Του Γιάννη Αλμπάνη
1. Η συνέντευξη απέδειξε ότι αυτή τη στιγμή οι λαϊκές διαμαρτυρίες για τα Τέμπη καθορίζουν την ατζέντα. Όχι μόνο η συνέντευξη ήρθε ως απάντηση στο πολιτικό γεγονός που δημιούργησαν οι τεράστιες συγκεντρώσεις της Κυριακής, αλλά όλες οι ερωτήσεις αφορούσαν τα ζητήματα που έχουν θέσει οι συγγενείς των θυμάτων.
2. Γενικά ήταν ο πιο πιεσμένος και «αδύναμος» Μητσοτάκης που έχουμε δει μέχρι τώρα, παρόλο που ήταν προετοιμασμένος με έτοιμες απαντήσεις στα βασικά θέματα.
3. Το πρόβλημα του δεν ήταν επικοινωνιακό αλλά πολιτικό. Τα ερωτήματα που τίθενται για τα Τέμπη απαιτούν απαντήσεις πολιτικής ουσίας. Αυτές τις απαντήσεις ο Μητσοτάκης δεν έχει είτε τη δυνατότητα είτε τη βούληση να τις δώσει. Όταν μπαίνουμε στη «βαριά πολιτική», η επικοινωνιακή διαχείριση και το damage control έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Η επίκληση του συναισθήματος και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης δεν μπορούν να απαντήσουν στην κατηγορία της συγκάλυψης.
4. Στη συνέντευξη ο πρωθυπουργός έκανε αρκετά βήματα πίσω σε σχέση με το μέχρι τώρα κυβερνητικό αφήγημα, χωρίς όμως ο ίδιος να αναλάβει επί της ουσίας καμία ευθύνη για όσα έχουν γίνουν. Τα πιο εντυπωσιακά από αυτά τα βήματα ήταν το πλήρες άδειασμα της Εξεταστικής Επιτροπής, η παραδοχή ότι μπορεί το τρένο να μετέφερε παράνομα καύσιμα καθώς και το ότι άφησε ανοιχτό αν το μπάζωμα ήταν λάθος. Δηλαδή σε καίρια σημεία της υπόθεσης υπαναχώρησε από το μέχρι τώρα κυβερνητικό αφήγημα.
5. Ο Μητσοτάκης έκανε επίσης σαφές ότι άνοιξε η περίοδος των ανθρωποθυσιών. Η Hellenic Train, η Πυροσβεστική, ο Μαρκόπουλος (πρόεδρος της Εξεταστικής) και, κυρίως, ο Καραμανλής όχι μόνο δεν καλύφθηκαν πολιτικά, αλλά έγινε φανερό ότι δεν θα υπάρξει πλέον κανένας δισταγμός να θυσιαστούν αν αυτό καταστεί απαραίτητο.
(Σημείωση δική μου: μείζον ερώτημα είναι αν στις "ανθρωποθυσίες" υπάρχει ποτέ περίπτωση να περιληφθεί o λαθρέμπορος της εύφλεκτης ουσίας για χάρη του οποίου έγινε το μπάζωμα και η επιχείρηση συγκάλυψης. Χλωμό το βλέπω...)
6. Ωστόσο, ούτε οι υπαναχωρήσεις από το κυβερνητικό αφήγημα ούτε οι ανθρωποθυσίες μπορούν να σώσουν την κατάσταση αυτή τη στιγμή. Πώς μπορεί να φταίνε όλοι οι άλλοι (υπουργοί, κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, κρατικός μηχανισμός) και να μη φταίει ο πρωθυπουργός; Πώς είναι δυνατόν ο ίδιος ο πρωθυπουργός να παραδέχεται ότι είναι πιθανό να γίνεται λαθρεμπορία καυσίμων μέσα από τον σιδηρόδρομο; Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι όλες αυτές οι πράξεις συγκάλυψης ήταν απλώς μεμονωμένα λάθη που συσσωρεύτηκαν και όχι μέρη ενός κεντρικά οργανωμένου σχεδίου;
7. Τα Τέμπη φτάνουν πια στην κορυφή του βουνού".
Ευχαριστώ τον φίλο Χρήστο Κ.
