάτες και εργαζόμενοι θα μετατραπούμε σε άθλιους επαίτες.
Ε, όχι, δεν είμαστε επαίτες. Είμαστε οι μοναδικοί παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου. Ο,τι υπάρχει σ’ αυτήν τη χώρα, ό,τι έχει συσσωρευτεί στα χρηματοκιβώτια των καπιταλιστικών μονοπωλίων στο εξωτερικό και στους φουσκωμένους λογαριασμούς ελβετικών τραπεζών και off shore εταιριών εγκατεστημένων σε φορολογικούς παράδεισους, βγήκε από τα δικά μας χέρια, από τη δουλειά μας.
Πρέπει να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας από το φυσικό και ηθικό εκφυλισμό. Για να προστατευτούμε από την ακρίβεια, πρέπει να απαιτήσουμε:
- Αυξήσεις άμεσα στους μισθούς και τις συντάξεις.
- Δραστική μείωση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ και Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης)
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
Ανάρτηση από: https://eksegersi.gr/
