Θλιβερή επέτειος του Αττίλα 2 στην Κύπρο σήμερα…49 χρόνια μετά βρισκόμαστε στην άκρη του γκρεμού των ελληνοτουρκικών και του Κυπριακού, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να είναι έτοιμη να πηδήξει στο κενό! Προς αυτή την κατεύθυνση την σπρώχνουν και δυνάμεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δηλώνουν σύμφωνες με τις επικίνδυνες ακροβασίες Μητσοτάκη!
Πρόκειται για το «μέτωπο του νεοφιλελεύθερου διεθνισμού»! Δύο «άκρα» στην προσέγγιση των εθνικών θεμάτων, που ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες συναντιούνται στο κενό που ρίχνουν τα εθνικά συμφέροντα…
Οι «νεοφιλελεύθεροι» που μισούν οτιδήποτε δεν παράγει χρήμα παθαίνουν αλλεργία με οποιονδήποτε φορά στολή και ασχολούνται με τον εξοπλισμό της χώρας μόνο όταν πρόκειται να προκύψει κέρδος …Το ονομάζουν εδώ και χρόνια «εξοπλιστική διπλωματία», κλέβοντας τον όρο από τη Σημιτική περίοδο διακυβέρνησης της χώρας. Υπάρχουν πολλά κοινά με το τότε και το σήμερα…
Οι «διεθνιστές» είναι γνωστοί για τις απόψεις τους που είναι ουτοπικές. Δεν μπορεί να αποδοθεί σε όλους όσους τις υποστηρίζουν το «ελαφρυντικό» του «ρομαντισμού» και της «αφέλειας».
Οι δύο «πυλώνες» του «μετώπου του νεοφιλελεύθερου διεθνισμού» θεωρούν ότι η σημερινή συγκυρία αποτελεί χρυσή ευκαιρία για να γίνει «ελληνοτουρκικός διάλογος»! Δεν χρειάζεται νομίζουμε να εξηγήσουμε ότι πρόκειται για μία από τις χειρότερες περιόδους που έχουν υπάρξει για διάλογο με την Τουρκία.
Ακόμη και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αρθρογράφησε υπέρ του διαλόγου καλώντας το κόμμα του να στηρίξει τον Μητσοτάκη στην προσπάθεια που κάνει να «τα βρούμε με την Τουρκία»! Προφανώς θα συμφωνεί και με όσα είπε ο πρωθυπουργός για τη …σχετικότητα της ελληνικής κυριαρχίας!
Η αφήγηση του παραμυθιού ξεκίνησε πριν από τις εκλογές και μετά απ΄ αυτές κορυφώθηκε. Σε άλλες εποχές θα είχαν «ξηλωθεί πεζοδρόμια» από την απαράδεκτη δήλωση Μητσοτάκη για τη «σχετικότητα» της ελληνικής κυριαρχίας. Σήμερα στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλεί σε στήριξη του!!!
Ποιος να μας έλεγε ότι ο «τουρκοφάγος» Γιώργος Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ θα βρισκόταν περίπου στο ίδιο μήκος κύματος με τον Σωτήρη Βαλντέν του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σε πρόσφατο άρθρο του κατηγόρησε τον Α.Τσίπρα για υιοθέτηση εθνικιστικών θέσεων στα ελληνοτουρκικά!
Τις θέσεις της ΝΔ επί Κυριάκου Μητσοτάκη για τα εθνικά θέματα τις γνωρίζαμε. Όσοι παριστάνουν τους έκπληκτους και δηλώνουν εμβρόντητοι δεν μπορούν επίσης να διεκδικούν το ελαφρυντικό του ρομαντισμού και της αφέλειας! Το ίδιο ισχύει και για όσους πίστεψαν στην πολυδιαφημισμένη προεκλογικά προσπάθεια «επανεξοπλισμού της χώρας». Η προσπάθεια έμεινε στα Rafale και στις υπό ναυπήγηση γαλλικές φρεγάτες και όλα τα άλλα που ακούγονται και γράφονται θα ήταν για γέλια αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο επικίνδυνη και σοβαρή.
Το ερώτημα είναι τι σκοπεύει να κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση μετά από την εποχή Τσίπρα που φυσικά δεν ήταν εθνικιστής αλλά είχε καταλάβει τη σημασία του τουρκικού κινδύνου. Αυτό που δεν κατάλαβε ήταν ότι θα έπρεπε να είχε στρέψει το τιμόνι του κόμματος του με πορεία πρόσω ολοταχώς προς την πατριωτική αριστερά και να μην ανέχεται τις λίγες αλλά «φασαριόζικες» φωνές των «διεθνιστών-αντιμιλιταριστών».
Οι υποψήφιοι πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν υποχρέωση να πουν στον κόσμο ποιες είναι οι θέσεις τους στα ελληνοτουρκικά και στα εθνικά θέματα γενικότερα. Όχι με γενικότητες και τσιτάτα, αλλά με συγκεκριμένες θέσεις για το πως σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν τον υπσρκτό κίνδυνο μετατροπής μας σε δορυφόρο της Τουρκίας. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν , υπεκφυγές του τύπου «μας έχουν χρεώσει τη συμφωνία των Πρεσπών και δεν μπορούμε να μιλήσουμε» δεν είναι καθόλου πειστικές. Κι αυτό, γιατί όπως πολλές φορές έχουμε γράψει η συμφωνία των Πρεσπών δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το Αιγαίο και τα ελληνικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή.
Δεν πρέπει βεβαίως να ξεχνάμε και να βγάζουμε από το κάδρο των ευθυνών το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του κ.Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος λογικά θα γνωρίζει την παράδοση του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ που έχει κληρονομήσει. Οι ευθύνες ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι τεράστιες στο θέμα των ελληνοτουρκικών. Ή θα αναλάβουν τον πατριωτικό ρόλο που τους αναλογεί ή θα επιτρέψουν στην ακροδεξιά να διεισδύσει κι άλλο στην ελληνική κοινή γνώμη, μεγάλο μέρος της οποίας εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αρνείται να ακολουθήσει τη…συμβουλή των «συμμάχων» μας «να τα βρούμε» με την Τουρκία.
Το σκηνικό έχει στηθεί και το μόνο που απομένει είναι να ανοίξει η αυλαία. Η παράσταση έχει σκηνοθέτες ΗΠΑ και Γερμανούς με τους υπόλοιπους «συμμάχους» να συμμετέχουν στην συγγραφή του σεναρίου. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος έχει δοθεί στην Τουρκία και η Ελλάδα καλείται ως κομπάρσος να πει τις «ατάκες» της για να προχωρήσει η παράσταση όπως έχει σχεδιαστεί. Τα «δεν έχω κανένα ταμπού με τη συνεκμετάλλευση» και η σχετικότητα της εθνικής κυριαρχίας είναι από τις πρώτες ατάκες που ξεστομίστηκαν ,χωρίς να ανοίξει μύτη! Ακολούθησαν δημόσιες παρεμβάσεις ειδικών και αναμένονται κι άλλοι να μπουν στη διαδικασία του μασάζ των Ελλήνων πολιτών. Το ψευτοδίλημμα έχει βρεθεί: «συμφωνία ή πόλεμος»!
Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει να έχει αποφασίσει το πρώτο, αφού για αρκετούς μήνες πούλησε με το κιλό εξοπλιστικό πατριωτισμό. Η ένταση με την Τουρκία εξυπηρέτησε μόνο τις βιαστικές και χωρίς σχεδιασμό αγορές εξοπλισμών. Την ίδια ώρα που λεκτικά η ελληνική κυβέρνηση έδειχνε αποφασισμένη για όλα ,στην πράξη έδειχνε ότι είναι διατεθειμένη να κάνει όλο και περισσότερα βήματα προς τα πίσω. Η ανοχή στις προκλήσεις με το Oruc Reis, η ανοχή στις 11.500 παραβιάσεις σε ένα χρόνο στο Αιγαίο, η ανοχή στην ανεξέλεγκτη αλιεία από Τούρκους ακόμη και στα Κύθηρα και πολλά άλλα διέγραψαν οριστικά το «μήνυμα αποτροπής» που άπαντες συμφωνούσαν ότι πρέπει να λαμβάνει η Άγκυρα. Αντί γι΄ αυτό η ελληνική κυβέρνηση άρχισε να εμφανίζεται όλο και πιο πρόθυμη να συζητήσει και μάλιστα με ατζέντα ανοιχτή. Η ιδιωτική και μυστική διπλωματία που συστηματικά άσκησε στην πρώτη του τετραετία ο κ.Μητσοτάκης μας έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο από το οποίο πρέπει πάση θυσία να βγούμε. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν υπάρξει αντίδραση κι αυτό δεν αφορά μόνο στην αντιπολίτευση και ειδικά στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Αναμένουμε τις αντιδράσεις πολιτικών που κατά καιρούς έχουν δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ανεχθούν υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά. Οι αντιδράσεις των Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή για παράδειγμα θα έχουν ενδιαφέρον. Δεν πιστεύουν πολλοί ότι μπορούν να ακολουθήσουν το δρόμο του Γιώργου Καρατζαφέρη που από «τουρκοφάγος» εκφράζει εσχάτως τις ανησυχίες του για το που θα κάνουν μπάνια οι γείτονες Τούρκοι.
Να κλείσουμε όπως αρχίσαμε. Με την Κύπρο. Δεν είναι μόνο θλιβερή η επέτειος των 49 χρόνων από τον Αττίλα. Είναι θλιβερή και η επιλογή που φαίνεται να έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση να βγάλει από την ατζέντα της το Κυπριακό. Είναι επιλογή της σημερινής κυβέρνησης που θα έχει κόστος ,όπως και πολλές άλλες που έχει κάνει σε ζητήματα Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής.
Ανάρτηση από: https://www.militaire.gr/
