Του Δημήτρη Μπελαντή
Ορισμένες φορές στην συζήτηση για την εθνική ταυτότητα και την σχέση εργαζομένων και έθνους, δίνεται η εντύπωση ότι ο όρος "εθνομηδενισμός" ή "εθνικός μηδενισμός" αποτελεί πρόσφατη κατασκευή κάποιων εθνικιστικών κύκλων ή ακόμη της Ακροδεξιάς. Συνεπώς, όποιος υπερασπίζεται την πατρίδα από αριστερή σκοπιά είναι τραμπικός, εθνικιστής κλπ
Και όμως, όχι !!!
Ο όρος "εθνικός μηδενισμός" ανήκει ιστορικά στον Γκεόργκι Ντιμιτρόφ για πολλά χρόνια ηγέτη του ΚΚ Βουλγαρίας, διεθνή ηγέτη του αντιφασισμού, και επίσης για κάποιο διάστημα ηγέτη της Κομμουνιστκής Διεθνούς.
Στην Εισήγησή του στο Έβδομο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς ( Αύγουστος 1935, Μόσχα), όπου εγκαινιάσθηκε η στρατηγική του Λαϊκού Μετώπου κατά του Φασισμού, ο Ντιμιτρόφ είπε μεταξύ άλλων, στο υποκεφάλαιο " Η ιδεολογική πάλη κατά του φασισμού" τα ακόλουθα πολύ ενδιαφέροντα:
"Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε οι ασυμφιλίωτοι αντίπαλοι, από θέση αρχής του αστικού εθνικισμού σε όλες του τις μορφές. Αλλά δεν είμαστε υποστηρικτές του εθνικού μηδενισμού (national nihilism) και ποτέ δεν θα έπρεπε να ενεργούμε με αυτόν τον τρόπο. Το καθήκον να εκπαιδεύουμε τους εργάτες και όλους τους εργαζόμενους στο πνεύμα του προλεταριακού διεθνισμού αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη "καθήκοντα" κάθε κομμουνιστικού κόμματος. Αλλά κάθε ένας που ισχυρίζεται ότι αυτό του επιτρέπει, ή τον υποχρεώνει κιόλας, να περιφρονεί όλα τα εθνικά συναισθήματα των πλατιών μαζών του εργαζόμενου λαού βρίσκεται πολύ μακριά από τον γνήσιο μπολσεβικισμό, και δεν έχει αντιληφθεί τίποτε από τις διδαχές του Λένιν για το εθνικό ζήτημα.
Ο Λένιν, που πάντοτε αντιμαχόταν αποφασιστικά τον αστικό εθνικισμό μας έδωσε ένα παράδειγμα της σωστής προσέγγισης το προβλήματος των εθνικών συναισθημάτων στο άρθρο του "Για την εθνική υπερηφάνεια των Μεγαλορώσων", γραμμένο το 1914 (βρίσκεται στον 26ο Τόμο των Απάντων Λένιν από την Σύγχρονη Εποχή).
.............................
Αυτά έγραψε ο Λένιν για την εθνική υπερηφάνεια.
Νομίζω, σύντροφοι, ότι όταν κατά την δίκη του Εμπρησμού του Ράιχσταγκ (Λειψία 1933) οι φασίστες επιχείρησαν να διαβάλουν τον Βουλγαρικό λαό ως βάρβαρο, έκανα πολύ καλά να υπερασπιστώ την εθνική τιμή και αξιοπρέπεια των εργαζομένων μαζών του Βουλγαρικού λαού που παλεύουν ηρωικά κατά των φασιστών σφετεριστών που τους κυβερνούν, τους πραγματικούς βαρβάρους και αγριανθρώπους, Επίσης, έπραξα σωστά να διακηρύξω ότι δεν είχα κανέναν λόγο να ντραπώ που είμαι Βούλγαρος, αλλά αντίθετα νοιώθω υπερήφανος ως γιός του ηρωικού βουλγαρικού εργαζόμενου λαού"
(απόδοση από το αγγλικό κείμενο δική μου, το αγγλικό κείμενο σε. Georgi Dimitrov archive www.marxists.org).
Στο κείμενο αυτό, ο Ντιμιτρόφ (για πρώτη φορά στην Ιστορία της Κομμουνιστικής Διεθνούς, εξόσον γνωρίζω) διακρίνει μεταξύ εθνικισμού και αγάπης για την πατρίδα του εργαζόμενου λαού, διακρίνει μεταξύ εργατικού διεθνισμού και εθνομηδενισμού.
Βλέπετε, ο Ντιμιτρόφ δεν ήταν μεταμοντέρνος "αριστερός" ούτε υπήρχαν ΜΚΟ στην εποχή του να στηρίζουν τον εθνικό μηδενισμό. Βάθυνε τις επεξεργασίες του Λένιν και του Στάλιν για την σχέση μαρξισμού, εθνικής αυτοδιάθεσης και γενικότερα του εθνικού ζητήματος. Ας τον διαβάσουμε.
Ευχαριστώ πολύ τον φίλο και συνάδελφο Vasilis Asimakopoulos για την ουσιαστική συζήτηση που είχαμε προ ημερών για την καταγωγή της έννοιας του Εθνομηδενισμού.
ΥΓ Στα έργα μου έχω ασκήσει έντονη κριτική στην στρατηγική του Λαϊκού Μετώπου σε σχέση με την κοινωνική επανάσταση, και επιμένω σε αυτήν. Παραμένει, όμως, γεγονός, ότι η σοβαρότερη ενασχόληση με το εθνικό ζήτημα και η αποδοχή σαφώς και θετικών όψεων της εθνικής συνείδησης και των εθνικών πολιτιστικών χαρακτηριστικών και δικαιωμάτων από το κομμουνιστικό κίνημα ήταν μια πολύ θετική παράμετρος της στροφής του ΚΚ του 1935. Δεν μπαίνω στην συζήτηση για την "εθνική άμυνα" κλπ που είναι μια διακριτή συζήτηση.
ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/1HwRwymzKr/
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com
