Του Γρηγόρη Γρηγοριάδη
Πολύ-πολύ πρόσφατα, ένας καλός φίλος και σύντροφος με τον οποίο παλεύουμε μαζί για την ανασυγκρότηση της αντιιμπεριαλιστικής, επαναστατικής πτέρυγας του κινήματος σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, με πληροφόρησε ότι κάποια νεόκοπα στελέχη του ΚΚΕ διαδίδουν σε προσωπικές συζητήσεις ότι "κι εμείς με την Ρωσία είμαστε" κι ότι η συσπείρωση γύρω από τον Περισσό αποτελεί, τάχα, τη "μόνη συνεπή αντιιμπεριαλιστική επιλογή" για κάθε αριστερό αγωνιστή που συντάσσεται με τη Ρωσία ενάντια στο ΝΑΤΟ.
Μάλιστα, το θράσος αυτών των στελεχών έχει φτάσει σε τέτοια δυσθεώρητα επίπεδα, ώστε να "κουνάνε το δάχτυλο" σε όποιον κάνει κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ για ..."απουσία από τους αγώνες" και να τον καλούν σε "κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη ενάντια στα αμερικάνικα τανκς" προκειμένου να ...αποδείξει ότι δεν είναι "άκαπνος" (γιατί, προφανώς, για τους ..."μπαρουτοκαπνισμένους μπολσεβίκους" του Περισσού δεν τίθεται καν ζήτημα)...
Τονίζω, ευθύς εξαρχής, ότι δε θα μιλήσω με "διευθύνσεις και ονόματα", όσο κι αν ο πειρασμός να το κάνω είναι μεγάλος. Φυσικά, οι "παροικούντες την Ιερουσαλήμ" δε θα δυσκολευτούν να καταλάβουν τι και ποιούς αφορούν οι παρακάτω γραμμές. Για τους υπόλοιπους, η ίδια η ουσία της επιχειρηματολογίας είναι αρκετή για να πειστούν για το απεχθές περιεχόμενο τέτοιων "εκκλήσεων", χωρίς να χρειάζεται να προσεγγίσουν το ζήτημα με όρους "πολιτικού κουτσομπολιού"...
Πρέπει να ειπωθεί εξαρχής ότι ζήτημα ατομικής "πολιτικής βλακείας" του α' ή του β' κομματικού "νεοσσού", απλά δεν τίθεται. Όχι γιατί γενικά δεν υπάρχει, αλλά γιατί, δυστυχώς, οι απόψεις αυτές σας διαβεβαιώνω ότι ακούγονται (ασφαλώς πιο "προσεκτικά" διατυπωμένες) και από πολύ πιο "συγκροτημένα χείλη" του εν λόγω κομματικού μηχανισμού, πολύ πριν ο καλός σύντροφος μου μεταφέρει τις τελευταίες του εμπειρίες. Ο γράφων έχει ο ίδιος βρεθεί στην πολύ δυσάρεστη θέση να είναι αποδέκτης τέτοιων "αναλύσεων", οπότε οι τελευταίες "ειδήσεις", απλώς επιβεβαίωσαν του λόγου το αληθές. Οπότε, ας μην σπεύσουμε να αναγνωρίσουμε στα στελέχη του ΚΚΕ το ελαφρυντικό της πολιτικής ανοησίας και ας επικεντρώσουμε στην ουσία.
Όταν λέτε, "σύντροφοι" ότι "και εμείς με τη Ρωσία είμαστε" ΠΟΙΟΥΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΝΟΕΙΤΕ; Αν εννοείτε με το "εμείς" την ηγεσία του ΚΚΕ στο σύνολό της, πραγματικά αναρωτιέμαι για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει το θράσος σας: μα την αλήθεια, πολύ περίεργη "στήριξη" της Ρωσίας επικαλείται ένα κόμμα που έσπευσε ΠΡΩΤΟ ΑΥΤΟ(!), ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ(!!) να διοργανώσει πορεία στη Ρωσική πρεσβεία λίγες ώρες μετά την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης, το Φλεβάρη του 2022, για να την καταδικάσει ως απαράδεκτη και ιμπεριαλιστική!!!
Αλήθεια, "σύντροφοι", νομίζετε ότι απευθύνεστε - παραμονές εκλογών γαρ... - σε "λωτοφάγους"; Ποιος έχει ξεχάσει την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία ("πόλεμο", όχι Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση, όπως ακριβώς έλεγε το ΝΑΤΟ...), στην οποία γίνεται λόγος για "απαράδεκτη ρωσική εισβολή", "ρωσώφωνους (sic!) αποσχιστές"(!!!) και για "δικαίωμα στην υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας"; Μια ανακοίνωση του ΝΑΤΟ και της επίσημης ελληνικής κυβέρνησης ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑ ΕΛΕΓΕ;;;
Κι αν κάποιος άφησε σκόπιμα τον εαυτό του να παρασυρθεί από τη γενικόλογη και αφηρημένη αναφορά της ΚΕ στο παραπάνω δικαίωμα, έσπευσε η Αλ. Παπαρήγα να του λύσει κάθε "απορία" μιλώντας για "δίκαιο πόλεμο του Ουκρανικού λαού για την υπεράσπιση της εδαφικής του ακεραιότητας". Και αν η Παπαρήγα τα είπε αυτά σε μια "τοπικής εμβέλειας" πολιτική σύσκεψη στην Κέρκυρα, τί να πει κανείς για την ΕΜΕΤΙΚΗ ΑΦΙΣΑ της ΚΝΕ που εξισώνει τη Γιουγκοσλαβία το 1999 με την Ουκρανία του 2022 ως "θύματα ιμπεριαλιστικής επίθεσης", υπονοώντας ΕΥΘΕΩΣ ότι, όπως τότε το ΚΚΕ στήριξε το "δίκαιο πόλεμο του Γιουγκοσλαβικού λαού", έτσι σήμερα στηρίζει το "δίκαιο πόλεμο του Ουκρανικού λαού"; Μωρέ μπράβο "στήριξη στη Ρωσία" από την ΚΝΕ και το ΚΚΕ!!! Άμα έχουν τέτοιους "φίλους" εκεί στη Μόσχα, ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ;;;
Αλήθεια, αν υπήρχε ο παραμικρός κόκκος αλήθειας στον ισχυρισμό ότι το ΚΚΕ "είναι με τη Ρωσία", τότε προς τι ο ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΣ ΖΗΛΟΣ των στελεχών του να υπονομεύσουν, να αντιταχθούν, να τορπιλίσουν ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, η οποία γραμμή να ξεκαθαρίζει ότι οι κομμουνιστές στον δίκαιο, αντιιμπεριαλιστικό-αντιφασιστικό αγώνα που διεξάγει ο ρωσικός λαός ενάντια στον αποχαλινωμένο, νεοναζιστικό, νεοαποικιοκρατικό δυτικό ιμπεριαλισμό, τάσσονται ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ στο πλευρό του; Προς τι η ΛΥΣΣΩΔΗΣ προσπάθεια των στελεχών του ΚΚΕ να διασπάσουν, να διαλύσουν, να υπονομεύσουν κόμματα, οργανώσεις και διεθνείς συσπειρώσεις ΚΚ (ακόμα και κάποιες που οι ΙΔΙΟΙ είχαν ιδρύσει...) με επίδικο της φραξιονιστικής επέμβασης ακριβώς τη στάση στο Ουκρανικό;;; Ρωτήστε τους συντρόφους του PCPE στην Ισπανία, του PC (Marco Rizzo) στην Ιταλία, της Kommunistische Organization στη Γερμανία, του ΡΚΡΠ (Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας - ΚΕΚΡ), της Ένωσης Κομμουνιστών Ουκρανίας κλπ. κλπ. να σας πουν πόσο "φιλορωσικές" ήταν οι θέσεις των υποστηριζόμενων (μήπως και χρηματικά-υλικά;;;) από τον Περισσό ΦΡΑΞΙΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ που επιχείρησαν να διαλύσουν και να διασπάσουν τα παραπάνω κόμματα, με ειδικό "μοχλό παρέμβασης" τη νεολαία. Ή μήπως νομίζουν κάποιοι ότι οι, έξω από κάθε κομμουνιστική αρχή, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ στις οποίες επιδίδονται ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, θα μείνουν στο περιθώριο και στο απυρόβλητο;;;
Βέβαια, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, το συγκεκριμένο αυτό "τροπάρι" έχει διαπιστωθεί ότι ψάλλεται και από περισσότερο "ταλαντούχους ψάλτες". Η "επιχειρηματολογία" των τελευταίων είναι πιο "προσεκτικά" διατυπωμένη, ώστε να αποφεύγονται κάποιες προφανείς "χοντράδες" που βρίσκονται σε ολοφάνερη σύγκρουση με την πραγματικότητα. Έτσι, αντί για τον "κατά μέτωπο" ΒΙΑΣΜΟ της αλήθειας, επιλέγεται ο βιασμός της ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΗΣ...
Λένε, λοιπόν, οι "σοβαροί" και προπαντός "φιλορώσοι" αυτοί σύντροφοι: "άσχετα με την γνώμη του ΚΚΕ για την καπιταλιστική Ρωσία και τον ιμπεριαλιστικό της πόλεμο στην Ουκρανία, η θέση του ΚΚΕ για καμία εμπλοκή της χώρας στο πλευρό του Κιέβου και για άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας που πλήττουν τον εργαζόμενο λαό, είναι 'αντικειμενικά' μια θέση που υπονομεύει την ισχύ του ΝΑΤΟ και, άρα, αντικειμενικά 'ευνοεί' τη Ρωσία". Συμπληρώνουν, δε με "νόημα": "ποιος άλλος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα έκανε αντιΝΑΤΟ κινητοποιήσεις και αντιΝΑΤΟ ζύμωση, εκτός από το ΚΚΕ;". Ιδού, λοιπόν, πώς "φιλοτεχνείται" το "αντιιμπεριαλιστικό" (γιατί όχι και "φιλορωσικό";) "προφίλ" του Περισσού, λίγο πριν τις ευρωεκλογές. Τυχαίο; Δε νομίζω...
Ας ξεκινήσουμε, πρώτα, με τον ΓΕΛΟΙΟ ισχυρισμό αυτών των στελεχών περί "αντιΝΑΤΟικής πολιτικής ζύμωσης" που, δήθεν, κάνει το ΚΚΕ. Μάλλον θα εννοούν κάτι σαν τα άρθρα του Ελισσαίου Βαγενά ή του Γιώργου Μαρίνου στο "Ριζοσπάστη", στα οποία τα 2/3 είναι αφιερωμένα στο να "αποδείξουν" γιατί "και η Ρωσία τα ίδια σκ@τ@ είναι με το ΝΑΤΟ" και το 1/3 στο να "αποκαλύψουν" αυτό που το λένε φόρα παρτίδα ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ: ότι δηλαδή η χώρα είναι "ψυχή τε και σώματι" ταγμένη στο πλευρό των Ναζί του Κιέβου και ότι είναι πρόθυμη να δώσει ό,τι της ζητηθεί από τα αφεντικά της, για να τους στηρίξει. Σιγά την "αποκάλυψη", "σύντροφοι", αφήστε και τίποτα "κρυφό", μην τα βγάζετε "όλα στη φόρα" πια!!!
Και για να μην αναρωτιέστε, ΟΧΙ, η φανφαρόνικη, τάχα μου "αντιΝΑΤΟική" ζύμωση του ΚΚΕ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΚΑΝ να αναδείξει - και πολύ περισσότερο να ΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ - το πιο ΚΡΙΣΙΜΟ ζήτημα που σχετίζεται με την ελληνική "εμπλοκή" στον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία: ότι μέσω της μεταφοράς όπλων στο Κίεβο, το καθεστώς της Νέας Αμερικανοκρατίας "ΕΓΔΥΣΕ" ΤΑ ΝΗΣΙΑ (κι όχι μόνο) από τον υπερπολύτιμο εξοπλισμό που διασφάλιζε την άμυνά τους απέναντι στην όποια εξ Ανατολών απειλή, ΥΙΟΘΕΤΩΝΤΑΣ de facto ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ. Έτσι, έστρωσε το δρόμο στην επερχόμενη, επαίσχυντη εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο προς το καθεστώς μιας ΝΑΤΟικά ελεγχόμενης "συνεκμετάλλευσης" με την Τουρκική αστική τάξη, στο πλαίσιο των ανταλλαγμάτων που ζητά η τελευταία προκειμένου να εμπλακεί πιο αποφασιστικά στο πλευρό της Δύσης στην αντιπαράθεση με τη Μόσχα.
Αλήθεια, πόσες μαχητικές και μαζικές κινητοποιήσεις έχει διοργανώσει το ΚΚΕ, η ΕΕΔΥΕ, το ΠΑΜΕ ή δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο κομματικό "καπέλο" του Περισσού στα νησιά του Αιγαίου, για να ξεσηκώσει το λαό ενάντια στην αποστρατιωτικοποίησή τους; Ποιες μετωπικές πρωτοβουλίες έχει πάρει για να συσπειρώσει τους μαζικούς φορείς των συγκεκριμένων περιοχών ενάντια στην αποστολή όπλων που αφήνουν «γυμνά» τα σπίτια τους, έρμαια στον κάθε εκβιασμό του τουρκικού επεκτατισμού; Η απάντηση είναι προφανής: ΚΑΜΙΑ. Κι όμως, αν κάποια πολιτική δύναμη ήθελε να «στριμώξει» πολιτικά την κυβέρνηση, αυτό θα ήταν το ΠΡΩΤΟ που θα όφειλε να κάνει. Αυτές οι κινητοποιήσεις θα «πονούσαν» το καθεστώς και θα αποσταθεροποιούσαν/απονομιμοποιούσαν ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ κι όχι στα λόγια και στις κάμερες, την κυβερνητική ευθυγράμμιση με τη ΝΑΤΟική ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Θα άνοιγαν το δρόμο σε μια πανελλαδική κλιμάκωση, πάνω σε μια αντιΝΑΤΟική ατζέντα, με όρους μαζικής, κοινωνικής πλειοψηφίας. Γιατί το ξέρουν και οι πέτρες ότι ο ελληνικός λαός είναι ΕΝΑΝΤΙΑ στην πολιτική της κυβέρνησης που έχει μετατρέψει τη χώρα σε αποικία των ΗΠΑ. Αλλά, χωρίς πρωτοπορία, πώς να εκφραστεί και πώς να γίνει επικίνδυνη για το καθεστώς, αυτή η διαπίστωση; Ρητορικό, ασφαλώς, το ερώτημα...
Ακούμε, βέβαια, κάτι ανοησίες για «κινητοποιήσεις στην Αλεξανδρούπολη», όπως προχθές στο τρένο που μετέφερε τανκς κλπ. Μάλλον οι άνθρωποι νομίζουν ότι απευθύνονται σε χαζούς. Καταρχάς, ποιες κινητοποιήσεις; Κινητοποίηση ονομάζεται κάτι που διοργανώνεται με δημόσια πρόσκληση, μετωπική απεύθυνση, προπαγάνδα με όλα τα μέσα για να μαζικοποιηθεί κλπ. Αντί όλων αυτών, το ΚΚΕ διοργανώνει εν κρυπτώ και παραβύστω ακτιβιστικά happenings με …γκράφιτι στα τανκς(!!!), στα οποία μαζεύει ένα μέρος του στενού κομματικού του μηχανισμού, για να τραβηχτούν οι σχετικές φωτογραφίες, να γράψει το βίντεο μερικά «πιασάρικα» πλάνα και μετά… business as usual. To NATOικό τρένο συνεχίζει το φονικό του ταξίδι ανεμπόδιστο, οι δε «επαναστάτες»-ακτιβιστές μπορούν να συνεχίσουν τον «αγώνα» τους στις τριγύρω καφετέριες, ουζάδικα, ταβέρνες κλπ. Καμιά φορά, για το εφφέ, μπορεί να πέσει και καμιά σπρωξιά, να φύγει και κανένα δακρυγόνο, για να είναι πιο ρεαλιστικό το σκηνικό, αλλά …"αυτά γίνονται", σωστά; Κατά δεύτερον, ΠΟΤΕ έγιναν και γίνονται αυτά τα «επαναστατικά» γυμνάσια; Είναι τυχαίο που τα θυμούνται πριν από κάθε εκλογικό πανηγύρι; Όλο τον υπόλοιπο καιρό, τι έγινε, παίρνουν βιταμίνες οι «σύντροφοι» για να δυναμώσουν αρκετά ώστε «να προτάξουν τα στήθη τους στα αμερικάνικα τανκς»;
Αν όλο αυτό το κακοστημένο επικοινωνιακό παιχνίδι, οι «σύντροφοι» του Περισσού το βαφτίζουν «αντιιμπεριαλιστικό αγώνα» και μάλιστα «τον μόνο υπαρκτό και συνεπή», τότε προσβάλλουν τόσο τη δική μας, όσο και τη δική τους νοημοσύνη. Ή, μάλλον, απλώς αποδεικνύουν ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το φαίνεσθαι προς άγραν ψήφων. Γιατί, δυστυχώς, η εξαπάτηση και η σκύλευση των πάλαι ποτέ κραταιών αντιιμπεριαλιστικών παραδόσεων του κινήματος έχει αναχθεί σε επιστήμη από αυτό τον γραφειοκρατικό όμιλο που παριστάνει το «επαναστατικό κόμμα»…
Για να πω την αλήθεια, μου είναι περισσότερο «συμπαθείς» (τρόπος του λέγειν βέβαια…) εκείνοι οι «άγαρμποι» ΚΚΕδες που λένε τη γραμμή «χοντρά» και όπως είναι, χωρίς φιοριτούρες και φτιασιδώματα. Που υπερασπίζονται τις αποφάσεις για τον «δίκαιο αγώνα του Ουκρανικού λαού», που διακινούν με περίσσιο ζήλο κάθε συστημικό non-paper συκοφάντησης του αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα του ρωσικού λαού στο όνομα δήθεν της «αποκάλυψης του αντικομμουνιστή Πούτιν», που δεν υπογράφουν ούτε μισή γραμμή καταδίκης των χιτλεροναζί του Κιέβου και της Δύσης, χωρίς συγχρόνως να σπεύσουν να καταγγείλουν τον «αιματοβαμμένο ρωσικό ιμπεριαλισμό». Όλοι αυτοί, φυσικά, είναι ξεφωνημένοι ΝΑΤΟικοί υπαλληλίσκοι και το λένε και το χαίρονται. Με ‘γεια τους, με χαρά τους.
Αλλά εκεί που η αντοχή του στομαχιού μου φτάνει στα όριά της και η αηδία ξεχειλίζει, είναι όταν ακούω τους «άλλους», τους «συντρόφους» που παριστάνουν τους «αντιαμερικάνους» ή τους «πατριώτες» ή τους «αντιφασίστες», ενίοτε και τους «φιλορώσους», αλλά συγχρόνως μας καλούν να στηρίξουμε αυτή τη θλιβερή καρικατούρα ενός κάποτε ηρωικού και ιστορικού κόμματος και, στην πραγματικότητα, να δώσουμε άλλοθι στις δικές τους εγκληματικές προσωπικές επιλογές, για όποιους (υλικούς ή μη) λόγους κι αν τις έκαναν.
Ακούστε, λοιπόν, «σύντροφοι»: δε μας ενδιαφέρει αν είστε «αντιαμερικάνοι» κάπου βαθιά μέσα στην ψυχή σας, ούτε αν το βράδυ με τους/τις συζύγους σας πανηγυρίζετε στα κρυφά για κάποια νίκη του ρωσικού στρατού. Ποσώς μας νοιάζει αν λέτε μεταξύ σας, στις κλειστές σας παρέες, «φιλορωσικά» ανέκδοτα ή αν «μουρμουρίζετε» ενοχλημένοι για κάποια «ακραία» αναφορά σε κάποιο άρθρο του «Ριζοσπάστη» που σας χαλάει το σαθρό προς τα έξω, δήθεν «αντιιμπεριαλιστικό» και δήθεν «φιλορωσικό» αφήγημά σας. Εκείνο που μας νοιάζει και μας κόφτει, όμως και είναι ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ στη δική μας συνείδηση, είναι που ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, στηρίζετε με νύχια και με δόντια τις Παπαρήγες και τους Κουτσούμπες, τους δίνετε το δικαίωμα να αναπαράγουν το μηχανισμό τους (του οποίου έχετε πλέον γίνει «εκλεκτά» μέλη…), τους επιτρέπετε να γεμίζουν με κρατικό χρήμα τα ταμεία τους για να πληρώνουν τον κάθε «πρόθυμο κομματικό υπαλληλίσκο», μετατρέποντάς τον σε νεκροθάφτη της υπόθεσης. Είστε το άλλοθί τους, η κολυμβήθρα του Σιλωάμ τους. Κι αν αυτοί «τέτοιοι είναι», εσείς, που κάποτε δηλώνατε ότι είστε «άλλοι», τι απογίνατε;
Ε, λοιπόν, δεν είστε «άλλοι». Είστε ίδιοι με εκείνους. Ή, μάλλον, χειρότεροι. Γιατί πάντα, ο Εφιάλτης είναι χειρότερος από τον ίδιο τον Ξέρξη…
Ανάρτηση από: https://ggrigoriadis.blogspot.com/
