Η Επιτροπή θέλησε να μας δείξει ότι δεν διαθέτει τίποτα από τα δύο με τη Μαρία Κορίνα Ματσάδο της Βενεζουέλας.
Αν η Επιτροπή Νόμπελ είχε αξιοπρέπεια θα έδινε το Νόμπελ Ειρήνης σε κάποιον που να το αξίζει. Θα το έδινε είτε σε ακτιβιστές υπέρ της ειρήνης για την Παλαιστίνη ή στην ίδια την παλαιστινιακή αντίσταση. Αν είχε χιούμορ θα το έδινε στον Τραμπ, ο οποίος αν μη τι άλλο έχει εμπλακεί σε πραγματικούς και σε φανταστικούς πολέμους ως (φανταστικός) ειρηνοποιός.
Η Επιτροπή όμως θέλησε να μας δείξει ότι δεν διαθέτει τίποτα από τα δύο, εξ ου και το Νόμπελ δόθηκε στην κα Μαρία Κορίνα Ματσάδο, της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα.
Είναι πολύ ενδιαφέρον πρώτον, ότι το Νόμπελ Ειρήνης δόθηκε για λόγους οι οποίοι δεν σχετίζονται καν με την ειρήνη. Όπως η ίδια η Επιτροπή αναφέρει:
Της απονέμεται το Νόμπελ Ειρήνης για το ακάματο έργο της στην προώθηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού της Βενεζουέλας και για τον αγώνα της για μια δίκαιη και ειρηνική μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία.
Ακόμα και αν υποτεθεί ότι όλα αυτά είναι αληθή, δεν έχουν μεγάλη σχέση με την ειρήνη. Στη Βενεζουέλα δεν διεξάγεται εσωτερικό σύγκρουση και δεν λαμβάνει χώρα κανένας πόλεμος. Για την ακρίβεια, ακόμα και για όσες και όσους θεωρούν τη Βενεζουέλα δικτατορία, δεν υφίσταται καμία διαδικασία μετάβασης από το παρόν πολιτικό σύστημα σε κάποιο άλλο. Το μόνο το οποίο υπάρχει είναι μια απειλή πολέμου από τις ΗΠΑ προς τη Βενεζουέλα, με υπερσυγκέντρωση ναυτικών δυνάμεων των πρώτων εναντίον της δεύτερης, με υπονοούμενο στόχο τη μελλοντική αλλαγή καθεστώτος. Άρα ακόμα και από πραγματολογικής άποψης είναι δύσκολο να εντοπίσουμε το σημείο επαφής της επιτροπής Νόμπελ με τα όσα γράφει για την κα Ματσάδο.
Αλλά η κα Ματσάδο έχει μεγάλη ιστορία. Το 2014 ερευνήθηκε από τις αρχές της Βενεζουέλας διότι φερόταν να συζητά με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τη δολοφονία του Βενεζουελάνου προέδρου. Αλλά επειδή θα απαντήσεις καμία/κανείς ότι η εισαγγελική αρχή στη Βενεζουέλα δεν έχει καμία αξιοπιστία ας προχωρήσουμε λίγο βαθύτερα.
Η κα Ματσάδο προσφάτως εμφανίστηκε στο podcast του Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ. Ο τελευταίος μίλησε για τις διώξεις εναντίον της πρώτης, παραλληλίζοντάς τις με τη δίωξή τους πατρός του από τον Μπάιντεν και την χαρακτήρισε θεματοφύλακα του δυτικού πολιτισμού όπως ο Τραμπ, ο Μιλέι, η Μελόνι και ο Μπουκέλε. Η ίδια ανταπέδωσε τις «φιλοφρονήσεις» αναφερόμενη στο «καθεστώς Μαδούρο» ως μια συμμορία η οποία συνδέεται με εχθρούς των ΗΠΑ, όπως η Χεζμπολάχ και το Ιράν, χαρακτηρίζοντας το το «εγκληματικό κέντρο της Αμερικής», «ένα ασφαλές καταφύγιο για όλους τους εχθρούς των δυτικών δημοκρατιών», «μια πραγματική απειλή για την ασφάλεια και την ευημερία των Ηνωμένων Πολιτειών». Επίσης έκανε λόγο για χιλιάδες διαβατήρια της Βενεζουέλας τα οποία παραδόθηκαν σε ισλαμιστές τρομοκράτες.
Η Ματσάδο εξήγησε ότι η Βενεζουέλα χρειάζεται απλώς αποφασιστική, επείγουσα βοήθεια από τις ΗΠΑ για να τερματίσει, «ειρηνικά», την κυριαρχία του Μαδούρο, προς όφελος τόσο των Αμερικανών όσο και των Βενεζουελάνων. Η «ειρηνοποιός», βρέθηκε επίσης σε βιντεοκλήση με τους «Πατριώτες», μια συμμαχία εθνικιστικών κομμάτων η οποία φιλοξενήθηκε από το Vox στη Μαδρίτη. Ευχαρίστησε την υποστήριξη των ηγετών που πρωτοστατούν σε αντιμεταναστευτικό λόγο, αρνήθηκε την έμφυλη βία, κατήγγειλε τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ως εκστρατεία καταστροφής των δυτικών αξιών και έδειξε ιδιαίτερη κατανόηση για τα πολιτικά συστήματα του Φράνκο και του Μουσολίνι (ενίοτε αποκαλούνται και φασιστικά).
Η Ματσάδο υποστήριξε επιπλέον την προσωρινή κυβέρνηση του Χουάν Γκουαϊδό, και τελικώς πρότεινε τη λύση μιας ξένης στρατιωτικής επέμβασης. Σαν αυτήν την οποία προετοιμάζουν οι ΗΠΑ τώρα, μαζί με τα νέα χρυσοφόρα συμβόλαια για τις πετρελαιοβιομηχανίες τους.
Εν κατακλείδι, το Νόμπελ ειρήνης δόθηκε σε έναν άνθρωπο για λόγους οι οποίοι ούτως ή άλλως δε σχετίζονται με ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με τον πόλεμο και την ειρήνη και ο οποίος επιπλέον των υπολοίπων έχει προβοκάρει εκλογές, έχει καλέσει σε στρατιωτική επέμβαση (δηλαδή πόλεμο) εναντίον της πατρίδας του, ενώ διαθέτει εκλεκτικές συγγένειες με τους πολιτικούς απογόνους των φασιστών και των δικτατόρων της Ευρώπης. Μήπως, λέμε μήπως δικαιούνταν να το πάρει ο Τραμπ;
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com/
