Ο Παλαιστίνιος ποιητής και πανεπιστημιακός Ζιαντ Μεντούχ μιλάει στον Δημ. Κωνσταντακόπουλο.
«Πιστέψτε με, η αποφασιστικότητά μου, το κουράγιο μου, η αντοχή μου, η υπομονή μου και η αισιοδοξία μου δεν μπορούν να ξεπεράσουν την απόλυτη αγωνία μου… Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είμαι ακόμα ζωντανός, γιατί βλέπω τον θάνατο χίλιες φορές κάθε μέρα και, αν και δεν φοβάμαι τον θάνατο, ανησυχώ για το μέλλον μας. Η θετική όψη σε όλα αυτά που με κάνει περήφανο είναι ότι δεν νοιώθω μίσος. Παρακαλώ δεχτείτε την έκφραση της φιλίας των Παλαιστινίων από τη Γάζα που δεν είναι πια Γάζα και από τον Ζιάντ που δεν είναι πια ο Ζιάντ.»
Αυτά τα λόγια, μεταξύ άλλων, έγραφε πέρυσι σε ένα μήνυμά του https://www.defenddemocracy.press/hea… προς τους Ευρωπαίους φίλους από τη Γάζα ο Παλαιστίνος κάτοικος της μαρτυρικής πόλης Ζιάντ Μεντούχ, που, ευτυχώς, παραμένει ζωντανός και αποφασισμένος να μείνει στη γη του, ζωντανός ή πεθαμένος. Γιατί, μας λέει, αν έφευγα θα συμμετείχα στη δεύτερη Νάκμπα (την «Καταστροφή» των Παλαιστινίων, την αρχική εκτόπισή τους το 1948, με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ώστε να γίνουν πλειοψηφία οι Εβραίοι κάτοικοι https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%… ).
Χαρά στους λαούς που διαθέτουν διανοούμενους και πνευματικούς ηγέτες σαν τον Ζιαντ. Το μέλλον τούς ανήκει ότι και να συμβεί μέχρι να έρθει.
Τον αναζητήσαμε στη Γάζα, εκεί που ο Χριστός ξανασταυρώνεται, για να δώσουμε απευθείας, αδιαμεσολάβητα, σε αυτό τον λαό τη φωνή που κέρδισε με το ποτάμι του αίματός του και τον ανείπωτο πόνο του, να μας πει πως ζει, τι νοιώθει και τι σκέφτεται. ‘Οποια άποψη και αν έχει κανείς για το παλαιστινιακό ζήτημα, αν κι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα μόνο τυφλοί και κουφοί, άνθρωποι χωρίς αξιοπρέπεια, μπορεί να μη βλέπουν ότι η υποτιθέμενη «αντιτρομοκρατική επιχείρηση» του Ισραήλ έχει μετατραπεί σε γενοκτονία, είναι απαραίτητο κανείς να ακούει και να βλέπει τους πραγματικούς ανθρώπους, αυτό δηλαδή ακριβώς που δεν κάνουν τα ελληνικά και διεθνή μέσα όχι ενημέρωσης αλλά παραπληροφόρησης.
Ο Ζιαντ πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Παρίσι VIII και διευθύνει το Τμήμα Γαλλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αλ Ακσά στη Γάζα, όπου και ίδρυσε το 2004 το Κέντρο Ειρήνης της Γάζας, εμπνευσμένος από τις ιδέες του Γκάντι. Υπήρξε εμπνευστής πολλών κοινωνικών πρωτοβουλιών, όπως βοήθεια στους γεωργούς της περιοχής να καλλιεργούν και οργάνωση της ψυχολογικής στήριξης των παιδιών που μεγαλώνουν κάτω από ανηλεείς βομβαρδισμούς. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, το τελευταίο από τα οποία εκδόθηκε φέτος στα γαλλικά με τον τίτλο «Γάζα, η ζωή μου κάτω από τις βόμβες» https://www.amazon.com/GAZA-MA-VIE-SO…, όπως και μιας πληθώρας ποιητικών συλλογών και ερευνών για την εξέλιξη της παλαιστινιακής κοινωνίας. ‘Εχει τιμηθεί με τρία διεθνή βραβεία για το ποιητικό του έργο.
«Οι Παλαιστίνιοι έχουμε χάσει τα πάντα, μας λέει ο Ζιαντ. Τη γη μας, τα σπίτια μας, τις οικογένειές μας, τους συγγενείς μας, τις περιουσίες μας, τις ελιές μας. Το μόνο που μας μένει είναι η ελπίδα. Με αυτή ζούμε. Περιγράφει το πως οι παλαιστινιακές οικογένειες και η παλαιστινιακή κοινωνία συνολικά έγιναν μια αδιάσπαστη δύναμη αλληλεγγύης για να αντέξουν την όλο και πιο αποτρόπαιη φρίκη που τους παραμονεύει καθημερινά.
Αν εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στους ανθρώπους που διαδηλώνουν μαζικά υπέρ των Παλαιστινίων σε όλο τον κόσμο, δεν κρύβει την απογοήτευσή του για τη στάση των κυβερνήσεων, των κρατών, των ισχυρών αυτής της Γης που θα μπορούσαν να σταματήσουν τη γενοκτονία αλλά δεν το κάνουν, αγνοώντας, πέραν των ηθικών και πολιτικών και τις αυστηρά νομικές υποχρεώσεις τους, που απορρέουν από τη συνθήκη της Γενεύης για τις γενοκτονίες. ‘Όπως και για τη στάση των ΜΜΕ που αποκρύπτουν συστηματικά την έκταση της φρικαλεότητας στην Παλαιστίνη.
Πήραμε τη συνέντευξη στις 21 Μαίου. Στις τρεις ημέρες που μεσολάβησαν και ενώ πολλαπλασιάζονται οι θάνατοι ιδίως παιδιών και ηλικιωμένων από την πείνα, η Βρετανία, η Γαλλία και ο Καναδάς καταδίκασαν τη σφαγή, ενώ ο μεγάλος δυτικός τύπος άρχισε επιτέλους, με είκοσι μήνες καθυστέρηση (!), να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Ακόμα όμως είμαστε στα λόγια, δεν έχουμε περάσει στις πράξεις.
Ανάρτηση από: https://www.konstantakopoulos.gr/
