…ντροπιασμένες

«Γιατί τον αφήνεις και δεν τον τσακίζεις; Τους ξεσηκώνει όλους εναντίον σου» γκρίνιαζε κάθε βράδυ η βασίλισσα. Μα ο βασιλιάς δεν  της απαντούσε. Μόνο διάβαζε και ξαναδιάβαζε την ίδια σελίδα του ίδιου βιβλίου κάθε νύχτα. Και κάθε μέρα άφηνε  να μεγαλώνει τη φήμη του νεαρού ποπολάρου, που διαλαλούσε  σε κάθε ευκαιρία  πως θα αλλάξουν τα πράγματα στο βασίλειο, πως θα δοθεί τέλος στη φτώχεια και τη δυστυχία.

Έτσι περνούσαν οι μήνες, μέχρι που ένα πρωί η βασίλισα ξυπνώντας από τη φωνή του τελάλη  που διαλαλούσε ντροπιασμένος οτι «ο νεαρός ποπολάρος  παραδόθηκε ταπεινωμένος», βρήκε στο προσκέφαλό του βασιλιά ανοιχτό το βιβλίο του. Το πήρε και διάβασε τις τελευταίες γραμμές της σελίδας: «Και τόσο ο νικητής είναι πιο τιμημένος όσο ο ηττημένος είναι πιο φημισμένος».

Ανάρτηση από: https://ekatonikosiefta.wordpress.com